Sygn. akt I C 424/22
Dnia 7 sierpnia 2024 r.
Sąd Rejonowy w Brodnicy- I Wydział Cywilny
w składzie:
Przewodniczący: |
Sędzia Dawid Sztuwe |
po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2024 r. w Brodnicy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa M. F. i P. F.
przeciwko (...) Company z siedzibą w S. (Bułgaria)
o zapłatę
1. umarza postępowanie w zakresie cofniętego powództwa,
2. zasądza od pozwanego na rzecz powodów łącznie kwotę 2.305,40 zł (dwa tysiąc trzysta pięć złotych 40/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwot:
- 1.750,44 zł od dnia 29 marca 2022 r. do dnia 16 sierpnia 2022 r.
- 1.690,40 zł od dnia 29 marca 2022 r. do dnia zapłaty
- 615,00 zł od dnia 5 sierpnia 2022 r. do dnia zapłaty
3. oddala powództwo w pozostałym zakresie,
4. nie obciąża powodów kosztami procesu.
/Sędzia/
Dawid Sztuwe
Sygn. akt. I C 424/22
I. CZĘŚĆ HISTORYCZNA.
1.
Pozwem z 27 lipca 2022 r. M. F. i P. F. wystąpili przeciwko (...) Company (...) w S. o zapłatę 9448,00 zł z odsetkami oraz kosztami procesu tytułem należnego odszkodowania w związku z kolizją drogową, której sprawcą miał być kierowca objęty ochroną ubezpieczeniową OC
u pozwanego. W pozwie opisano przebieg postępowania likwidacyjnego (
k. 3-10).
2.
Pismem z 6 września 2022 r. powodowie cofnęli pozew o kwotę 1.750,44 zł, albowiem tak kwota została uiszczona przez ubezpieczyciela w dniu 16 sierpnia
2022 r. (
k. 78-79).
3. Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa wskazując, że nie odpowiada co do zasady za powstałą szkodę, albowiem to powód nie zachował należytej ostrożności, tj. odległości między pojazdami. Gdyby ten dystans był prawidłowy to doszłoby do wyhamowania pojazdu F. i uniknięcia zderzenia odłamkami. Nadto strona pozwana zakwestionowała roszczenie co do wysokości- koszty naprawy ( k. 89-93).
4. W piśmie procesowym z 30 listopada 2022 r. pełnomocnik powodów złożył replikę na odpowiedź na pozew ( k. 125-129)
5. Na dalszym etapie postępowania strony podtrzymywał swoje stanowiska w sprawie.
II. STAN FAKTYCZNY
W dniu 23 grudnia 2021 r. doszło do zdarzenia drogowego na autostradzie (...) polegającego na tym, że kierowca samochodu marki O. o nr (...) w sposób nieprawidłowy wykonał manewr wyprzedzania i zmieniając pas ruchu z prawego na lewy zahaczył o poruszający się w tym samym kierunku samochód ciężarowy marki (...), co skutkowało gwałtowanym hamowaniem P. F. poruszającego się samochodem marki F. (...) po lewym pasie jezdni. Wykonując manewr hamowania P. F. był zmuszony zjechać na pobocze oraz wjechał w elementy pojazdu marki O. rozrzucone na jezdni. Zdarzenie miało miejsce już po zmroku, jezdnia była mokra, padał deszcz ze śniegiem .
Kierowca samochodu O. został ukarany mandatem karnym i przyjął na siebie odpowiedzialność za spowodowanie kolizji.
Dowód:
- zgłoszenie szkody- k. 15
- zeznania świadka S. M.- k. 156-157 (00:16:41-00:43:00)
- zeznania powoda- k. 157v-159v (00:44:00- 01:28:00)
- zeznania świadka T. Z.- k. 184-184v (00:02:00-00:18:00)
Decyzją z 29 marca 2022 r. (...) sp. z o.o. w W., działającej w imieniu ubezpieczyciela, odmówiono P. F. wypłaty odszkodowania ze wskazaniem, iż kierowca marki O. nie odpowiada za szkody wyrządzone w pojeździe marki F.. Przyczyną powstałych uszkodzeń było niezachowanie należytej ostrożności przez P. F..
