Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13. marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu w składzie:

Przewodniczący – S.S.O. Mirosław Wiśniewski

Sędziowie: S.S.O. Marzena Polak

S.S.O. Rafał Sadowski (spr.)

Protokolant – st. sekr. sąd. Magdalena Maćkiewicz

przy udziale Prokuratora Prok. Okręgowej w Toruniu Marzenny Mikołajczak

po rozpoznaniu w dniu 13. marca 2014 r.

sprawy Ł. W. – oskarżonego z art. 270§1 kk,

na skutek apelacji wniesionej przez Prokuratora Rejonowego w Toruniu-Wschód,

od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 17. października 2013 r., sygn. akt VIII K 1327/13,

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że wymiar każdej stawki dziennej grzywny orzeczonej wobec oskarżonego w punkcie I. tego wyroku podwyższa do kwoty 30 (trzydziestu) zł;

II.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zwalnia oskarżonego z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, a wydatkami tego postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IX Ka 12/14

UZASADNIENIE

Ł. W. został oskarżony o to, że:

1.  w dniu 12 marca 2013 r. w T. przy ul. (...) w biurze (...) sp. z o.o. w celu użycia za autentyczne podrobił „sprawozdanie z kontroli drogowej zawierającej wykaz kontrolny” zamieszczając w nim nieprawdziwe dane dotyczące miejsca i czasu przeprowadzenia kontroli, danych funkcjonariusza policji przeprowadzającego kontrolę oraz fałszując jego podpis i dokumentu tego do dnia 11 lipca 2013 r. jak autentycznego używał,

tj. o czyn z art. 270§ 1 kk

2.  w dniu 25 czerwca 2013 r. w T. przy ul. (...) w biurze (...) sp. z o.o. w celu użycia za autentyczne podrobił „sprawozdanie z kontroli drogowej zawierającej wykaz kontrolny” zamieszczając w nim nieprawdziwe dane dotyczące miejsca i czasu przeprowadzenia kontroli, danych funkcjonariusza policji przeprowadzającego kontrolę oraz fałszując jego podpis i dokumentu tego do dnia 11 lipca 2013 r. jak autentycznego używał,

tj. o czyn z art. 270§ 1 kk

3.  w dniu 30 czerwca 2013 r. w T. przy ul. (...) w biurze (...) sp. z o.o. w celu użycia za autentyczne podrobił „sprawozdanie z kontroli drogowej zawierającej wykaz kontrolny” zamieszczając w nim nieprawdziwe dane dotyczące miejsca i czasu przeprowadzenia kontroli, danych funkcjonariusza policji przeprowadzającego kontrolę oraz fałszując jego podpis i dokumentu tego do dnia 11 lipca 2013 r. jak autentycznego używał,

tj. o czyn z art. 270§ 1 kk

Sąd Rejonowy w Toruniu wyrokiem z dnia 17 października 2013 r. (sygn. akt VIII K 1327/13) uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzuconych mu czynów z tym ustaleniem, że stanowiły one ciąg przestępstw z art. 270 §1 kk, i za to w myśl art. 91 §1 kk na podstawie art. 270§1 kk wymierzył mu karę 100 stawek dziennych grzywny przyjmując jedną stawkę w wysokości 10 złotych.

Oskarżony został zwolniony od kosztów sądowych, a wydatkami postępowania obciążony został Skarb Państwa.

Od powyższego wyroku apelację wniósł prokurator zaskarżając wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego.

Wyrokowi zarzucił obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść wyroku tj. art. 343 §6 kpk poprzez zaniechanie orzeczenia uzgodnionej z oskarżonym, w trybie art. 335§1 kpk, kary i wymierzenie mu 100 stawek dziennych po 10 złotych stawka gdy wniosek dotyczył kary 100 stawek dziennych po 30 złotych.

W związku z powyższym uchybieniem prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez podwyższenie wysokości stawki dziennej grzywny do poziomu 30 złotych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora okazała się zasadna, zaś uwzględnienie podniesionego w niej zarzutu prowadziło do zmiany zaskarżonego wyroku w kwestionowanej przez skarżącego części.

Istota wyrokowania w trybie art. 343 kpk w zw. z art. 335 kpk sprowadza się do wydania wyroku zgodnie z wnioskiem wynikającym z uzgodnień między oskarżonym a prokuratorem. Sąd orzekający - po uznaniu, że zachodzą warunki do orzekania bez przeprowadzania rozprawy - związany jest treścią wniosku, o którym mowa w art. 335§1 kpk. Nie może więc orzec niezgodnie z takim wnioskiem, i to nawet wówczas gdyby dokonana przez sąd orzekający zmiana byłaby dla oskarżonej korzystna.

W niniejszej sprawie prokurator wnioskował w trybie art. 335 § 1 kpk o wymierzenie oskarżonemu za ciąg trzech czynów z art. 270 §1 kk kary 100 stawek dziennych grzywny po 30 złotych stawka. Sąd Rejonowy tymczasem, pomimo uwzględnienia wniosku, odmiennie określił wysokość jednej stawki grzywny przyjmując, że jest ona równoważna kwocie 10 złotych. Takie orzeczenie narusza ugodę zawartą pomiędzy prokuratorem i oskarżonym, która określała warunki dobrowolnego poddania się karze. Okoliczności sprawy przekonują, że intencją sądu meriti było wymierzenie oskarżonemu kary uzgodnionej z prokuratorem, a odmienne rozstrzygnięcie wynikało z pomyłki, do czego zresztą sąd przyznał się w uzasadnieniu wyroku. Omyłka ta, jako dotycząca merytorycznej części wyroku, nie podlegała sprostowaniu w trybie art. 105 kpk i musiała zostać skorygowana w drodze zmiany wyroku w tej części.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że wymiar każdej stawki dziennej grzywny orzeczonej wobec oskarżonego w punkcie I wyroku podwyższył do kwoty 30 złotych.

W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok został utrzymany mocy. Nie wystąpiły bowiem żadne uchybienia stanowiące bezwzględne przyczyny odwoławcze będące podstawą do uchylenia lub zmiany wyroku z urzędu w dalszej części.

Na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk Sąd odwoławczy zwolnił oskarżonego z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych należnych za drugą instancję, obciążając wydatkami postępowania odwoławczego Skarb Państwa, gdyż przemawiają za tym względy słuszności, gdyż postępowanie odwoławcze toczyło się a zaskarżony wyrok uległ zmianie z uwagi na błąd sądu I instancji