Warszawa, dnia 2 października 2024 r.
Sygn. akt VI Ka 411/24
Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący: SSO Adam Bednarczyk
protokolant: protokolant sądowy – stażysta Dominika Mroczka
przy udziale prokuratora Agaty Stawiarz
po rozpoznaniu dnia 2 października 2024 r.
sprawy R. S. syna Z. i B., ur. (...) w W.
oskarżonego o przestępstwo z art. 190 § 1 kk i inne
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie
z dnia 2 lutego 2024 r. sygn. akt IV K 1309/22
zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 300 (trzysta) złotych tytułem opłaty za II instancję i pozostałe koszty sądowe w postępowaniu odwoławczym; zasądza od oskarżonego na rzecz Ł. W. i B. W. kwoty po 840 (osiemset czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów ustanowienia pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym.
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
VI Ka 411/24 |
||||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 2 lutego 2024 r. sygn. IV K 1309/22 |
||||||||||||||||||||||
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||||
☒ obrońca |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||
1.1.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||||
☒ w części |
☒ |
co do winy |
||||||||||||||||||||
☒ |
co do kary |
|||||||||||||||||||||
☒ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||||
1.1.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||||
1.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||||
2.
Ustalenie faktów w związku z dowodami |
||||||||||||||||||||||
1.5. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||||
1.1.3. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||
2.1.1.1. |
||||||||||||||||||||||
1.1.4. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||
2.1.2.1. |
||||||||||||||||||||||
1.6. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||||
1.1.5. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||||
1.1.6.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||||
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||||
3.1. |
zarzut apelacji obrońcy oskarżonego w zakresie czynu z pkt.1 wyroku obrazy przepisów postępowania tj. art.5,7 i 410 kpk. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Zarzut jest niezasadny. Przypomnieć należy , iż czyn ten dotyczył gróżb wypowiedzianych przez oskarżonego wobec B. W.. Autor apelacji posługuje się w swej argumentacji całkowicie niezasadnymi przesłankami zarzucając sądowi w ocenie tego dowodu kwestie których rzekomo sąd nie dostrzegł. Po pierwsze zauważyć trzeba, iż sąd bezpośrednio przesłuchiwał świadka W. i nie dostrzegł w kontekście jej wieku jakichkolwiek argumentów do powzięcia wątpliwości, iż świadek z tytułu owego wieku ma jakiekolwiek ponadstandardowe kłopoty z pamięcią. Zresztą takich wątpliwości nie miał sam autor apelacji który przecież także uczestniczył bezpośrednio w przesłuchaniu świadka, zadawał mu pytania i nie wnioskował o ponowne przesłuchanie świadka np. w obecności psychologa, a zatem także zeznania te uznał za nie budzące wątpliwości. Jeśli zatem takie wątpliwości są podnoszone dopiero w apelacji to uznać trzeba, iż powodem ich podnoszenia jest sam w sobie fakt, iż dowód ten nie jest korzystny dla oskarżonego, co jednak nie jest argumentem mogącym zostać uznanym za zasadny. Świadek wyjaśniła logicznie dlaczego nie rozpoznała oskarżonego na zdjęciach sygnalitycznych stwierdzając wprost , iż wyglądał on na nich po prostu inaczej. Równie logicznie wytłumaczyła różnice w swoich zeznaniach pomiędzy postępowaniem przygotowawczym a jurysdykcyjnym dotyczące nie tylko zdarzenia z 30 czerwca ale też 15 pazdziernika wskazując na upływ czasu. Odnośnie zeznań Ł. W. pomimo , iż znał on przebieg zdarzenia tylko z relacji matki sąd słusznie uznał iż potwierdzają