Sygnatura akt IX P 430/23
Pozwem z 20 listopada 2023 roku J. G. (1) wniosła o nakazanie (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P. sprostowania swojego świadectwa pracy, wobec nieuwzględnienia wniosku o sprostowanie przez pracodawcę, poprzez uzupełnienie punktu 3 świadectwa w zakresie dodatkowo obejmowanych stanowisk i faktycznie pełnionych funkcji, to jest dopisanie funkcji kierownika budowy od 7 czerwca 2021 r. oraz kierownika robót hydrotechnicznych od 29 listopada 2021 r.
W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w otrzymanym od pracodawcy świadectwie pracy wskazano stanowisko kierownika projektu, podczas gdy faktycznie sprawowała ona dodatkowo funkcję kierownika budowy od 7 czerwca 2021 r. oraz kierownika robót hydrotechnicznych od 29 listopada 2021 r., co nie oddawało w pełni zakresu jej zadań oraz odpowiedzialności wynikającej z przepisów prawa budowlanego.
Pozwana w odpowiedzi na pozew z 5 lutego 2024 r. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na swoją rzecz od J. G. (1) kosztów procesu. Uzasadniając swoje stanowisko pozwany pracodawca stwierdził, że J. G. (1) wykonywała pracę na stanowisku kierownika projektu, a wyodrębnienie stanowiska kierownika budowy lub kierownika robót stanowi u pozwanego pracodawcy jedynie kwestię formalną. Zakres obowiązków dla danego stanowiska pracy nie wynika z przepisów prawa pracy, a określa je wyłącznie pracodawca w odniesieniu do rodzaju pracy jaką połączył z daną nazwą stanowiska. Sam fakt pełnienia funkcji budowlanej, a nie wykonywanie określonego rodzaju pracy nie może prowadzić do uwzględnienia żądania pozwu.
Pismem procesowym z 29 kwietnia 2024 r. powódka wniosła o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu, z uwzględnieniem kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z należnymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie za czas od uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.
Sąd ustalił, co następuje:
J. G. (1) od 14 stycznia 2021 r. była zatrudniona w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P., na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, na stanowisku kierownika projektu. Stosunek pracy został rozwiązany 26 września 2023 r. na podstawie oświadczenia pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia bez winy pracownika.
Niesporne, a nadto:
- umowa o pracę na okres próbny z 20.10.2020 r. w aktach osobowych;
- umowa o pracę z 12.04.2021 r. w aktach osobowych;
- karta opisu pracy na stanowisku w aktach osobowych;
- oświadczenie o rozwiązaniu umowy bez wypowiedzenia z 21.09.2023 r. w aktach osobowych.
Pracodawca w związku z rozwiązaniem umowy o pracę wystawił J. G. (1) 2 października 2023 r. świadectwo pracy, które zostało przez nią odebrane 10 października 2023 r. W świadectwie pracy w ustępie 3 wskazano, że w okresie zatrudnienia J. G. (1) wykonywała pracę kierownika projektu.
Wystawione świadectwo pracy było następnie korygowane, jednak korekta nie obejmowała ustępu 3 i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji.
Niesporne, a nadto:
- świadectwo pracy z 2.10.2023 r., k. 6;
- korekta świadectwa pracy z 11.10.2023 r., k. 7;
- korekta świadectwa pracy z 17.10.2023 r., k. 8;
- korekta świadectwa pracy z 08.11.2023 r., k. 9.
Nie zgadzając się z opisem zajmowanego stanowiska określonego w ustępie 3 świadectwa pracy, J. G. (1) pismem z 19 października 2023 r. wniosła o jego sprostowanie poprzez wskazanie, że pełniła dodatkowo funkcje techniczne kierownika budowy oraz kierownika robót hydrotechnicznych. Pracodawca nie odpowiedział na wniosek J. G. (1).
Niesporne, a nadto: wniosek o sprostowanie świadectwa pracy, k. 10.
W strukturze (...) funkcjonuje zarówno stanowisko kierownika projektu, jak i kierownika budowy oraz kierownika robót. Wyodrębnienie stanowiska kierownika budowy następuje na większych inwestycjach. W przedsiębiorstwie funkcjonują tacy kierownicy projektów, którzy nie mają uprawnień budowlanych i nie wykonują zadań kierownika budowy.