Dowód:
- decyzja z 29.03.2022 r. – k. 35-36
W lipcu 2022 r. P. F. zlecił sporządzenie prywatnego kosztorysu naprawy za kwotę 615,00 zł, a następnie pismem z 12 lipca 2022 r. wezwał ubezpieczyciela do zapłaty tej kwoty tytułem dalszego odszkodowania.
Dowód:
- wezwanie do zapłaty- k. 68
- faktura (...)- k. 66
W wyniku kolizji z 23 grudnia 2021 r. uszkodzeniu uległy wyłącznie: opony strony lewej, spojler prawy przedni, zderzak przedni, maska silnika i tylna, lewa felga, których koszt naprawy (wymiany) wynosi 3.440,84 zł brutto przy użyciu części oryginalnych O i poza (...) ze stawką roboczogodziny w wysokości 110,00 zł (netto). Szkody wskazywane przez powoda, tj. szyba czołowa, sprężyna zawieszenia oraz wahacze nie miały związku ze zdarzeniem z 23 grudnia 2022 r.
Dowód:
- opinia biegłego- k. 197-219
- opinia biegłego uzupełniająca- k. 234-249
III. OCENA PRAWNA ROSZCZENIA.
1. Podstawa prawna: art. 822 § 1 kc, art. 415 kc, art. 435 kc, art. 34 ust. 1 i 36 ust. 1 ustawy z 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (zwana dalej również „ustawą”).
2. Wyjaśnienie podstawy prawnej: Strony nie pozostawały w sporze co do podstawy prawnej odpowiedzialności i podstawowych zasad wykładni przepisów określających ich prawa i obowiązki. Znane im były przesłanki powstania odpowiedzialności ubezpieczyciela. Przepisy te nie wymagają zatem zasadniczej wykładni.
3. Odpowiedzialność ubezpieczyciela co do zasady: W ocenie Sądu sprawcą zdarzenia był wyłącznie kierowca samochodu marki O., a więc pojazdu objętego obowiązkowym ubezpieczeniem OC u pozwanego. Z kolei powód nie przyczynił się do powstania tej szkody, a tym bardziej swoich zachowaniem nie spowodował szkody we własnym pojeździe.
A. Z zeznań świadków wyłaniał się jasny obraz przebiegu spornego zdarzenia, tj. kierowca marki O. nieprawidłowo wykonał manewr zmiany pasy ruchu z prawego na lewym celem wyprzedzenia pojazdu ciężarowego, czym w konsekwencji doprowadził do zderzenia z tym pojazdem. Świadek T. Z. przyjął mandat karny, a przesłuchany w charakterze świadka ponownie wskazał, że to on odpowiada za zdarzenie.
B. Świadek T. Z. wprost wskazał, że nie widział, aby jakiś inny pojazd jechał blisko niego. Był jednocześnie przekonany o braku winy powoda.
C.
Podobną relację co do poruszania się pojazdów przedstawił świadek
S. M. (kierowca tira), który nie widział w lusterku, aby pojazdy F. i O. poruszały się blisko siebie. W jego ocenie, a mówimy o ocenie zawodowego kierowcy, samochody poruszały się w odpowiedniej odległości.
D. Policja na miejscu zdarzenia nie ukarała P. F. mandatem karnym za niezachowanie należytej odległości od pojazdów na autostradzie.
E. Nie można też mówić o tym, aby powód P. F. był zobowiązany do przewidywania każdego manewru innego uczestnika ruchu. Poruszał się on lewym pasem ruchu, w granicach administracyjnie ustalonej, dopuszczalnej prędkości. Jeżeli doszło do zbliżenia się pojazdu marki O. i F. to tylko w momencie, w którym samochód O. niespodziewanie i nieprawidłowo zmienił pas ruchu z prawego na lewy, tj. przysłowiowo zajechał drogę samochodowi F.. Powód nie mógł przewidzieć takiego manewru w tym sensie, że nie był w stanie zachować ewentualnie bezpiecznej odległości już po zmianie pasa ruchu przez O.. Jednocześnie chwilę później został zmuszony do gwałtownego hamowania, ponieważ kierowca O. stracił panowanie nad pojazdem.
