Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 stycznia 2025 roku

Sąd Rejonowy w Puławach I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: Asesor Sądowy Kamil Orzechowski

Protokolant: p.o. Sekretarza Sądowego Martyna Kostka

po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2024 roku w Puławach na rozprawie

sprawy z powództwa G. L.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. rzecz powoda G. L. kwotę 10000 zł (dziesięć tysięcy złotych) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 12 kwietnia 2024 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda G. L. kwotę 2317 zł (dwa tysiące trzysta siedemnaście złotych) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty - tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygnatura akt I C 160/24

UZASADNIENIE

Powód G. L. w dniu 16 kwietnia 2024 roku (data prezentaty Sądu) wniósł do Sądu Rejonowego w Puławach I Wydział Cywilny pozew przeciwko pozwanemu (...) Spółce Akcyjnej z siedziba w W. którym domagał się zasądzenia od strony pozwanej kwoty 10000 zł tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie za okres od dnia 14 stycznia 2022 roku do dnia 15 marca 2023 roku wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie naliczonymi od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty oraz zwrot kosztów postępowania. Jako uzasadnienie strona powodowa wskazała m.in. że w następstwie zdarzenia z dnia 23 października 2021 roku powód niezwłocznie zgłosił powstanie szkody pozwanemu. Wskutek powyższego pozwany dokonał oględzin mienia pod wskazanym adresem a kolejno na podstawie sporządzonego protokołu szkody wykonano kosztorys. Pozwany poinformował, że zgoda banku (ówczesnego cedenta wierzytelności) na przelew odszkodowania na rzecz powoda wpłynęła w dniu 30 grudnia 2021 roku co biorąc pod uwagę termin 14 dni na zapłatę powoduje, że wierzytelność stała się wymagalna z dniem 14 stycznia 2022 roku. W decyzji pozwany przyjął odpowiedzialność za przedmiotowe zdarzenie a tym samym za uszkodzony budynek wypłacił kwotę 260564,80 zł. Powód nie zgadzając się ze stanowiskiem pozwanego, złożył kolejną reklamację wraz z kosztorysem weryfikacyjnym, w którym wytknięto liczne błędy natury technicznej, jak również w treści samego pisma podniesiono argumenty o charakterze prawnym. W rezultacie decyzją z dnia 15 marca 2023 roku pozwany dopłacił kwotę 147167,42 zł. Wobec przedstawionych okoliczności, powód drogą mailową w dniu 28 marca 2023 roku, wezwał pozwanego do zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie, podając szczegółowe uzasadnienie swojego stanowiska. W odpowiedzi, pozwany odmówił zapłaty, twierdząc, że złożone odwołania były wynikiem długotrwałego procesu naprawy budynku, a weryfikacja wysokości odszkodowania nastąpiła w oparciu o sytuację rynkową i geopolityczną. Mając na uwadze kuriozalne stanowisko pozwanego, należy podnieść, że zgodnie z art 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Z kolei w nawiązaniu do treści art. 481 § 1 kc. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Podstawą prawną, z której strona powodowa wywodzi roszczenie jest art. 14 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych. Ustawodawca zredagował omawiany przepis w ust. 1 w ten sposób, iż wyznaczył zakładom ubezpieczeń 30-dniowy termin na likwidację szkody. Datą początkową, od której należy liczyć ww. termin jest data zgłoszenia szkody. Rzecz jasna ustawodawca, zważywszy na realia likwidacji szkód, umożliwił przedsiębiorcom działającym na rynku ubezpieczeń, zastosowanie dłuższego terminu, albowiem w świetle ust. 2 w przypadku gdyby wyjaśnienie w terminie, o którym mowa w ust. 1, okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego. W terminie, o którym mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń zawiadamia na piśmie uprawnionego o przyczynach niemożności zaspokojenia jego roszczeń w całości lub w części, jak również o przypuszczalnym terminie zajęcia ostatecznego stanowiska względem roszczeń uprawnionego, a także wypłaca bezsporną część odszkodowania.

