Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 maja 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Małgorzata Mazurkiewicz-Talaga

Sędziowie: SA Jan Futro (spr.)

SA Piotr Górecki

Protokolant: st. sekr. sąd. Sylwia Woźniak

po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2014 r. w Poznaniu

sprawy z powództwa B. D. i P. D.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej (...) położonej w P. przy ul. (...) i(...)

o uchylenie uchwał

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 10 grudnia 2013 r.

sygn. akt I C 2 850/12

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powodów solidarnie na rzecz pozwanej 135 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

Piotr Górecki Małgorzata Mazurkiewicz-Talaga Jan Futro

I A Ca 429/14

UZASADNIENIE

Powodowie P. D. i B. D. w pozwie wniesionym w dniu 15 października 2012 r. skierowanym przeciwko Wspólnocie (...)nieruchomości położonej przy ul. (...) i (...) w P. wnieśli o uchylenie uchwał: (...)w sprawie zatwierdzenia sprawozdania Zarządu nieruchomości za rok 2011 i udzielenia absolutorium Zarządowi Wspólnoty za rok 2011, nr (...) w sprawie sposobu rozliczania salda zaliczek i kosztów utrzymania części wspólnej nieruchomości za rok 2011, nr (...) w sprawie wysokości zaliczek na utrzymanie nieruchomości wspólnej na rok 2012 oraz uchwały nr (...) w sprawie wyboru Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej.

W uzasadnieniu twierdzili, że przy podejmowaniu powyższych uchwał pełnomocnik jednego ze współwłaścicieli nieruchomości, a mianowicie pełnomocnik P. S. nie dysponował stosownym pełnomocnictwem uprawniającym go do głosowania w sprawach objętych głosowaniem, a w konsekwencji uchwały te nie zostały podjęte większością głosów. Ponadto, uchwała nr (...) została podjęta w trybie indywidualnego zbierania głosów, co jest sprzeczne z przepisami prawa.

Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2013 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu oddalił powództwo.

Orzekając o kosztach postępowania zasądził od powodów solidarnie na rzecz pozwanej 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Jako podstawy rozstrzygnięcia Sąd I instancji powołał następujące ustalenia.

Właściciele lokali położonych w budynku przy ul. (...) i (...) w P. tworzą Wspólnotę Mieszkaniową w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Powodowie P. D. i B. D. są współwłaścicielami lokalu położnego w budynku ul. (...) w części nieruchomości przeznaczonej do wspólnego użytku członków wspólnoty posiadają udział 189/10 000.

W budynku przy ul. (...) i (...) lokal posiada także P. S., a jego udział w części nieruchomości przeznaczonej do wspólnego użytku członków wspólnoty wynosi 761/10 000.

W dniu 26.01.2007 roku pomiędzy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością działającą przez B. S. z siedzibą w P. zawarta została umowa, na mocy której P. S. zlecił (...) prowadzenie administracji lokali użytkowych położonych w budynku przy ul. (...) w P. oraz miejsc postojowych. Do obowiązków administratora należeć miało poszukiwanie najemców na lokale i miejsca postojowe, zawieranie umów najmu i pobieranie w imieniu właściciela czynszu w wysokości ustalonej przez strony. Prawem i obowiązkiem administratora było również reprezentowanie P. S. na zebraniach Wspólnoty (...) (...) z prawem głosu nad uchwałami; w tym celu właściciel udzielił stosownego pełnomocnictwa. Właściciel udzielił pełnomocnictwa administratorowi do podejmowania wszelkich czynności i składania wszelkich oświadczeń woli w zakresie opisanym w punktach poprzedzających ten zapis.

W drodze indywidualnego zbierania głosów wspólnota podjęła uchwałę nr(...) r. – w sprawie wyboru zarządu wspólnoty. Za uchwałą głosowali właściciele posiadający 70,87 % udziałów, przy czym w drodze indywidualnego zbierania głosów za uchwałą opowiedziało się 59,38 %, pozostała część głosów oddana została na zebraniu w dniu 14.04.2011 r.

W dniu 23 lipca 2012 roku odbyło się zebranie wspólnoty, na którym obecny był powód P. D.. Podczas zebrania dyskutowano o zakresie pełnomocnictwa udzielonego przez P. S., którego treść odczytano. Jednocześnie przewodniczący zebrania i administrator wspólnoty poinformował obecnych, że uchwała nr (...) została podjęta większością ponad 70% głosów. Na zebraniu tym głosowano również nad uchwałami nr (...)r. oraz (...) r., jednakże z uwagi na nieobecność członka komisji skrutacyjnej nie dokonano zliczenia głosów i nie poinformowano członków wspólnoty o treści uchwały. W głosowaniu brał udział B. S., jako reprezentant (...) podejmując uchwały w imieniu P. S..

