Pełny tekst orzeczenia

7. Sygn. akt II K 613/24

Dnia 21 czerwca 2024r

Sąd Rejonowy w Kaliszu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Wachłaczenko

Protokolant: st. sekr. sądowy Agnieszka Dębowa

po rozpoznaniu dnia 21 czerwca 2024 roku sprawy

M. T. , syna H. i U. zd. M., ur. (...) w S.

oskarżonego o to, że:

w dniu 09 marca 2024 roku w K. woj. (...), prowadził w ruchu lądowym na drodze publicznej pojazd mechaniczny marki O. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, wynik badania 1,13 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu

tj. o czyn z art. 178a § 1 k.k.

1.  uznaje oskarżonego M. T. za winnego zarzucanego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 178a § 1 k.k. i za to na podstawie art. 178a § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 37a § 1 k.k. w zw. Z art. 4 § 1 k.k. wymierza mu karę 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych,

2.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 4 (czterech) lat,

3.  na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5 000 (pięć tysięcy) złotych płatne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,

4.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza okres zatrzymania oskarżonego w dniu 09 marca 2024r od godz. 02.45 do godz. 05.20,

5.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 410 (czterysta dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.

sędzia Agnieszka Wachłaczenko

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 613/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

M. T.

w dniu 09 marca 2024 roku w K. woj. (...), prowadził w ruchu lądowym na drodze publicznej pojazd mechaniczny marki O. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, wynik badania 1,13 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu

tj. czyn z art. 178a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 09 marca 2024 roku M. T. kierując pojazdem marki O. (...) o nr rej. (...) poruszał się po drodze publicznej ulicą (...) w K. w kierunku placu (...). Oskarżony stracił panowanie nad pojazdem i zjechał na przeciwległy pas jezdni uderzając w zaparkowany pojazd marki O. (...) o nr rej. (...). W wyniku uderzenia pojazd ten uległ uszkodzeniu.

Po chwili na miejscu zdarzenia pojawili się D. C. oraz D. B.. Wymieni zatrzymali się i wysiedli z pojazdu. D. B. otworzył drzwi samochodu, w którym znajdował się oskarżony. Od M. T. wyczuwalna była woń alkoholu, kontakt z nim był utrudniony. D. B. wyciągnął kluczyki ze stacyjki, uniemożliwiając oskarżonemu dalsza jazdę. D. C. wezwała policję.

Na miejscu zdarzenia pojawił się również K. P., który będąc w okolicy usłyszał głośne uderzenie.

Oskarżony wysiadł z pojazdu, nie oddalał się z miejsca zdarzenia. Od momentu uderzenia w pojazd marki O. (...) o nr rej. (...) do przybycia na miejsce policji M. T. nie spożywał alkoholu.

Wyjaśnienia oskarżonego M. T.

37, 39

Zeznania świadka D. B.

22v.

Zeznania świadka D. C.

14v. – 15,

Zeznania świadka K. P.

18v.

Protokół zatrzymania osoby

8 – 8v.

Protokół oględzin

9 – 9v.

Notatka urzędowa

1 - 2

Po przybyciu na miejsce zdarzenia funkcjonariusze policji przebadali oskarżonego na zawartość alkoholu. Badanie M. T. przy użyciu urządzenia kontrolno – pomiarowego typu A.-Sensor IV CM w dniu 09 marca 2024 roku o godzinie 02:45 wykazało zawartość alkoholu 1,13 mg/l (I badanie), natomiast o godz. 03:04 wykazało zawartość alkoholu 0,97 mg/l.

Oskarżonego doprowadzono do Komisariatu Miejskiego Policji w K., gdzie wykonano kolejne badania stanu trzeźwości, które wykazały następujące wyniki: o godz. 03.52 – 0,964 mg/l, o godz. 03.55 – 0,922 mg/l. o godz. 04.23 – 0.925 mg/l. o godz. 04.29 – 0,887 mg/l, o godz. 05.00 – 0,88 mg/l.

Protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu

3 – 3v., 5 -5v.

