Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 6 maja 2014r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący – Sędzia: SO Aleksandra Janas (spr.)

Sędziowie: SO Lucyna Morys - Magiera

SR (del.) Roman Troll

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 maja 2014r. sprawy

z powództwa (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w R.

przeciwko K. M. i B. M.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanych

na postanowienie Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej

z dnia 2 lipca 2013r., sygn. akt I NC 1122/13

postanawia:

zmienić zaskarżone postanowienie przez jego uchylenie.

SSR (del.) Roman Troll SSO Aleksandra Janas SSO Lucyna Morys - Magiera

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej odrzucił sprzeciw pozwanych od nakazu zapłaty z dnia 19 marca 2013r. uznając, że pozwani mimo prawidłowego wezwania nie usunęli w zakreślonym terminie braków formalnych tego sprzeciwu. Przywołując art.503 § 1 k.p.c. Sąd Rejonowy wskazał, że nie stanowi prawidłowego wypełnienia formularza sprzeciwu zawarcie w nim sformułowania, że pozew jest wadliwy i bezzasadny ponieważ pozwani nie podali uzasadnienia swego stanowiska w sprawie, podobnie jak nie przytoczyli konkretnych zarzutów, co uniemożliwia Sądowi kontrolę orzeczenia, a powodowi uniemożliwia obronę zasadności pozwu. Rozstrzygnięcie zapadło w oparciu o art.504 § 1 k.p.c.

W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwani zarzucili naruszenie błędną wykładnię i wadliwe zastosowanie art.503 § 1 k.p.c. i art.504 § 1 k.p.c., twierdzili także, że orzeczenie zostało wydane przez osobę, która winna zostać wyłączona od orzekania ponieważ wydała zaskarżony nakaz zapłaty, a samo orzeczenie zapadło bez podstawy prawnej i nie było poprzedzone indywidualnym rozpoznaniem sprawy. W szczególności pozwani wywodzili, że użyte przez nich sformułowania były wystarczające dla uznania, że spełnili wymagania formalne sprzeciwu od nakazu zapłaty, a nadto podnieśli, że nie mają obowiązku niczego udowadniać i uzasadniać ponieważ po myśli art.6 k.c. ciężar dowodzenia spoczywa na powódce. Z ostrożności złożyli wniosek ewentualny o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych sprzeciwu.

Powódka wniosła o oddalenie zażalenia i zasądzenie od pozwanych kosztów postępowania odwoławczego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie jest zasadne.

Jak wynika z motywów zaskarżonego orzeczenia, podstawą odrzucenia sprzeciwu pozwanych od nakazu zapłaty był fakt, że pozwani nie przytoczyli okoliczności, dla których uważają, że pozew jest wadliwy i bezzasadny ponieważ w sprzeciwie nie zawarli żadnych zarzutów na poparcie swego stanowiska.

W pierwszej kolejności trzeba mieć na uwadze, że zgodnie z art.130 § 1 k.p.c. zasadą jest, że zwrotowi (ewentualnie odrzuceniu, gdy idzie o środek zaskarżenia) podlega jedynie takie pismo, któremu wskutek niezachowania wymogów formalnych nie można nadać prawidłowego biegu. Zasada ta stanowi zatem istotną wskazówkę interpretacyjną dla oceny czy zachodzą przesłanki do zwrotu (odrzucenia) pisma.

Już w świetle powołanego przepisu pogląd Sądu Rejonowego nie jest zasadny ponieważ żaden przepis nie wymaga od pozwanego szczegółowego uzasadnienia żądania oddalenia powództwa. Podstawy takiej nie stanowi także art.503 § 1 k.p.c., określający wymagania formalne sprzeciwu od nakazu zapłaty. Do wymogów tych niewątpliwie należy (poza ogólnymi wymogami pisma procesowego) wskazanie zakresu zaskarżenia oraz przedstawienie zarzutów, okoliczności faktycznych oraz dowodów. W przypadku tych ostatnich, to jest zarzutów, okoliczności faktycznych i dowodów, sankcją za ich niezamieszczenie w sprzeciwie nie jest odrzucenie sprzeciwu, lecz prekluzja procesowa, na co słusznie zwracają uwagę skarżący.

Skoro zatem w sprawie nie wystąpiły przesłanki do odrzucenia sprzeciwu pozwanych od nakazu zapłaty, wydając rozstrzygnięcie tej treści Sąd Rejonowy naruszył art.504 § 1 k.p.c., co w konsekwencji prowadzić musiało do uwzględnienia zażalenia. Dla porządku jedynie godzi się nadmienić, że pozostałe zarzuty pozwanych, w tym zwłaszcza zarzut odnoszący się do wyłączenia sędziego, nie znajdowały żadnego oparcia w stanie faktycznym i prawnym.

Z podanych wyżej względów na podstawie art.386 § 1 k.p.c. w związku z art.397 § 2 k.p.c. Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.

SSR (del.) Roman Troll SSO Aleksandra Janas SSO Lucyna Morys - Magiera