Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2014 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Leon Miroszewski

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Emilia Marchewka

po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2014 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa Skarbu Państwa

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą

w S.

o stwierdzenie nieważności uchwał wspólników z dnia 30 września 2013 roku

I.  stwierdza nieważność uchwał Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. z dnia 30 września 2013 roku nr (...), nr (...) i nr (...)

II.  oddala powództwo o stwierdzenie nieważności uchwał nr (...), (...) i nr (...);

III.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 360,00 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów procesu;

IV.  zasądza od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa – Sąd Okręgowy w Szczecinie kwotę 6.000,00 (sześć tysięcy) złotych tytułem opłaty sądowej, od której powód był zwolniony.

Sygnatura akt VIII GC 512/13

UZASADNIENIE

Powód Skarb Państwa – Minister Skarbu Państwa wniósł pozwem przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S., z dnia 30 października 2013 roku (data nadania), o stwierdzenie nieważności uchwał: nr (...) – o uchyleniu uchwały z dnia (...) zwyczajnego zgromadzenia wspólników z dnia 28 czerwca 2013 roku o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego pozwanej spółki za 2012 rok, nr (...) – o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za 2012 roku, (...) – o uchyleniu uchwały nr (...) zwyczajnego zgromadzenia wspólników z dnia 28 czerwca 2013 roku o zatwierdzeniu sprawozdania zarządu z działalności pozwanej spółki w 2012 roku, nr (...) - o zatwierdzeniu sprawozdania zarządu z działalności pozwanej spółki w 2012 roku, nr (...) – o uchyleniu uchwały nr (...) zwyczajnego zgromadzenia wspólników z dnia 28 czerwca 2013 roku w sprawie pokrycia straty netto za 2012 rok w kwocie 6.998.842,56 złotych, nr (...) – w sprawie pokrycia straty netto za rok 2012 w kwocie 1.779.154,99 złotych, podjętych na zgromadzeniu wspólników pozwanej spółki w dniu 30 września 2013 roku. Jako żądanie ewentualne wniósł też o uchylenie tych uchwał jako naruszających dobre obyczaje i jednocześnie godzących w interes spółki oraz mających na celu pokrzywdzenie wspólnika mniejszościowego spółki.

W uzasadnieniu powód powołał się na legitymację czynną wynikającą z tego, że jako wspólnik pozwanej spółki uczestniczył w zgromadzeniu wspólników dnia 30 września 2013 roku, głosował przeciwko wymienionym uchwałom oraz zażądał zaprotokołowania sprzeciwu. Jako przesłanki nieważności zakwestionowanych uchwał wskazał, że podczas zgromadzenia wspólników podjęto uchwały o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za 2012 roku, sprawozdania zarządu za 2012 rok, w sprawie pokrycia straty za 2012 rok, przeciwko którym powód głosował, bowiem nie otrzymał dokumentów sprawozdawczych i finansowych stanowiących podstawę sprawozdań. Kiedy powód zgłosił wątpliwości i pytania do otrzymanych już po podjęciu tych uchwał dokumentów, zawierających sprzeczności, zarząd pozwanej przedłożył zweryfikowane sprawozdanie finansowe, wskazujące inną kwotę straty niż zatwierdzone uchwałą z dnia 28 czerwca 2013 roku. Podczas zgromadzenia w dniu 30 września 2013 roku podjęto głosami większościowego wspólnika uchwały o uchyleniu wzmiankowanych uchwał zgromadzenia wspólników z dnia 28 czerwca 2013 roku i podjęciu nowych w tych sprawach, których dotyczyły uchwały uchylone. Powód zarzucił naruszenie art. 52 ust. 1 ustawy o rachunkowości poprzez niezapewnienie przez zarząd sporządzenia sprawozdania finansowego nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia bilansowego, naruszenie art. 54 ust. 1 i 2 ustawy o rachunkowości poprzez niezachowanie przewidzianej w tych przepisach procedury postępowania w razie zdarzeń mających wpływ na sprawozdanie finansowe lub powodujących zmiany stanu istniejącego na dzień bilansowy i stworzenie przez zarząd pozwanej spółki kolejnego sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy. Ponadto powód zarzucił naruszenie art. 219 k.s.h. poprzez zaniechanie przedstawienia sprawozdania finansowego i sprawozdania zarządu radzie nadzorczej.