Są to dwie niezależne od siebie funkcje, z różnym zakresem obowiązków i różnie określoną odpowiedzialnością, a także różnymi wymogami co do kwalifikacji, jakie należy posiadać.
Niesporne, a nadto:
- zeznania świadka M. W., k. 197 – 199;
- zeznania świadka K. W., k. 201 – 202;
- zeznania świadka T. L., k. 199-200;
- zeznania świadka M. N. (1), k. 254;
- zeznania świadka Ł. B., k. 255;
- zeznania świadka M. K., k. 259-260;
- przesłuchanie powódki, k. 261-263.
Choć w umowie o pracę wskazane zostało, że J. G. (1) obejmuje stanowisko kierownika projektu, to od 7 czerwca 2021 r. do 9 grudnia 2022 r. faktycznie pełniła ona dodatkowo funkcję kierownika budowy na inwestycji „Modernizacja przystani rybackiej w K. celem poprawy bezpieczeństwa rybaków”.
Początkowo J. G. (1) pełniła na tej inwestycji jedynie obowiązki kierownika projektu, odpowiadając za realizację kontraktu zawartego z inwestorem, sferę finansową i zaopatrzenie budowy. Po pewnym czasie inwestor zażądał realizacji tej części umowy, która zobowiązała (...) do zapewnienia kierownika budowy z odpowiednim doświadczeniem i uprawnieniami. Wymogi te spełniała J. G. (1) i w związku z tym pracodawca przypisał jej funkcję kierownika budowy. W dniu 9 grudnia 2022 r. J. G. (1) zrezygnowała z funkcji kierownika budowy, co zostało odnotowane wpisem w dzienniku budowy.
J. G. (1) w zakresie funkcji kierownika budowy zajmowała się bieżącymi zapisami w dzienniku budowy, wobec czego ponosiła odpowiedzialność określoną w przepisach ustawy Prawo budowlane. Działając jako kierownik budowy przedłożyła inwestorowi plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Nadto odpowiadała za zabezpieczenie terenu budowy, koordynowała zadania z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, zgłaszała inwestorowi wykonanie poszczególnych etapów budowy, nadzorowała wykonanie prac budowlanych i sprawdzała ich zgodność z projektem.
Natomiast jako kierownik projektu na tej inwestycji J. G. (1) odpowiadała za całość inwestycji, również pod kątem finansowym i organizacyjnym, spotykała się z inwestorem i nadzorem budowlanym, była odpowiedzialna za kontrakt w sposób całościowy, zarówno pod względem finansowym, organizacyjnym, jak i technicznym, kontrolowała harmonogram prac, rozliczała pracowników z terminowości wykonanych prac.
Dowód:
- dziennik budowy nr (...) tom I, k. 26 – 52;
- dziennik budowy nr (...) tom II, k 53 – 79;
- dziennik budowy nr (...) tom III, k. 80 – 98;
- protokoły z 18.11.2022 r., k. 177 – 178v;
- protokół odbioru technicznego z 24.11.2022 r., k. 179;
- oświadczenie kierownika budowy z 28.11.2022 r., k. 180 – 183;
- zawiadomienie o zakończeniu budowy z 28.11.2022 r., k. 184;
- zawiadomienie o zakończeniu budowy z 28.11.2022 r., k. 185 – 186v;
- protokół ustaleń z 5.12.2022 r., k. 187 – 190v;
- oświadczenie o braku sprzeciwu i uwag z 7.12.2022 r., k. 191;
- oświadczenie o właściwym zagospodarowaniu terenów przyległych z 9.12.2022 r., k. 191v;
- wniosek o pozwolenie na użytkowanie, k. 192 – 193;
- zeznania świadka M. W., k. 197 – 199;
- zeznania świadka T. L., k. 199 – 200;
- zeznania świadka K. W., k. 201 – 202;
- zeznania świadka P. B., k. 223 – 224;
- zeznania świadka T. M., k. 251 – 253;
- zeznania świadka Ł. Ż., k. 253;
- zeznania świadka M. N. (1), k. 253 – 254;
- zeznania świadka Ł. B., k. 255;
- zeznania świadka M. K., k. 259 – 260;
- przesłuchanie J. G. (1) w charakterze strony, k. 261 – 263.
