Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 266/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Maria Konieczna

Protokolant:

Iwona Porwoł

przy udziale: ./.

po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2014 r. w Rybniku

sprawy z odwołania J. H. ( H. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o emeryturę

na skutek odwołania J. H.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 30 grudnia 2013 r. Znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia 1 grudnia 2013r.

Sędzia

Sygn. akt IX U 266/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30.12.2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu J. H. (H.) prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r., podnosząc w uzasadnieniu, iż do dnia 01.01.1999r. nie został udowodniony wymagany 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu.

Ubezpieczony wniósł odwołanie od decyzji jw., domagając się przyznania prawa do świadczenia, gdyż w okresie od 10.12.1971r. do 31.01.1992r. pracował w szczególnych warunkach na stanowisku kierowcy ciągnika w (...).

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn
jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił, co następuje.

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)

Wniosek o świadczenie w postaci emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych złożył w organie rentowym w dniu 16.12.2013r.

Ubezpieczony posiada łączny staż pracy okresów składkowych i nieskładkowych uznany przez organ rentowy na dzień 01.01.1999r. w wymiarze 26 lat, 10 miesięcy i 22 dni, w tym żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Ubezpieczony w okresie od dnia 10.12.1971r. do dnia 31.01.1992r. zatrudniony był w Przedsiębiorstwie Budownictwa Mieszkaniowego PW (...) w Ż..

Ze świadectwa pracy z dnia 30.01.1992r. wynika, iż ubezpieczony zatrudniony był na stanowisku kierowcy.

Z akt osobowy wynika, że ubezpieczony w okresie spornym zajmował stanowiska pracy: pomocnika murarza, pracownika magazynu, maszynisty suwnicy, a od dnia 01.05.1981r. - kierowcy ciągnika.

W okresie spornym zatrudnienia w Przedsiębiorstwie jw. ubezpieczony faktycznie pracował jako kierowca dwóch ciągników (jednym ciągnikiem ubezpieczony woził materiały z wagonów na magazyny a drugim wywoził materiałów poprodukcyjne – elementy domów). Były to ciągniki z przyczepą. Praca ubezpieczonego polegała na wożeniu materiałów sypkich: żwiru, piasku, gruzu, nadto materiałów żeliwnych do produkcji zbrojeń, nakładki, materiałów potrzebnych do budowy domu – płytki, ościeżnice.

Ubezpieczony do roku 1973r. wykonywał prace kierowcy ciągnika oraz także maszynisty suwnicy. Po uzyskaniu uprawnień do prowadzenia ciągnika , w 1973r., ubezpieczony pracował już wyłącznie jako kierowca ciągnika, wykonując prace wskazane powyżej i prace te wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

W okresie spornym, razem z ubezpieczonym pracowali słuchani w sprawie świadkowie P. G. – bezpośredni przełożony ubezpieczonego oraz B. P..

Ubezpieczony nie przystąpił do OFE.

Powyższe ustalił Sąd w oparciu o akta organu rentowego, akta osobowe ubezpieczonego z okresu pracy w Przedsiębiorstwie Budownictwa Mieszkaniowego PW (...) w Ż., zeznania świadków P. G. i B. P. oraz ubezpieczonego złożone na rozprawie w dniu 23.04.2014r., czas nagrania 00:13:47- 00:27:40.

Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny, przekonywujący, spójny i logiczny, przez co mogący stanowić podstawę rozstrzygnięcia.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje.

Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z treści art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r., poz. 1440 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32,33,39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. na dzień 31.12.1998r.) osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 (tj. 25 lat dla mężczyzn).

Ust. 2 „Emerytura, o której mowa w ust.1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego.

Jak wynika z §4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w warunkach szczególnych, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zdaniem Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe w sprawie wykazało, iż ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracę w warunkach szczególnych w powoływanym okresie spornym od dnia 10.12.1971r. do dnia 31.01.1992r. podlegającą takiej kwalifikacji z Działu VIII pkt 3 oraz Działu V, poz. 3 wykazu A załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 ze zm.), gdy prace wykonywane przez ubezpieczonego w okresie spornym były pracami w warunkach szczególnych, tj. prace kierowcy ciągników oraz operatora suwnicy przy bezsporności posiadania przez ubezpieczonego uprawnień do kierowania wskazanymi pojazdami.

Za takim przyjęciem przemawiają zeznania słuchanych w sprawie świadków i ubezpieczonego jako spójne w swej treści, logiczne i przekonywujące, zeznania korelujące z treścią akt osobowych ubezpieczonego.

W sprawie sporny był wyłącznie okres pracy w warunkach szczególnych i przy ustaleniu wykonywania takiej pracy przez ubezpieczonego w okresie spornym jw. ubezpieczony, spełnia wszystkie warunki prawa do emerytury na postawie powołanych przepisów od dnia 01.12.2013r., tj. od miesiąca, w którym został złożony wniosek o świadczenie, gdy ubezpieczony legitymuje się 25 -letnim okresem składkowym i nieskładkowym, w dniu 05.02.2013r. ukończył 60 lat, nie jest członkiem OFE i gdy legitymuje się ponad 15 latami pracy w warunkach szczególnych łącznie z okresem pracy w warunkach szczególnych uznanym przez organ rentowy.

Zgodnie z treścią przepisu art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd na podstawie powołanych przepisów, z mocy art.477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia 01 grudnia 2013r.

SSO Maria Konieczna