Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1216/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2022 r., w sprawie o sygn. akt IV K 1029/20

1.2  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

K. O.

Dotychczasowa karalność

Sytuacja materialna

Poczytalność w chwili

popełnienia czynów

Popełnienie czynów w warunkach recydywy zwykłej

Nie uzyskanie przez poszkodowaną odszkodowania od ubezpieczyciela w związku z zaistniałą szkodę

Karta karna - k.1153-1159

Informacja e - (...) k.768

Opinia sądowo - psychiatryczna - k.987

Odpisy wyroków - k.1076-1085, 1086-1112v

Informacja z N.-Sad - (...)- (...)

Pismo - k.1006

Decyzja - k.1007-1007v

M. P.

Dotychczasowa karalność

Sytuacja materialna

Karta karna - k.1149-1152

Informacja e - (...) k.772

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Wskazać oskarżonego.

Wskazać fakt.

Dowód ze wskazaniem numeru karty, na której znajduje się dowód.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu.

Dotychczasowa karalność

Sytuacja materialna

Poczytalność w chwili

popełnienia czynów

Popełnienie czynów w warunkach recydywy zwykłej

Nie uzyskanie przez poszkodowaną odszkodowania od ubezpieczyciela w związku z zaistniałą szkodę

Karta karna

Informacja e - (...)

Opinia sądowo - psychiatryczna

Odpisy wyroków

Informacja z N.-Sad

Pismo

Decyzja

Dokumenty zostały sporządzone przez uprawnione osoby i podmioty, nie będąc kwestionowane i nie budząc żadnych wątpliwości.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Wskazać fakt

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej wyrokowi w zaskarżonej części, to jest dotyczącej:

- oskarżonego M. P. w części, w której Sąd uniewinnił oskarżonego od popełnienia czynu opisanego w punkcie VIII, a w konsekwencji w zakresie braku orzeczenia obowiązku naprawienia szkody wobec pokrzywdzonej (...) S.A.

- oskarżonego K. O. w części, w jakiej Sąd nie orzekł obowiązku naprawienia szkody wobec pokrzywdzonej (...) S A.

zarzucił

obrazę przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia, to jest:

1. art. 410 k.p.k. w zw. art. 7 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. i art. 2 § 2 k.p.k., oraz art. 5 § 2 k.p.k. polegające na wydaniu orzeczenia po przeprowadzeniu jedynie wybiórczej analizy materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, nie zaś w oparciu o całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej, a także przekroczeniu przez Sąd I instancji granic swobodnej oceny dowodów przejawiającej się w:

- uznaniu za częściowo niewiarygodne wyjaśnień oskarżonego K. O., złożonych podczas rozprawy głównej w dniu 16 lipca 2021 roku w zakresie, w jakim oskarżony wyjaśniał, że przewoził przedmioty skradzione z ulicy (...) w W. w ten sposób, że odebrał je od M. P. z w okolicach ulicy (...), podczas gdy wyjaśnienia te są spójne z pozostałym materiałem dowodowym, w tym w szczególności z notatką służbową z dnia 27 maja 2020 roku, wyjaśnieniami oskarżonego K. O. złożonymi w postępowaniu przygotowawczym oraz częściowo z wyjaśnieniami oskarżonego M. P. złożonymi na rozprawie w dniu 29 września 2021 roku.

- przyznaniu waloru wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego M. P., złożonym na rozprawie głównej w dniu 29 września 2021 roku w zakresie, w jakim oskarżony nie przyznał się do zarzutu kradzieży z włamaniem sprzętu z kontenera przy ulicy (...), albowiem w związku z zamieszkiwaniem w okolicy T. obawiał się, że zostanie rozpoznany, podczas gdy powyższe stanowiło jedynie linię obrony, a z materiału dowodowego wynika, że oskarżony K. O. odbierał w okolicach ulicy (...) sprzęt z pojazdu M. P., a nadto sam oskarżony M. P. wyjaśniał, że pracował wcześniej przy ulicy (...), co świadczy o tym, że miał wiedzę, iż na ogrodzonym terenie kościelnym przy ulicy (...) znajdowało się zaplecze budowlane, w tym kontener budowlany z narzędziami.

- nieuwzględnieniu notatki służbowej z dnia 27 maja 2020 roku (k. 137) z której wynika, że w trakcie rozmowy z zatrzymanym K. O. w dniu 26 maja 2020 roku powiedział on asp. A. S.: „Na początku maja 2020r zadzwonił do mnie M. z informacją, że będą do przewiezienia w nocy narzędzia z budowy. Ja swoim samochodem w nocy około 1:00 udałem się tam w rejon T. w okolice ul. (...), gdzie stał M. i jego brat P. bdb. Zaczęliśmy przeładowywać narzędzia do mojego busa były to przewody z mufami, jakaś skrzynka koloru pomarańczowego, młot bijakowy z gumowym podestem, jakieś narzędzia w skrzynkach", co koresponduje z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w tym w, szczególności z wyjaśnieniami oskarżonego K. O. złożonymi zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i na rozprawie głównej.

2. art. 7 k.p.k. poprzez wyciągnięcie przez Sąd Rejonowy ze zgromadzonego materiału dowodowego wniosków wzajemnie sprzecznych, albowiem Sąd ustalił, że oskarżony K. O. pomógł w ukryciu narzędzi skradzionych z kontenera przy ul. (...) wspólnie z oskarżonym M. P. od którego odebrał narzędzia, przy czym jednocześnie ustalił brak przekonujących i nie budzących wątpliwości dowodów, że oskarżony M. P. był sprawcą kradzieży na szkodę (...) S.A.

3. art. 415 § 1 k.p.k. poprzez jego niezastosowanie, pomimo ziszczenia się przesłanek o których mowa w art. 46 § 1 k.k. i nie orzeczenie obowiązku naprawienia szkody przez oskarżonego K. O..

4. art. 424 § 1 i 2 k.p.k., polegające na sporządzeniu uzasadnienia wyroku w zakresie dotyczącym nieorzekania obowiązku naprawienia szkody, w sposób nieodpowiadający wymogom określonym w tym przepisie, tj. nie odniesienie się w uzasadnieniu orzeczenia do wniosku pokrzywdzonego o naprawienie szkody w całości, co wysoce utrudnia kontrolę instancyjną w tym zakresie.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny lub niezasadny.

Ilość, rodzaj i wzajemne powiązanie zarzutów przemawiało za ich łącznym omówieniem.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 7 kpk i związanych z nim przepisów, na wstępie przypomnieć należy, że by ocena dowodów przeprowadzona przez organ postępowania dokonana została zgodnie z regułami art. 7 kpk konieczne jest: 1) oparcie jej na wszystkich przeprowadzonych dowodach, mając na względzie, że podstawę orzeczenia może stanowić tylko całokształt okoliczności ujawnionych w toku postępowania, mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia danej kwestii; 2) uwzględnienie zasad prawidłowego rozumowania; 3) uwzględnienie wskazań wiedzy; 4) uwzględnienie doświadczenia życiowego. Zasada swobodnej oceny dowodów jest zasadą kontrolowanej oceny dowodów, która wyraża się w dwóch aspektach. Po pierwsze, organ procesowy musi uzasadnić, dlaczego oparł się na jednych, a nie na innych dowodach oraz dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych. Po drugie, organ odwoławczy kontroluje swobodną ocenę dowodów dokonaną przez organ pierwszej instancji. Przy czym zarzut naruszenia art. 7 kpk nie może ograniczać się do wskazania wadliwości sędziowskiego przekonania o wiarygodności jednych, a niewiarygodności innych źródeł czy środków dowodowych, lecz powinien wykazać konkretne błędy w samym sposobie dochodzenia do określonych ocen, przemawiające w zasadniczy sposób przeciwko dokonanemu rozstrzygnięciu. W grę może wchodzić np. pominięcie istotnych środków dowodowych, niedostrzeżenie ważnych rozbieżności, uchylenie się od oceny wewnętrznych czy wzajemnych sprzeczności.

Jak słusznie wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 15 kwietnia 2021 r. w sprawie o sygn. akt III KK 78/21, prezentowanie własnej - możliwej w realiach konkretnej sprawy - oceny dowodów, bez wykazania błędności tej, której dokonał sąd pierwszej instancji, nie upoważnia jeszcze sądu odwoławczego do zajęcia w tej materii stanowiska odmiennego. Sąd odwoławczy, zwłaszcza w sytuacji, gdy nie prowadzi samodzielnie postępowania dowodowego co do istoty sprawy, jest bowiem głównie sądem kontrolującym procedowanie przed sądem pierwszej instancji i stanowisko tego sądu może zakwestionować jedynie wówczas, gdy wykaże, że to postępowanie i jego wynik obrażają prawo. Sąd Okręgowy podziela również pogląd zawarty w wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 7 listopada 2019 r. w sprawie o sygn. akt II AKa 173/19. Wskazano w nim, że na uzasadnienie błędu ustaleń faktycznych lub naruszenie standardów swobodnej oceny bądź interpretacji dowodów nie wystarczy subiektywne przekonanie skarżącego o niesprawiedliwości orzeczenia, a konieczne jest wykazanie, że w zaskarżonym wyroku poczyniono ustalenie faktycznie nie mające oparcia w przeprowadzonych dowodach, albo że takiego ustalenia nie poczyniono mimo, że z przeprowadzonych dowodów określony fakt jednoznacznie wynikał, względnie wykazanie, iż tok rozumowania sądu I instancji był sprzeczny ze wskazaniami doświadczenia życiowego, prawidłami logiki, czy zasadami wiedzy.

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy, Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił zgromadzony materiał dowodowy i dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych, słusznie stwierdzając brak podstaw do uznania, że oskarżony M. P. dopuścił się kradzieży z włamaniem przy ul. (...) w W.. Raz, że nikt tego nie widział. Dwa, że nie ujawniono monitoringu, który mógł zarejestrować to zdarzenie. Trzy, że w/w konsekwentnie kwestionował swoje sprawstwo, jednocześnie przyznając się do dwóch pozostałych kradzieży, w tym jednej z włamaniem. Z kolei oskarżony K. O. (k.191), będąc przesłuchiwany w postępowaniu przygotowawczym, przyznał się do zarzucanego mu czynu z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, polegającego na tym, że przyjął w celu przewiezienia swoim samochodem, a następnie ukrycia skradzione stamtąd rzeczy, jednak z jego wyjaśnień - tak jak z wyjaśnień złożonych w postępowaniu sądowym (k.528-530) - nie wynikało, że poprzedzającego to czynu z art. 279 § 1 kk dopuścił się oskarżony M. P.. W/w dysponował już tymi przedmiotami i spotkali się w innym miejscu niż to, w którym doszło do przestępstwa. W tej sytuacji pewne było jedynie to, że oskarżony M. P. wszedł w posiadanie przedmiotów pochodzących z kradzieży z włamaniem. Jak już wyżej wskazano, sprawstwo w/w znikąd nie wynika. Ani z jego wyjaśnień, ani z wyjaśnień oskarżonego K. O., ani tym bardziej z notatki urzędowej z wysłuchania oskarżonego K. O. (k.137-137v), zbieżnej z jego pierwszymi wyjaśnieniami, która nie jest dowodem. Zgodnie z dyspozycją art. 174 kpk dokumenty, w tym notatki urzędowe, nie mogą bowiem zastępować czyichś depozycji, w tym przypadku wyjaśnień w/w. Tej oceny nie zmienia fakt, że jak przyznał oskarżony M. P. pracował kiedyś przy ul. (...). Nie było to jednak w okresie zbieżnym z zarzutem. Twierdzenia skarżącego, że w/w miał wiedzę, że znajdowało się tam zaplecze budowlane, w tym kontener budowlany, były zatem chybione.

