Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 307/13

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

D nia 23 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w III Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Anna Orańska –Zdych

Protokolant: Adam Firuta

w obecności Prokuratora: Anny Szymanik

po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2014 r. sprawy:

A. D. (1) zd. W. urodz. (...) we W.

s. J. i B. zd. M.

skazanej prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 1 grudnia 2010 r. w sprawie II K 977/10, za czyn z art. 281 k.k., popełniony w dniu 1 lipca 2010 r., na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i za czyn z art. 160 § 2 k.k., popełniony w dniu 1/2 lipca 2010 r., na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, którym to wyrokiem wymierzono karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 (pięciu) lat próby i zaliczeniem na jej poczet okresu zatrzymania w dniu 2 lipca 2010 r., a której to kary wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 20 sierpnia 2012 r. w sprawie XII Ko 807/12;

2. Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 21 października 2011 r. w sprawie III K 427/10, za czyn z art. 278 § 1 k.k., popełniony w dniu 21 kwietnia 2010 r., na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i za czyn z art. 280 § 1 k.k., popełniony w dniu 21 kwietnia 2010 r., na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, którym to wyrokiem wymierzono karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 (pięciu) lat próby i z zaliczeniem na jej poczet okresu zatrzymania od 28 do 29 kwietnia 2010 r., a której to kary wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 30 sierpnia 2012 r. w sprawie III Ko 107/12;

3. zaocznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 30 maja 2012 r. w sprawie II K 429/12, za czyn z art. 278 § 1 k.k., popełniony w dniu 27 marca 2012 r., na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 (pięciu) lat próby i 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych, przekształconym postanowieniem tegoż Sądu z dnia 4 marca 2014 r. w sprawie II K 429/12 w ten sposób, iż po przyjęciu, że czyn stanowi wykroczenie, karę pozbawienia wolności zmieniono na karę 30 (trzydziestu) dni aresztu z warunkowym zawieszeniem jego wykonania na okres 1 (jednego) roku;

4. Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 13 czerwca 2012 r. w sprawie V K 678/12, za czyn z art. 278 § 1 k.k., popełniony w dniu 4 marca 2012 r., na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 (dwóch) lat próby oraz 40 (czterdziestu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych, przy czym na poczet orzeczonej grzywny zaliczono okres zatrzymania od dnia 4 marca 2012 r. do dnia 6 marca 2012 r.;

5. Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 6 września 2012 r. w sprawie II K 654/12, za czyn z art. 278 § 1 k.k., popełniony w dniu 5 czerwca 2012 r., na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 (trzech) lat próby i 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

6. Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 29 października 2012 r. w sprawie II K 961/12, za czyn z art. 278 § 1 k.k., popełniony w dniu 13 maja 2012 r., na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 (czterech) lat próby i 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych, przy czym na poczet orzeczonej grzywny zaliczono okres zatrzymania w dniach od 13 maja 2012 r. do 14 maja 2012 r.;

7. Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 22 stycznia 2013 r. w sprawie V K 1041/12, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., popełniony w okresie od 20 listopada 2011 r. do 25 stycznia 2012 r., na karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na jej poczet okresów zatrzymania w dniach od 17 stycznia 2012 r. do 18 stycznia 2012 r. i od 25 stycznia 2012 r. do 27 stycznia 2012 r.;

8. zaocznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Śródmieścia z dnia 22 lutego 2013 r. w sprawie V K 1980/12, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełniony w okresie od 8 do 12 maja 2012 r., na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

9. Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 19 marca 2013 r. w sprawie V K 1812/12, za czyn z art. 280 § 1 k.k., popełniony w dniu 11 stycznia 2012 r., na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 (pięciu) lat próby i zaliczeniem na jej poczet okresu zatrzymania od 2 sierpnia 2012 r. do 3 sierpnia 2012r.;

***

I.  rozwiązuje kary łączne pozbawienia wolności, wymierzone wyrokami, opisanymi w punktach 1 i 2 części wstępnej wyroku łącznego i na podstawie art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 k.k. łączy kary pozbawienia wolności wymierzone tymi wyrokami oraz orzeka wobec skazanej A. D. (1) karę łączną 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności, orzeczonej w punkcie I części dyspozytywnej wyroku łącznego, zalicza skazanej okresy jej zatrzymania od dnia 28 do dnia 29 kwietnia 2010 r. i w dniu 2 lipca 2010 r. oraz okresy dotychczas odbytych kar pozbawienia wolności w sprawach, w których kary podlegają połączeniu w tym punkcie;

III.  na podstawie art. 85 k.k. oraz art. 86 § 1 i 2 k.k. łączy kary pozbawienia wolności i grzywny, wymierzone wyrokami, opisanymi w punktach 4, 5, 6, 7, 8 i 9 części wstępnej wyroku łącznego oraz orzeka wobec skazanej A. D. (1) karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

IV.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności, orzeczonej w punkcie III części dyspozytywnej wyroku łącznego, zalicza skazanej okresy jej zatrzymania od dnia 25 stycznia 2012 r. do dnia 27 stycznia 2012 r., od dnia 4 marca 2012 r. do dnia 6 marca 2012 r., od dnia 13 maja 2012 r. do dnia 14 maja 2012 r. i od dnia 2 sierpnia 2012 r. do dnia 3 sierpnia 2012 r. oraz okresy dotychczas odbytych kar pozbawienia wolności w sprawach, w których kary podlegają połączeniu w tym punkcie;

V.  pozostałe orzeczenia zawarte w wyrokach, opisanych w punktach 1, 2, 4, 5, 6, 7, 8 i 9 części wstępnej wyroku łącznego pozostawia do odrębnego wykonania;

VI.  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie o wydanie wyroku łącznego w zakresie wyroku, opisanego w punkcie 3 części wstępnej wyroku łącznego;

VII.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. L. z Kancelarii Adwokackiej we W. kwotę 206,64 zł brutto tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej obrony z urzędu;

VIII.  koszty postępowania o wydanie wyroku łącznego zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

III K 307/13 Uzasadnienie

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. D. (1) była skazana prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 1 grudnia 2010 r. w sprawie II K 977/10, za czyn z art. 281 k.k., popełniony w dniu 1 lipca 2010 r., na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności i za czyn z art. 160 § 2 k.k., popełniony w dniu 1/2 lipca 2010 r., na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności. Tymże wyrokiem wymierzono karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 (pięciu) lat próby, zaliczono na jej poczet okres zatrzymania A. D. (wówczas W.) w dniu 2 lipca 2010 r. oraz oddano ją pod dozór kuratora i zwolniono od ponoszenia kosztów sądowych. Wykonanie kary pozbawienia wolności zostało następnie zarządzone postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 20 sierpnia 2012 r. w sprawie XII Ko 807/12.

(dowód: akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia sygn. II K 977/10)

2. Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 21 października 2011 r. w sprawie III K 427/10, za czyn z art. 278 § 1 k.k., popełniony w dniu 21 kwietnia 2010 r., na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i za czyn z art. 280 § 1 k.k., popełniony w dniu 21 kwietnia 2010 r., na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, którym to wyrokiem wymierzono karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 (pięciu) lat próby. Tymże wyrokiem na poczet kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono A. D. (wówczas W.) okres zatrzymania od dnia 28 do dnia 29 kwietnia 2010 r. oraz zwolniono ją od ponoszenia kosztów sądowych. Wykonanie kary warunkowo zawieszonej zarządzono postanowieniem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 30 sierpnia 2012 r. w sprawie III Ko 107/12. Sąd Okręgowy we Wrocławiu stwierdził natomiast brak podstaw do zastosowania wobec A. D. art. 50 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 25 października 2013 r. poz. 1247) wobec przyjęcia zasady absorpcji przy wymiarze kary łącznej.

(dowód: akta Sądu Okręgowego sygn. III K 427/10)

3. zaocznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 30 maja 2012 r. w sprawie II K 429/12, za czyn z art. 278 § 1 k.k., popełniony w dniu 27 marca 2012 r., na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 (pięciu) lat próby i 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzyw, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych. Tymże wyrokiem zasądzono od A. D. koszty procesu oraz opłatę w kwocie 220 zł. Przedmiotowy wyrok został przekształcony postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 4 marca 2014 r. w sprawie II K 429/12 w ten sposób, iż po przyjęciu, że czyn stanowi wykroczenie, orzeczoną uprzednio karę pozbawienia wolności zmieniono na karę 30 (trzydziestu) dni aresztu z warunkowym zawieszeniem jego wykonania na okres 1 (jednego) roku.

(dowód: akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej sygn. II K 429/12)

4. Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 13 czerwca 2012 r. w sprawie V K 678/12, za czyn z art. 278 § 1 k.k., popełniony w dniu 4 marca 2012 r., na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 (dwóch) lat próby oraz 40 (czterdziestu) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych. Tymże wyrokiem na poczet orzeczonej grzywny zaliczono okres zatrzymania A. D. (wówczas A. W.) od dnia 4 marca 2012 r. do dnia 6 marca 2012 r., orzeczono o dowodach rzeczowych oraz zwolniono ją od ponoszenia kosztów postępowania.

(dowód: akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia sygn. V K 678/12)

5. Sądu Rejonowego w Opolu z dnia 6 września 2012 r. w sprawie II K 654/12, za czyn z art. 278 § 1 k.k., popełniony w dniu 5 czerwca 2012 r., na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 (trzech) lat próby i 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych. Tymże wyrokiem na poczet grzywny zaliczono A. D. okres jej zatrzymania od dnia 5 czerwca 2012 r. do dnia 6 czerwca 2012 r. oraz zwolniono ją od ponoszenia kosztów sądowych.

(dowód: akta Sądu Rejonowego w Opolu sygn. II K 654/12)

6. Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej z dnia 29 października 2012 r. w sprawie II K 961/12, za czyn z art. 278 § 1 k.k., popełniony w dniu 13 maja 2012 r., na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 (czterech) lat próby i 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych Tymże wyrokiem na poczet orzeczonej grzywny zaliczono okres zatrzymania A. D. w dniach od 13 maja 2012 r. do 14 maja 2012 r., orzeczono o dowodach rzeczowych i zwolniono ją od ponoszenia kosztów postępowania.

(dowód: akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej sygn. II K 961/12)

7. Zaocznym wobec A. D. Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 22 stycznia 2013 r. w sprawie V K 1041/12 , za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., popełniony w okresie od 20 listopada 2011 r. do 25 stycznia 2012 r., na karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na jej poczet okresów zatrzymania w dniach od 17 stycznia 2012 r. do 18 stycznia 2012 r. i od 25 stycznia 2012 r. do 27 stycznia 2012 r. Tymże wyrokiem zasądzono od A. D. odszkodowania na rzecz pokrzywdzonych, orzeczono o dowodach rzeczowych oraz zwolniono ją od ponoszenia kosztów sądowych.

(dowód: akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia sygn. V K 1041/12)

8. Zaocznym Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Śródmieścia z dnia 22 lutego 2013 r. w sprawie V K 1980/12, za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełniony w okresie od 8 do 12 maja 2012 r., na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Tymże wyrokiem orzeczono wobec A. D. obowiązek naprawienia szkody, orzeczono o dowodach rzeczowych oraz zwolniono ją od ponoszenia kosztów sądowych.

(dowód: akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia sygn. V K 1980/12)

9. Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 19 marca 2013 r. w sprawie V K 1812/12, za czyn z art. 280 § 1 k.k., popełniony w dniu 11 stycznia 2012 r., na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 (pięciu) lat próby. Tymże wyrokiem zaliczono na poczet kary okres zatrzymania A. D. od dnia 2 sierpnia 2012 r. do dnia 3 sierpnia 2012r., orzeczono o obowiązku naprawienia szkody i o dowodach rzeczowych oraz zwolniono ją od ponoszenia kosztów sądowych.

(dowód: akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia sygn. V K 1812/12)

A. D. była dotychczas 10-krotnie karana przez sądy polskie za czyny o różnorodnej kwalifikacji prawnej, przeważnie za kradzieże i rozboje, a także za podobne czyny przez sądy zagraniczne.

