Sygn. akt VI U 498/23
Dnia 21 sierpnia 2024 roku
Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:
Przewodniczący: sędzia Bartosz Szałas
po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2024 roku w Warszawie
na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 148 1 § 1 k.p.c.
sprawy z odwołania J. W.
od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia 28 sierpnia 2023 roku, nr WN-I. (...).1. (...).2023
przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W.
o ustalenie stopnia niepełnosprawności
- zmienia zaskarżone orzeczenie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia 28 sierpnia 2023 roku, nr WN-I. (...).1. (...).2023 oraz poprzedzające je orzeczenie Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia 30 marca 2023 roku, nr (...) w ten sposób, że postanawia:
a) w pkt I – zaliczyć do stopnia niepełnosprawności znacznego;
b) w pkt II – symbol przyczyny niepełnosprawności – 05-R;
c) w pkt III – orzeczenie wydaje się do – wskazać, że na stałe;
d) w pkt IV – niepełnosprawność istnieje od – wskazać, że nie da się ustalić;
e) w pkt V – ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od – wskazać, że od 13.12.2022r.;
f) w pkt 1) – wskazania dotyczące odpowiedniego zatrudnienia – wskazać, że nie dotyczy;
g) w pkt 2) – wskazania dotyczące szkolenia, w tym specjalistycznego – wskazać, że nie dotyczy;
h) w pkt 3) – wskazania dotyczące zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej – wskazać, że nie dotyczy;
i) w pkt 4) – wskazania dotyczące uczestnictwa w terapii zajęciowej – wskazać, że nie dotyczy;
j) w pkt 5) – wskazania dotyczące konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby – wskazać, że wymaga;
k) w pkt 6) – wskazania dotyczące korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki – wskazać, że wymaga;
l) w pkt 7) – wskazania dotyczące konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji – wskazać, że wymaga;
m) w pkt 8) – wskazania dotyczące konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji – wskazać, że nie dotyczy;
n) w pkt 9) – wskazania dotyczące spełniania przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art. 8 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2022r., poz. 988, ze zm.) – wskazać, że spełnia;
o) w pkt 10) – wskazania dotyczące prawa do zamieszkiwania w oddzielnym pokoju – wskazać, że nie wymaga.
Sygn. akt VI U 498/23
Orzeczeniem z dnia 30 marca 2023 roku, nr (...), Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. zaliczył J. W. do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Od powyższego orzeczenia MZON odwołujący się wniósł odwołanie. W wyniku jego rozpoznania Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. orzeczeniem z dnia 28 sierpnia 2023 roku, nr WN-I. (...).1. (...).2023, utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie.
(orzeczenie MZON i orzeczenie WZON – akta WZON)
Od wskazanego orzeczenia WZON odwołujący się wniósł odwołanie, wnosząc o zaliczenie go do znacznego stopnia niepełnosprawności.
(odwołanie – k. 1 – 1 verte)
W odpowiedzi na odwołanie WZON wniósł o jego oddalenie podnosząc, że brak jest podstaw do zmiany orzeczenia.
(odpowiedź na odwołanie – k. 3 – 4 verte)
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Odwołujący się J. W. cierpi na miażdżycę uogólnioną z objawami niedokrwienia obwodowego obu kończyn dolnych i zniedołężnienie starcze, koksartrozę obustronną, stan po leczeniu operacyjnym (endoprotezoplastyka połowiczna) biodra lewego powikłanym odczynami zapalnymi i ropniami, gonartrozę obustronną z uciskowym zapaleniem stawu kolanowego lewego, przewlekły zespół bólowy kręgosłupa na wszystkich poziomach na tle zaawansowanych zmian zwyrodnieniowo – wytwórczych i dyskopatycznych oraz osteoporozy starczej, obustronny zespół bólowy barków i stawów środręczno – nadgarstkowych na tle przeciążeń spowodowanych poruszaniem się z użyciem dwóch kul łokciowych, nadciśnienie tętnicze, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, jest też po wszczepieniu stymulatora pracy serca z powodu bloku całkowitego, jest aktualnie w trakcie diagnostyki onkologicznej.
Z przyczyn ortopedycznych jest on osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym, na stałe, naruszenie sprawności jest w jego przypadku trwałe i nieodwracalne. Wymaga konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie według wskazań lekarzy specjalistów, wymaga korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki, wymaga konieczności stałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji, spełnia przesłanki określone w art. 8 ust. 3a pkt. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2022 r., poz. 988, ze zm.).
(dowód: opinia biegłego z zakresu ortopedii – k. 52 – 61)
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wnioski zawarte w opinii biegłego z zakresu ortopedii i traumatologii, które są dla Sądu przekonujące i logicznie uargumentowane. Biegły jednoznacznie zakwalifikował odwołującego się do znacznego stopnia niepełnosprawności, odniósł się również do pozostałych wskazań zamieszczonych w treści orzeczenia o niepełnosprawności.
Sąd zważył, co następuje:
Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest odwołanie J. W. od orzeczenia WZON w W. utrzymującego w mocy orzeczenie MZON w W., w którym zaliczono odwołującego się do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.
Zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. – Dz. U. z 2023r., poz. 100) do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji, z kolei do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.
Przy ustalaniu stanu faktycznego w zakresie zaliczenia odwołującego się do konkretnego stopnia niepełnosprawności Sąd oparł się na wnioskach z opinii biegłego, które zostały omówione wyżej przy ocenie stanu faktycznego. Wnioski z opinii biegłego są przekonujące dla Sądu. Biegły jednoznacznie wskazał, że w przypadku odwołującego się jego stan zdrowia przemawia za zaliczeniem go do osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym. W związku z powyższym należało w niniejszej sprawie zmienić zaskarżone orzeczenie WZON i poprzedzające je orzeczenie MZON poprzez zaliczenie odwołującego się do znacznego stopnia niepełnosprawności ze wszystkimi tego konsekwencjami wynikającymi z opinii biegłego. Biegły z zakresu ortopedii wskazał również wyraźnie, iż istniejące naruszenie sprawności organizmu ma trwały i nieodwracalny charakter. Sąd orzekł również o pozostałych wskazaniach znajdujących się w orzeczeniu o niepełnosprawności, kierując się treścią wniosków zawartych w opinii biegłego, zgodnie z którymi odwołujący się spełnia przesłanki z pkt. 5, 6, 7 i 9 orzeczenia o niepełnosprawności.
Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.