W dniu 29.08.2012 r. wspólnota mieszkaniowa sporządziła pismo, w którego treści powiadomiła członków wspólnoty o podjęciu uchwał nr (...)r. (54,45 % głosów za uchwałą), (...) r. (56,30 % głosów za uchwałą, (...) r. (52,69 % głosów za uchwałą) oraz (...) r. (70,87 % głosów za uchwałą). Pismo to doręczono powodom dnia 3.09.2012 roku.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy wskazał, że nie było podstaw do uwzględnienia powództwa. Stwierdził, że powództwo w sprawie uchylenia uchwał nr(...), nr (...) i nr (...) zostało przez powodów wytoczone z zachowaniem 6-tygodniowego terminu do jego wniesienia, określonego w art. 25 ust. 1a ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.), natomiast powództwo o uchylenie uchwały nr (...) zostało wniesione z zachowaniem tego terminu przez powódkę B. D. zważywszy na fakt, że powódka – w przeciwieństwie do swego męża - nie brała udziału w zebraniu w dniu 23 lipca 2012 r..

Zdaniem Sądu Okręgowego, (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. legitymowała się pełnomocnictwem rodzajowym udzielonym przez P. S. do głosowania nad uchwałami nr (...), nr (...), nr (...) i nr (...). W głosowaniu nad powyższymi uchwałami brał udział członek zarządu tej spółki umocowany do jej reprezentacji, zatem nie można uznać, by uchwały te zapadły z pominięciem zasady większości i były niezgodne z prawem bądź nieważne.

Jako podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu - wskazując, co się na nie składa - Sąd Okręgowy powołał przepisy art. 98 k.p.c. w zw. z § 11 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461).

Od wyroku tego zaskarżając go w całości apelację wnieśli powodowie, zarzucając zaskarżonemu wyrokowi:

1.  naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie:

-

art. 98, 56 i 65 § 1 k.c. poprzez ich błędne zastosowanie, co doprowadziło do dokonania nieprawidłowej wykładni zapisów umowy z dnia 26 stycznia 2007 r. i nieprawidłowego uznania przez Sąd I instancji, że spółce (...) sp. z o.o. udzielono pełnomocnictwa rodzajowego, upoważniającego do głosowania nad zaskarżonymi uchwałami;

-

art. 23 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o własności lokali poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, co doprowadziło do nierozpoznania zarzutu powodów zawartego w pozwie dotyczącego podjęcia uchwały (...) w drodze indywidualnego zbierania głosów, podczas gdy powinna być ona podjęta na zebraniu wspólnoty i podjęcie jej przez to z naruszeniem prawa;

2.  naruszenie przepisów postępowania, tj.:

-

art. 217 § 3 k.p.c. i art. 224 § 1 k.p.c. w zw. z art. 235 § 1 k.p.c., art. 236 k.p.c. i art. 328 § 2 k.p.c. przez pominięcie przez Sąd wniosków dowodowych o przeprowadzenie dowodu z pełnomocnictw z dnia 8 maja 2007 r. oraz z dnia 12 lipca 2007 r., zgłoszonych w pozwie;

-

art. 233 § 1 k.p.c. przez uznanie za wiarygodne zeznań B. S. w zakresie, w jakim dotyczyły one woli P. S. co do zakresu umocowania;

-

217, 227 i 233 k.p.c. polegające na pominięciu przez sąd dowodów w postaci pełnomocnictw, co doprowadziło do ustalenia, że P. S. udzielił jednego pełnomocnictwa (...) sp. z o.o., gdy z przedstawionych przez powodów dowodów, jak również z brzmienia umowy wynika, że w związku z zawarciem przez P. S. umowy o administrowanie z (...) sp. z o.o. P. S. udzielił spółce kilka różnych pełnomocnictw, o różnych zakresach.

W konsekwencji powodowie wnieśli o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa w całości oraz zasądzenie od pozwanej kosztów procesu za obie instancje, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwana wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie od powodów kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym według norm przepisanych.

S ą d Apelacyjny zwa ż y ł , co nast ę puje.

Apelacja okazała się niezasadna.

Wobec postawienia w apelacji zarówno zarzutów naruszenia prawa materialnego, jak i procesowego zauważyć trzeba, że prawidłowość zastosowania lub wykładni prawa materialnego może być właściwie oceniona jedynie na kanwie niewadliwie ustalonej podstawy faktycznej rozstrzygnięcia. Skuteczne, zatem zgłoszenie zarzutu dotyczącego naruszenia prawa materialnego wchodzi zasadniczo w rachubę tylko wtedy, gdy ustalony przez sąd pierwszej instancji stan faktyczny, będący podstawą zaskarżonego wyroku, nie budzi zastrzeżeń. (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 1997 r. II CKN 60/97 - OSNC 1997/9/128). Powyższe rodzi konieczność rozpoznania w pierwszym rzędzie zmierzających do zakwestionowania stanu faktycznego zarzutów naruszenia prawa procesowego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 marca 1997 r. II CKN 18/97 - OSNC 1997/8/112).

Odnosząc się do tego rodzaju zarzutów przede wszystkim należy stwierdzić, że niezasadne są zarzuty naruszenia przepisów postępowania przez pominięcie wniosków dowodowych zgłoszonych w pozwie o przeprowadzenie dowodu z pełnomocnictw udzielonych (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. przez P. S. z dnia 8 maja 2007 r. i z dnia 12 lipca 2007 r. Sąd Okręgowy nie pominął wniosku dowodowego powodów w tym zakresie. Z protokołu rozprawy z 28 listopada 2013 r. jednoznacznie wynika, że Sąd przeprowadził dowód z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy na okoliczność jak w punkcie 1 postanowienia z dnia 5 września 2013 r., tj. na okoliczność ustalenia trybu i sposobu podejmowania uchwał nr 1- (...), oddawania głosów przez członków wspólnoty oraz odnośnie pełnomocnictwa P. S. (k. 225-226).

Niezasadne są też zarzuty dotyczące błędnej oceny dowodu z zeznań B. S.. Prawidłowo Sąd Okręgowy ocenił te zeznania w kwestionowanym zakresie jako wiarygodne. Zarzuty powodów w tym zakresie są gołosłowne. Już tylko z literalnego brzmienia § 2 umowy z dnia 26 stycznia 2007 r. zawartej pomiędzy P. S. a (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. jednoznacznie wynika, że wolą ww. współwłaściciela nieruchomości było udzielenie administratorowi pełnomocnictwa w przedmiotowym zakresie. Zapis zawarty w § 2 stanowi wyraźnie, że do obowiązków administratora należeć będzie reprezentowanie właściciela na zebraniach Wspólnoty z prawem głosu nad uchwałami i w tym celu właściciel udziela stosownego pełnomocnictwa (k. 46). Nie ma przy tym znaczenia, ile pełnomocnictw P. S. i o jakich zakresach udzieli spółce (...) sp. z o.o. w P.. Dla oceny zeznań ( a także dalej dla rozstrzygnięcia sprawy) istotne jest bowiem jedynie, że w § 2 umowy z 26 stycznia 2007 r. P. S. udzielił pełnomocnictwa do reprezentowania go na zabraniu wspólnoty właścicieli nieruchomości z prawem głosu nad podejmowanymi uchwałami. Ponadto, treść przedmiotowych pełnomocnictw z dnia 12 lipca 2007 r. i z dnia 8 maja 2007 r. potwierdza wiarygodność zeznań świadka B. S., w kwestionowanym zakresie, tj. w jakim dotyczyły one woli P. S. co do zakresu umocowania pełnomocnika. Z treści pełnomocnictwa z dnia 8 maja 2007 r. wynika, że pełnomocnictwo to obejmowało umocowanie do odbioru wszelkiej dokumentacji dotyczącej nieruchomości przy ul. (...) w P., a nadto do zawierania i rozwiązywania umów najmu oraz do odbioru środków pieniężnych na poczet kaucji i wszelkich innych należności z tytułu najmu lokali i miejsc postojowych, położonych w nieruchomości przy ul. (...) w P. (k. 50). Z kolei z treści pełnomocnictwa z dnia 12 lipca 2007 r. wynika, że P. S. udzielił spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. pełnomocnictwa do podejmowania wszelkich czynności związanych z zarządzaniem lokalami mieszkalnymi, lokalami użytkowymi oraz miejscami postojowymi, położonymi w budynku przy ul. (...) w P. i zakres pełnomocnictwa określa art. 91 k.p.c. (k. 49). Treść powyższych pełnomocnictw potwierdza wolę P. S. udzielenia jego pełnomocnikowi bardzo szerokiego umocowania w zakresie sprawowania zarządu należącymi do niego nieruchomościami, obejmującego również reprezentowanie go na zebraniach wspólnoty mieszkaniowej z prawem głosu, co jednoznacznie wynika z treści umowy z 26 stycznia 2007 r. Okoliczność podnoszona przez apelującego, że przez półtora roku nie było kontaktu pomiędzy mandatem a jego pełnomocnikiem nie świadczy w żaden sposób, że zmienił się zakres umocowania pełnomocnika. Przeciwnie, gdyby mandant zmienił swoje stanowisko co do zakresu umocowania jego pełnomocnika, zgodnie z zasadami logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego, cofnąłby pełnomocnictwo w całości lub w części. Skoro natomiast P. S. nie cofnął udzielonego w umowie z dnia 26 stycznia 2007 r. pełnomocnictwa, to nie można domniemywać tylko ze względu na upływ czasu, że pełnomocnictwo ma węższy zakres. Należy podnieść, że celem udzielenia pełnomocnictwa jest właśnie powierzenie prowadzenia określonych spraw innemu podmiotowi w sytuacjach, gdy z jakichkolwiek przyczyn udzielający pełnomocnictwa nie może bądź nie chce zajmować się osobiście określonymi sprawami. Sam tylko upływ czasu od ostatniego kontaktu z pełnomocnikiem nie świadczy o tym, że zmienił się zakres umocowania pełnomocnika.