Natomiast od 29 listopada 2021 r. do 20 grudnia 2022 r. J. G. (1) pełniła funkcję kierownika robót hydrotechnicznych na inwestycji „Budowa bazy postojowo – cumowniczej dla jednostek lodołamaczy w S.”. W dniu 20 grudnia 2022 r. J. G. (1) zrezygnowała z funkcji kierownika robót hydrotechnicznych, co zostało odnotowane wpisem w dzienniku budowy. Obowiązki te J. G. (1) przejęła po poprzednim kierowniku robót hydrotechnicznych – T. M..
Wyodrębnienie funkcji kierownika robót hydrotechnicznych przewidziane było w umowie, a także warunkach przetargu dotyczącego ww. inwestycji.
J. G. (1) w zakresie kierowania robotami hydrotechnicznymi zajmowała się zapisami w dzienniku budowy. Za dokonane w dzienniku budowy wpisy J. G. (1) ponosiła odpowiedzialność określoną w przepisach ustawy Prawo budowlane. Nadto, nadzorowała i planowała prace przy robotach czerpanych i organizacji pola refulacyjnego, a także nadzorowała prace związane z rozpoznaniem saperskim. J. G. (1) była w ramach tej inwestycji obecna przy odbiorach zbrojenia, oczepów, zmianie technologii wykonania posadowienia ścianki szczelnej.
Dowód:
- dziennik budowy nr (...) tom I, k. 13 – 25;
- pismo z 27 listopada 2021 r., k. 195;
- zeznania P. B., k. 223 – 224;
- zeznania T. M., k. 251 – 253;
- zeznania M. K., k. 259 - 260
- zeznania J. G. (1) w charakterze strony, k. 261 – 263.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo okazało się niemal w całości zasadne.
Z momentem nawiązania stosunku pracy zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy powstaje szereg wzajemnych obowiązków. Część obowiązków pracodawcy aktualizuje się dopiero z chwilą zakończenia stosunku pracy. Jednym z nich jest obowiązek wydania pracownikowi świadectwa pracy. Regulację prawną w zakresie świadectwa pracy zawiera art. 97 k.p. oraz rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (Dz. U. z 2017 r., poz. 1044) wydane na podstawie delegacji z art. 97 § 4 k.p.
Zgodnie z treścią art. 97 § 1 k.p. w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy. W świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Ponadto w świadectwie pracy zamieszcza się wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. Na żądanie pracownika w świadectwie pracy należy podać także informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach (art. 97 § 2 k.p.).
Informacje zawarte w świadectwie pracy podlegają weryfikacji. W myśl art. 97 § 2 1 k.p. pracownik może w ciągu siedmiu dni od otrzymania świadectwa pracy wystąpić z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa. W razie nieuwzględnienia wniosku pracownikowi przysługuje, w ciągu siedmiu dni od zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy, prawo wystąpienia z żądaniem jego sprostowania do sądu pracy.
Zgodnie natomiast z § 2 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy – w świadectwie pracy zamieszcza się informacje niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku pracy i uprawnień z ubezpieczeń społecznych, dotyczące rodzaju wykonywanej pracy lub zajmowanych stanowisk lub pełnionych funkcji.
Z treści art. 97 k.p. można wywnioskować, że informacje zawarte w treści świadectwa pracy służą przede wszystkim kolejnemu pracodawcy do ustalenia uprawnień pracowniczych oraz na przyszłość do określenia uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Poza tym świadectwo pracy nie zawiera elementów ocennych, a jedynie fakty wskazane w przywołanych przepisach.
Przedmiotem sporu w tej sprawie było oznaczenie stanowiska pracy powódki. Przepis art. 97 § 2 k.p. wskazuje jedynie, że jednym z elementów świadectwa jest „rodzaj wykonywanej pracy” oraz „zajmowane stanowiska”. Natomiast przywołany § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia wykonawczego precyzuje, że chodzi tu o „rodzaj wykonywanej pracy lub zajmowane stanowiska lub pełnione funkcje”. Szczególnie z regulacji rozporządzenia wynika, że jeżeli na zajmowanym stanowisku pracownik pełni jakieś dodatkowe funkcje, to powinno znaleźć swoje odzwierciedlenie w świadectwie pracy. Dokument ten powinien oddać precyzyjnie na potrzeby przyszłych pracodawców istotę stanowiska i związanej z odpowiedzialności.