Niemniej, zdaniem Sądu Okręgowego w świetle zgromadzonego materiału dowodowego oskarżony M. P. dopuścił się co najmniej czynu z art. 291 § 1 kk, polegającego na przyjęciu w/w rzeczy, a następnie podjęciu działań zmierzających do ich ukrycia. Zważywszy na porę dnia (noc), miejsce (parking w okolicach ul. (...)), okoliczności spotkania z oskarżonym K. O. (zadzwoniono do niego, bo potrzebowano samochodu do przewiezienia rzeczy) i nieumiejętność wyjaśnienia, w jaki sposób wszedł w posiadanie tych przedmiotów kwestia umyślności nie powinna budzić wątpliwości. Tymczasem Sąd Rejonowy skupił się wyłącznie na tym, czy ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że oskarżony M. P. dopuścił się popełnienia czynu z art. 279 § 1 kk, nie rozważając innych, w tym w szczególności z art. 291 § 1 kk. Było to tym bardziej niezrozumiałe, że jak ustalił przedmioty te „(…) pomógł w ukryciu K. O., którzy przywiózł je pojazdem marki V. (...), a następnie ukrył wspólnie z M. P. na posesji przy ul. (...) w miejscowości P.” (k.628). Ponadto dał wiarę jego wyjaśnieniom w tym zakresie (k.632). Twierdzenia skarżącego, że zakwestionował wyjaśnienia oskarżonego K. O. złożone w postępowaniu sądowym w części dotyczącej przedmiotowego zdarzenia nie znajdowały potwierdzenia w ocenie dowodów wyrażonej w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Tym bardziej, że w/w podtrzymał większość tych, które złożył w postępowaniu przygotowawczym, w tym w całości te dotyczące przestępstwa na szkodę pokrzywdzonej. Zważywszy jednak na to, że Sąd Okręgowy nie mógł skazać oskarżonego M. P., który został uprzednio uniewinniony, albowiem pozbawiałoby to go instancji odwoławczej, to był zobligowany uchylić zaskarżony wyrok w tym zakresie i przekazać sprawę w tej części Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Co zaś się tyczyło obowiązku naprawienia szkody, to akurat te przedmioty, w przeciwieństwie do tych pochodzących z pozostałych czynów, nie zostały odnalezione, najprawdopodobniej zostając sprzedane. Zważywszy na to, że oskarżony K. O. dopuścił się popełnienia czynu z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, to należało orzec wobec niego obowiązek naprawienia szkody w części, to jest w zakresie kwoty 14.500 złotych, stanowiącej połowę wartości skradzionego mienia. Biorąc po uwagę, że Sąd Rejonowy o tym nie rozstrzygnął, to naprawiono to uchybienie. Ograniczając w/w środek kompensacyjny Sąd Okręgowy miał na uwadze, że wyrok w części uniewinniającej oskarżonego M. P. został uchylony i sprawa w tym zakresie przekazana Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania. W przypadku jego skazania, co najmniej za czyn z art. 291 § 1 kk, możliwe byłoby orzeczenie wobec niego obowiązku naprawienia szkody w pozostałej kwocie 14.500 złotych. Takie orzeczenie byłoby o tyle zasadne, że w/w był co najmniej pierwszym paserem. Powyższe potwierdza ugruntowane orzecznictwo sądów powszechnych i Sądu Najwyższego. Jak stwierdził Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 7 maja 2020 r. w sprawie o sygn. akt IV KK 98/20, przewidziany w art. 46 § 1 kk obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody znajduje zastosowanie również do sprawcy przestępstwa z art. 291 § 1 kk.

Wniosek

Pełnomocnik wniósł o:

1. uznanie M. P. za winnego tego, że w nieustalonym dniu nie wcześniej niż 29 kwietnia i nie później niż 7 maja 2020 r. z wnętrza kontenera znajdującego się w W. przy ul. (...), dokonał kradzieży zagęszczarki marki P. (...), ubijaka spalinowego marki W. (...) oraz zgrzewarki marki K. (...) po uprzednim włamaniu do kontenera budowlanego poprzez przecięcie narzędziem dwóch kłódek, powodując straty w wysokości 29.000 zł na szkodę (...) S.A., tj. czynu z art. 279 § 1 k.k.

2. orzeczenie obowiązku naprawienia szkody przez oskarżonych K. O. oraz M. P. solidarnie na rzecz pokrzywdzonej.

3. Ewentualnie w razie niepodzielenia wniosku pierwszego, zmiana zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie obowiązku naprawienia szkody przez oskarżonego K. O. na rzecz pokrzywdzonej.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny lub niezasadny.

Z opisanych wyżej względów uchylono wyrok w zaskrzonej części, to jest dotyczącej oskarżonego M. P., w odniesieniu do czynu z art. 279 § 1 kk, o którym orzeczono w punkcie IX, a który został mu zarzucony w punkcie VIII komparycji i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie do ponownego rozpoznania. Wynikało to z faktu, że Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że w/w wyczerpał znamiona przestępstwa, co najmniej z art. 291 § 1 kk. Niemniej, zgodnie z dyspozycją art. 454 § 1 kpk, sąd odwoławczy nie może skazać oskarżonego, który został uniewinniony przez sąd pierwszej instancji. Tym samym wniosek w tym zakresie był niezasadny. Co zaś się tyczyło obowiązku naprawienia szkody, to wniosek w tym aspekcie zasługiwał na częściowe uwzględnienie. Jak już wyżej wskazano, oskarżony K. O. dopuścił się popełnienia czynu z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i nie stało na przeszkodzie nałożenia na niego obowiązku naprawienia szkody. Z tych względów Sąd Okręgowy zobowiązał go do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej kwoty 14.500 złotych, stanowiącej połowę wartości skradzionych rzeczy. Odnośnie pozostałej części, to będzie to ewentualnie możliwe wobec oskarżonego M. P..

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Wskazać wszystkie okoliczności, które sąd uwzględnił z urzędu, niezależnie od granic zaskarżenia
i podniesionych zarzutów (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k.).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.3  1

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.3.1  1.

Przedmiot i zakres zmiany

Obowiązek naprawienia szkody

Zwięźle o powodach zmiany.

Sąd Okręgowy uznał, że skoro oskarżony K. O. dopuścił się czynu z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, to należy orzec wobec niego obowiązek naprawienia szkody w części poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej kwoty 14.500 złotych, stanowiącej połowę wartości utraconych rzeczy. Do pozostałej części może zostać zobowiązany oskarżony M. P. w przypadku przypisania mu co najmniej czynu z art. 291 § 1 kk.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia.

4.

Konieczność warunkowego umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i warunkowego umorzenia ze wskazaniem podstawy prawnej warunkowego umorzenia postępowania.

5.

Sąd odwoławczy nie mógł skazać oskarżonego M. P. za czyn z art. 279 § 1 kk, który został od niego uniewinniony przez Sąd Rejonowy.

☒ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia.

Jak już wyżej wskazano, Sąd Okręgowy doszedł do innych wniosków niż Sąd Rejonowy. Wprawdzie brak dowodów na to, że oskarżony M. P. dopuścił się czynu z art. 279 § 1 kk, jednak istniały podstawy do tego, żeby przypisać mu co najmniej czyn z art. 291 § 1 kk.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Ponownie rozpoznając niniejszą sprawę w części dotyczącej zarzucanego oskarżonemu M. P. czynu z art. 279 § 1 kk - dotyczącego zdarzenia przy ul. (...) w W. - Sąd Rejonowy powinien przede wszystkim przesłuchać oskarżonego i K. O., który będzie miał status świadka wraz z ze wszystkimi wynikającymi z tego faktu konsekwencjami. Powinien też rozważyć podjęcie innych czynności dowodowych, jeśli pojawi się taka potrzebna. Zbędne wydaje się ponowne przesłuchanie świadków związanych z innymi czynami, jak również K. G. i A. C., którzy mieli ograniczoną wiedzę w niniejszej sprawie, złożyli już zeznania i trudno przypuszczać, żeby ich kolejne przesłuchanie wniosło coś nowego. Następnie Sąd Rejonowy powinien rozważyć, czy przy tak zgromadzonym materiale dowodowym oskarżony M. P. wyczerpał znamiona czynu z art. 279 § 1 kk, a jeśli nie, to czy dopuścił się innego przestępstwa, w szczególności art. 291 § 1 kk. Powinien też rozważyć czy w takiej sytuacji orzec wobec niego obowiązek naprawienia szkody w części, mając na uwadze, że oskarżonego K. O., zobowiązano do zapłaty kwoty 14.500 złotych, a więc połowy.

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia z wyroku

Lp.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

6.  Koszty Procesu

Wskazać oskarżonego.

Wskazać punkt rozstrzygnięcia z wyroku.

Przytoczyć okoliczności.

K. O.

VI-VIII

Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonego K. O. na rzecz oskarżycielki posiłkowej kwotę 1.344 złote tytułem zwrotu wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika z wyboru w postępowaniu odwoławczym. Ponadto zasądzono od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie na rzecz adw. M. G. kwotę 1.653,12 złote, w tym podatek od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu K. O. z urzędu w postępowaniu odwoławczym. Na koniec zwolnił oskarżonych K. O. i M. P. od kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa. Powyższe znajdowało oparcie w art. 627 kpk, art. 634 kpk, art. 636 § 1 kpk, z których wynika powiązanie kosztów procesu z jego wynikiem. Wysokość w/w należności wynikała z § 11 ust. 2 pkt 4, § 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. oraz Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 14 maja 2024 r. Zarówno pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej, jak i obrońca oskarżonego K. O. z urzędu złożyli wnioski w tym zakresie. Obciążanie oskarżonych K. O. i M. P. kosztami sądowymi było bezzasadne. Tym bardziej z uwagi na wynik procesu, a więc orzeczenie bezwzględnych kar pozbawienia wolności. Z tych względów Sad Okręgowy zwolnił ich od tych należności.

7.  PODPIS

0.11.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika - 1

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2022 r., w sprawie o sygn. akt IV K 1029/20

0.11.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

Uchylenie

☒

zmiana