W świetle wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2011 r., (V CSK 38/11, LEX (...)): R. legis art. 14 ustawy z 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i (...) Biurze (...), podobnie jak i art. 817 kc., opiera się na uprawnieniu do wstrzymani wypłaty odszkodowania w sytuacjach wyjątkowych, gdy istnieją niejasności odnoszące się d samej odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości szkody. Ustanawiając krótki termin spełnienia świadczenia ustawodawca wskazał na konieczność szybkiej i efektywnej likwidacji szkody ubezpieczeniowej. Po otrzymaniu zawiadomienia o wypadku ubezpieczyciel lub - jako profesjonalista korzystający z wyspecjalizowanej kadry i w razie potrzeby z pomoc rzeczoznawców (art. 355 § 2 k.c.) obowiązany jest do ustalenia przesłanek swoj odpowiedzialności, czyli samodzielnego i aktywnego wyjaśnienia okoliczności wypadku or wysokości powstałej szkody."

W ocenie pełnomocnika powoda reklamacje powoda nie stanowiły przedłożenia przez niego nowych dokumentów do sprawy, lecz tylko i wyłącznie weryfikację kosztorysu pozwanego poprzez wskazanie określonych błędów zarówno o charakterze technicznym, jak i prawnym, w tym. m.in kwestii zakresu oraz charakteru prac, jak również stosowania potrącenia o stopień zużycia budynków. Tym samym pozwany jako profesjonalista posiadał wszelkie niezbędne dokumenty ku temu, aby wypłacić pełne odszkodowanie w terminie przez ustawę. Nie ma przy tym znaczenia sytuacja geopolityczna, czy wzrost cen robocizny, gdyż zakres reklamacji powoda dotyczył błędów o charakterze technicznym i prawnym, których dopuścił się pozwany. Konstatując, wobec faktu zgłoszenia szkody przez powoda w dniu 23 października 2021 r., jak też biorąc pod uwagę fakt, że zgoda banku na przelew wierzytelności wpłynęła w dniu 30 grudnia 2021 r., to biorąc pod uwagę termin 14 dni na realizację, termin na wypłatę odszkodowania minął w dniu 13 stycznia 2022 r. Zatem od dnia następnego, tj. 14 stycznia 2022 r. pozwany pozostawał w opóźnieniu ze spełnieniem pozostałego świadczenia. (pozew k. 3-545)