W strukturze pozwanego pracodawcy funkcjonuje zarówno stanowisko kierownika projektu, na które zatrudniona została powódka, jak i kierownika budowy oraz kierownika robót. Wyodrębnienie stanowiska kierownika budowy następuje na większych inwestycjach z uwagi na fakt, że zakres jego uprawnień jest węższy i wchodzi w zakres uprawnień kierownika projektu. Są to dwie niezależne od siebie funkcje, z różnym zakresem obowiązków i różnie określoną odpowiedzialnością, a także różnymi wymogami co do kwalifikacji, jakie należy posiadać.
Co istotne – u pozwanej występują tacy kierownicy projektów, którzy skupiają się jedynie na finansowej i organizacyjnej funkcji tego stanowiska, a nie posiadając uprawnień budowlanych i nie ponosząc odpowiedzialności w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, nie wykonują żadnych zadań kierownika budowy.
Tymczasem z zeznań świadków K. W., P. B., T. M., Ł. Ż., M. N. (1), Ł. B., M. K., a także powódki oraz zgromadzonych dokumentów wynika, że choć powódka zatrudniona była u pozwanego pracodawcy na stanowisku kierownika projektu, to przy inwestycji „Budowa bazy postojowo – cumowniczej dla jednostek lodołamaczy w S.” faktycznie pełniła równolegle funkcję kierownika robót hydrotechnicznych. Natomiast przy inwestycji „Modernizacja przystani rybackiej w K. celem poprawy bezpieczeństwa rybaków” pełniła równolegle funkcję kierownika budowy. Miało to związek ze specyficznymi wymogami inwestorów, którzy życzyli sobie kierownika budowy z większym doświadczeniem i uprawnieniami, a powódka takie posiadała. Zatem dla odpowiedniego oddania specyfiki jej pracy i ponoszonej odpowiedzialności konieczne było dodanie do treści ustępu 3 świadectwa pracy dodatkowych funkcji kierownika budowy i kierownika robót hydrotechnicznych.
Analiza wszystkich dowodów, w tym dzienników budowy i zeznań zdecydowanej większości zeznających spójnie świadków prowadzi do wniosku, że powódka objęła funkcję kierownika budowy i kierownika robót hydrotechnicznych nie w sposób samowolny, lecz za wiedzą i przyzwoleniem pracodawcy i nie jedynie formalnie – na potrzeby zapisów w dzienniku budowy, lecz faktycznie wykonywała zadania określone dla kierownika budowy przez art. 22 ustawy Prawo budowlane. Z zeznań Ł. B. wynika, że to pozwana spółka przy inwestycji w K. wystąpiła do Gminy Ś. o zgodę na zmianę na stanowisku kierownika budowy, proponując na tę funkcję powódkę. Przy inwestycji w S. natomiast wyodrębnienie funkcji kierownika robót hydrotechnicznych przewidziane było w umowie, a także warunkach przetargu dotyczącego tej inwestycji. Powołanie kierownika robót hydrotechnicznych było więc konieczne. Z zeznań T. M. wynika wprost, że powódka przejęła tę funkcję po nim. Na objęcie tej funkcji przez powódkę za wiedzą i zgodą pozwanego wskazują również zeznania J. G. (1) złożone w charakterze strony, znajdująca się w aktach obszerna dokumentacja. Okoliczność ta wynika również z zasad doświadczenia życiowego. Trudno bowiem wyobrazić sobie sytuację, w której pracownik obejmuje dodatkowe funkcje, które nierozerwalnie łączą się również ze zwiększoną odpowiedzialnością osobistą i siłą rzeczy licząc się, wobec braku wiedzy pracodawcy.
Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych w aktach sprawy dokumentów, także tych, zgromadzonych w aktach osobowych powódki. Zdaniem Sądu dowody z dokumentów w całości stanowią wiarygodny materiał dowodowy, gdyż ich treść jest jasna i oczywista, nie budzi wątpliwości. Strony ponadto nie kwestionowały treści ani prawdziwości złożonych dokumentów.
