Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 40/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Z., dn. 24.06.2014r.

Sąd Rejonowy w Zgorzelcu Wydział IV Pracy

w składzie:

Przewodniczący SSR Danuta Kaczerewska

Ławnicy A. C., Z. K.

Protokolant Danuta Błachaniec-Kępa

po rozpoznaniu w dniu 24.06.2014r. w Zgorzelcu sprawy

z powództwa S. W.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w Z.

o odszkodowanie

I.  zasądza od strony pozwanej (...) Sp. z o.o. w Z. na rzecz powoda S. W. kwotę 2254 zł (słownie: dwa tysiące dwieście pięćdziesiąt cztery złote) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 24.06.2014r. do dnia zapłaty,

II.  dalej idące postępowanie umarza ( art. 355 § 1 k.p.c.),

III.  zasądza od strony pozwanej (...) Sp. z o.o. w Z. na rzecz Skarbu Państwa – Sąd Rejonowy w Zgorzelcu kwotę 113 zł tytułem opłaty sądowej (art.113.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych).

IV P 40/14

UZASADNIENIE

Powód- S. W. w pozwie skierowanym przeciwko stronie pozwanej - (...) Sp.z o.o. w Z. domagał się zasądzenia od strony pozwanej na swoją rzecz kwoty 2.828 zł. stanowiącej równowartość jednomiesięcznego wynagrodzenia, tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas określony, krótszy niż 6 miesięcy. Na rozprawie w dniu 24.06.2014r. powód ograniczył swoje żądanie do kwoty 2.254zł. zgodnie z wyliczeniem strony pozwanej/k-30 akt/.W uzasadnieniu swojego stanowiska podał, że został zatrudniony u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony od dnia 1.02.2014r. do dnia 30.04.2014r. W dniu 14.03.2014r. pracodawca wypowiedział mu tę umowę z zachowaniem 2- tygodniowego okresu wypowiedzenia na podstawie art.33 kp. Zdaniem powoda pracodawca naruszył przepis art.33 kp ,ponieważ umowę o pracę zawartą na czas określony można wypowiedzieć, o ile zawarta ona została na okres dłuższy niż 6 miesięcy. W związku z powyższym uważa , że pracodawca powinien wypłacić mu odszkodowanie w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia, zgodnie z art.50§3kp w zw. z art.58kp./k-2 akt, k-8 akt/.

Strona pozwana - (...) Spółka z o.o. w Z. w odpowiedzi na pozew wskazała, że powód był zatrudniony u strony pozwanej na stanowisku kierownika działu sprzedaży początkowo na podstawie umowy o pracę zawartej na okres próbny. W tym okresie nie wywiązywał się ze swoich obowiązków w sposób, jakiego oczekiwał od niego pracodawca. Z tego też powodu po okresie próbnym ,powód został zatrudniony na podstawie kolejnej umowy na okres próbny, ale już z niższym wynagrodzeniem. Zapis o dwutygodniowym okresie wypowiedzenia został zamieszczony w umowie na prośbę pracownika. Z uwagi na to, że powód nadal nienależycie wykonywał swoje obowiązki, pracodawca wykorzystując zapis o możliwości wypowiedzenia umowy o pracę, dokonał wypowiedzenia umowy o pracę z zachowaniem 2- tygodniowego okresu wypowiedzenia, zwalniając jednocześnie powoda z obowiązku świadczenia pracy .Powód od dnia 18.03.2014r. do dnia 24.03.2014r. przebywał na zwolnieniu lekarskim z powodu choroby, a następnie od dnia 25.03.2014r. do dnia 28.03.2014r. ponownie korzystał ze zwolnienia lekarskiego. Zdaniem strony pozwanej, fakt ten świadczy o braku chęci powoda do świadczenia pracy na rzecz strony pozwanej.

/k-15-16 akt/.

Sąd ustalił ,że:

Powód- S. W. został zatrudniony u strony pozwanej początkowo na okres próbny od dnia 1.11.2013r. do dnia 31.01.2014r. i powierzono mu stanowisko Kierownika D. Sprzedaży.

./ akta osobowe powoda k-7 cz.B/.

W dniu 31.01.2014r. strony zawarły umowę o pracę na czas określony od dnia 1.02.2014r. do dnia 30.04.2014r. Powód został zatrudniony na stanowisku Kierownika D. Sprzedaży.

/akta osobowe powoda k-10 cz.B oraz k-3 akt/.

W punkcie 5 tejże umowy strony wprowadziły zapis o możliwości jej wcześniejszego rozwiązania za dwutygodniowym okresem wypowiedzenia.

/k-10 akt osobowych powoda cz.B,k-3 akt/.

Pismem z dnia 14.03.2014r. pracodawca wypowiedział powodowi umowę o pracę z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia ze skutkiem rozwiązującym na dzień 29.03.2014r.

/akta osobowe powoda cz.C/.