F. Sąd uznał zeznania świadków T. Z. i S. M. za wiarygodne, albowiem świadkowie zeznawali szczerze i spontanicznie. Nie mieli też jakiegokolwiek interesu, aby intencjonalnie świadczyć na korzyść powoda. Jednocześnie depozycje te potwierdzały wersję przedstawioną przez powoda, stąd zeznania powoda tym zakresie Sąd uznał za wiarygodne.
G. Sąd pominął dowód z opinii biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków, albowiem dowód ten był zbędny. Ustalenie przyczyn zdarzenia mieściło się w ramach swobodnej oceny dowodów, zastosowaniu zasad doświadczenia życiowego i możliwości logicznego ustalenia określonych faktów z innych faktów. Pojazd F. nie zderzył się z pojazdem O., co już sugerowało, iż była zachowana bezpieczna odległość, albowiem w przeciwnym razie naciśnięcie hamulców i tak nie pozwoliłoby na uniknięcie kolizji.
H. Oczywiście rekonstrukcja zdarzenia wymaga wiadomości specjalnych, ale tylko wtedy dany dowód jest przeprowadzony, gdy rzeczywiście istnieje potrzeba ustalenia danych faktów przy współpracy z biegłym. W tym przypadku Sąd uznał, że materiał dowody był na tyle jasny, że sam przebieg zdarzenia nie budził po prostu wątpliwości. Należało również wziąć pod uwagę, iż koszty biegłego mogły zbliżać się do wartości przedmiotu sporu, co też uzasadniało odstąpienie od przeprowadzenia takiego dowodu w postępowaniu uproszczonym. Ostatecznie biegły z zakresu mechaniki samochodowej wskazał, że przeprowadzenie dokładnej analizy zdarzenia nie byłoby możliwe z uwagi na niewystarczający materiał dowodowy.
4. Ustalenie zakresu powstałej szkody: W oparciu o opinię biegłego Sąd ustalił jakie rzeczywiście elementy samochodu marki F. uległy uszkodzeniu i jaki był koszt ich naprawy. W tej materii Sąd oparł się na opinii biegłego sądowego w zakresie techniki i mechaniki motoryzacyjnej oraz ruchu drogowego.
A. W ocenie Sądu opinia biegłego została sporządzona w sposób fachowy, z uwzględnieniem materiału dowodowego zebranego w sprawie. Nie budził również wątpliwości poziom wiedzy biegłego, który jest biegłym wpisanym na listę biegłych Sądu Okręgowego w Toruniu.
B. Biegły w sposób logiczny i wyczerpujący przedstawił podstawy faktyczne opinii oraz wnioski. Odniósł się również do zastrzeżeń sformułowanych przez strony. Wywód biegłego był poprzedzony szczegółową analizą zebranego materiału dowodowego, w tym dokumentacji zdjęciowej i zeznań świadków.
C. W przypadku uszkodzenia szyby przedniej to rzeczywiście relacje powoda różniły się od siebie. W zgłoszeniu szkody podawał, iż najechał na odłamki porozrzucane na jezdni, co wykluczało późniejszą wersję, iż któryś z tych odłamków „fruwał” i uderzył w przednią szybę. Nadto biegły przedstawił logiczny wywód, dlaczego nie mogło dojść do „fruwania” tych odłamków, a tylko przy takim scenariuszu szyba mogła zostać uderzona. Z kolei materiał dowodowy nie pozwalała na weryfikację, czy doszło do uszkodzenia wahaczy. Konsekwencje jednak takiego stanu rzeczy obciążały powoda (art. 232 kpc). Biegły dokonał również analizy stanu opon i jednoznacznie wypowiedział się na temat ich stanu i wartości w oparciu o dokumentację zdjęciową wytworzoną przez powoda.
D. Ostatecznie Sąd ustalił, iż w wyniku kolizji z 23 grudnia 2021 r. uszkodzeniu uległy wyłącznie: opony strony lewej, spojler prawy przedni, zderzak przedni, maska silnika i tylna, lewa felga, których koszt naprawy (wymiany) wynosi 3.440,84 zł brutto przy użyciu części oryginalnych O i poza (...) ze stawką roboczogodziny w wysokości 110,00 zł (netto). Szkody wskazywane przez powoda, tj. szyba czołowa, sprężyna zawieszenia oraz wahacze nie miały związku ze zdarzeniem z 23 grudnia 2021 r.
5. Koszty prywatnej ekspertyzy: Poszkodowanemu oraz cesjonariuszowi roszczeń odszkodowawczych z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej zwrot kosztów tzw. prywatnej opinii (ekspertyzy) rzeczoznawcy, jeżeli jej sporządzenie było niezbędne do efektywnego dochodzenia odszkodowania. Ten warunek „niezbędności” podlega indywidualnej ocenie, gdzie kluczowe okazują się okoliczności podmiotu zlecającego wykonanie ekspertyzy oraz moment (czas) jej zlecenia (Zob. uchwała Sąd Najwyższego 7 sędziów z 2 września 2019 r. w sprawie III CZP 99/18, Lex nr 2714676).
W niniejszej sprawie Sąd uznał, że powód miał prawo żądać zwrotu tych kosztów, albowiem jej sporządzenie było niezbędne do efektywnego dochodzenia odszkodowania.
6. Ustalenie wysokości odszkodowania: Ubezpieczyciel w toku postępowania wypłacił powodom kwotę 1750,44 zł, stąd należne odszkodowanie wynosiło 1.690,40 zł (3440,84 zł – 1750,44 zł). Do kwoty odszkodowania należało doliczyć dodatkowo koszt prywatnej opinii w wysokości 615 zł, co łącznie dało kwotę 2305,40 zł, którą zasądzono w punkcie II wyroku. W pozostałym zakresie, powództwo jako niezasadne podlegało oddaleniu (pkt III wyroku).
7. O umorzeniu postępowania orzeczono na podstawie art. 355 kpc (pkt I wyroku)
8. O odsetkach orzeczono na podstawie art. 98 § 1 kpc i przy uwzględnieniu, że pozwany uiścił część kwoty w toku postępowania. Jednocześnie termin naliczania odsetek od kwoty 615 zł musiał uwzględniać datę wezwania do zapłaty.
IV. KOSZTY PROCESU.
1. Podstawa prawna: art. 98 kpc, art. 102 kpc
2. Powodowie wygrali jedynie w 42,93% i przy uwzględnieniu wysokości poniesionych kosztów, byliby zobowiązany co do zasady zwrócić stronie pozwanej kwotę 677,65 zł. Niemniej z uwagi na fakt, że to strona pozwana niezasadnie odmawiała uznania swoje odpowiedzialności w toku postępowania likwidacyjnego, a samo ustalenie wysokości odszkodowania było ostatecznie uzależnione od wyników pracy biegłego, którego powodowie nie byli w stanie przewidzieć, Sąd odstąpił od obciążania ich kosztami procesu. Konieczność uiszczenia jeszcze kosztów na rzecz strony pozwanej (ubezpieczyciela, z rozbudowanym aparatem administracyjnym, o dużych zasobach pieniężnych) uszczuplałoby nadmiernie należne odszkodowanie.
/Sędzia/
/Dawid Sztuwe/
1. odnotować w rep. C,
2. zakreślić sprawę w rep. C,
3. odpis wyroku doręczyć:
- pełnomocnikowi powoda,
- pełnomocnikowi pozwanego,
4. akta z wpływem wniosku o uzasadnienie lub za 14 dni.
B., 7 sierpnia 2024 r.
Sędzia
Sądu Rejonowego
Dawid Sztuwe