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedziba w W., wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu według norm prawem przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Uzasadniając swoje stanowisko strona pozwana reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wskazała m.in, że pozwem z dnia 12 kwietnia 2024 roku powód domaga się zasądzenia od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. na swoją rzecz kwoty 10000 zł skapitalizowanych odsetek za opóźnienie za okres od dnia 14 stycznia 2022 roku do dnia 15 marca 2023 roku wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W dniu 23 października 2021 roku miało miejsce zdarzenie szkodowe pożar budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z wiatą garażową. Powód dokonał zgłoszenia szkody u pozwanego ubezpieczyciela w dniu 26 października 2021 roku. W pierwszej kolejności pozwany podnosi brak legitymacji czynnej powoda do dochodzenia roszczeń objętych pozwem. Na podstawie umowy ubezpieczenia potwierdzonej polisą ubezpieczeniową nr (...) z dnia 2 lipca 2021 roku prawo do odszkodowania zostało przeniesione na rzecz (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w W.. Powyższe wynika z treści umowy ubezpieczenia - polisy ubezpieczeniowej. Zatem z uwagi na zawarcie umowy cesji wierzytelności praw z tytułu umowy ubezpieczenia potwierdzonej w/w polisą na rzecz banku, powód nie posiada legitymacji czynnej do występowania z roszczeniem odszkodowawczym w niniejszej sprawie. Pozwany w toku postępowania likwidacyjnego dokonał oględzin miejsca zdarzenia i zlecił uprawnionemu rzeczoznawcy wykonanie kosztorysu. W oparciu o wykonany kosztorys pozwany decyzją z dnia 24 listopada 2021 roku przyjął odpowiedzialność za przedmiotowe zdarzenie i przyznał powodowi odszkodowanie w kwocie 260564,80 zł z zastrzeżeniem, że wypłata odszkodowania nastąpić może dopiero po uzyskaniu od uprawnionego banku - cesjonariusza, na którego powód wcześniej scedował prawo od przyszłych odszkodowań, zgody na wypłatę powodowi odszkodowania. 30-dniowy termin na wypłacenie odszkodowania został więc zachowany (z zastrzeżeniem braku w postaci nieotrzymania zgody cesjonariusza). Pozwany ubezpieczyciel rzeczoną zgodę banku uzyskał w oryginale w dniu 3 stycznia 2022 r. i wypłacił powodowi odszkodowanie w kwocie 260564,80 zł. W dniu 14 kwietnia 2022 r. do pozwanego towarzystwa ubezpieczeń wpłynęło pismo (datowane na dzień 6 kwietnia 2022r), w którym powód kwestionuje wysokość wypłaconego odszkodowania powołując się na „obecną sytuację rynkową i polityczną". Do pisma powód załączył jedynie dwustronicową uproszczoną wersję kosztorysu, który z uwagi na istotne braki nie mógł być przedmiotem weryfikacji przez odpowiednie służby pozwanego ubezpieczyciela, pomimo tego pozwany ubezpieczyciel dokonuje jedynie częściowej weryfikacji wcześniej sporządzonego kosztorysu i przyznał powodowi dodatkowe odszkodowanie w kwocie 3269,79 zł. Dopiero w dniu 19 stycznia 2023 roku do pozwanego ubezpieczyciela wpłynęła kolejna reklamacja, tym razem z dołączonym kompletnym kosztorysem, który stanowił odpowiednią podstawę do przeprowadzenia weryfikacji stanowiska pozwanego. Reklamacja ta zawierała szereg okoliczności faktycznych nieznanych dotąd pozwanemu ubezpieczycielowi oraz kompletny kosztorys sporządzony przez uprawnionego kosztorysanta. Kosztorys opiewał na łączną kwotę 474568,69 zł, zaś po uwzględnieniu odszkodowania już powodowi wypłaconego w łącznej kwocie 263.834,59 zł, pozwany został wezwany do dopłaty powodowi kwoty 210734,10 zł. Tym razem ubezpieczyciel ponownie oczekiwał na uzyskanie zgody banku cesjonariusza, która wpłynęła do pozwanego towarzystwa ubezpieczeniowego w dniu 2 marca 2023r. Po przeprowadzonej weryfikacji przesłanego kosztorysu, tym razem prawidłowego, tj. zawierającego wszystkie istotne elementy pozwalające na przeprowadzenie weryfikacji, pozwany ubezpieczyciel w dniu 15 marca 2023r. wydał decyzję o dopłacie powodowi kwoty 147167,42 zł. Tym samym, z uwagi na to, ze wyjaśnienie okoliczności koniecznych do ustalenie odpowiedzialności ubezpieczyciela stało się możliwe, że względu na przedstawienie pozwanemu nowego i kompletnego kosztorysu (art. 817 § 2 kc). W stanie faktycznym niniejszej sprawy kwoty wypłaconego powodowi odszkodowania nie są kwestionowane. W niniejszej sprawie powód, jako osoba uprawniona z umowy ubezpieczenia, skonkretyzował swoje roszczenie i uzasadnił je przedstawiając prawidłowy i dający się zweryfikować kosztorys dopiero w styczniu 2023r., a odszkodowanie, z uwagi na obiektywne okoliczności (uzyskanie zgody banku na wypłatę powodowi odszkodowania, która wpłynęła w dniu 2 marca 2023r.), zostało mu wypłacone w dniu 15 marca 2023r., a więc w terminie, o którym mowa w art. 817 §2 kc. (sprzeciw od nakazu zapłaty k. 556-560)

W piśmie procesowym z dnia 29 lipca 2024 roku pełnomocnik powoda podtrzymał stanowisko procesowe i wskazał m.in, że Za całkowicie nietrafny, a zarazem zdumiewający, należy uznać zarzut pozwanego, jakoby powód miał nie posiadać legitymacji czynnej do wystąpienia z przedmiotowym powództwem. Takie twierdzenie pozwanego świadczy jedynie o pobieżnej i niedokładnej analizie pozwu i przedłożonych wraz z nim załączników. W tym miejscu oświadczam, że powód wyraźnie w treści pozwu zakomunikował, iż uzyskał zwrotne przeniesienie wierzytelności od Banku (...) S.A. w dniu 9 listopada 2023 roku. Powyższe znajduje swoje potwierdzenie w punkcie 5 petitum pozwu (strona 2), zgodnie z którym powód wniósł o przeprowadzenie dowodu z ww. dokumentu powoda wierzytelności z tytułu odszkodowania. na fakt przelania na Niemniej jednak, z daleko posuniętej ostrożności procesowej, na wypadek gdyby pozwany w dalszym ciągu forsował tezę o braku legitymacji czynnej, powód jeszcze raz przedkłada w załączeniu umowę zwrotnego przelewu wierzytelności z umowy ubezpieczenia z dnia 9 listopada 2023 roku. (pismo procesowe k. 565-568)

W dalszym toku postępowania strony podtrzymały stanowiska procesowe.

Sąd Rejonowy w Puławach ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 października 2021 roku miało miejsce zdarzenie szkodowe pożar stanowiącego własność powoda M. L. budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z wiatą garażową. Powód dokonał zgłoszenia szkody u pozwanego ubezpieczyciela w dniu 26 października 2021 roku. Pozwany zakład ubezpieczeń przeprowadził postępowanie likwidacyjne. Na podstawie umowy ubezpieczenia potwierdzonej polisą ubezpieczeniową nr (...) z dnia 2 lipca 2021 roku prawo do odszkodowania zostało przeniesione na rzecz (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.. W oparciu o wykonany w toku postępowania likwidacyjnego kosztorys pozwany decyzją z dnia 24 listopada 2021 roku przyjął odpowiedzialność za przedmiotowe zdarzenie szkodowe i przyznał powodowi odszkodowanie w kwocie 260564,80 zł z zastrzeżeniem, że wypłata odszkodowania nastąpić może dopiero po uzyskaniu od uprawnionego banku - cesjonariusza, na którego powód wcześniej scedował prawo od przyszłych odszkodowań, zgody na wypłatę powodowi odszkodowania. Pozwany ubezpieczyciel rzeczoną zgodę banku uzyskał w oryginale w dniu 3 stycznia 2022 roku i wypłacił powodowi odszkodowanie w kwocie 260564,80 zł.

(dowód: okoliczności bezsporne a ponadto: protokół zgłoszenia szkody k. 9-15, polisa ubezpieczeniowa k 11-12, informacja K. Państwowej Straży Pożarnej w P. k. 13, kosztorys (...)_ (...) k.14-74, pismo z dnia 6 kwietnia 2022 roku k.75, pismo pozwanego z dnia 16 maja 2022 roku k. 76, pismo powoda z dnia 19 maja 2022 roku k. 77, pismo pozwanego z dnia 17 czerwca 2022 roku k. 79, pismo reklamacja 1 k.80, kosztorys k. 85-540, pismo pozwanego z dnia 21 kwietnia 2023 roku k. 541, wyliczenie dotyczące odsetek ustawowych za opóźnienie k. 545, umowa zwrotnego przelewu wierzytelności z dnia 9 listopada 2023 roku k. 568, akta szkody na płycie CD k. 555)

Powód nie zgadzając się z decyzją pozwanego, złożył reklamację, która skutkowała wypłatą przez pozwanego w dniu 16 maja 2022 roku kwoty 3269,79 zł, tytułem dalszej części odszkodowania. M. L. w dalszym ciągu nie zgadzając się ze stanowiskiem pozwanego, złożył kolejną reklamację wraz z kosztorysem weryfikacyjnym, w którym wytknięto liczne błędy natury technicznej, jak również w treści samego pisma podniesiono argumenty o charakterze prawnym. W rezultacie, decyzją z dnia 15 marca 2023 roku, pozwany zakład ubezpieczeń dopłacił kwotę 147167,42 zł tytułem dalszej części należnego powodowi odszkodowania. Powód drogą wiadomości e-mail w dniu 28 marca 2023 r., wezwał pozwanego do zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie, podając szczegółowe uzasadnienie swojego stanowiska. W odpowiedzi, pozwany odmówił zapłaty, twierdząc, że złożone odwołania były wynikiem długotrwałego procesu naprawy budynku, a weryfikacja wysokości odszkodowania nastąpiła w oparciu o sytuację rynkową i geopolityczną. Reklamacje powoda nie stanowiły przytoczenia przez M. L. nowych okoliczności faktycznych związanych ze szkodą czy też przedłożenia przez niego nowych dokumentów do sprawy, stanowiły one weryfikację kosztorysu przedstawionego wcześniej przez pozwanego poprzez wskazanie określonych błędów zarówno o charakterze technicznym, jak i prawnym. Powód w dniu 9 listopada 2023 roku uzyskał zwrotne przeniesienie wierzytelności od Banku (...) Spółka akcyjna z siedziba w W. względem pozwanego zakładu ubezpieczeń z tytułu skutków zdarzenia szkodowego z dnia 23 października 2021 roku.

(dowód: okoliczności bezsporne a ponadto: protokół zgłoszenia szkody k. 9-15, polisa ubezpieczeniowa k 11-12, informacja K. Państwowej Straży Pożarnej w P. k. 13, kosztorys (...)_ (...) k.14-74, pismo z dnia 6 kwietnia 2022 roku k.75, pismo pozwanego z dnia 16 maja 2022 roku k. 76, pismo powoda z dnia 19 maja 2022 roku k. 77, pismo pozwanego z dnia 17 czerwca 2022 roku k. 79, pismo reklamacja 1 k.80, kosztorys k. 85-540, pismo pozwanego z dnia 21 kwietnia 2023 roku k. 541, wyliczenie dotyczące odsetek ustawowych za opóźnienie k. 545, umowa zwrotnego przelewu wierzytelności z dnia 9 listopada 2023 roku k. 568, akta szkody na płycie CD k. 555)

Sąd Rejonowy w Puławach ustalił stan faktyczny na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie w tym w szczególności na podstawie w/w dowodów spośród których większość stanowią dowody z dokumentów, które nie były w toku postępowania kwestionowane przez strony.

Sąd Rejonowy w Puławach zważył, co następuje:

Powództwo jako uzasadnione podlegało uwzględnieniu w całości.

W niniejszej sprawie wbrew twierdzeniom strony pozwanej wątpliwości Sądu nie budzi legitymacja procesowa powoda. G. L. bowiem w dniu 9 listopada 2023 roku uzyskał zwrotne przeniesienie wierzytelności od Banku (...) Spółka akcyjna z siedziba w W. względem pozwanego zakładu ubezpieczeń z tytułu skutków zdarzenia szkodowego z dnia 23 października 2021 roku. Powyższe okoliczności zdaniem Sądu jednoznacznie wskazują, że G. L. posiada legitymację procesową do występowania w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 805 § 1 i 2 pkt 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie- przy ubezpieczeniu majątkowym, określonego odszkodowania za szkodę powstałą w skutek przewidzianego w umowie wypadku. Przechodząc do merytorycznej oceny powództwa wskazać należy, że przez umowę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania.

W świetle przedłożonej do akt polisy ubezpieczeniowej dotyczącej nieruchomości powoda oraz ogólnych warunków ubezpieczenia domu, nie ulega wątpliwości, że umowa ubezpieczenia zawarta przez powoda, obejmowała szkody w jego nieruchomości będące bezpośrednim następstwem między innymi pożaru. W dniu 23 października 2021 roku doszło do pożaru domu jednorodzinnego wraz z wiatą garażową objętego przedmiotową umową. Zatem wystąpiło zdarzenie aktywujące odpowiedzialność odszkodowawczą pozwanego. W tym stanie rzeczy, co zresztą nie było kwestionowane, pozwany ponosi odpowiedzialność co do zasady. Wskazać także należy, że pozwany uznał swoją odpowiedzialność w postępowaniu likwidacyjnym, wypłacając powodowi odszkodowanie w łącznej wysokości 411602,01 zł. Wysokość szkody związanej ze zdarzeniem z dnia 23 października 2021 roku i należnego w związku z nią powodowi M. L. odszkodowania nie była kwestionowana w toku postępowania przez strony. Przepis art. 481 § 1 k.c. stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Z kolei art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych wskazuje, że zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Wspomniane terminy mają na celu zdyscyplinowanie zakładu ubezpieczeń i przeciwdziałanie jego przewlekłemu działaniu. Należyta sprawność prowadzonego postępowania likwidacyjnego (w rozumieniu istnienia i wagi okoliczności niezbędnych do wyjaśnienia istnienia i zakresu odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń) podlega, w przypadku sporu, sądowej kontroli odbywającej się w toku procesu wytoczonego przez poszkodowanego lub uprawnionego. Jej przejawem będzie zasądzenie ustalonej wysokości odszkodowania wraz z odsetkami od konkretnej daty, która w ocenie sądu oznacza obiektywny termin, w którym powinno to nastąpić. Ubezpieczenie OC obejmuje również odpowiedzialność z tytułu odsetek za nieterminową wypłatę odszkodowania.

W realiach niniejszej sprawy zdaniem Sądu Rejonowego w Puławach zgodzić należy się z pełnomocnikiem strony powodowej, iż datą początkową, od której należy liczyć ww. termin jest data zgłoszenia szkody. Rzecz jasna ustawodawca, zważywszy na realia likwidacji szkód, umożliwił przedsiębiorcom działającym na rynku ubezpieczeń, zastosowanie dłuższego terminu, albowiem w świetle ust. 2 w przypadku gdyby wyjaśnienie w terminie, o którym mowa w ust. 1, okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego. W terminie, o którym mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń zawiadamia na piśmie uprawnionego o przyczynach niemożności zaspokojenia jego roszczeń w całości lub w części, jak również o przypuszczalnym terminie zajęcia ostatecznego stanowiska względem roszczeń uprawnionego, a także wypłaca bezsporną część odszkodowania.

W świetle wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2011 r., (V CSK 38/11, LEX (...)): R. legis art. 14 ustawy z 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i (...) Biurze (...), podobnie jak i art. 817 kc., opiera się na uprawnieniu do wstrzymania wypłaty odszkodowania w sytuacjach wyjątkowych, gdy istnieją niejasności odnoszące się d samej odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości szkody. Ustanawiając krótki termin spełnienia świadczenia ustawodawca wskazał na konieczność szybkiej i efektywnej likwidacji szkody ubezpieczeniowej. Po otrzymaniu zawiadomienia o wypadku ubezpieczyciel lub - jako profesjonalista korzystający z wyspecjalizowanej kadry i w razie potrzeby z pomoc rzeczoznawców (art. 355 § 2 k.c.) obowiązany jest do ustalenia przesłanek swoj odpowiedzialności, czyli samodzielnego i aktywnego wyjaśnienia okoliczności wypadku or wysokości powstałej szkody."