Powód słuchany informacyjnie zaprzeczył, by zapis o możliwości wypowiedzenia umowy o pracę został wprowadzony na jego prośbę, a wręcz przeciwnie twierdził, że zwracał pracodawcy uwagę na niezgodność tego zapisu z przepisami prawa pracy. Podpisał umowę o pracę z takim zapisem, ponieważ chciał nadal pracować u strony pozwanej.

/ wyjaśnienia informacyjne powoda S. W. na k-30 akt/.

Strona pozwana słuchana informacyjnie przyznała , że zapis o możliwości wcześniejszego rozwiązania za 2-tygodniowym okresem wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony krótszy niż 6 miesięcy został zamieszczony w umowie na skutek błędu. Niemniej strona pozwana uważa, że powodowi nie powinno być zasądzone odszkodowanie, ponieważ celowo udał się na zwolnienie lekarskie z powodu choroby, by uzyskać wyższe świadczenie chorobowe.

/ wyjaśnienia informacyjne członka Zarządu Spółki (...) na k- 30 odwrót akt/.

Zgodnie z wyliczeniem strony pozwanej, a niekwestionowanym przez powoda, jednomiesięczne średnie wynagrodzenie powoda liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło kwotę 2.254zł- i do takiej kwoty powód ograniczył swoje żądanie.

/k-17 akt, ograniczenie żądania na k-30 akt/.

Sąd zważył ,co następuje:

Zgodnie z art.33 kodeksu pracy przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem. A zatem, przepis ten zawiera zakaz wypowiadania umów o pracę zawartych, po pierwsze na czas do 6 miesięcy oraz po drugie – na czas powyżej tego okresu, jeżeli strony nie przewidziały możliwości jej wcześniejszego rozwiązania w tym trybie. W rozpatrywanej sprawie bezspornym było, że pracodawca wypowiedział umowę o pracę na czas określony zawartą na okres krótszy niż 6 miesięcy- powołując się na zapis w umowie dopuszczający jej wypowiedzenie z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia. Sąd zważył, że już z art.32§1kp wynika w ogóle zakaz wypowiadania umów zawartych na czas określony. Natomiast art. 33 kp dotyczy możliwości wprowadzenia do umowy terminowej klauzuli umożliwiającej jej wypowiedzenie. Dotyczy to jednak tylko umów o pracę zawartych na czas określony dłuższy niż 6 miesięcy. W niniejszej sprawie strony zawarły umowę o pracę na czas określony trzech miesięcy, a zatem niedopuszczalne było w myśl art.33kp wprowadzenie klauzuli umożliwiającej jej wcześniejsze rozwiązanie za 2-tygodniowym wypowiedzeniem. Postanowienia bowiem, umów o pracę oraz innych aktów na których podstawie powstaje stosunek pracy, nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy. Postanowienia umów i aktów mniej korzystne dla pracownika, niż przepisy prawa pracy są nieważne i zamiast nich stosuje się odpowiednie przepisy prawa pracy/ art.18 §1 i §2 kp/. A zatem regulacja pozaustawowa prawa wypowiedzenia umowy zawartej na czas określony nie może zawierać postanowień mniej korzystnych dla pracownika od tych, które zawarte są w przepisach prawa pracy o charakterze bezwzględnie obowiązującym / art.18§2 kp/. W związku z powyższym należy uznać, że zapis w §5 umowy o pracę zawartej pomiędzy stronami w dniu 31.01.2014r. umożliwiający jej wcześniejsze rozwiązanie za 2-tygodniowym wypowiedzeniem -jako sprzeczny z treścią art.33 kp i mniej korzystny dla pracownika - na podstawie art.18§2 jest nieważny. A zatem wypowiedzenie przez stronę pozwaną umowy o pracę zawartej na czas określony krótszy niż 6 miesięcy nastąpiło z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu tych umów. Zgodnie z art.50§3kp jeżeli wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas określony nastąpiło z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu tych umów, pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie. Odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas do upływu którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za 3 miesiące/ art.50 §4 kp/. W niniejszej sprawie, co jest bezsporne, umowa miała trwać do dnia 30.04.2014r., zaś uległa rozwiązaniu po upływie 2- tygodniowego okresu wypowiedzenia tj. w dniu 29.03.2014r., a zatem powodowi przysługuje odszkodowanie w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. Zgodnie z wyliczeniem strony pozwanej, wysokość jednomiesięcznego średniego wynagrodzenia powoda wynosiła kwotę 2.254zł. Powód nie kwestionował tego wyliczenia i ograniczył swoje żądanie do kwoty wyliczonej przez stronę pozwaną ,zrzekając się roszczenia w pozostałej części.

W związku z powyższym, Sąd zasądził na rzecz powoda S. W. kwotę 2.254zł tytułem odszkodowania na podstawie art.50§4kp wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wyrokowania, zaś wobec ograniczenia powództwa do kwoty wyliczonej przez stronę pozwaną- dalej idące postępowanie umorzył na podstawie art.355 §1 k.p.c.

O kosztach sadowych orzeczono na podstawie art.113.1.ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sadowych w sprawach cywilnych.

Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji.