Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 121/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Okręgowego w P. z(...)r., sygn. akt (...)

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, polegający na dowolnym przyjęciu przez sąd I instancji, że A. B. nie zostało wypłacone wynagrodzenie za pracę w Zarządzie Regionu W. (...) w okresie od (...) r. oraz że po zwolnieniu z internowania miała ona problemy ze znalezieniem pracy, co skutkowało zasądzeniem odszkodowania za utracone wynagrodzenie w kwotach: 35.694,81 zł za okres od (...) r. i 29.990,16 zł za okres od (...) r., łącznie 65.684,97 zł, podczas gdy prawidłowo ustalając stan faktyczny Sąd doszedłby do przekonania, że w okresie internowania i po zwolnieniu z internowania, do (...)r., A. B. była zatrudniona w Zarządzie Regionu W. (...) i pobierała wynagrodzenie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut postawiony wyrokowi przez prokuratora okazał się niezasadny.

Sąd Okręgowy nie dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia ustalając podstawę i wysokość odszkodowania na 65.684,97 zł za doznaną przez internowaną szkodę. Wbrew stanowisku skarżącego, wszystkie istotne okoliczności, w tym także i dokumenty powołane w apelacji, mające wpływ na dokonanie ustaleń faktycznych w tym przedmiocie, zostały przez Sąd meriti rozważone i w należyty sposób uwzględnione. Nie ma tym samym racji prokurator, iż wnioskodawczyni nie wykazała się odpowiednią inicjatywą dowodową w udowodnieniu podstaw istnienia szkody związanej z nieotrzymaniem przez nią wynagrodzenia w okresie internowania, a następnie po zwolnieniu i w związku z pozostawaniem bez pracy od (...) r.

W sprawie okolicznością bezsporną jest to, iż od (...) A. B. była zatrudniona w Zarządzie Regionu (...) W. w P. na stanowisku pracownika Wszechnicy Związkowej za wynagrodzeniem miesięcznym 6.100 zł + 3% dodatku stażowego, przy czym w związku wprowadzeniem stanu wojennego (...)i zawieszeniem działalności związku (...), od (...) była internowana z uwagi na podejrzenie angażowania się w działalność niepodległościową, która była uznawana przez ówcześnie panującą władzę za wrogą ustrojowi państwa.

Wbrew przekonaniu skarżącego, w oparciu o uzyskane w sprawie dokumenty, nie było jednak podstaw do tego, aby przyjąć, że w całym tym okresie wnioskodawczyni faktycznie z powyższego tytułu pobrała należne jej wynagrodzenie. Do takiego wniosku nie sposób jest dojść w oparciu o przedłożone do akt: świadectwo pracy (k. 10-11, 65), zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu przedłożonego do celów emerytalnych w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych (k. 137), czy informację nadesłaną przez Region W. (...) dotyczącą wypłaty wynagrodzenia w związku z zatrudnieniem (k. 64, 102) – jak oczekuje tego apelujący.

Treść świadectwa pracy z (...) r. przekonuje co najwyżej o tym, iż wnioskodawczyni na zajmowanym stanowisku „otrzymywała wynagrodzenie miesięczne w wysokości 6.100 zł + 3 % dodatku stażowego”. Użyte w tym dokumencie sformułowanie nie stanowi jednak o tym, a zwłaszcza jak twierdzi skarżący, aby w sposób niezbity dowodzić miało temu, iż wnioskodawczyni w całym tym okresie - a zwłaszcza sugerowanym w apelacji okresie od (...)- takie właśnie wynagrodzenie faktycznie pobrała. Sformułowanie „otrzymywać” równie dobrze można interpretować w ten sposób, iż takie właśnie wynagrodzenie było jej w tym czasie wyłącznie księgowane/naliczane, ale nie aby jednocześnie było ono też rzeczywiście jej przekazane. Warto natomiast zauważyć jak skąpa i nierzetelna jest treść tego dokumentu. W świadectwie nie podano bowiem nawet przyczyny, z uwagi na którą stosunek pracy z wnioskodawczynią został rozwiązany/ustał, a sam dokument został wystawiony przez pełnomocnika Wojewody (...) ds. Zarządu Regionu (...), a więc nie przez faktycznego pracodawcę.

Za brakiem podstaw do tego, aby móc przyjąć, iż dokument ten może przekonywać o rzeczywistym pobraniu przez wnioskodawczynię wynagrodzenia w spornym okresie, przekonują zaś oryginały zachowanych list płac za okres (...) Analiza treści tych dokumentów w żaden sposób nie dowodzi bowiem temu, jakoby wnioskodawczyni rzeczywiście miała pobrać za ten czas należne jej wynagrodzenie. Lista płaca jest owszem nie w pełni czytelna, jednakże nie na tyle, aby nie móc dostrzec, że przy niektórych rubrykach za poszczególne miesiące z ww. okresu, gdzie kwitowany był odbiór wynagrodzenia, brak jest w ogóle podpisu wnioskodawczyni, zaś w pozostałych nakreślone zostały jakieś podpisy, które jednak w żaden sposób nie przypominają podpisu wnioskodawczyni.

Prokurator podnosił, iż osobom internowanym niejednokrotnie wypłacano wynagrodzenie po ich powrocie z internowania bezpośrednio do rąk własnych, albo osobom przez nie upoważnionym. W niniejszej sprawie nie zdołano jednak w żaden sposób wykazać, aby wnioskodawczyni kogokolwiek upoważniła do pobrania za nią należnego jej wynagrodzenia. Poza tym w zgromadzonych do sprawy dokumentach nie znalazła się żadna informacja o tym, aby wnioskodawczyni faktycznie po powrocie z internowania miała tego rodzaju zbiorczą wypłatę należnego jej wynagrodzenia pobrać. W ocenie Sądu Apelacyjnego, gdyby tego rodzaju wypłata miała mieć rzeczywiście miejsce, dokonanoby odpowiedniej adnotacji w dokumentacji płacowej wnioskodawczyni, a takiej brak. Sąd Okręgowy trafnie stwierdził więc w tym zakresie, iż samo doświadczenie prokuratora, aby członkom (...) było wypłacane wynagrodzenie po internowaniu lub rodzinie, za zgodą zainteresowanych, jest niewystarczającą okolicznością mającą przekonywać o tym, aby w przypadku wnioskodawczyni tego rodzaju sytuacja mogła mieć ewentualnie miejsce. Sugestia apelującego nie została poparta żadnym dowodem i absolutnie nie zasługiwała na uwzględnienie. Pamiętać należy, że wnioskodawczyni zeznała, że wówczas jedyną osobą bliską dla niej była matka, a ta nie była przez nią upoważniona do odbioru jej poborów. Rozważania apelującego w tym zakresie rażą dowolnością.

Poza powyższym, w sytuacji wnioskodawczyni nie można zapominać także o kontekście historycznym. Nie bez znaczenia pozostaje bowiem i to, że działalność (...) wraz z wprowadzeniem stanu wojennego w P. (...) r. została zawieszona i istotnie ograniczona. Z zeznań świadka Z. A., zastępcy przewodniczącego i skarbnika (...) wynika natomiast, że w tym czasie dokumenty kadrowo-płacowe zostały skonfiskowane przez PRL-owskie służby bezpieczeństwa, zaś środki na wynagrodzenia były przekazywane nie przez Zarząd danego Regionu (...), ale pełnomocnika wojewody (tak też w swych zeznaniach wskazywał J. L. - świadek w sprawie z wniosku J. G. do sprawy Sądu Okręgowego w P. o sygn. akt (...), której kopie protokołu przedłożył pełnomocnik wnioskodawczyni do pisma z (...) r. – k. 143). Świadek zeznał, że dokumenty kadrowo-płacowe zostały zwrócone w ograniczonym wymiarze pod koniec lat 80. i nie potrafił powiedzieć, czy (...) wraz ze zwrotem dokumentów, otrzymała jednocześnie informację o tym, czy ktoś otrzymał wynagrodzenie za okres internowania, przy czym w przypadku wnioskodawczyni to są te dokumenty, które zostały przedstawione do sprawy. Jednocześnie podał jednak, iż nie spotkał się wcześniej z sytuacją, aby „było coś wypłacone, a ktoś był internowany” (k. 119-120).

Sąd Apelacyjny zaznacza, że przecież osoby internowane nie były doprowadzane „pod konwojem” z miejsc internowania, aby móc odebrać należne im wynagrodzenie u pełnomocnika wojewody, czy też ten (albo podlegli mu pracownicy) nie udawali się do miejsc internowania (najczęściej były to tereny jednostek penitencjarnych), aby wypłacić wynagrodzenie.

Powyższe okoliczności potwierdziło pismo Regionu W. (...) z (...) r., w którym wprost wskazano, iż po(...)r. dokonano zajęcia dokumentacji Zarządu Regionu (...) W. w P. i konfiskaty przez ówczesne służby bezpieczeństwa. Od tej daty prowadzenie dokumentacji kadrowo – płacowej oraz wypłata wynagrodzeń przejęta została przez pełnomocnika Wojewody (...) Urzędu Wojewódzkiego w P.. Wynagrodzenie wnioskodawczyni wypłacane było więc w okresie internowania przez ówczesnego pełnomocnika wojewody, przy czym jedynym dowodem mającym potwierdzić odbiór tego wynagrodzenia pozostają zachowane listy płac. Zwrot fragmentarycznej dokumentacji w szczątkowym stanie nastąpił dopiero po ponownej legalizacji Związku Zawodowego (...), a do archiwum Regionu W. (...) nie przekazano pełnej dokumentacji, w tym brak upoważnienia wnioskodawczyni wyrażającego zgodę na przekazanie wynagrodzenia danej osoby.

Uwarunkowania historyczne wskazują więc wyraźnie, iż m.in. pracownicy Zarządu Regionu (...), byli przez ówczesną władzę represjonowani i pod każdą możliwą postacią dotykały je liczne reperkusje, w tym płacowe.

Sąd Okręgowy usiłując w tej sytuacji zweryfikować, czy aby może w zasobach archiwum Wojewody (...) znajdują się informacje o wypłatach wynagrodzeń osobom internowanym, zwrócił się o wyjaśnienie przedmiotowej kwestii do (...) Urzędu Wojewódzkiego w P. (dalej (...)). W odpowiedzi, w piśmie z (...) r., otrzymał jednak informację o tym, iż archiwum zakładowe (...) nie przechowuje akt osób zatrudnionych w Zarządzie Regionu (...) w P., a z ewidencji Oddziału Kadr (...) wynika, że akta osobowe pracowników Zarządu Regionu W. (...), w tym m.in. wnioskodawczyni, zostały przekazane do archiwum (...) w P. w(...) r. (k. 133). Od Regionu W. (...) zdołano jednak pozyskać, jak już wyżej wskazano, wyłącznie przedmiotowe oryginały zachowanych list płac za (...)r., które co też już omówiono powyżej, o rzeczywistej wypłacie wynagrodzenia wnioskodawczyni nie stanowią.

Na tle powyższego, Sąd Apelacyjny, tak jak i Sąd Okręgowy, nie miał tym samym żadnych wątpliwości co do tego, iż rzeczone świadectwo pracy w żaden sposób nie może przekonywać o słuszności stanowiska skarżącego prokuratora. Nie stanowi ono bowiem przekonującego dowodu na to, iż w tym okresie, a zwłaszcza w okresie internowania i po jego zakończeniu, w tym aż do (...) wnioskodawczyni faktycznie miała pobrać należne jej wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia w Zarządzie Regionu (...) W. w P. na stanowisku pracownika Wszechnicy Związkowej.

