Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu, Wydział III Cywilny Odwoławczy w składzie

następującym:

po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2014r. w Nowym Sączu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank S.A. we W.

przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu w Nowym Sączu

o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

z dnia 6 listopada 2013 r., sygn. akt I C 1229/13

oddala apelację.

Sygn. akt III Ca 147/14

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Bank S.A.we W.w pozwie wniesionym w dniu 14 czerwca 2013r. domagała się zwolnienia spod egzekucji samochodu marki N. (...) nr rej. (...)zajętego u dłużnika R. J.przez Komornika Sądowego A. M.w dniu 19 lutego 2013r. w sprawie (...).

Wyrokiem z dnia 6 listopada 2013 r. Sąd Rejonowy w Nowym Sączu powództwo to oddalił (pkt I) i obciążył stronę powodową kosztami postępowania (pkt II).

Sąd Rejonowy ustalił, że umową z dnia 1 kwietnia 2010r. nr (...) R. J. uzyskał kredyt na zakup samochodu marki N. (...) nr rej. (...) nr nadwozia (...). Razem z umową kredytową zawarto umowę przewłaszczenia na zabezpieczenie samochodu pod warunkiem zawieszającym następującym w dniu następnym po upływie terminu wypowiedzenia umowy kredytu. Wypowiedzenia umowy dokonano z dniem 10 kwietnia 2012r. z terminie 30-dniowego okresu wypowiedzenia. Od dnia 11 maja 2012r. przedmiotowy pojazd stanowi własność banku.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Nowym Sączu A. M.w dniu 19 lutego 2013r. dokonał zajęcia przedmiotowego samochodu w toku egzekucji sygn. (...) prowadzonej przeciwko dłużnikowi R. J.. Strona powodowa o fakcie zajęcia samochodu dowiedziała się najpóźniej z dniem 6 maja 2013r. Powództwo w niniejszej sprawie zostało wniesione w dniu 14 czerwca 2013r.

W takim stanie faktycznym Sąd powództwo to oddalił, wskazując że zostało ono wniesione po upływie terminu do wniesienia powództwa o zwolnienie zajętego przedmiotu spod egzekucji, który zgodnie art. 841 § 3 kpc wynosi miesiąc od dowiedzenia się o naruszeniu prawa. W ocenie Sądu powód o naruszeniu jego prawa wiedział bowiem najpóźniej w dniu 6 maja 2013r., kiedy to w piśmie adresowanym do Komornika przyznał, że uzyskał wiedzę o zajęciu samochodu.

Powód wyrok ten zaskarżył apelacją, wnosząc o jego zmianę i uwzględnienie żądania pozwu, a względnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji.

Zarzucił naruszenie art. 841 kpc oraz zasad logiki. W pisemnym uzasadnieniu apelacji wywodził, że termin przewidziany w tym przepisie powinien liczyć się nie od dnia kiedy powziął wiadomość o naruszeniu jego praw, ale o osobie , która prawa te naruszyła, a co miało miejsce w dniu 22 maja 2013 r., kiedy to uzyskał informację o osobie wierzyciela. Powołał się na przepis art. 126 kpc podnosząc, że zgodnie z jego treścią celem wytoczenia powództwa koniecznym jest wskazanie stron postępowania. Bez informacji o osobie wierzyciela spełnienie tego wymogu byłoby zatem niemożliwe.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest bezzasadna.

Wyrok Sądu Rejonowego jest prawidłowy. Nie zachodzą uchybienia, które Sąd Okręgowy bierze pod uwagę z urzędu, a których skutkiem byłaby nieważność postępowania – art. 378 § 1 kpc.

Podzielić należy ustalenia faktyczne Sądu Rejonowego, jako zgodne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, który oceniony został stosownie do wymogów art. 233 § 1 kpc. Ustalenia te są zresztą w sprawie niekwestionowane. Apelacja dotyczy jedynie oceny prawnej dokonanej przez Sąd Rejonowy i sprowadza się do twierdzenia, że wbrew temu co przyjął Sąd miesięczny termin do wniesienia powództwa został zachowany, albowiem rozpoczął on swój bieg dopiero w dniu 22 maja 2013 r.

Stanowiska tego nie można podzielić. Jest ono sprzeczne z wykładnią literalną art. 841 § 3 kpc, który to stanowi wprost, że przedmiotowy termin rozpoczyna swój bieg z chwilą podjęcia wiadomości o naruszenia prawa, a nie o osobie, która takiego naruszenia dokonała.

Zważenia wymaga, że ustawodawca, wskazując w konkretnych przypadkach od kiedy należy liczyć bieg terminu, z którego upływem wiążą się określone skutki prawne, wyraźnie dokonuje tu swoistego rozróżnienia. Przykładowo wskazać tu należy na regulację dotyczącą przedawnienia roszczeń (art. 442 ¹§ 1 kc). Gdyby wolą ustawodawcy było, aby termin przewidziany w art. 841 § 3 kpc biegł od dnia dowiedzenia się o osobie, która prawo naruszyła, z pewnością znalazłoby to zatem wyraz w treści tego przepisu. Interpretacja apelującego sprzeczna jest zatem także z wykładnią systemową.

Przede wszystkim interpretacja ta nie znajduje jednak uzasadnienia w świetle reguł wykładni teleologicznej. Zważenia wymaga, że postępowanie egzekucyjne ma na celu zapewnienie natychmiastowej ochrony wierzycielom. W związku z tym naczelną zasadą, jaką należy się w jego ramach kierować jest szybkość postępowania. Przyjęcie, jak domaga się tego apelujący, że bieg terminu przewidzianego w art. 841 kpc powinien być liczony dopiero z dniem uzyskania wiadomości o osobie, która dokonała naruszenia prawa, a nie o samym naruszeniu godziłoby niewątpliwie w tę zasadę, sanując opieszałość legitymowanego do wystąpienia z roszczeniem przewidzianym w omawianym przepisie.

Za bezzasadny w tym miejscu ocenić trzeba natomiast argument, w którym apelujący podnosił, że brak wiedzy o osobie dłużnika uniemożliwiał mu z uwagi na wymóg oznaczenia stron (art. 126 kpc) wniesienie pozwu. Bezspornym jest, że wiadomość o samym naruszenia prawa, w przedmiotowej sprawie jest to data zajęcia samochodu, apelujący powziął najpóźniej z dniem 6 maja 2013 r. Co więcej, jak wynika z pisma Starostwa Powiatowego, na jakie powołuje się sam apelujący, o zajęciu wiedział on już w dniu 2 maja 2013 r. W piśmie tym wskazana została jednocześnie sygnatura sprawy egzekucyjnej. Nic zatem nie stało na przeszkodzie aby apelujący niezwłocznie nawiązał kontakt z Komornikiem celem zdobycia informacji o osobie wierzyciela, a co leżało w jego interesie. Przyjęcie, jak chce tego apelujący, że przedmiotowy termin rozpoczyna swój bieg dopiero z dniem powzięcia wiadomości o osobie naruszającej prawo dawałoby uprawnionemu możliwość odwlekania z wystąpieniem o uzyskanie takiej informacji. W skrajnych przypadkach prowadziłoby to do paradoksalnych sytuacji i paraliżowałoby działania komornika. Co więcej godziłoby w zasadę zaufania wierzycieli do skuteczności tych działań, trzymając ich nawet przez długi okres czasu w swoistej niepewności co do tego, czy podjęte przez komornika czynności, zostaną utrzymane w mocy.

Zauważyć ponadto należy, iż od dnia 22 maja 2013r. żalący miał możliwość wystąpienia z pozwem przeciwegzekucyjnym, bez uchybienia terminowi z art. 841 § 3 kpc.

Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji na zasadzie art. 385 kpc.

(...)

(...)