Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 czerwca 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2014r. w Katowicach

sprawy z odwołania A. D. (A. D. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do świadczenia przedemerytalnego

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w Katowicach

z dnia 6 listopada 2013r. sygn. akt X U 2114/13

zmienia zaskarżony wyrok i oddala odwołanie.

/-/SSA A.Grymel /-/SSA M.Żurecki /-/SSA J.Pietrzak

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 440/14

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach wyrokiem z dnia 6 listopada 2013r. zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. z dnia 7 maja 2013r. odmawiającą A. D. prawa do świadczenia przedemerytalnego w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do tego świadczenia od dnia 1 lutego 2013r.

Powodem odmowy przyznania prawa do świadczenia było ustalenie organu rentowego, że ubezpieczony nie spełnił warunku z art.2 ust.3 ustawy z dnia 30.04.2004r. o świadczeniach przedemerytalnych, tj. nie udokumentował co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych po rozwiązaniu stosunku pracy
z przyczyn dotyczących zakładu pracy.

Sąd ustalił, że ubezpieczony (ur. (...)), legitymujący się ponad 41-letnim okresem uprawniającym do emerytury, był ostatnio zatrudniony na podstawie umowy o pracę w okresie od.26.03.2012r. do 30.09.2012r., a stosunek pracy został rozwiązany z powodu likwidacji stanowiska pracy.

Ubezpieczony pobierał zasiłek dla bezrobotnych w okresie od 16.12.2010r.
do 15.12.2011r. Od dnia 4.10.2012r. nie posiadał prawa do zasiłku dla bezrobotnych. W dniu 21.02.2013r. ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego.

Na podstawie powyższego stanu faktycznego Sąd uznał, że wniosek ubezpieczonego o przyznanie świadczenia przedemerytalnego był uzasadniony, albowiem z treści przepisu art.2 ust.3 ustawy z dnia 30.04.2004r. nie wynika, by okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych powinien przypadać po rozwiązaniu ostatniego stosunku pracy. Sąd wskazał, że takie zapatrywanie prawne znalazło swój wyraz
w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 2.07.2013r. III UZP 2/13.

Sąd odwołując się do przepisu art.129 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r.
o emeryturach i rentach z FUS w związku z art.11 pkt 1 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych przyznał skarżącemu prawo do świadczenia od pierwszego dnia miesiąca, w którym został złożony wniosek o jego przyznanie.

Wyrok zaskarżył organ rentowy, zarzucając w apelacji naruszenie art.2 ust.3
i art.7 ust.1 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych przez błędne przyjęcie,
że możliwe jest zaliczenie do 6-miesięcznego okresu pobierania zasiłku dla bezrobotnych okresu pobierania zasiłku przed podjęciem zatrudnienia, które następnie ustało z przyczyn niedotyczących pracownika oraz błędne przyznanie prawa do świadczenia od dnia 1.02.2013r., podczas gdy wniosek został złożony w dniu 21.02.2013r.

W odpowiedzi na apelację ubezpieczony wniósł o jej oddalenie w pełni podzielając stanowisko Sądu w przedmiocie wykładni przepisu art.2 ust.3 ustawy
o świadczeniach przedemerytalnych i rozstrzygnięcia o dacie przyznania prawa do świadczenia.

Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok i oddalił odwołanie uznając zasadność zarzutów apelacji.

Ubezpieczony nie spełnił łącznych warunków do nabycia spornego świadczenia określonych w art.2 ustawy z dnia 30.04.2004r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2013r. poz.170). Zgodnie z art.2 ust.3 ustawy świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust.1 po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie dalsze warunki wskazane w pkt 1-3 art.2 ust.3 ustawy
(po 6 miesiącach zasiłku dla bezrobotnych osoba ta nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna, w okresie pobierania zasiłku bezzasadnie nie odrzuciła propozycji odpowiedniej pracy zarobkowej, złoży wniosek w ciągu 30 dni od wydania dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych).

