Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII GC 567/22

UZASADNIENIE

W pozwie z 21 lipca 2022 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. wniosła o zasądzenie od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwoty 79.046,60 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wytoczenia powództwa oraz kwoty 786,11 zł tytułem rekompensaty za koszty odzyskiwania należności. Nadto domagała się zasądzenia kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podała, że dochodzi zapłaty należności za dostarczenie pozwanej betonu z usługą transportu i pompowania odzwierciedlonych w fakturze VAT nr (...) na kwotę 439.095,24 zł oraz fakturze VAT nr (...) na kwotę 6.666,60 zł. Pozwana uregulowała jedynie część należności, tj. kwotę 368.721,00 z faktury nr (...). Powódka wyjaśniła, że na dochodzone roszczenie składa się kwota 77.040,84 zł tytułem faktur VAT dołączonych do pozwu, kwota 2.005,73 zł tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych wyliczonych do dnia wytoczenia powództwa oraz kwota 786,11 zł tytułem rekompensaty rekompensaty za koszty odzyskiwania należności.

Nakazem zapłaty wydanym 29 sierpnia 2022 r. w postępowaniu upominawczym w sprawie VIII GNc 393/22 referendarz sądowy w Sądzie Okręgowym w Szczecinie orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwana podniosła, że wykonała swoje zobowiązanie w całości względem powódki dokonując wielokrotnych przelewów, co spowodowało wyrównanie wszelkich zaległości.

Na rozprawie 9 marca 2023 r. pełnomocnik pozwanej oświadczył, że pozwana nie zapłaciła jednak powódce należności objętych żądaniem pozwu oraz zaproponował zawarcie ugody sądowej, na co strona powodowa się nie zgodziła.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. jest przedsiębiorcą zarejestrowanym w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem (...). Przedmiotem działalności spółki jest m.in. produkcja masy betonowej prefabrykowanej. Funkcję prezesa zarządu pełni R. D..

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. jest przedsiębiorcą zarejestrowanym w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem (...). Przedmiotem działalności spółki jest m.in. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Funkcję prezesa zarządu pełni R. P..

Dowód: odpis aktualny KRS spółki (...) k. 11 – 15

odpis aktualny KRS spółki (...) k. 16-20

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółka (...) zamówiła telefonicznie w spółce (...) mieszankę betonową na wykonanie posadzki bezspoinowej z betonu klasy C25/30 (...) w ilości 200 m 3 oraz betonu klasy C25/30 (B30) K2/8 w ilości 652 m 3 .

W dniach 25 - 28 kwietnia 2022 r. spółka (...) wydała spółce (...) na budowie (...) przy ul. (...) w K. 200 m 3 betonu klasy C25/30 (...) oraz 652 m 3 betonu klasy C25/30 (B30) K2/8.

29 kwietnia 2022 r. spółka (...) wystawiła fakturę VAT nr (...) dotyczącą betonu klasy C25/30 (...) w ilości 200 m 3 oraz betonu klasy C25/30 (B30) K2/8 w ilości 652 m 3 za cenę 419 zł netto za 1 m 3 na łączną kwotę 439.095,24 zł z terminem płatności 5 maja 2022 r.

Spółka (...) naliczyła odsetki za opóźnienie w płatności tej faktury za okres od 6 maja 2022 r. do 21 lipca 2022 r. w kwocie 1.916,49 zł.

Bezsporne, nadto dowód: wyliczenie odsetek k. 31

faktura VAT nr (...) k. 32

dokumenty WZ k. 33 - 121

Spółka (...) ponownie zamówiła w spółce (...) mieszankę betonową na wykonanie posadzki bezspoinowej z betonu klasy C25/30 (B-30) w ilości 13 m 3 wraz z dojazdem pompy oraz rozładunkiem masy betonowej.

2 czerwca 2022 r. spółka (...) wydała spółce (...) m 3 betonu klasy C25/30 (B-30).

10 czerwca 2022 r. spółka (...) wystawiła fakturę VAT nr (...) dotyczącą 13 m 3 betonu klasy C25/30 (B-30) za cenę 350,00 zł netto za 1 m 3, dojazdu pompy za cenę 350 zł, rozładunku masy betonowej przy pomocy pompy za cenę 40 zł netto za rozładunek 1 m 3 betonu na łączną kwotę 6.666,60 zł z terminem płatności 17 czerwca 2022 r.

Spółka (...) naliczyła odsetki za opóźnienie w płatności tej faktury za okres od 18 czerwca 2022 r. do 21 lipca 2022 r. w kwocie 89,27 zł.

Bezsporne, nadto dowód: wyliczenie odsetek k. 26

faktura VAT nr (...) k. 27

dokumenty WZ k.28 - 29

raport pracy sprzętu k. 30

Z tytułu faktury VAT nr (...) spółka (...) uiściła łącznie kwotę 368.721 zł.

Faktura VAT nr (...) nie została uregulowana w jakiejkolwiek części.

Bezsporne, nadto dowód: lista dokumentów nierozlicznych k. 152

dokument nr (...) k. 153

dokument nr (...) k. 154

W piśmie z 7 lipca 2022 r. (nadanym w urzędzie pocztowym w tym samym dniu) spółka (...) wezwała spółkę (...) do zapłaty łącznej kwoty 77.040,84 zł tytułem nieuiszczonych należności z faktur nr (...) oraz odsetek w terminie do 14 lipca 2022 r.

