Sygn. akt II S 31/24
Dnia 18 grudnia 2024 roku
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Maciej Skórniak
SSA Edyta Gajgał
SSA Robert Zdych
po rozpoznaniu w sprawie T. S.
skargi na naruszenie prawa do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki
na podstawie art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki
p o s t a n a w i a
1. skargę pozostawić bez rozpoznania;
2. zwolnić T. S. od opłaty od skargi.
T. S. złożył 4 listopada 2024 roku (data prezentaty zakładu karnego) skargę domagając się stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie II K 26/24. W uzasadnieniu argumentował, że od złożenia wniosku o wydanie wyroku łącznego przez Sąd Okręgowy w Legnicy upłynęło już ok. 8-10 miesięcy. Jednocześnie domagał się zasądzenia z tego tytułu na swoją rzecz 5.000 zł tytułem zadośćuczynienia.
Sąd Apelacyjny zważył co następuje:
Skarga nie podlega rozpoznaniu.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania, wnosi się w toku postępowania do sądu, przed którym się ono toczy. Skarga na przewlekłość postępowania nie może być więc wniesiona po zakończeniu postępowania, w którym przewlekłość miała wystąpić, a zatem jej złożenie w tym czasie jest bezskuteczne. Prawomocne zakończenie postępowania, po którym została wniesiona skarga, uniemożliwia realizację celu ww. ustawy, czyniąc ją bezprzedmiotową i skutkować powinno pozostawieniem takiej skargi bez rozpoznania (Postanowienie Sądu Najwyższego z 10.05.2012 r., (...) 3/12, LEX nr 1228682).
Niniejsza sprawa została prawomocnie zakończona wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Legnicy z 22 maja 2024 r., sygn. akt III K 26/24, którym umorzono postepowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego co do kary 25 lat pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Legnicy z 15.06.2000 r., sygn. akt III K 170/99 oraz kary 4 lat pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu z 17.10.2013 r., sygn. akt XII K 481/13. W wyroku tym Sąd Okręgowy w Legnicy przesądził o braku warunków do wydania wyroku łącznego.
W tym stanie rzeczy nie ulega wątpliwości, że złożona 7 listopada 2024 r. (data wpływu) skarga na przewlekłość postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego złożona została po upływie terminu, o którym mowa w przepisie art. 5 ust. 1, skoro orzeczenie to uprawomocniło się 25 lipca 2024 r. (k. 28). Stosownie bowiem do art. 5 ust. 1 ustawy skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania, wnosi się w toku postępowania w sprawie. Tym samym w myśl art. 8 ust. 2 ustawy w zw. z art. 430 § 1 k.p.k. skargę należało pozostawić bez rozpoznania jako niedopuszczalną z mocy ustawy.
Z tych powodów należało orzec jak na wstępie.
Edyta Gajgał Maciej Skórniak Robert Zdych