Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI P 162/14

POSTANOWIENIE

Dnia 8 kwietnia 2014 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie, Wydział VI Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSR Monika Rosłan - Karasińska

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2014 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: Z. Z.

przeciwko: (...) S.A z siedzibą w Z.

o odszkodowanie, ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, odszkodowanie z tytułu dyskryminacji

postanawia:

- umorzyć postępowanie w sprawie.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 lutego 2014 roku, skierowanym przeciwko (...) S.A z siedzibą w Z., powód Z. Z. wniósł o odszkodowanie, ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe oraz odszkodowanie z tytułu dyskryminacji Następnie, pismem procesowym z dnia 10 marca 2014 roku, powód cofnął wcześniej wniesiony pozew w związku z cofnięciem przez pozwaną oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p.

Zgodnie z art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Ponadto art. 469 k.p.c. wskazuje, iż Sąd uzna zawarcie ugody, cofnięcie pozwu, sprzeciwu lub środka odwoławczego oraz zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia za niedopuszczalne wówczas, gdyby czynność ta naruszała słuszny interes pracownika lub ubezpieczonego. Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa – art. 203 § 4 k.p.c. Należy również podkreślić, iż zgodnie z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego, aż do rozpoczęcia rozprawy.

Mając powyższe na uwadze, wobec cofnięcia pozwu przez powoda i nie stwierdzenia przez sąd naruszenia ww. przesłanek, należało orzec jak w sentencji postanowienia.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)