UZASADNIENIE |
|||||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II AKa 117/24 |
|||||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||||||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
|||||||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 18 marca 2024 roku w sprawie III K 325/23 |
|||||||||||||||||||||||
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
|||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
|||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
|||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
|||||||||||||||||||||||
☒ obrońca |
|||||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
|||||||||||||||||||||||
☐ inny |
|||||||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
|||||||||||||||||||||||
1.1.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☐ w całości |
||||||||||||||||||||||
☒ w części |
☐ |
co do winy |
|||||||||||||||||||||
☒ |
co do kary |
||||||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||||||||||||||||||||
1.1.2. Podniesione zarzuty |
|||||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||||||||||||||||||||
☐ |
|||||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
||||||||||||||||||||||
1.4. Wnioski |
|||||||||||||||||||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
||||||||||||||||||||
2.
Ustalenie faktów w związku z dowodami |
|||||||||||||||||||||||
1.5. Ustalenie faktów |
|||||||||||||||||||||||
1.1.3. Fakty uznane za udowodnione |
|||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||||||||||
2.1.1.1. |
|||||||||||||||||||||||
1.1.4. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||||||||||
2.1.2.1. |
|||||||||||||||||||||||
1.6. Ocena dowodów |
|||||||||||||||||||||||
1.1.5. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
|||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|||||||||||||||||||||
1.1.6.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
|||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|||||||||||||||||||||
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
|||||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
||||||||||||||||||||||
3.1. |
Obrońca na podstawie art. 427 § 1 i 2 k.p.k. i art. 438 pkt 4 k.p.k. zarzucił wyrokowi rażącą niewspółmierność wymierzonej kary łącznej 2 (dwóch) lat i 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy właściwości i warunki osobiste skazanego opisane w opinii z zakładu karnego, sposób jego zachowania w czasie odbywania kary pozbawienia wolności, jednorodność popełnionych czynów oraz bliskość czasowa ich popełnienia przemawiają za orzeczeniem kary łącznej pozbawienia wolności, w najniższych możliwych granicach przy zastosowaniu przepisów względniejszych dla sprawcy. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
|||||||||||||||||||||||
Nie ma racji obrońca podnosząc, iż Sąd pierwszej instancji nie docenił okoliczności korzystnych dla skazanego, ponieważ znalazły one wyraz tak w wymiarze kary, jak i motywach zaskarżonego orzeczenia, w którym Sąd Okręgowy prawidłowo uznał za okoliczności wpływające na złagodzenie kary (absorpcję) tak te przedmiotowe - jednorodzajowość przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, jak i podmiotowe, w tym i te które zaszły po wydaniu wyroków, a mianowicie pozytywną postawę życiową, dobrą opinię z miejsca odbywania kary oraz żal za popełnione czyny. Obrońca w apelacji podkreśla, iż skazany zbiera liczne pochwały, nie należy do podkultury przestępczej, a do popełnionego przestępstwa odnosi się krytycznie. Jednakże te pozytywne przejawy zachowania skazanego miał Sąd pierwszej instancji na uwadze, gdyż stwierdził, iż P. K. ma dobrą opinię z miejsca odbywania kary. Odnośnie łączności przedmiotowej większości przestępstw za jakie wymierzone zostały łączone kary, to nie można tracić z pola widzenia odrębnego przestępstwa z art. 263 § 2 k.k.. Nie można nie zauważać przy ocenie okoliczności przedmiotowych wielości popełnionych przestępstw, zwłaszcza w sprawie II K 443/21 oraz tego, iż wobec skazanego sąd orzekał kary łączne, zaś w wyrok łączny odrębnie wykonany został wydany za przestępstwo popełnione w warunkach recydywy, również za przestępstwo narkotykowe, na surową karę 3 lat pozbawienia wolności. Nie można też tracić z pola widzenia okoliczności trafnie zauważonej przez Sąd Okręgowy, a mianowicie popełnia przez skazanego jednego z przestępstw zaraz po krótko po wydaniu wyroku przez Sąd Apelacyjny w Szczecinie i po odbyciu części kary w tej sprawie. Zatem powyższe okoliczności wskazują na wysoki stopień nieposzanowania prawa i lekceważenia orzeczeń sądowych, a to ze względów tak szczególno-, jak i ogólnoprewencyjnych, a więc zasad wiodących przy kształtowaniu kary łącznej, przemawia za tym, aby nie stosować zasady absorpcji, a raczej, gdy uwzględni się pozytywną opinię środowiskową i z jednostki penitencjarnej o skazanym, sięgnąć po zasadę asperacji. Przy wielości przestępstw pozostających w zbiegu realnym, które nie mają charakteru „błahego”, gdy nie ma wyraźnej