Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2012 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: Justyna Alfawicka

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2012 r. w Legnicy

sprawy z wniosku W. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania W. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 21 września 2012 roku

znak (...)

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 września 2012r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił wnioskodawcy W. M. prawa do emerytury. W uzasadnieniu powyższej decyzji organ emerytalny wskazał, że ubezpieczony nie ma prawa do przedmiotowego świadczenia gdyż nie rozwiązał stosunku pracy, a nadto iż nie udowodnił wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, iż wnioskodawca udokumentował jedynie 3 lata, l miesiąc i 18 dni okresów takiej pracy. Organ rentowy nie uznał jako okresów pracy w szczególnych warunkach zatrudnienia wnioskodawcy w (...)Przedsiębiorstwie (...) od ł czerwca 1980r. do 30 listopada 1991r. oraz od 2 stycznia 1992r. do 14 marca 1993r. ch 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach - wskazując, iż zawierają one błędy w zapisach dotyczących stanowiska pracy i ich kwalifikacji jako stanowisk, na których wykonuje się prace w szczególnych warunkach.

Odwołanie od tej decyzji złożył ubezpieczony W. M.. Domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu wskazał, iż spełnia wszystkie przesłanki do uzyskania prawa do emerytury - ma bowiem wymagany 25~letni staż, 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach - pracował bowiem jako kierowca autobusu i nie może odpowiadać za nieprawidłowo sporządzone przez pracodawcę świadectwa pracy.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu powołał te same okoliczności, które zawarto w motywach skarżonej decyzji. Przy czym uszczegółowił swe stanowisko wskazując, iż nie uwzględniono do okresów pracy w szczególnych warunkach zatrudnienia wnioskodawcy na stanowisku „kierowcy autobusu-mistrza warsztatu (1.06.1980r.-30.11.1991r.) oraz „ kierowcy autobusu-mechanika i brygadzisty pracującego" (2.01.1992r.-14.03.1993r.). Przyznał zaś, iż wnioskodawca ukończył 60 lat (w dniu(...).), nie przystąpił do OFE, ma (na dzień 1.01.1999r.) 28 lat, i 20 dni okresów składkowych i nieskładkowych

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony W. M.:

-urodził się w dniu (...)

*

wniosek o emeryturę złożył w dniu 12 września 2012r.

*

nie jest członkiem OFE

*

na dzień l stycznia 1999r. ma: - 8 lat i 20 dni okresów składkowych i nieskładkowych

- 3 lata, l miesiąc i 18 dni okresów pracy w szczególnych warunkach (1.11.1975r.-18.12.1978)

-od 5 maja 2003r. jest zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) Sp. z o. o. w L..

/bezsporne/

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy jest nieuzasadnione.

Zgodnie z treścią przepisu art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 wskazanej ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. w dniu l stycznia 1999r.) osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat -dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 tj. 25 lat dla mężczyzn. Emerytura o której mowa przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy- w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 32 ust. l ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - ubezpieczonym urodzonym przed l stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt. Wiek emerytalny, o którym mowa we wskazanym artykule rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury, ustala się na

podstawie przepisów dotychczasowych, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zgodnie z § 4 tego rozporządzenia pracownik, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. W sprawie bezspornym był fakt iż w dacie wydania decyzji przez organ emerytalny wnioskodawca miał skończone 60 lat, nie był członkiem OFE, miał wymagany 25 letni staż (na dzień 1.01.1999r.) oraz że pozostawał w zatrudnieniu.

Spornym było to czy na dzień l stycznia 1999r. ma wymagany i 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach.

Zdaniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczony nie spełnia warunków wskazanych w treści przepisu art 184 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ponieważ wbrew przesłankom zawartym we wskazanym artykule nie rozwiązał stosunku pracy, a nadto nie udowodnił 15 letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze.

Przesłanki warunkujące nabycie prawa do emerytury w obniżonym wieku z tytułu pracy w szczególnych warunkach muszą zostać przez ubezpieczonego spełnione łącznie. Brak choćby jednej z nich uniemożliwia przyznanie wnioskodawcy żądanego przez niego świadczenia. Skoro wnioskodawca pozostaje w zatrudnieniu to bezcelowym jest czynienie ustaleń dotyczących pozostałych spornych przesłanek, w tym okresów wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

W związku z tym sąd nie badał okoliczności związanych z przebiegiem zatrudnienia wnioskodawcy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, sąd na podstawie art. 477 § l kodeksu postępowania cywilnego oddalił odwołanie.