Jako przesłanki uchylenia kwestionowanych uchwał powód wskazał sprzeczność z dobrymi obyczajami polegającymi na obowiązku działania w interesie spółki, zgodnego z zasadami racjonalnej gospodarki, a także prezentowania wyników finansowych spółki zgodnie z rzeczywistością w poszanowaniu zasad rachunkowości. Godzeniem w interes spółki jest podejmowanie działań sprowadzających się do manipulacji wynikami finansowymi spółki. Pokrzywdzenie powoda jako wspólnika przejawiać się miało w nieudostępnieniu powodowi wiarygodnych danych finansowych.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu podniosła, że konieczność podjęcia na nowo uchwał w sprawie sprawozdania finansowego, sprawozdania z działalności spółki oraz w sprawie sposobu pokrycia straty za 2012 rok wynikała z faktu skorygowania błędów zaistniałych w księgowości pozwanej spółki, zauważonych po podjęciu uchwał z dnia 28 czerwca 2013 roku i przedstawienia sprawozdań zgodnych z rzeczywistym stanem rzeczy. Ponadto pozwana zarzuciła, że powód nie uzasadnił sprzeczności z wskazanymi w pozwie przepisami prawa pozostałych uchwał, niedotyczących sprawozdania finansowego. Pozwana nie zgodziła się też z powodem, że zaskarżone uchwały są sprzeczne z dobrymi obyczajami, interesem pozwanej spółki, albo mają na celu pokrzywdzenie wspólnika.

Ponieważ zarówno treści uchwał, jak i okoliczności ich podjęcia, mogą prowadzić zarówno do stwierdzenia nieważności uchwał jak i do ich uchylenia, nie można mówić o alternatywności tych żądań, co z kolei sprzeciwia się rozpoznaniu obu żądań w jednym postępowaniu. Trzeba nadto zauważyć, że sam powód przedstawił inne przesłanki stwierdzenia nieważności kwestionowanych uchwał niż przesłanki ich uchylenia. W związku z powyższym wyłączone zostały z niniejszego postępowania żądania uchylenia kwestionowanych uchwał i zarządzono wobec tych żądań odrębną rozprawę pod nową sygnaturą akt.

W toku procesu okazało się, że pozwana spółka podjęła uchwałę o jej rozwiązaniu oraz uchwałę o powołaniu likwidatora. Otwarcie likwidacji zostało zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Ustalenia faktyczne i wskazanie dowodów.

Zwyczajne zgromadzenie wspólników spółki (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. (dalej jako „pozwana spółka”), w dniu 28 czerwca 2013 roku, podjęło między innymi: uchwałę nr (...) o rozpatrzeniu i zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za 2012 rok, składającego się z bilansu zamykającego się po stronie aktywów i pasywów kwotą 8.126.685,76 złotych, rachunku zysków i strat wykazującego stratę netto w kwocie 6.998.842,56 złotych, oraz informacji dodatkowej; uchwałę nr (...) o rozpatrzeniu i zatwierdzeniu sprawozdania zarządu pozwanej spółki z jej działalności za 2012 rok; uchwałę nr (...) w sprawie sposobu pokrycia straty netto za rok 2012 w kwocie 6.998.842,56 złotych. Powód głosował przeciwko tym uchwałom.

W dniu 26 czerwca 2013 roku, pocztą elektroniczną doręczono powodowi sprawozdanie finansowe za 2012 rok składające się z bilansu zamykającego się po stronie aktywów i pasywów kwotą 13.902.927,44 złotych, rachunku zysków i strat wykazującego stratę netto w kwocie 1.779.154,99 złotych i informacji dodatkowej oraz sprawozdanie z działalności pozwanej spółki za rok 2012 uwzględniające wskazane wyniki finansowe. W dniu 27 czerwca 2013 roku kolejnym e-mailem pozwana spółka przesłała powodowi sprawozdanie finansowe i sprawozdanie z działalności spółki w wersjach, które zostały poddane pod głosowanie i będące przedmiotem uchwał podjętych na zgromadzeniu wspólników w dniu 28 czerwca 2013 roku.