różnicy ich ciężaru gatunkowego, zastosowanie zasady absorpcji nie jest celowe gdyż nie można, ze względów prewencyjnych doprowadzić do tego, aby sprawca nie ponosił konsekwencji prawnokarnych za niektóre z nich. Jeżeli przyjrzymy się wymiarowi kar za poszczególne przestępstwa i oczekiwania apelującego, to przy obniżeniu kary do 2 lat 1 miesiąca pozbawienia wolności skazany niemal uniknąłby sankcji za przestępstwa z wyroku w sprawie III K 14/17, a mianowicie roku i 8 miesięcy. Dalej podnoszone przez skarżącego popełnienie wielu przestępstw w krótkim czasie wskazuje na determinację sprawcy, wysoki stopień nieposzanowania porządku prawnego, nie jest zatem pozytywnym prognostykiem, co do szybkiej resocjalizacji i nie przemawia za maksymalnym złagodzeniem kary. Podobnie jak i rodzaj popełnianych przestępstw, które, oprócz znacznej szkodliwości społecznej, spotykają się również z silną dezaprobatą społeczną, gdyż powodują poważne skutki społeczne i jednostkowe. Zatem wzgląd na społeczne oddziaływanie kary przemawia za tym, aby sprawców tego rodzaju przestępstw nie traktować pobłażliwie. Biorąc zatem całokształt okoliczności pod uwagę stwierdzić trzeba, iż Sąd pierwszej instancji wymierzył wyważoną karę łączną, uwzględniającą wszystkie przesłanki istotne dla jej wymiaru, w tym i te pozytywne, związane z aktualną postawą skazanego i postępem w resocjalizacji, mocno akcentowane przez autora apelacji. Na marginesie zauważyć należy, iż dobre zachowanie skazanego może zostać docenione w ramach warunkowego przedterminowego zwolnienia, natomiast w ramach postępowania odwoławczego o wydanie wyroku łącznego nie sposób przyjąć, aby wskazywało ono na rażącą surowość kary i konieczność jej obniżenia, tym bardziej, iż najniższa kara możliwa do orzeczenia byłaby tylko o 6 miesięcy krótsza, natomiast, biorąc pod uwagę maksymalną karę skazany „zyskał” ponad rok, co też prowadzi do wniosku o bezzasadności zarzutu rażącej surowości kary. |
|||||||||||||||||||||||
Wniosek |
|||||||||||||||||||||||
Na podstawie art. 427 § 1 k.p.k. w zw. z art. 437 § 1 i 2 k.p.k. skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez obniżenie skazanemu kary łącznej do 2 lat i miesiąca pozbawienia wolności. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
|||||||||||||||||||||||
Wniosek jest bezzasadny z powodów wskazanych wyżej. |
|||||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|||||||||||||||||||||||
4.1. |
Nie stwierdzono. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|||||||||||||||||||||||
Nie wystąpiły. |
|||||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|||||||||||||||||||||||
1.7. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||||||||||||||||||||
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||||
Wszystkie rozstrzygnięcia. |
|||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||||||
Wszystkie orzeczenia zawarte w wyroku są prawidłowe. |
|||||||||||||||||||||||
1.8. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||||||||||||||||||||
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
||||||||||||||||||||||
Nie było. |
|||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
|||||||||||||||||||||||
Nie wystąpiły |
|||||||||||||||||||||||
1.9. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||||||||||||||||||||
1.1.7. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||||||||||||||||||||||
5.3.1.1.1. |
Nie wystąpiły. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||||||||||||||||||||||
Nie wystąpiły. |
|||||||||||||||||||||||
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||||||||||||||||||||||
Nie stwierdzono. |
|||||||||||||||||||||||
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||||||||||||||||||||||
Nie wystąpiły. |
|||||||||||||||||||||||
5.3.1.4.1. |
Nie stwierdzono. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||||||||||||||||||||||
Nie wystąpiły. |
|||||||||||||||||||||||
1.1.8. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||||||||||||||||||||||
Nie wydawano. |
|||||||||||||||||||||||
1.10. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||||||||||||
Nie było. |
|||||||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
|||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||||||||||||
II. |
Wydatkami za postępowanie odwoławcze należało obciążyć skazanego na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. w zw. z art. 574 k.p.k., gdyż nie wystąpiły okoliczności z art. 624 § 1 k.p.k. przemawiające za zwolnieniem od ich ponoszenia. Nie są one wysokie, a skazany pracuje i ma dochody pozwalające na ich zapłatę. |
||||||||||||||||||||||
7. PODPIS |
|||||||||||||||||||||||
SSO (del.) Arleta Wawrzynkiewicz SSA Andrzej Olszewski SSA Stanisław Kucharczyk |
1.11. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
Obrońca |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Kara |
||||
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☐ w całości |
||||
☒ w części |
☐ |
co do winy |
|||
☒ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |