Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 23-04-2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IX Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Jolanta Malik

Protokolant:Maja Zając

po rozpoznaniu w dniu 23-04-2014 r. we W.

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o.

przeciwko W. S.

- o zapłatę

oddala powództwo

Sygnatura akt IX Cupr 1235/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) sp. z o.o. we W. wniosła o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej W. S. kwoty 490 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania w tym kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu strona powodowa wskazała, iż wierzyciel pierwotny – (...) S.A. we W., działający wcześniej pod firmą (...) S.A., prowadzący działalność telekomunikacyjną, w ramach której świadczy usługi telekomunikacyjne, w tym także abonamentu telefonicznego, zawarł z pozwaną umowę o świadczenie usługi (...), w ramach której zobowiązał się do świadczenia usługi abonamentu telefonicznego, a pozwana do zapłaty za tę usługę zgodnie z umową, regulaminem oraz cennikiem, stanowiącymi załączniki do tej umowy. Podpisując umowę pozwana oświadczyła, że wraz z egzemplarzem umowy otrzymała, stanowiące integralna jej część, regulaminy, cennik i wzór oświadczenia o odstąpieniu. Pozwanej przyznana została ulga, związana z zawarciem umowy na czas określony dla wybranej taryfy i rodzaju dostępu. Po upływie ustawowego terminu 10 dni, pozwana złożyła oświadczenie o rezygnacji z umowy. Naliczono jednorazową opłatę wyrównawczą w wysokości 490 zł z terminem płatności 23 stycznia 2013 roku. W dniu 1 sierpnia 2012 roku wierzyciel pierwotny dokonał przelewu na rzecz strony powodowej przysługującej mu od pozwanej wierzytelności. Polubowne próby odzyskania należności od pozwanej pozostały bezskuteczne.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwana zarzuciła, iż strona powodowa nie posiadała legitymacji procesowej, albowiem umowa przelewu wierzytelności zawarta została przed zawarciem przez nią umowy z (...) S.A. Pozwana została wprowadzona w błąd przez konsultanta telefonicznego, który twierdził, iż jest przedstawicielem (...) i oferuje pozwanej niższy abonament, który mógł w każdej chwili zostać zmieniony. Pozwana uiszczała opłaty na rzecz (...) S.A. Pozwana nie otrzymała regulaminu promocji oraz nie została poinformowana, że umowa zawierana była w promocji. Z treści otrzymanych przez pozwaną dokumentów nie wynika, iż należała się dodatkowa jednorazowa opłata wyrównawcza między opłatą aktywacyjną a opłatą promocyjną. Pozwana skutecznie odstąpiła od umowy.

Pismem datowanym na dzień 23 stycznia 2014 roku strona pozwana cofnęła pozew.

W piśmie z dnia 1.03.2014 pozwana nie wyraziła zgody na cofnięcie pozwu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Normie tej w warstwie procesowej odpowiadają art. 3 k.p.c., zgodnie z którym strony zobowiązane są przedstawiać dowody i art. 232 k.p.c., według którego strony są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z jakich wywodzą skutki prawne.

Strona powodowa nie udowodniła swojej legitymacji czynnej, a także swojego roszczenia ani co do zasady, ani co do wysokości. Jako wierzyciel dochodzący zaspokojenia wierzytelności powinna wykazać podstawę (źródło) zobowiązania pozwanej i jego wysokość, ale przede wszystkim swoją legitymację czynną.

Sąd oddalił wnioski dowodowe strony powodowej o dopuszczenie dowodów zawnioskowanych w pozwie albowiem żaden dokument dołączony do pozwu nie został prawidłowo poświadczony za zgodność z oryginałem – poświadczenie nie zawiera bowiem własnoręcznego podpisu radcy prawnego a jedynie pieczęć jego podpisu. Kopia dokumentu nie poświadczona za zgodność z oryginałem nie stanowi dowodu z dokumentu prywatnego.

Dochodzenie przyznanej ulgi w sposób, jaki czyniła to strona powodowa było w ocenie Sądu sprzeczne z prawem. Kwestia dochodzenia przez dostawcę usług telekomunikacyjnych zwrotu przyznanej abonentowi ulgi uregulowana została w treści art. 57 ust. 6 ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2004 roku, nr 1717, poz. 1800 z późn. zm.). Wskazany przepis stanowi bowiem, że przypadku zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej, związanego z ulgą przyznaną abonentowi, wysokość roszczenia z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy przez abonenta lub przez dostawcę usług z winy abonenta przed upływem terminu, na jaki umowa została zawarta, nie może przekroczyć wartości ulgi przyznanej abonentowi pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. Roszczenie nie przysługuje w przypadku rozwiązania przez konsumenta umowy przed rozpoczęciem świadczenia usług, chyba że przedmiotem ulgi jest telekomunikacyjne urządzenie końcowe. Strona powodowa nie tylko nie udowodniła wysokości przyznanej pozwanej ulgi, czy też faktu rozpoczęcia świadczenia usług na rzecz pozwanej, ale przede wszystkim nie złożyła żadnych dowodów wskazujących, iż ulga została pozwanej rzeczywiście udzielona.

W tej sytuacji powód żadnym dokumentem prywatnym nie udowodnił ani swej legitymacji czynnej ani roszczenia co do zasady i wysokości. Stąd powództwo podlegało oddaleniu.

Strona powodowa jest przedsiębiorcą i na etapie niniejszego postępowania korzystała z profesjonalnej obsługi prawnej. Z tych względów powinna być świadoma zasad prowadzenia procesu cywilnego i występowania w nim w charakterze strony aktywnej. Przypomnieć jednak wypada, iż strona powodowa nie może się powoływać przed Sądem na dokumenty, nawet gdyby ich treść była znana pozwanemu, jeżeli nie zostały przedstawione jako dowody w sprawie. Przedstawienie dowodów w rozumieniu art. 3 k.p.c. i art. 232 k.p.c. oznacza w wypadku dowodów z dokumentów po prostu ich złożenie do akt sprawy w załączeniu do pisma procesowego albo podczas rozprawy. Natomiast złożenie odpisów dokumentów wymaga ich poświadczenia za zgodność z oryginałem w sposób prawidłowy. Zatem strona powodowa zastępowana przez profesjonalnego pełnomocnika powinna wykazać się należytą aktywnością dowodową, w tym w zakresie dokumentów przedkładanych wraz z pozwem przy składaniu, których należało wykazać się odpowiednią starannością. Zaniechanie strony powodowej w tym zakresie może tylko zadziałać na jej niekorzyść. Uznać zatem należało, iż strona powodowa w toku niniejszego postępowania wykazała się całkowicie bierną postawą.

Strona powodowa cofnęła pozew po terminie pierwszej rozprawy, zatem swej dla skuteczności cofnięcie takie wymagało zgody pozwanej w świetle art. 203 § 1 k.p.c.. Natomiast pozwana w piśmie z dnia 1.03.2014 zgody takiej nie wyraziła.

Nadmienić należy, iż stronie powodowej nie przysługują żadne wierzytelności wobec pozwanej, albowiem umowa przelewu wierzytelności została zawarta dnia 1 sierpnia 2012 roku, zaś umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych dnia 24 października 2012 roku, co słusznie podniosła pozwana w treści odpowiedzi na pozew.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.