one jej depozycje nie argumentując przecież tej oceny , iż był on bezpośrednim świadkiem. Wreszcie trafnie sąd dostrzegł, iż po części wiarygodność relacji B. W. potwierdza nagranie z 15 pażdziernika 2022 r. dokonane przez M. Z.. Reasumując sąd wziął pod uwagę wszelkie dowody dotyczące zdarzenia z 30 czerwca 2022 r. i ocenił je nie wychodząc poza ramy art. 7 jak 5 kpk. Jeśli zaś chodzi o to czy grożby wypowiedziane przez oskarżonego mogły spowodować w pokrzywdzonej obawy, iż zostaną spełnione to za logiczną i zasadną nalezy wskazać argumentację sądu który zauważył , iż pokrzywdzona jest osobą starszą , oskarżony przyszedł do jej miejsca zamieszkania z wyglądu niewątpliwie posiadał nad nią znacząca przewagę fizyczną , z jego zachowania wyglądało w sposób oczywisty, iż jest zaangażowany emocjonalnie w konflikt sąsiedzki którego pokrzywdzona miała świadomość, zaś język którego używał był wulgarny, zatem wbrew twierdzeniom apelacji pokrzywdzona miała realne podstawy do obaw przed spełnieniem gróżb przez oskarżonego. |
||||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||||
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||||
3.2. |
Zarzuty apelacji obrońcy oskarżonego w odniesieniu do czynów z pkt.II i III wyroku. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Zarzuty te podzielić należy na dwie zasadnicze grupy. Pierwsza dotyczy kwestii opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej w połączeniu z zarzutem obrazy prawa materialnego a mianowicie art.160§1 kk. Sąd słusznie nie przeprowadził dodatkowego dowodu z opinii innego biegłego z zakresu medycyny, uznając dotychczasową opinię za wystarczającą w tym znaczeniu że pełną, logiczną i sporządzoną przez osobę o odpowiedniej wiedzy medycznej. Pełną natomiast w tym sensie , iż opinia ta wskazywała na istotę odpowiedzialności z art. 160§1 kk. a mianowicie w oparciu o wiedzę medyczną wskazywała z dostatecznym prawdopodobieństwem , iż w danej konkretnej sytuacji ciosy zadawane przez oskarżonego mogły doprowadzić do nastąpienia skutku w postaci ciężkiego uszczerbku na zdrowiu pokrzywdzonego. Tymczasem w swej argumentacji autor apelacji niejako postuluje tzw. konkrety czyli w danej sytuacji faktycznej wymaga dywagacji ze strony biegłego czy też hipotetycznego wskazania, co mogło by się wydarzyć choć w efekcie się nie wydarzyło. Jak słusznie wskazuje sąd zadaniem opinii i na tej podstawie ustaleń faktycznych sądu w zakresie odpowiedzialności z w/w przepisu jest wykazanie realności zagrożenia i z tego zadania opinia biegłej S. jak sąd się wywiązały. Kolejna część zarzutów dotyczy oceny konkretnych dowodów. Jeśli chodzi zatem o fakt posiadania w czasie zdarzenia z dnia 15 pażdziernika przez oskarżonego noża tzw. " motylka" to sąd oparł się w tym ustaleniu na fragmencie nagrania. Przechodząc w tym miejscu do zarzutów apelacji odnośnie samej wiarygodności nagrań dołączonych do akt sprawy, to sąd słusznie nie dopuścił w tym zakresie dowodu z opinii biegłego. Trafnie sąd zauważa , iż gdyby nawet przyjąć że nagrania te zostały zmanipulowane w ten sposób, iż przedstawiają w tym konkretnym rzecz jasna przypadku pewne fragmenty wydarzeń, to owe fragmenty służące sądowi do poczynienia ustaleń faktycznych w rzeczywistości miały miejsce i są autentyczne. Zauważyć natomiast trzeba, iż apelacja nie wskazuje jakie fragmenty zostały rzekomo z nagrania wycięte, a mogły by co ważniejsze wskazywać na inny przebieg po pierwsze wydarzeń po drugie roli i zachowania oskarżonego. Dodać tylko należy i podkreślić, iż sąd swoje ustalenia faktyczne oraz oceny opierał wyłącznie na tych fragmentach nagrań które były dostępne, a których autentyczności nikt nie zaprzeczał i nie wywodził ustaleń owych czy też nie snuł hipotez na podstawie tego czego nie widział. Jeśli chodzi