Oceniając materiał dowodowy w sprawie Sąd Okręgowy nie naruszył zatem dyspozycji art. 233 k.p.c. W konsekwencji ustalony stan faktyczny stanowi podstawę zastosowania przepisów prawa materialnego.

W ustalonym stanie faktycznym brak natomiast podstaw do uznania, że Sąd Okręgowy naruszył przepisy prawa materialnego, a w szczególności art. 98, 56 i 65 § 1 k.c.

W przywołanym w apelacji wyroku z dnia 16 stycznia 2014 r. I A Ca 1080/13 (Lex nr 1416228) Sąd Apelacyjny w Poznaniu stwierdził, że jak wskazuje doktryna do problematyki przedmiotowych granic działania pełnomoc­nika należy m. in. zagadnienie rodzajów pełnomocnictwa z punktu widzenia zakresu umocowania. Umocowanie może nastąpić albo do ogółu czynności prawnych, albo do określonego rodzaju czynności prawnych, albo w końcu do oznaczonej konkretnej czynności prawnej. W pierwszym wy­padku mówimy o pełnomocnictwie ogólnym. W drugim o pełnomocnictwie rodzajowym czyli gatunkowym. W trzecim wresz­cie o pełnomocnictwie szczególnym.

Pełnomocnictwo ogólne jest pełnomocnictwem o najszerszym zakresie umocowania, gdyż obejmuje umocowanie do dokonywania wszelkich czynności zwykłego zarządu w imieniu mocodawcy. Przede wszystkim są to czynności prawne, jednakże zakresem umocowania objęte są również inne czyny zgodne z prawem, jak np. zawiadomienia czy wezwania.

Kryterium rozróżnienia między pełnomocnictwem ogólnym a gatunkowym zasadza się na tym, że pierwsze nie określa w ogó­le ani nie wyodrębnia tych czynności prawnych do jakich peł­nomocnik został umocowany, stwarzając dla niego generalne upoważnienie do działania w imieniu mocodawcy we wszelkich sferach jego działalności. Natomiast peł­nomocnictwo gatunkowe (rodzajowe) określa rodzaj czynności prawnych do zdziałania których w imieniu mocodawcy uprawniony jest jego pełnomocnik. Zakresem umocowania obejmuje ono dokonywanie w imieniu mocodawcy czynności prawnych należących do określonej ich kategorii. Może ono zostać ograniczone przez wskazanie dodatkowych cech takiej czynności prawnej, w szczególności jej przedmiotu lub podmiotu będącego drugą stroną umowy (w wyr. z dnia 4 listopada 1998 r., II CKN 866/97, OSN 1999, nr 3, poz. 66, Sąd Najwyższy uznał, że pełnomocnictwo rodzajowe powinno określać rodzaj czynności prawnej oraz jej przedmiot). Dochodzi wówczas do doprecyzowania zakresu umocowania pełnomocnika (np. zawieranie umów sprzedaży czy umów leasingu rzeczy określonego rodzaju, zawieranie umów sprzedaży z konsumentami). Również w przypadku tego pełnomocnictwa zakresem umocowania mogą być objęte inne niż czynności prawne czyny zgodne z prawem, będące zdarzeniami prawnymi (np. kierowanie do dłużników wezwań określonego rodzaju).

Jak wskazał Sąd Najwyższy w powyższym wyroku pełnomocnictwo rodzajowe winno określać rodzaj czynności prawnej objętej umocowaniem oraz jej przedmiot. Jeżeli rodzaj czynności prawnej nie jest w pełnomocnictwie określony w sposób wyraźny, dla ustalenia rzeczywistej woli reprezentowanego mają zastosowanie reguły interpretacyjne obowiązujące przy tłumaczeniu oświadczeń woli ( art. 56 i 65 k.c. ).

Dokonując wykładni zapisów umowy dnia 26 stycznia 2007 r. Sąd Okręgowy prawidłowo ocenił, że treść § 2 tej umowy nie pozostawia wątpliwości, iż P. S. udzielił pełnomocnictwa rodzajowego spółce (...) upoważniającego do głosowania nad zaskarżonymi uchwałami. Niezasadne są ponadto zarzuty dotyczące sprzeczności stanowiska Sądu Okręgowego w zakresie oceny, że zaskarżone uchwały dotyczyły spraw przekraczających zakres zwykłego zarządu. Stanowisko Sądu Okręgowego, iż uchwały te dotyczyły czynności związanych z codziennym administrowaniem nieruchomością odnosiło się bowiem do argumentacji powodów, zgodnie z którą w prawidłowo udzielonym pełnomocnictwie do udziału w głosowaniu należało określić rodzaj uchwał, do głosowania nad którymi był uprawniony pełnomocnik. Sąd Okręgowy nie podzielając tego stanowiska wskazał, że w takim przypadku doszłoby do udzielenia pełnomocnictwa szczególnego, a stosownym rodzajem pełnomocnictwa w zakresie głosowania nad przedmiotowymi uchwałami jako przekraczającymi zakres zwykłego zarządu jest pełnomocnictwo rodzajowe. Sąd Okręgowy wskazał, że dokładne określenie w pełnomocnictwie rodzaju uchwały i tym samym udzielenie pełnomocnictwa szczególnego wymagane byłoby w sytuacji, gdyby uchwała taka dotyczyła uszczuplenia praw właścicielskich mocodawcy. W niniejszej sprawie jednak sytuacja taka nie zachodziła, a uchwały dotyczyły spraw związanych z bieżącym administrowaniem nieruchomościami P. S., a nie uszczupleniem jego praw właścicielskich np. zbycia części nieruchomości. Stanowisko Sądu Okręgowego nie zawiera więc zarzucanych sprzeczności.

Nie można też zgodzić się z zarzutem, że pełnomocnictwo zawarte w § 2 umowy z 26 stycznia 2007 r. obejmowało jedynie umocowanie do oddawania głosu na zebraniach a nie w drodze indywidualnego zbierania głosów. Interpretacja taka pozostawałaby w rażącej sprzeczności z celem udzielenia tego pełnomocnictwa (art. 65 k.c.). Udział w nieruchomości wspólnej jest ściśle związany z przysługującym prawem własności do lokali oraz miejsc postojowych. Nie można więc uznać, że udzielenie szerokiego pełnomocnictwa do zarządzania wszystkimi nieruchomościami P. S. w umowie z 2007 r. nie obejmowało jednocześnie zarządzania w imieniu mocodawcy związanymi z prawem własności udziałem w nieruchomości wspólnej.

Niezasadne są też zarzuty naruszenia art. 23 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o własności lokali. Podjęcie uchwały nr (...) w sprawie wyboru Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej w drodze indywidualnego zbierania głosów w roku 2011 nie jest sprzeczne z tymi przepisami. Art. 23 ust. 1 stanowi wyraźnie, że uchwały właścicieli lokali są podejmowane bądź na zebraniu, bądź w drodze indywidualnego zbierania głosów przez zarząd; uchwała może być wynikiem głosów oddanych częściowo na zebraniu, częściowo w drodze indywidualnego ich zbierania. Przepis ten nie zastrzega dla uchwały w przedmiocie wyboru nowego Zarządu Wspólnoty Mieszkaniowej formy podejmowania uchwały wyłącznie na zebraniu. Na podstawie materiału dowodowego zebranego w sprawie nie można uznać, że w dacie głosowania na tą uchwałą nie było zarządu uprawnionego do zbierania głosów powołanego na podstawie wcześniejszych uchwał. Przepis ten nie stanowi również, że faktyczne kontakty z właścicielami i odbieranie podpisów zastrzeżone jest jedynie dla członków zarządu, którzy nie mogą w tym zakresie posłużyć się innymi osobami.

Wobec powyższego Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł jak w punkcie 1 wyroku orzekając o kosztach postępowania zgodnie z treścią przepisu 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z § 11 pkt 1 oraz § 13 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461).

Na koszty te składają się koszty zastępstwa procesowego strony wygrywającej apelację.

Piotr Górecki Małgorzata Mazurkiewicz-Talaga Jan Futro