Dowody : - Protokół zgromadzenia wspólników z dnia 28 06 2013 (k. 23-28);

- korespondencja e-mailowa z dnia 26 06 2013 z załącznikami (k. 29-33),

- korespondencja e-mailowa z dnia 27 06 2013 z załącznikami (k. 34-45).

Powód zwrócił się pismem z dnia 11 lipca 2013 roku do zarządu pozwanej spółki o wyjaśnienie licznych wątpliwości dotyczących sprawozdań oraz poprawienia zauważonych błędów i niekompletności, . Pismem z dnia 12 lipca 2013 roku powód zwrócił się do zarządu pozwanej spółki o informację związane ze zwołaniem zgromadzenia wspólników na dzień 30 lipca 2013 roku, w tym czy rada nadzorcza dopełniła obowiązku złożenia sprawozdania z badania sprawozdania finansowego za rok 2012. Stwierdził nadto, że nie może uznać złożonych sprawozdań za rok 2012 za sporządzone zgodnie z przepisami prawa. Zarzucił też, że nie zostały one poddane badaniu przez radę nadzorczą.

Pismem z dnia 20 sierpnia 2013 roku zarząd pozwanej spółki udzielił powodowi wyjaśnień w sprawie zgłoszonych wątpliwości, w tym stwierdził, że sprawozdanie finansowe nie posiada oceny rady nadzorczej gdyż organ ten nie działa w pełnym składzie i od maja 2013 roku jest 1 osobowy.

E-mailem z dnia 20 sierpnia 2013 roku pozwana spółka wysłała powodowi skan sprawozdania finansowego za 2012 roku składającego się z bilansu zamykającego się po stronie aktywów i pasywów kwotą 13.902.927,44 złotych, rachunku zysków i strat wykazującego stratę netto w kwocie 1.779.154,99 złotych, informacji dodatkowej z załącznikami.

Dowody: - pisma powoda z dnia 11 i 12 lipca 2013 roku (k. 45-48);

- pismo pozwanej z dnia 20 08 2013 (k. 62);

- korespondencja e-mailowa z 20 08 2013 z załącznikami (k. 49-61).

W dniu 30 września 2013 roku odbyło się nadzwyczajne zgromadzenie wspólników pozwanej spółki. Podczas tego zgromadzenia podjęto uchwały nr (...), (...) i (...) o uchyleniu uchwał z dnia 28 czerwca 2013 roku w sprawie rozpatrzenia i zatwierdzenia sprawozdania finansowego za rok 2012 (uchwały nr (...)), rozpatrzenia i zatwierdzenia sprawozdania zarządu z działalności spółki za rok 2012 (uchwały nr (...)), w sprawie pokrycia straty netto za rok 2012 w kwocie 6.998.842,56 złotych (uchwała nr (...)). Podjęto też uchwałę nr (...) o rozpatrzeniu i zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za 2012 rok, składającego się z bilansu zamykającego się po stronie aktywów i pasywów kwotą 13.902.927,44 złotych, rachunku zysków i strat wykazującego stratę netto w kwocie 1.779754,99 złotych, oraz informacji dodatkowej; uchwałę nr (...) o rozpatrzeniu i zatwierdzeniu sprawozdania zarządu pozwanej spółki z jej działalności za 2012 rok; uchwałę nr (...) w sprawie sposobu pokrycia straty netto za rok 2012 w kwocie 1.779.154,99 złotych. Powód głosował przeciwko wszystkim wymienionym uchwałom i zażądał zaprotokołowania sprzeciwu. Przedstawiciel powoda otrzymał sprawozdanie zarządu z działalności pozwanej spółki za 2012 rok. Powołano się w nim na sprawozdanie finansowe wskazujące stratę netto w wysokości 1.779.154,99 złotych.

Podczas tego samego zgromadzenia podjęto uchwałę nr (...) o rozwiązaniu pozwanej spółki i postawieniu jej w stan likwidacji, oraz uchwałę nr (...) o powołaniu likwidatora w osobie R. K..