Analogicznego waloru nie sposób przypisać także zaświadczeniu o zatrudnieniu i zarobkach, przedłożonym przez wnioskodawczynię w ZUS, jak i informacji nadesłanej przez Region W. (...) dotyczącej wypłaty wynagrodzenia w związku z zatrudnieniem.

Przede wszystkim, jak wynika z ustalonych w sprawie okoliczności, oba te dokumenty niewątpliwie zostały sporządzone w oparciu o szczątkową dokumentację płacową prowadzoną dla wnioskodawczyni, a więc w tym także o ww. już listę płac oraz świadectwo pracy. Tymczasem, jak wyjaśniono powyżej, owa lista płaca, jak i świadectwo pracy, nijak mogą przekonywać o tym, aby wnioskodawczyni faktycznie miała pobrać należne jej wynagrodzenie za okres internowania, a następnie po jego zakończeniu, w tym do czasu ustania stosunku pracy podanego w świadectwie pracy. Poza tym świadek Z. A., który wprost też przyznał, że rzeczoną informację sporządzono na podstawie list płac przedłożonych do sprawy i nie był w stanie ani potwierdzić, ani wykluczyć pobrania przez wnioskodawczynię wynagrodzenia.

W tym stanie rzeczy, czyniąc samodzielne ustalenia faktyczne, w tym zwłaszcza o biorąc pod uwagę dokumenty źródłowe, Sąd Okręgowy doszedł do w pełni słusznego i logicznego przekonania, że same tylko zaświadczenie i informacja w żaden sposób nie potwierdzają faktycznego pobrania przez wnioskodawczynię wynagrodzenia. Sąd Okręgowy w żaden sposób nie był związany treścią tychże dokumentów i mógł dojść do zgoła (i słusznie) odmiennego wniosku, co do rzeczywistego pobrania przez wnioskodawczynię wynagrodzenia w spornym okresie. Wystawcy zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach, jak i informacji nadesłanej przez Region W. (...), wskazując na pobranie przez wnioskodawczynię wynagrodzenia w spornym okresie, opierali się na tych samych dokumentach źródłowych co Sąd Okręgowy. Ich przekonanie i wyrażone w tych pismach oświadczenia, z przyczyn omówionych powyżej odnośnie do waloru świadectwa pracy wystawionego A. B. i znaczenia braku jej podpisów pod listami płac, w żadnym razie nie może mieć więc większego znaczenia, aniżeli oceny i ustalenia tego Sądu.

Z uwagi na powyższe, Sąd Apelacyjny w pełni podziela ocenę Sądu Okręgowego, iż z uwagi na wyczerpanie możliwości dowodowych celem ustalenia, czy w okresie internowania A. B. uzyskiwała wynagrodzenie i w jakiej wysokości, nie ma powodów do tego, aby zeznaniom wnioskodawczyni nie dać wiary. Zeznania wnioskodawczyni dotyczące tego, iż nie dostała wynagrodzenia w spornym okresie są w pełni wiarygodne. Nie budzą one żadnych wątpliwości sądu odwoławczego.

Jej twierdzenia, co do tego, iż za okres internowania, a następnie po jego zakończeniu, nie otrzymała wynagrodzenia w żadnej części, w pełni korespondują z oryginałami list płac, które także nie potwierdzają, aby wynagrodzenie za pracę zostało jej rzeczywiście wypłacone – część rubryk obejmująca pokwitowanie wypłaty nie zawiera w ogóle podpisów, zaś cześć nie odzwierciedla podpisu A. B. , przy czym nie zostało udowodnione, aby wnioskodawczyni upoważniła kogokolwiek do pobrania w jej imieniu należnego wynagrodzenia za pracę. Należy przy tym pamiętać, że od (...) r. wnioskodawczyni była internowana, wobec czego nie mogła osobiście odbierać należnego jej wynagrodzenia. Nadto, jak wynika z zeznań wnioskodawczyni, po zwolnieniu z internowania, przez długi czas nie mogła znaleźć pracy. Wnioskodawczyni starała się o uzyskanie pracy zarobkowej, jednakże z uwagi na fakt internowania odmawiano jej zatrudnienia, co - jak powszechnie wiadomo – było jedną z szykan wobec osób zaangażowanych w działalność (...).

W konsekwencji, Sąd Apelacyjny stwierdza, że analiza zgromadzonej dokumentacji, zeznań świadka oraz zeznań wnioskodawczyni, w tym także tych złożonych przez nią do sprawy Sądu Okręgowego w P. o sygn. akt (...) dot. uzyskanego przez nią zadośćuczynienia za internowanie, pozwala na jednoznaczne ustalenie, iż A. B. faktycznie nie uzyskiwała wynagrodzenia w okresie internowania oraz że internowanie spowodowało trudności ze znalezieniem przez nią nowego zatrudnienia po zwolnieniu i to podjęła dopiero (...) r. w (...) S.A. w P. (nota bene nie mogła pracować zgodnie ze swoim wykształceniem).

W ocenie Sądu Apelacyjnego, Sąd Okręgowy w pełni zasadnie przyznał tym samym wnioskodawczyni tytułem odszkodowania za okres internowania 35.694,81 zł, zaś za okres od (...) r., kiedy to wnioskodawczyni pozostawała bez zatrudnienia, 29.990,16 zł, tj. łącznie tytułem dochodzonego roszczenia 65.684,97 zł.

Apelujący nie kwestionował obliczeń Sądu Okręgowego obejmujących wysokość należnego wnioskodawczyni odszkodowania, a i sąd odwoławczy nie widzi powodów, aby móc ustalenia te podważać z urzędu.

Wniosek

Prokurator wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonym zakresie, poprzez nieuwzględnienie wniosku o zasądzenie na rzecz wnioskodawczyni odszkodowania za szkodę wynikłą z wykonania od(...) r. decyzji o internowaniu w związku z wprowadzeniem (...) r. w P. stanu wojennego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn wcześniej wskazanych, Sąd Apelacyjny nie znalazł żadnych powodów, aby stanowisko apelującego prokuratora uwzględnić. Zasądzone przez Sąd Okręgowy odszkodowanie na rzecz A. B. w kwocie 65.684,97 zł znajduje oparcie w zgromadzonym materiale dowodowym, a zasądzona kwota została ustalona prawidłowo .

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Całość rozstrzygnięcia zasądzającego na rzecz wnioskodawczyni 65.684.97 zł tytułem odszkodowania za szkodę wynikłą z wykonania od (...) decyzji o internowaniu w związku z wprowadzeniem (...)r. w P. stanu wojennego.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Apelacja prokuratora, z przyczyn omówionych w pkt 3 uzasadnienia, nie zasługiwała na uwzględnienie. Wydane rozstrzygnięcie zostało w powyższym zakresie prawidłowo umotywowane, Sąd Okręgowy należycie wykazał podstawy, zasadność i wysokość przyznanego wnioskodawczyni odszkodowania od Skarbu Państwa. Brak podstaw z art. 433 § 1 k.p.k., uprawniających do orzekania poza granicami zarzutów apelacji.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Zwięźle o powodach zmiany

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

Na podstawie art. 13 ustawy z dnia 23 lutego 1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. z 2024 r. poz. 442 t.j.), kosztami postępowania odwoławczego obciążono Skarb Państwa.

W związku z tym, na podstawie § 11 ust. 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1935 t.j.), zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz wnioskodawczyni A. B. 240 zł tytułem zwrotu poniesionych kosztów związanych z ustanowieniem pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym.

7.  PODPIS

J. O. M. Ś. K. L.