Ustając stan faktyczny Sąd oparł się również na zeznaniach świadków: K. W., P. B., T. M., Ł. Ż., M. N. (1), Ł. B. oraz M. K. oraz w znacznej części zeznań M. W. i T. L.. Sąd dał wiarę ich zeznaniom, ponieważ są one zrozumiałe, logiczne i korespondują ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym z dokumentów, w konsekwencji czego zeznania świadków należy oceniać jako miarodajne i pozwalające na poczynienie na ich podstawie w pełni wyczerpujących ustaleń faktycznych. W szczególności zeznania T. M., Ł. Ż., M. N. (1), Ł. B. i M. K. posłużyły do ustalenia stanu faktycznego sprawy. Wskazani świadkowie nie są już pracownikami pozwanej spółki, więc cechuje ich duży obiektywizm. Nie wiążą ich więzi osobiste lub zawodowe z powódką, a ich zeznania pokrywają się i korespondują ze sobą. Zeznają wprost i w sposób niebudzący wątpliwości co do faktów istotnych dla rozstrzygnięcia, to jest, że powódka na obu inwestycjach pełniła jednocześnie dwie funkcje kierownicze. Sąd nadto uwzględnił w całości zeznania powódki i uznał je za wiarygodne, nie znajdując podstaw do dokonania przeciwnej oceny. Korespondowały one z zeznaniami ww. świadków oraz z dowodami w postaci dokumentów, a także pozostawały zgodne z zasadami doświadczenia życiowego.
Za nieistotne dla poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie sąd uznał zeznania świadków: J. G. (2) i A. Z., ponieważ świadkowi nie mieli wiedzy na temat faktycznie wykonywanej przez powódkę prac na inwestycjach pozwanego z uwagi na – jak wskazywali – brak wglądu w dokumentację robót. Za nieprzydatną do ustaleń faktycznych są również zeznania M. N. (2), ponieważ na inwestycji, o której zeznawał przebywał w okresie wcześniejszym, aniżeli powódka przejęła funkcję kierownika robót hydrotechnicznych.
Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd w pkt I sentencji wyroku nakazał pozwanemu sprostować świadectwo pracy powódki z poprzez dopisanie pełnionych funkcji: w okresie od 29 listopada 2021 r. do 20 grudnia 2022 r. – kierownika robót hydrotechnicznych oraz w okresie od 7 czerwca 2021 r. do 9 grudnia 2022 r. – kierownika budowy.
W punkcie II sentencji wyroku powództwo zostało oddalone w pozostałym zakresie. Powódka domagała się sprostowania świadectwa pracy poprzez uzupełnienie ustępu 3 świadectwa pracy w zakresie dodatkowo obejmowanych stanowiska i faktycznie pełnionych funkcji, poprzez dopisanie dodatkowo pełnionych funkcji w okresie zatrudnienia, tj. kierownik budowy od 7 czerwca 2021 r. oraz kierownik robót hydrotechnicznych od 29 listopada 2021 r. J. G. (1) nie pełniła jednak funkcji kierownika budowy i kierownika robót hydrotechnicznych do końca pozostawania w stosunku pracy ze (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P., to jest do 26 września 2023 r. Wykonywanie tych funkcji przez powódkę zakończyło się odpowiednio 9 grudnia 2022 r. oraz 20 grudnia 2022 r., co wynikało z zapisów w dziennikach budów. Stąd żądanie pozwu nie mogło zostać uwzględnione w całości i podlegało częściowemu oddaleniu.
Sąd orzekł o kosztach procesu, biorąc za podstawę prawną przepis art. 98 § 1 i 99 k.p.c. Pierwszy z nich wprowadza zasadę odpowiedzialności finansowej za wynik procesu. Powódka wygrała proces niemal w całości, stąd zasądzono całość kosztów na jej rzecz (art. 100 k.p.c.). Na koszty powódki złożyły się jedynie koszty zastępstwa procesowego, których wysokość (240 zł) wynika z § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (tekst jedn.: Dz.U. z 2023 r. poz. 1964). Powództwo o sprostowanie świadectwa pracy ma charakter niemajątkowy, skoro świadectwo pracy jest jedynie oświadczeniem wiedzy i nie kreuje żadnych praw podmiotowych.
1. (...)
2. (...),
3. (...).
22.04.2025