Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt II Ca 946/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2012r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Jerzy Dydo

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2012r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa: K. K.

przeciwko: A. L.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich z dnia 29 października 2012r sygnatura akt I C 353/12

oddala apelację.

Sygn. akt II Ca 946/12

UZASADNIENIE

Apelacja jest bezzasadna.

Nietrafne są zarzuty apelacji naruszenia prawa procesowego i materialnego. Sąd Okręgowy uważa, że ustalenie podstawy faktycznej dokonane przez Sąd Rejonowy było prawidłowe. W szczególności trafne jest ustalenie, że umowa z dnia 10.06.2008r. została zawarta na czas określony tj. na okres 5 lat, skoro zgodnie §1.2 w tym okresie dzierżawca był uprawniony do zawarcia umowy definitywnej.

Nietrafne są zarzuty naruszenia prawa materialnego, w szczególności art. 353 1kc i art.673§3 w zwi 1zku z art. 704 kc.

Zgodnie z art. 693§1 kc niezbędnymi elementami umowy dzierżawy są zobowiązanie się wydzierżawiającego do oddania dzierżawcy oznaczonej rzeczy (nieruchomości) do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony oraz zobowiązanie dzierżawcy do zapłaty czynszu. Te niezbędne elementy umowy dzierżawy zostały zawarte w umowie stron z dnia 10.06.2008r. Przedmiot dzierżawy został określony w §1.1 oraz załączniku nr 1 do umowy a czynsz dzierżawy w § 2.1.

Użytkowanie nieruchomości przez dzierżawcę polegało na możliwości dysponowania nieruchomościami w celu wybudowaniu urządzeń pomiarowych. Późniejsza umowa miała przy tym tylko sprecyzować, które fragmenty nieruchomości zostaną przeznaczone pod farmę wiatrową. Nie można zatem zgodzić się z zarzutem skarżącego, że umowa stron z dnia 10.06.2008r. nie jest umową dzierżawy.

Nazwanie tej umowy ,, przedwstępną” umową dzierżawy miało w zamierzeniu ograniczyć ryzyko gospodarcze pozwanego nie zmieniając jednak istoty umowy dzierżawy, to jest korzystania z nieruchomości za określony czynsz. Skoro umowa z dnia 10.06.2008r. jest umową dzierżawy oraz została zawarta na czas określony to jej wypowiedzenie przed upływem czasu na jaki została zawarta mogło nastąpić jedynie na warunkach określonych w art. 673§3 kc.

Przepis art. 673§3 kc ma zastosowanie do umowy dzierżawy na podstawie art. 694kc. Wprawdzie w §2 umowy jest mowa o wypowiedzeniu, ale strony nie określiły w umowie wypadków w których umowa mogła być wypowiedziana, a zatem wypowiedzenie pozwanego z dnia 1.08.2011r. nie może być uznane za skuteczne. Poza tym należy stwierdzić, że gdyby nawet przyjąć za pozwanym, że umowa stron z dnia 1.06.2008r. nie jest umową dzierżawy, to i tak jako umowa nienazwana zawarta na czas określony nie mogłaby być wypowiedziana, ponieważ umowy zawarte na czas określony ze swej istoty nie mogą być wypowiedziane. Bez znaczenia dla uznania zasadności roszczenia o zapłatę czynszu jest okoliczność aby po wypowiedzeniu (nieskutecznym), pozwany nie korzystał z dzierżawionych nieruchomości.

Z powyższych względów na podst. art. 385 kpc apelacja podlegała oddaleniu.