Świadectwo wzorcowania

4, 6

Oskarżony M. T. ma 39 lat, jest kawalerem. Nie posiada nikogo na utrzymaniu. Z wykształcenia jest kaletnikiem. Pracuje dorywczo i z tego tytułu osiąga dochód w wysokości 2.000 zł miesięcznie. Oskarżony nie był dotychczas karany.

Wyjaśnienia oskarżonego M. T.

37, 39

Informacja z K. w K.

25

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

7.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego M. T.

M. T. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego albowiem były one zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w tym w szczególności z zeznaniami świadków D. B., D. C., K. P., a także ze zgromadzonymi dokumentami w postaci protokołów badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu, protokołu oględzin, protokołu zatrzymania osoby.

Zeznania świadka D. B.

Zeznania świadka D. C.

Sąd dał wiarę zeznaniom tychże świadków, albowiem były one spójne i rzeczowe oraz wzajemnie się uzupełniały. Nie zachodziły żadne okoliczności podważające ich wiarygodność. Nie było powodu, aby osoby niezainteresowane rozstrzygnięciem w sprawie i zupełnie obce dla oskarżonego, przytaczały niezgodnie z prawdą znane sobie fakty. Zeznania te znalazły potwierdzenie w szczególności w zeznaniach K. P., wyjaśnieniach oskarżonego, a także w zgromadzonej w sprawie dokumentacji w postaci protokołów badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu protokołu oględzin, protokołu zatrzymania osoby.

Zeznania świadka K. P.

Sąd dał wiarę zeznaniom K. P.. Były one konsekwentne, logiczne i zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, a w szczególności z zeznaniami D. B., D. C., wyjaśnieniami oskarżonego oraz zgromadzonymi w sprawie dokumentami.

Dokumenty dołączone do akt sprawy

Zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty zostały sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

M. T.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. polega na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego. Sam fakt prowadzenia pojazdu w takim stanie pociąga za sobą odpowiedzialność, chociażby pojazd był prowadzony prawidłowo i nie sprowadził konkretnego niebezpieczeństwa (zob. wyrok SN z 24.11.1960 r., V K 556/60, (...) 1961, Nr 1, s. 190; wyr. SN z 10.3.1964 r., IV K 1296/61, OSNKW 1964, Nr 11, poz. 152; wyr. SW w Poznaniu z 25.2.1966 r., V 1 Kr 865/65, (...) 1966, Nr 8, s. 6). Pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym jest każdy pojazd drogowy lub szynowy napędzany umieszczonym na nim silnikiem, jak również maszyna samobieżna i motorower (zob. wyrok SN z 4.2.1993 r., III KRN 254/92, OSP 1993, Nr 10, poz. 198, z glosą R.A. S., OSP 1993, Nr 10, s. 462–465).

Stosownie do treści art. 115 § 16 k.k. stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartości alkoholu w 1 dm 3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. nie może być popełnione przez każdego sprawcę, ale tylko przez takiego, która znajduje się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, oraz jest prowadzącym pojazd mechaniczny. Obie te okoliczności występujące łącznie charakteryzują sprawcę. Jest to więc przestępstwa indywidualne właściwe (zob. M. Kulik, w: Mozgawa, Kodeks karny, 2007, s. 350). Występek ten może być popełniony umyślnie w formie zamiaru bezpośredniego lub ewentualnego. Odpowiedzialność na podstawie tego przepisu ma miejsce wówczas, gdy sprawca ma świadomość, że znajduje się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, jak i wtedy, gdy przewiduje, że w wyniku upływu czasu alkohol nie uległ jeszcze wydaleniu z organizmu i na to się godzi. O świadomości znajdowania się sprawcy w staniem nietrzeźwości świadczy poziom rozwoju psychicznego oraz rodzaj i ilość spożytego alkoholu. W zakresie ilości spożytego alkoholu musi to być taka ilość, które jest zdolna spowodować przekroczenie progu trzeźwości (zob. postanowienie SN z 10.9.2008 r., V KK 160/08, OSNwSK 2008, Nr 1, poz. 1802, z glosą R.A. S., Prok. i Pr. 2009, Nr 4, s. 165-169).