Dowody: - protokół zgromadzenia wspólników z dnia 30 09 2013 (k. 15-22);

- sprawozdanie zarządu z działalności pozwanej spółki przedłożone

powodowi w dniu 30 09 2013 (k. 63-64).

Ocena dowodów.

Przedstawiony stan faktyczny jest w znacznym zakresie niesporny. Dopuszczone i przeprowadzone dowody pozwalają poznać dokładną treść podjętych uchwał podczas zgromadzeń wspólników pozwanej spółki w dniach 28 czerwca 2013 roku i 30 września 2013 roku, a także treść sprawozdań poddanych rozpatrzeniu i zatwierdzeniu podczas tych zgromadzeń. Jeśli chodzi o same sprawozdania, to można było na podstawie treści ich kolejnych wersji ocenić, czy oddaje prawdę stanowisko pozwanej spółki o stwierdzeniu błędu w jej księgowości. Z kolei korespondencja pomiędzy stronami pozwalała ustalić i poddać ocenę procedurę poprzedzającą poddanie pod głosowanie kolejnych wersji sprawozdań spółki za 2012 rok.

Na podstawie protokołu zgromadzenia wspólników pozwanej spółki z dnia 30 września 2013 roku możliwe było także zweryfikowanie przebiegu głosowań podczas wzmiankowanych zgromadzeń, co miało znaczenie dla ustalenia, czy powód posiada formalną legitymację do ich zaskarżenia.

Ocena prawna.

Istotą sprawy w niniejszym procesie była kwestia warunków ważności uchwał zgromadzenia wspólników pozwanej spółki odnoszących się do kolejnych wersji sprawozdań finansowych i sprawozdań z działalności spółki za rok 2012, poddanych rozpatrzeniu i zatwierdzeniu podczas zgromadzeń wspólników pozwanej spółki w dniach 28 czerwca 2013 roku i 30 września 2013 roku. Konsekwencją tych decyzji były też uchwały w sprawie pokrycia straty w 2012 roku, w kwotach określonych w sprawozdaniach finansowych rozpatrywanych i zatwierdzanych podczas tych zgromadzeń.

Powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością może być wniesione przez zarząd, radę nadzorczą, komisję rewizyjną, poszczególnych członków tych organów, a także wspólnika, przy czym tylko gdy wspólnik głosował przeciwko uchwale a po jej powzięciu zażądał zaprotokołowania sprzeciwu (art. 252 § 1 k.s.h. w zw. z art. 250 k.s.h.). Powód jest wspólnikiem pozwanej spółki i był nim w chwili głosowania nad kwestionowanymi uchwałami. Głosował przeciw ich podjęciu a po stwierdzeniu wyniku głosowania oświadczył, że głosował przeciwko uchwałom i zażąda zaprotokołowania sprzeciwu. Tym samym należy stwierdzić, że powód posiadał w chwili wniesienia pozwu legitymację formalną do zaskarżenia uchwał wymienionych w pozwie, zwłaszcza że pozew został wniesiony przed upływem terminu określonego w art. 252 § 3 k.s.h.

Powód przedstawił podstawy sprzeczności z prawem co do tylko niektórych z podjętych uchwał. Powołał się na przepisy art. 52 ust. 1 i art. 54 ust. 1 i 2 ustawy o rachunkowości oraz na przepis art. 219 k.s.h. Wszystkie te przepisy dotyczą procedury sporządzania, przedstawiania i zatwierdzania sprawozdania finansowego i sprawozdania z działalności spółki.

Badając zgodność w prawem zakwestionowanych w pozwie uchwał w kontekście tych przepisów zacząć należy od tego, że art. 252 k.s.h. nie ogranicza – wbrew twierdzeniu pozwanej spółki - podstawy nieważności uchwały spółki z ograniczoną odpowiedzialnością tylko do sprzeczności z kodeksem spółek handlowych (Por. np. J. Frąckowiak, Uchwały zgromadzeń wspólników spółek kapitałowych sprzeczne z ustawą, PPH nr 11/2007, s. 10. Sąd rozpoznający niniejszą sprawę nie zgadza się ze stanowiskiem A. Kidyby, że w art. 252 k.s.h. chodzi tylko o niezgodność z kodeksem spółek handlowych – A. Kidyba, Komentarz do art. 252 [w:] Kodeks spółek handlowych. Komentarz, tom I, Warszawa 2011).