o zeznania świadka M. K. to sąd słusznie dał wiarę jej zeznaniom tylko w części jaką wskazał w uzasadnieniu. Natomiast w fragmencie uwypuklonym w apelacji odnośnie rzekomego zaatakowania przez pokrzywdzonego Ł. W. oskarżonego pałką teleskopową na klatce schodowej całkowicie słusznie nie dał świadkowi wiary. Myli się skarżący wskazując , iż świadek była jedynym bezpośrednim uczestnikiem czy też obserwującym przebieg zdarzenia byli nimi bowiem i Ł. W. i sam oskarżony. Pomijając już inne dowody w tym samego pokrzywdzonego, iż w ogóle nie posiadał tego rodzaju narzędzia jak pałka teleskopowa, to wersji świadka zaprzecza sam oskarżony, twierdząc , iż pokrzywdzony użył go dopiero póżniej a mianowicie już przed klatką schodową. Słusznie też za kuriozalne uznał sąd wytłumaczenie przez świadka tej oczywistej sprzeczności z wyjaśnieniami samego oskarżonego poprzez stwierdzenie, iż pokrzywdzony oddał pałkę jakiemuś bliżej nieznanemu koledze, którego obecności w czasie zdarzeń z dnia 15 pazdziernika 2022 r. nie potwierdza żaden inny dowód. Sąd również wskazał szereg innych sprzeczności w zeznaniach tego świadka, których powtarzać nie ma celu dość bowiem stwierdzić iż te wskazane wyżej dyskwalifikują ten dowód jako podstawę ustaleń faktycznych co postuluje apelacja. Wreszcie na koniec poczynić trzeba uwagę, iż apelacja całkowicie pomija inne całkowicie obiektywne dowody jak choćby zeznania świadka C. P. bezpośrednio obserwującego zdarzenia zarówno z 30 czerwca jak i 15 pażdziernika 2022 r. obcego zaś pokrzywdzonych jak i oskarżonego. Podobnie świadka K. A. która z kolei obserwowała naocznie zdarzenie z 15 pażdziernika 2022 r. Dowody te służyły sądowi do czynienia ustaleń faktycznych a przede wszystkim stanowiły obiektywna podstawę do weryfikacji wersji pokrzywdzonych jak oskarżonego oraz wskazywanych w apelacji nagrań. |
||||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||||
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||||
4.1. |
brak tego rodzaju okoliczności. |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||||
1.7. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 2 lutego 2024 r. sygn. akt IV K 1309/22 |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||||
Zarzuty jak i wywody apelacji nie mogły spowodować zmiany zaskarżonego wyroku w kierunku postulowanym przez jej autora. Natomiast orzeczona wobec oskarżonego kara nie nosi cech rażącej surowości w rozumieniu art. 438 pkt.4 kpk. wbrew argumentacji zawartej w uzasadnieniu apelacji sąd rejonowy bardzo obszernie umotywował swe rozstrzygnięcie w zakresie zarówno kar cząstkowych jak i kary łącznej w tym wskazał dlaczego uznał bezwzględną karę pozbawienia wolności za tą jaka jedynie może spełnić swoje zadania w zakresie prewencji wobec przede wszystkim oskarżonego i sąd odwoławczy ową argumentację w pełni podziela. |
||||||||||||||||||||||
1.8. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||||
1.9. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
1.1.7. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.1.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.4.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
1.1.8. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||||
1.10. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||
o kosztach postępowania odwołąwczego orzeczono na podstawie art.636§1 kpk. |
||||||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||||
1.11. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
obrońca |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Północ w Warszawie z dnia 2 lutego 2024 r. sygn. akt IV K 1309/22 |
||||
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☒ w części |
☒ |
co do winy |
|||
☒ |
co do kary |
||||
☒ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |