Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 lutego 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2013 r.

na rozprawie

sprawyz wniosku M. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.

o emeryturę

na skutek apelacji wniesionej przez stronę pozwaną

od wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie

z dnia 11 września 2012 r. sygn. akt IV U 1036/12

zmienia zaskarżony wyrok w pkt I – szym o tyle , że przyznaje wnioskodawcy M. N. prawo do emerytury od dnia 9 czerwca 2012 roku .

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 czerwca 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS ( t. jedn. Dz. U. 2009 nr 153 poz. 1227) oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) odmówił prawa do emerytury M. N., ponieważ nie udowodnił 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Do powyższego okresu organ rentowy nie uwzględnił zatrudnienia w (...)Przedsiębiorstwie Budowlano – Montażowym (...)S.A. oraz w(...) Zakładzie Komunalnym.

W odwołaniu od powyższej decyzji wnioskodawca domagał się jej zmiany i przyznania dochodzonego świadczenia, podnosząc, że w pierwszym spornym okresie pracował jako zbrojarz – betoniarz, co odpowiada pozycji z Wykazu A, Dział V, pkt. 4 rozporządzenia RM z 7.02.1983 r., a w drugim okresie zatrudnienia zajmował stanowisko operatora oczyszczalni ścieków elektromontera, co spełniało łącznie kryteria wymienione w wykazie A, Dział IX pkt. 2 oraz Dział II pkt. 1, załącznika do w/w rozporządzenia RM.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, że skoro wnioskodawca w obu spornych okresach zajmował dwa różne stanowiska pracy, to żadnej z prac nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Wyrokiem z dnia 11 września 2012 r., sygn. akt IV U 1036/12 Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Rzeszowie w punkcie I zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury, poczynając od 20 kwietnia 2012 r. oraz ustalił brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania wyroku, a w punkcie II zasądził od ZUS Oddziału w R. na rzecz wnioskodawcy kwotę 120 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd ustalił przebieg zatrudnienia M. N., ur. (...) Ponadto Sąd ustalił, że w okresie pracy w (...) Przedsiębiorstwie Budowlano – Montażowym (...)S.A. od 2 czerwca 1974 r. do 15 marca 1994 r., z wyłączeniem przerw na czas oddelegowania na budowy eksportowe, wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace betoniarskie i zbrojarskie. Wobec faktu, że powyższy okres zatrudnienia wraz z okresem uwzględnionym przez ZUS dają wymagany staż pracy w warunkach szczególnych, Sąd nie odnosił się szczegółowo do zatrudnienia w (...) Zakładzie Komunalnym i uwzględnił odwołanie wnioskodawcy.

W apelacji od powyższego wyroku organ rentowy zarzucił naruszenie prawa materialnego i błędną wykładnię przepisów art. 184 i art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS i wniósł o jego zmianę w części dotyczącej daty przyznania świadczenia.

ZUS wskazał, że skoro wnioskodawca rozwiązał stosunek pracy z (...) Zakładem Komunalnym sp. z o.o. w dniu 8 czerwca 2012 r., to prawo do emerytury wnioskodawca nabył w dniu 9 czerwca 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:

Apelacja organu rentowego jest uzasadniona i wywołuje skutek w postaci orzeczenia reformatoryjnego.

Przedmiotem sporu w sprawie była ocena uprawnienia M. N. do emerytury w obniżonym wieku, a to w związku z zatrudnieniem w szczególnych warunkach, na podstawie art. 184 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. 2009 nr 153 poz. 1227), a w szczególności spełnienie przez wnioskodawcę warunku posiadania stażu pracy w warunkach szczególnych.

Sąd Apelacyjny podzielił ustalenia faktyczne Sądu I instancji, dotyczące pracy w warunkach szczególnych w okresie zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budowlano – Montażowym (...)S.A., dokonane na podstawie przeprowadzonych dowodów z zeznań świadków, dokumentów pracodawcy wnioskodawcy oraz zeznań samego wnioskodawcy. Szczegółowo przeprowadzone postępowanie dowodowe w tym zakresie jednoznacznie wskazywało na wykonywanie przez wnioskodawcę prac zbrojarskich i betoniarskich, wymienionych w Wykazie A, Działu V, pkt. 4 rozporządzenia RM z 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w wymiarze określonym przez § 4 ust. 1 pkt. 3 tego rozporządzenia.

Ustalenia powyższe nie były już na etapie postępowania apelacyjnego kwestionowane przez organ rentowy.

Ostatni warunek przyznania dochodzonego świadczenia, a to rozwiązanie stosunku pracy, został spełniony przez wnioskodawcę w dniu 8 czerwca 2012 r. Na taką datę ustania stosunku pracy wskazuje świadectwo pracy z dnia 8 czerwca 2012 r. wydane przez (...) Zakład Komunalny Sp. z o.o. Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS prawo do świadczeń określonych w ustawie powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa, a zatem zaskarżony wyrok należało skorygować w zakresie daty przyznania prawa do emerytury i ustalić ją na dzień następujący po dniu rozwiązania stosunku pracy.

Mając na uwadze powyższe orzeczono, jak w sentencji na podstawie art. 386 § 1 kpc.