Dowód: wezwanie do zapłaty z pocztowym dowodem nadania k. 23 - 25

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Powódka wywodziła dochodzone pozwem roszczenie z ustnych umów zawartych z pozwaną spółką dotyczących dostawy betonu wraz z transportem oraz pracą pompy niezbędną do wydania przedmiotu umowy.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego i naprowadzonych twierdzeń stosunek prawny łączący strony w zakresie dostarczenia betonu należało zakwalifikować jako umowę sprzedaży, której kodeksową regulację zawiera art. 535 i nast. k.c.

Zgodnie z art. 535 § 1 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Ponadto w myśl art. 547 § 1 k.c. jeżeli ani z umowy, ani z zarządzeń określających cenę nie wynika, kogo obciążają koszty wydania i odebrania rzeczy, sprzedawca ponosi koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, a koszty odebrania ponosi kupujący.

Poza sporem między stronami pozostawał fakt zawarcia przez strony umów, których szczegółową treść odzwierciedlają wystawione przez powódkę faktury VAT (w fakturach zostały wyszczególnione pozycje dotyczące zarówno ilości i rodzaju dostarczanego betonu, jak i pozycje to związane z kosztami wydania i odebrania rzeczy oraz koszty transportu).

Pozwana nie podniosła zarzutów co do żadnej z pozycji wyszczególnionej w fakturach. W szczególności nie była kwestionowana ani ilość, ani wartość dostarczonego betonu, co potwierdzały ponadto dołączone do pozwu dokumenty WZ; pozwana nie kwestionowała również wysokości roszczenia powódki związanego z kosztami dostarczenia i wydania rzeczy. Nie było również sporu co do tego, że umowa została prawidłowo wykonana, jak również co do wysokości częściowej wpłaty tytułem faktury nr (...). Fakty te - mające fundamentalne znaczenie z punktu widzenia oceny zasadności powództwa - nie zostały ani w sprzeciwie od nakazu zapłaty, ani w dalszym toku procesu zakwestionowane.

Pozwana początkowo - w sprzeciwie od nakazu zapłaty - broniła się jedynie zarzutem spełnienia roszczenia, jednak z tej linii obrony wycofała się potwierdzając na rozprawie 9 marca 2023 r., że nie zapłaciła należności objętych żądaniem pozwu i proponując ugodowe zakończenie sporu, do czego jednak nie doszło. Należało zatem przyjąć, że fakt braku zapłaty ostatecznie w niniejszej sprawie nie stanowił przedmiotu sporu między stronami.

Całokształt dowodów zgromadzonych w sprawie nakazuje zatem przyjąć za prawdziwe twierdzenia pozwu w zakresie wysokości i wymagalności należności za faktury wystawione z tytułu łączących strony stosunków zobowiązaniowych, jak i roszczeń ubocznych.

Sąd dokonał ustaleń na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania. Żadna ze stron nie kwestionowała ich treści, Sąd również nie powziął wątpliwości co do ich prawdziwości.

Mając na uwadze powyższe przyjąć należało, że powódka dowiodła istnienia przesłanek umownych kreujących zobowiązanie po stronie pozwanej. W konsekwencji zasadne było żądanie kwoty 77.040,84 zł tytułem należności głównej (wynikającej z faktur VAT dołączonych do pozwu) jak również kwoty 2.005,73 zł tytułem odsetek za opóźnienie w transakcjach handlowych naliczonych do 21 lipca 2022 r. od poszczególnych kwot z uwzględnieniem dat wymagalności tych kwot wynikających z poszczególnych faktur, o których orzeczono zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (Dz.U.2016.684 t.j.), gdyż nie ma wątpliwości, że umowy stanowiły transakcje handlowe w rozumieniu art. 4 cytowanej ustawy (wyliczenie odsetek: k. 26, 31). Uzasadnione jest również żądanie dalszych odsetek za opóźnienie liczonych od 22 lipca 2022 r. (od dnia wniesienia pozwu), powódka domaga się tych odsetek od kwoty 79.046,60 zł (stanowiącej sumę kwot 77.040,84 zł i 2.005,73 zł), przy czym w odniesieniu do odsetek od odsetek roszczenie powódki znajduje podstawę w art. 482 § 1 k.c. Od kwoty głównej zgodnie z żądaniem pozwu od 22 lipca 2022 r. zostały zasądzone odsetki w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie, które są niższe niż przysługujące powódce odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych.

Sąd uznał, że w okolicznościach niniejszej sprawy istnieją także podstawy do zasądzenia na rzecz powódki kwoty 786,11 zł tytułem rekompensaty wyrażonej sumą należności wyliczonych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt. 2 i 3 i 1a powołanej wyżej ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych. Również w tym zakresie roszczenie powódki nie było kwestionowane, a w przekonaniu Sądu w sposób prawidłowy została ustalona suma należności z tego tytułu.

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania pozwana, jako strona przegrywająca sprawę, stosownie do art. 98 § 1 k.p.c. obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi - powódce - koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na koszty te składają się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 3.953 zł, opłata od pełnomocnictwa procesowego w kwocie 17 złotych oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 5.400 zł ustalone na podstawie § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 ze zm.).