Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 1235/13

POSTANOWIENIE

Dnia 6 sierpnia 2013 roku

Sąd Apelacyjny w Krakowie, Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSA Andrzej Struzik

Sędziowie: SA Teresa Rak

SA Zbigniew Ducki

po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2013 roku w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko Skarbowi Państwa- Sądowi Rejonowemu w Zakopanem

na skutek zażalenia na zarządzenie Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z dnia 23 kwietnia 2013 roku, sygn. akt I C 221/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

W piśmie z dnia 19 października 2012 roku zaadresowanym do Prezesa Sądu Rejonowego w Zakopanem M. S. domagał się zapłaty na swoją rzecz kwoty 10 000 zł tytułem naruszenia jego dóbr osobistych. Nadto M. S. wniósł o przeproszenie jego osoby poprzez wywieszenie w budynku Sądu Rejonowego w Zakopanem wskazanej treści ogłoszenia.

Postanowieniem z dnia 24 stycznia 2013 roku sygn. akt I C 565/12 Sąd Rejonowy w Zakopanem stwierdził swoją niewłaściwości i sprawę przekazał do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Nowym Sączu.

Zarządzeniem z dnia 20 lutego 2013 roku, sygn. akt I C 221/13 M. S. został wezwany do uiszczenia opłaty od pozwu w kwocie 1 100 zł, sprecyzowania powództwa oraz przedłożenie odpisu pozwu.

W piśmie z dnia 4 marca 2013 roku M. S. wskazał, że uiścił opłatę w sprawie o ochronę jego dóbr osobistych w kwocie 700 zł na rzecz Sądu Okręgowego w Krakowie, dołączając kopię pierwszej strony pozwu z dnia 19 października 2012 roku przeciwko Sądowi Rejonowemu w Zakopanym, skierowanego do Sądu Okręgowego w Krakowie, z naklejonymi znakami opłaty sądowej na kwotę 700 zł.

Zarządzeniem przewodniczącego z dnia 23 kwietnia 2013 roku, sygn. akt I C 221/13 Sąd Okręgowy w Nowym Sączu zarządził zwrot pozwu wobec nieusunięcia przez M. S. braków fiskalnych i formalnych pozwu, a to nieuiszczenia opłaty oraz nieprzedłożenia odpisu pisma inicjującego postępowanie.

W zażaleniu z dnia 13 maja 2013 roku M. S. wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia, wnosząc o zaksięgowanie uiszczonej przez niego opłaty w kwocie 700 zł w znakach opłaty sądowej na rzecz Sądu Okręgowego w Nowym Sączu.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Zażalenie jako niezasadne podlega oddaleniu.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż niezasadnie pismo M. S. z dnia 19 października 2012 roku potraktowane zostało przez Sąd Okręgowy w Nowym Sączu jako pozew przeciwko Skarbowi Państwa- Sądowi Rejonowemu w Zakopanem. W piśmie tym adresowanym do Prezesa Sądu Rejonowego w Zakopanem M. S. domaga się zapłaty kwoty 10 000 zł w związku z naruszeniem jego dóbr osobistych i przeproszenia jego osoby we wskazany sposób, nie kierując w żaden sposób do sądu powszechnego żądania rozstrzygnięcia konkretnej sprawy, a tylko pismo zawierające takie żądanie potraktowane może zostać jako pozew. Zatem pismo z dnia 19 października 2012 roku odczytać należało jako wezwanie do zapłaty skierowane do Prezesa Sądu Rejonowego w Zakopanem, jako jednostki reprezentującej Skarb Państwa, a nie jako szczególnego rodzaju pismo procesowe, to jest pozew.

Niezależnie od powyższego skoro przedmiotowe pismo M. S. zainicjowało postępowanie w sprawie o sygn. akt I C 221/13 należało rozpoznać niniejsze zażalenie na zarządzenie z dnia 13 maja 2013 roku.

Odczytując pismo z dnia 19 października 2012 roku jako pozew Sąd Okręgowy słusznie wezwał M. S. do usunięcia jego braków formalnych i fiskalnych pod rygorem zwrotu. W odpowiedzi na przedmiotowe wezwanie M. S. powołał się na opłatę jaką uiścił w znakach opłaty sądowej w kwocie 700 zł w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w Krakowie i wniósł o jej zaksięgowanie na rzecz Sądu Okręgowego w Nowym Sączu, co jednak nie może stanowić usunięcia braku fiskalnego w sprawie o sygn. akt I C 221/13. Choć przedmiot sprawy toczącej się przed Sądem Okręgowym w Krakowie z powództwa M. S. w związku z naruszeniem dóbr osobistych, na które powołuje się powód, jest tożsamy z przedmiotem sprawy wszczętej przed Sądem Okręgowym w Nowym Sączu na skutek pisma M. S. z dnia 19 października 2012 roku, to jednak są to dwa odrębne postępowania, toczące się w dwóch samodzielnych sprawach. Skoro każdej z tych spraw nadano bieg i są one w toku, M. S. nie może domagać się zaksięgowania na poczet opłaty od pozwu w sprawie przed Sądem Okręgowym w Nowym Sączu, wpłaty dokonanej w innej sprawie. Nawet okoliczność, że pozew M. S. przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu w Zakopanem skierowany został do niewłaściwego miejscowo sądu, a sprawie nadano w tymże sądzie bieg, nie daje podstaw do przeksięgowania dokonanej w tej sprawie opłaty na rzecz Sądu Okręgowego w Nowym Sączu i uznania, że doszło do usunięcia braku fiskalnego pozwu w sprawie o sygn. akt I C 221/13. Zauważyć też trzeba, że kserokopia pozwu, nawet zawierająca obraz znaków opłaty sadowej, nie jest dowodem uiszczenia tej opłaty.

Powód nie przedłożył też pomimo wezwania odpisu pisma z dnia 19 października 2012 r., a wbrew zarzutowi podniesionemu w zażaleniu, brak jest podstaw do przyjęcia, że postępowanie zostało zainicjowane pismem powoda z dnia 4 marca 2013 r., które stanowiło tylko odpowiedź na wezwanie sądu.

Mając na uwadze powyższe Sąd Apelacyjny uznał, że zażalenie M. S. nie zasługuje na uwzględnienie, oddalając je na podstawie art. 398 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 385 k.p.c.