Powód nie ma racji twierdząc, że zachodzi sprzeczność podjętych uchwał z art. 52 ust. 1 ustawy o rachunkowości. Przepis ten adresowany jest do zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (do tego organu należy odnosić zawarte w tym przepisie pojęcie kierownika jednostki), a więc nie do organów właścicielskich spółek kapitałowych. Gdyby iść za twierdzeniami powoda, to należało uznać za niedopuszczalne zatwierdzanie sprawozdań finansowych i sprawozdań z działalności (art. 52 ust. 3 pkt 2 ustawy o rachunkowości) sporządzonych po opływie 3 miesięcznego terminu, o którym mowa w powołanym przepisie. Tym samym spółka nie miałaby w takich okolicznościach możliwości naprawienia uchybienia w postaci braku obowiązkowych sprawozdań. Nie można takiego wniosku wyciągnąć, choćby w kontekście treści art. 49 powołanej ustawy.

Słuszny natomiast okazał się zarzut naruszenia art. 54 ust. 1 i 2 powołanej ustawy, choć tylko w odniesieniu do uchwał nr (...), nr (...), nr (...). Pozwana spółka nie dochowała procedur wymaganych w powołanych przepisach. O ile doszło do zdarzenia, które zmieniało dane zawarte w sprawozdaniu finansowym, a pozwana spółka otrzymała o nim informację zanim do jego zatwierdzenia, to powinna nastąpić zmiana sprawozdania finansowego. W razie pozyskania informacji o takim zdarzeniu po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego, jego skutki ujmuje się w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym informacje spółka otrzymała.

Wolno sądzić, że informacje, które stanowiły o treści sprawozdania zatwierdzonego podczas zgromadzenia wspólników w dniu 30 września 2013 roku były znane jeszcze przed odbyciem zgromadzenia wspólników w dniu 28 czerwca 2013 roku, a więc kiedy po raz pierwszy doszło do rozpatrzenia sprawozdania finansowego za rok 2012. Wskazuje na to fakt, że powód otrzymał w dniu 27 czerwca 2013 roku wersję sprawozdania, które określało stratę netto na kwotę 1.779.154,99 złotych, a więc w wysokości zbliżonej jak w sprawozdaniu finansowym poddanym rozpatrzeniu i zatwierdzeniu podczas zgromadzenia wspólników w dniu 30 września 2013 roku (1.779.754,99 złotych). Wówczas należałoby dokonać korekty sprawozdania przed dniem jego zatwierdzenia. Brak korekty świadczyłby o nieważności uchwały nr (...) zgromadzenia wspólników pozwanej spółki w dniu 28 czerwca 2013 roku (gdzie zatwierdzono sprawozdanie finansowe wskazujące stratę w wysokości 6.998.842,56 złotych). Pozwana nie twierdziła, że informacje o zdarzeniach, które zmieniały dane zawarte w sprawozdaniu finansowym otrzymała przed zatwierdzeniem sprawozdania uchwałą nr (...) z dnia 28 czerwca 2013 roku.