W ocenie Sądu Rejonowego w Puławach w świetle powyższych rozważań zgodzić należy się również z twierdzeniami strony powodowej, iż reklamacje zgłaszane w toku postępowania likwidacyjnego przez powoda nie stanowiły przedłożenia przez niego nowych nieznanych wcześniej ubezpieczycielowi dokumentów do sprawy, lecz tylko i wyłącznie weryfikację kosztorysu przedstawionego przez pozwanego poprzez wskazanie przez powoda określonych błędów zarówno o charakterze technicznym, jak i prawnym, w tym. m.in kwestii zakresu oraz charakteru prac, jak również stosowania potrącenia o stopień zużycia budynków. Nie zawierały one bowiem przytoczenia nowych nieznanych wcześniej ubezpieczycielowi okoliczności faktycznych i związanych z nimi dowodów. Zgodnie z ustalonym przez Sąd Rejonowy stanem faktycznym, w następstwie zdarzenia z dnia 23 października 2021 roku, powód niezwłocznie zgłosił powstanie szkody ubezpieczycielowi. Wskutek powyższego, przedstawiciel pozwanego dokonał oględzin miejsca zdarzenia, a kolejno na podstawie sporządzonego protokołu szkody wykonano kosztorys. Pozwany poinformował, że zgoda banku (ówczesnego cedenta wierzytelności) na przelew odszkodowania na rzecz powoda, wpłynęła w dniu 30 grudnia 2021 roku co - biorąc pod uwagę termin 14 dni na zapłatę - powoduje, że wierzytelność M. L. z tytułu szkody objętej ubezpieczeniem stała się wymagalna z dniem 14 stycznia 2022 roku. We wspomnianej decyzji, pozwany zakład ubezpieczeń przyjął odpowiedzialność za przedmiotowe zdarzenie, a tym samym za uszkodzony budynek wypłacił kwotę 260564,80 zł. Powód nie zgadzając się z decyzją pozwanego, złożył reklamację, która skutkowała wypłatą przeze pozwanego w dniu 16 maja 2022 roku kwoty 3269,79 zł, tytułem dalszej części odszkodowania. Powód w dalszym ciągu nie zgadzając się ze stanowiskiem pozwanego, złożył kolejną reklamację wraz z kosztorysem weryfikacyjnym, w którym wytknięto liczne błędy natury technicznej, jak również w treści samego pisma podniesiono argumenty o charakterze prawnym. W rezultacie, decyzją z dnia 15 marca 2023 roku, pozwany dopłacił kwotę 147167,42 zł tytułem dalszej części należnego odszkodowania. Powód drogą mailową w dniu 28 marca 2023 r., wezwał pozwanego do zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie, podając szczegółowe uzasadnienie swojego stanowiska. W odpowiedzi, pozwany odmówił zapłaty, twierdząc, że złożone odwołania były wynikiem długotrwałego procesu naprawy budynku, a weryfikacja wysokości odszkodowania nastąpiła w oparciu o sytuację rynkową i geopolityczną. Tym samym pozwany zdaniem Sądu jako profesjonalista już w dacie zgłoszenia szkody przez powoda znał całokształt okoliczności faktycznych sprawy a także posiadał wszelkie niezbędne dokumenty ku temu, aby wypłacić pełne odszkodowanie należne powodowi w terminie wskazanym przez ustawę. Nie ma przy tym znaczenia sytuacja geopolityczna, czy wzrost cen robocizny na które powoływała się strona pozwana w toku postępowania likwidacyjnego, gdyż zakres reklamacji powoda dotyczył jedynie błędów o charakterze technicznym i prawnym, których dopuścił się pozwany w toku prowadzonego postepowania likwidacyjnego. W konkluzji wskazać należy, że wobec faktu zgłoszenia szkody przez powoda w dniu 23 października 2021 roku., jak też biorąc pod uwagę fakt, że zgoda banku na przelew wierzytelności wpłynęła w dniu 30 grudnia 2021 roku, to biorąc pod uwagę termin 14 dni na realizację, termin na wypłatę odszkodowania minął w dniu 13 stycznia 2022 roku. Zatem od dnia następnego, tj. 14 stycznia 2022 r. pozwany pozostawał w opóźnieniu ze spełnieniem pozostałego świadczenia na rzecz powoda M. L.. Co szczególnie warte podkreślenia w toku przedmiotowej sprawy strona pozwana nie wskazała jakie konkretnie nowe okoliczności faktyczne podnoszone w toku postępowania likwidacyjnego przez powoda uniemożliwiały wypłatę przez ubezpieczyciela należnego M. L. odszkodowania w przepisanym terminie. W tym zakresie strona pozwana nie sprostała zatem ciężarowi dowodowemu o którym mowa w treści art. 6 kc oraz art. 232 kpc poprzestając jedynie na ogólnych twierdzeniach niepopartych żadnymi środkami dowodowymi. W realiach niniejszej sprawy kwota pierwszej dopłaty należnej powodowi dopłaty wynosiła 3269,79 zł i nastąpiła w dniu 16 maja 2022 roku. Skapitalizowane odsetki za okres od 14 stycznia 2022 roku do 16 maja 2022 roku wynosiły zatem.: 98 zł Kwota drugiej dopłaty należnej powodowi wynosiła natomiast 147167,42 zł i nastąpiła ona 15 marca 2023 roku. Skapitalizowane odsetki za okres od 14 stycznia 2022 roku do 15 marca 2023 roku wyniosły zaś (...).24 zł. Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności Sąd Rejonowy w Puławach uwzględnił powództwo iż zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 1000 zł z tytułu skapitalizowanych odsetek dochodzoną pozwem wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Sąd Rejonowy w Puławach orzekł o kosztach procesu na podstawie art. 98 k.p.c. rozliczając je zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy i przyjął iż powód wygrał przedmiotową sprawę w całości. W niniejszej sprawie do niezbędnych kosztów postępowania poniesionych przez powoda, który wygrał sprawę należało zaliczyć koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1800 zł, ustalone zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 z późniejszymi zmianami) a także opłatę skarbową od pozwu w wysokości 500 zł oraz kwotę 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa procesowego.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności i w oparciu o powołane przepisy Sąd Rejonowy orzekł jak w wyroku.

ZARZĄDZENIE

1. Odpis orzeczenia wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego;

2. K.. 21 dni lub z wpływem.