Odnosząc powyższe rozważania karno – prawne do realiów niniejszej sprawy, w ocenie Sądu zgromadzony materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, iż w dniu 09 marca 2024 roku oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa określonego w art. 178a § 1 k.k.

Niewątpliwie M. T. prowadził pojazd mechaniczny. Oskarżony kierował bowiem samochodem osobowym marki O. o nr rej. (...). Prowadzenie pojazdu nie ma swojej legalnej definicji. Nie ma jednak wątpliwości, że prowadzenie pojazdu immanentnie łączy się z podjęciem czynności polegających na wprawieniu pojazdu w ruch, a następnie na utrzymywaniu pojazdu w ruchu (zob. R.A. Stefański, Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 22 lipca 1993 r. w sprawie II KRN 110/93 oraz J. Wojciechowski, Kodeks karny, s. 102). M. T. prowadził pojazd w ruchu lądowym, poruszał się po drodze publicznej. Do zdarzenia doszło bowiem na ulicy (...) w K.. Oskarżony w trakcie jazdy wyżej wskazaną ulicą stracił panowanie nad pojazdem i uderzył w zaparkowany samochód marki O. (...) o nr rej. (...). D. C. oraz D. B., którzy pojawili się na miejscu zdarzenia, wyczuli od przebywającego w pojeździe oskarżonego woń alkoholu. Wskazywali oni również na utrudniony kontakt z M. T.. Z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków wynika jednoznacznie, iż M. T. w trakcie oczekiwania na przyjazd funkcjonariuszy policji nie spożywał alkoholu. Wszystkie okoliczności sprawy wskazują więc, iż w czasie jazdy samochodem oskarżony był nietrzeźwy. Badanie M. T. przy użyciu urządzenia kontrolno – pomiarowego typu A.-Sensor IV CM w dniu 09 marca 2024 roku o godzinie 02:45 wykazało, iż stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu wynosiło 1,13 mg/l. Oskarżony działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim.

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. T.

1

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu Sąd wymierzył mu - w ramach instytucji z art. 335 § 2 k.p.k. - karę grzywny w wysokości 200 stawek dziennych przyjmując, że jedna stawka dzienna równa jest kwocie 20 zł., co stanowiło omyłkę – faktycznie wysokość stawki winna wynosić 10 zł, jednak niemożliwą do sprostowania.

Sąd zachowanie oskarżonego poczytał jako jednorazowy wybryk, a mając na względzie jego uprzednią niekaralność zakłada, iż podobne zachowanie nie zdarzy się w przyszłości. Tym samym nie ma potrzeby sięgania po najsurowszy rodzaj kary przewidziany przez art. 178a § 1 k.k. Dlatego też Sąd skorzystał z możliwości, jaką daje mu ten przepis art. 37a § 1 k.k. i orzekł wobec oskarżonego karę łagodniejszego rodzaju, tj. karę grzywny. Zdaniem Sądu kara 200 stawek dziennych grzywny jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego oraz stopnia społecznej szkodliwości czynu. Spełni także cele kary w zakresie jej ogólnospołecznego oddziaływania oraz cele represyjne względem osoby oskarżonego. Stopień społecznej szkodliwości Sąd ocenił jako znaczny. Swoim działaniem oskarżony godził w bezpieczeństwo w komunikacji. Okolicznością łagodzącą jest uprzednia niekaralność oskarżonego oraz przyznanie się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Stopień winy należy ocenić jako znaczny. W ocenie Sądu oskarżony jest w stanie ponieść odpowiedzialność za przypisane mu przestępstwo, albowiem nie ujawniły się żadne okoliczności wyłączające jego sprawstwo lub winę. Oskarżony jest osobą dorosłą oraz poczytalną. Miał pełną możliwość rozpoznania bezprawności czynu i owej bezprawności był świadomy. Dokonując czynu oskarżony działał w normalnej sytuacji motywacyjnej, Sąd wykluczył możliwość zaistnienia któregoś z kontratypów. Oskarżony miały możliwość zachować się w zgodzie z panującym porządkiem prawnym, a jednak nie zrobił tego.