Pozwana spółka w odpowiedzi na pozew podniosła, że zmiana sprawozdania finansowego zatwierdzonego w dniu 28 czerwca 2013 roku nastąpiła po „wnikliwej analizie dokumentów” dokonanej już po tej dacie, pozwalającej na stwierdzenie „błędów zaistniałych w księgowości pozwanej spółki”. To świadczy, że zmiana sprawozdania finansowego, zatwierdzonego już w dniu 28 czerwca 2013 roku, dokonana przed zgromadzeniem wspólników pozwanej spółki zwołanego na dzień 30 września 2013 roku, nastąpiła w wyniku zdarzeń, o których spółka otrzymała informację po dniu 28 czerwca 2013 roku. Wówczas, zgodnie z art. 54 ust. 2 ustawy o rachunkowości, skutki tych zdarzeń ujmuje się w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym te informacje spółka otrzymała. Tym samym uwzględnia się je w sprawozdaniu następnym. Pozwana spółka naruszyła ten przepis ustawy o rachunkowości, toteż uchwała nr (...) z 30 września 2013 roku o rozpatrzeniu i zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za 2012 rok jest sprzeczna z ustawą, a przez to nieważna. Nieważne są, przez naruszenie tego samego przepisu ustawy o rachunkowości, uchwały: o rozpatrzeniu i zatwierdzeniu sprawozdania zarządu z działalności spółki za 2012 rok (uchwała nr (...)), bowiem sprawozdanie to wskazuje dane ze sprawozdania finansowego sporządzonego sprzecznie z normą art. 54 ust. 2 ustawy o rachunkowości, oraz uchwała o sposobie pokrycia straty w wysokości 1.779.154,99 złotych (uchwała nr (...)), bowiem kwota straty została wykazana bez zastosowania procedury wskazanej w powołanym przepisie.

Wymienione wyżej uchwały są sprzeczne także z art. 219 § 3 k.s.h., zapadły bowiem bez oceny sprawozdania finansowego i sprawozdania z działalności za 2012 rok przez radę nadzorczą w zakresie ich zgodności z księgami i dokumentami, jak i ze stanem faktycznym, oraz bez oceny wniosku zarządu w sprawie sposobu pokrycia straty. Nie ma znaczenia podnoszony przez pozwaną argument o kadłubowości rady nadzorczej. Pozwana spółka posiadała radę nadzorczą w składzie 3 osobowym, na co wskazuje odpis z KRS według stanu na dzień 29 października 2013 roku, nadto, choćby skład rady nadzorczej był faktycznie niewystarczający, to istnienie tego organu było wymagane według aktu założycielskiego spółki, co z kolei obligowało do podjęcia w spółce kroków w celu doprowadzenia do wyboru koniecznej liczby członków rady nadzorczej, zaś brak takich kroków nie zwalniał z obowiązku poddania sprawozdań oraz wniosku w sprawie podziału zysku lub pokrycia straty ocenie, o której mowa w art. 219 § 3 k.s.h.

Nie zachodzą natomiast podstawy stwierdzenia nieważności uchwał nr (...), (...), (...). Trzeba zauważyć, że powód w pozwie kontestował podjęcie uchwał nr (...), (...) i (...) w dniu 28 czerwca 2013 roku, zwłaszcza, że głosował przeciwko tym uchwałom, w związku z tym nie da się wytłumaczyć jego żądania stwierdzenia nieważności uchwał, które owe kwestionowane przez powoda uchwały uchylały. Nie sposób też dopatrzyć się naruszenia jakiegokolwiek przepisu prawa poprzez podjęcie wzmiankowanych uchwał w dniu 30 września 2013 roku. Można dodać, że skoro powód uważa, czemu dał wyraz w pozwie oraz w korespondencji z pozwaną spółką, że dotychczas nie sporządzono rzetelnego i zgodnego z prawem sprawozdania finansowego i sprawozdania z działalności za 2012 rok, a tym samym nie wskazano należycie straty poniesionej w tym roku obrotowym, to podjęcie na zgromadzeniu wspólników w dniu 30 września 2013 roku uchwał nr (...), (...), (...), jest zgodne z tym stanowiskiem powoda.

Mając na uwadze powyższe należało orzec jak w punktach I i II wyroku. Na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., powodowi, jako wygrywającemu proces, należał się zwrot kosztów od pozwanej. Zasądzony zwrot objął koszty zastępstwa procesowego składające się z opłaty od pełnomocnictwa i wynagrodzenia radcy prawnego ustalonego na podstawie § 10 pkt 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. Powód był zwolniony od opłaty sądowej, toteż na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, stosując zasadę powołaną wyżej w sprawie odpowiedzialności za wynik procesu, należało nieuiszczoną opłatą sądową obciążyć pozwaną spółkę, o czym orzeczono w punkcie IV wyroku.