Przepis art.2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych odczytywany
w całości prowadzi do wniosku, że prawo do świadczenia przedemerytalnego należne jest osobie, która po ustaniu stosunku pracy, stosunku służbowego z przyczyn wskazanych w ust.1 po ustaniu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy pobieranej nieprzerwanie przez okres co najmniej 5 lat, ogłoszeniu upadłości pozarolniczej działalności prowadzonej nieprzerwanie nie krócej niż przez 24 miesiące pobierała zasiłek dla bezrobotnych co najmniej 6 miesięcy, przy czym okres pobierania tego zasiłku istotnie nie musi przypadać bezpośrednio po ustaniu zatrudnienia z przyczyn wymienionych w art.2 ust.1 ustawy.

Powołana przez Sąd Okręgowy uchwała Sądu Najwyższego z dnia 2.07.2013r. III UZP 2/13 dotycząca takiego rozumienia przepisu art.2 ust.3 ustawy, nie odnosi się jednak do stanu faktycznego w sprawie, na co słusznie zwraca uwagę apelujący.

Fakt pobierania przez ubezpieczonego zasiłku dla bezrobotnych przez okres
6 miesięcy przed podjęciem zatrudnienia, które ustało z przyczyn dotyczących zakładu pracy nie oznacza, że taka sytuacja wypełnia wymogi art.2 ust.1 i 3 ustawy
o świadczeniach przedemerytalnych.

Należy zwrócić uwagę na cel ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, zgodnie z którym świadczenie takie powinno być przyznane tylko w sytuacji, gdy osoba w wieku przedemerytalnym nie ma rzeczywistej możliwości znalezienia zatrudnienia, co powinno być poprzedzone aktywnym poszukiwaniem źródła przychodu w związku z czym osobom, które utraciły pracę bez swojej winy proponuje się po utracie pracy w pierwszym okresie cykl działań aktywizujących, stąd dopiero
po upływie 6-miesięcznego okresu pobierania zasiłku, osoby te mogą złożyć wniosek o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego.

W przypadku ubezpieczonego taka sytuacja nie wystąpiła. Ubezpieczony pobierał zasiłek dla bezrobotnych przez okres 1 roku po ustaniu prawa do renty
z tytułu niezdolności do pracy pobieranej do 10.08.2009r. do 30.09.2010r., a następnie podjął zatrudnienie na podstawie umowy o pracę, rozwiązanej z przyczyn dotyczących pracodawcy. Po ustaniu zatrudnienia ubezpieczony nie miał prawa
do zasiłku dla bezrobotnych, a po okresie 2 miesięcy bezrobocia złożył wniosek
o przyznanie świadczenia dołączając zaświadczenie urzędu pracy z dnia 11.02.2013r. o okresie pobierania zasiłku do 15.12.2011r.

Zaświadczenie urzędu pracy o upływie 6-miesięcznego okresu pobierania zasiłku dla bezrobotnych zostało również wydane 15.07.2011r. Zaświadczenie to ubezpieczony przedłożył w organie rentowym wraz z poprzednim wnioskiem
o przyznanie świadczenia z 29.07.2011r. załatwionym odmownie prawomocną decyzją organu rentowego z 22.08.2011r.

W związku z tym, stosując ściśle wymóg z art.2 ust.3 pkt 3 ustawy
o świadczeniach przedemerytalnych (złożenie w organie rentowym wniosku
o świadczenie w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych) – nie można uznać jego spełnienia na podstawie ponownego zaświadczenia PUP
z 11.02.2013r.

Należy dodać, że trafny jest również zarzut apelacji naruszenia przez Sąd
art.7 ust.1 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, określającego precyzyjnie datę ustalenia prawa do świadczenia jako dnia następnego po dniu złożenia wniosku
o świadczenie, przez co powołana przez Sąd Okręgowy regulacja z art.129 ustawy
o emeryturach i rentach nie mogła znaleźć zastosowania poprzez art.11 ustawy
o świadczeniach przedemerytalnych.

Wobec powyższego Sąd Apelacyjny orzekł o zmianie wyroku na podstawie art.386 §1 kpc.

/-/SSA A.Grymel /-/SSA M.Żurecki /-/SSA J.Pietrzak

Sędzia Przewodniczący Sędzia

ek