Wysokość stawki dziennej grzywny została określona w oparciu o możliwości finansowe oskarżonego, który w chwili obecnej utrzymuje się z pracy dorywczych i nie posiada nikogo na utrzymaniu.

2

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 lat.

Okres trwania zakazu został uzgodniony w trybie art. 335 § 2 k.p.k. Sąd miał na uwadze wagę naruszonej przez oskarżonego zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, jego stopień nietrzeźwości oraz masowość tego typu przestępstw. Ów środek karny ma za zadanie ochronę bezpieczeństwa w komunikacji pełniąc funkcję zabezpieczającą. Jego ratio legis polega na tym, by osoby nie przestrzegające zasad bezpieczeństwa wyłączyć z ruchu drogowego, celem zapewnienia tegoż bezpieczeństwa innym użytkownikom ruchu.

3

Na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeczono o obligatoryjnym świadczeniu pieniężnym. Jego wysokość również została uzgodniona w trybie art. 335 § 2 k.p.k.

4

W myśl art. 63 § 1 k.k. zaliczono na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania oskarżonego w sprawie w dniu 09 marca 2024 roku, od godz. 02.45 do godz. 05.20.

7.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Mając na uwadze fakt, że w czasie orzekania obowiązywała inna ustawa, niż w czasie popełnienia czynu przypisanego oskarżonemu, Sąd kierując się dyrektywami art. 4 § 1 k.k., zgodnie z którym, jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy - uznał, że w sprawie zachodzą przesłanki do stosowania ustawy obowiązującej poprzednio.

Ustawa względniejsza to taka, która stwarza możliwość korzystniejszego dla interesów sprawcy osądu (korzystniejszej oceny prawnokarnej czynu), skutkując tym samym przyjęciem mniej surowych reguł odpowiedzialności lub zastosowaniem mniej dotkliwych sankcji (Wąsek (w:) Górniok i in., t. 1, s. 58-59). Przy ocenie "względności ustawy" należy brać pod uwagę wszystkie prawnokarne instytucje porównywanych ustaw, które mogłyby mieć zastosowanie do danego sprawcy, tj. nie tylko samo zagrożenie karą, ale też np. przedawnienie, instytucje probacyjne, granice wieku odpowiedzialności karnej, dyrektywy wymiaru kary, powrotność do przestępstwa, zatarcie skazania, nadzwyczajne złagodzenie kary; ocena ta powinna być dokonywana in concreto, a nie in abstracto (por. uchwała SN z dnia 12 marca 1996 r., I KZP 2/96, OSNKW 1996, nr 3-4, poz. 16; postanowienie SN z dnia 3 grudnia 2001 r., V KKN 67/01, OSNKW 2002, nr 5-6, poz. 36).

W świetle powyższego Sąd uznał, że w okolicznościach przedmiotowej sprawy zachodzą przesłanki do zastosowania przepisów obowiązujących w dacie popełnienia czynu. Po 14 marca 2024 roku w przypadku skazania za przestępstwo z art. 178a § 1 w grę będzie wchodził obligatoryjny przepadek pojazdu, chyba że zawartość alkoholu w organizmie sprawcy przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. była niższa niż 1,5 promila we krwi (tj. wynosiła poniżej 1,5 promila, ale powyżej 0,5 promila) lub 0,75 mg/dm3 w wydychanym powietrzu albo nie prowadziła do takiego stężenia. Sąd zastosował więc ustawę obowiązującą poprzednio, jest ona bowiem względniejsza dla sprawcy.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Na podstawie art. 627 k.p.k. zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 410 złotych tytułem kosztów sądowych, uznając, że stan majątkowy oskarżonego nie uzasadnia zastosowania instytucji zwolnienia od kosztów sądowych.

Na koszty sądowe składają się następujące kwoty:

- ryczałt za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym i sądowym: 40 zł (20 zł x 2)

- koszty postepowania przygotowawczego - 140 zł ,

- opłata za wydanie informacji o osobie z K. – 30 zł,

- opłata od wymierzonej kary: 200 zł zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 123 z późn. zm.).

7.1Podpis

sędzia Agnieszka Wachłaczenko