(dowód: dane o karalności k. 75-78)

Podczas odbywania kary A. D. raz została nagrodzona regulaminowo za wykonywanie prac społecznych, a także raz była karana dyscyplinarnie za łamanie podstawowych zasad, obowiązujących w oddziale. Przeprowadzano z nią także rozmowy dyscyplinujące, które nie przynosiły rezultatu. W ostatnim okresie zachowanie skazanej uległo poprawie. Nie przejawia ona zachowań charakterystycznych dla podkultury więziennej, nie przejawia tendencji do zachowań agresywnych i autoagresywnych. A. D. odbywa karę na oddziale terapeutycznym dla uzależnionych od środków odurzających lub psychotropowych. Jest uzależniona od narkotyków.

(dowód: opinia o skazanym k. 39)

Skazana wniosła o połączenie kar, orzeczonych wobec niej wyrokami: Sądu Okręgowego we Wrocławiu w sprawie III K 427/10 i Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia w sprawach II K 977/10, V K 1041/12 oraz V K 1980/12, uzasadniając wniosek zamiarem jak najszybszego powrotu do roli matki, podjęcia pracy i ewentualnie nauki.

Dla wydania wyroku łącznego, zgodnie z dyspozycją art. 569 § 1 k.p.k., niezbędnym jest zaistnienie warunków do orzeczenia kary łącznej, przewidzianych w art. 85 k.k. Koniecznym jest zatem by przestępstwa, za które orzeczono kary tego samego rodzaju, lub inne, podlegające łączeniu, sprawca popełnił zanim zapadł pierwszy, choćby nieprawomocny, wyrok skazujący. Taka sytuacja w przedmiotowej sprawie ma miejsce odnośnie kar, orzeczonych wyrokami w sprawach II K 977/10 i III K 427/10 oraz odrębnie w pozostałych sprawach, za wyjątkiem sprawy II K 429/12, gdzie czyn, za który A. D. została ukarana, stanowi wykroczenie, zatem orzeczona za niego kara nie podlega łączeniu. Z tych przyczyn wobec istnienia dwóch odrębnych realnych zbiegów przestępstw należało orzec dwie odrębne kary łączne pozbawienia wolności, karę łączną grzywny oraz umorzyć postępowanie o objęcie wyrokiem łącznym kary wymierzonej za wykroczenie. Zgodnie zaś z dyspozycją art. 92a k.k. wyrokiem łącznym nie obejmuje się orzeczeń skazujących, wydanych w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, dlatego kary, orzeczone przez te sądy wobec A. D. nie były przedmiotem niniejszego postępowania.

Zgodnie z treścią Uchwały Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2005 r. w sprawie I KZP 36/04, stanowiącej zasadę prawną, określenie „zanim zapadł pierwszy wyrok” odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnych przestępstw. Oceny zbiegu realnego, pozwalającego na orzeczenie kary łącznej, należy dokonywać z perspektywy postępowania sprawcy – czy kolejnych przestępstw dopuszczał się po wydaniu wobec niego wyroku (bądź wyroków) czy przed nim (przed nimi). Tylko zaś te ostatnie tworzą zbieg realny, pozwalający na orzeczenie kary łącznej. Brak jest natomiast przeszkód do utworzenia dwóch lub więcej zbiegów realnych, skutkujących wydaniem więcej niż jednej kary łącznej, co miało miejsce w przedmiotowej sprawie.

Przy orzekaniu kar łącznych pozbawienia wolności Sąd miał na uwadze zarówno zasady orzekania kary łącznej, określone w art. 86 § 1 i 2 k.k. oraz art. 89 § 1 k.k., jak i dyrektywy ogólne wymiaru kary, poza okolicznościami, które legły u podstaw wymiaru kar składowych. Sąd uwzględnił zarówno odległości czasowe między poszczególnymi czynami jak i charakter związków podmiotowo-przedmiotowych między zbiegającymi się przestępstwami, a ponadto okoliczności, jakie miały miejsce po zapadnięciu wyroków w opisanych sprawach. Decydujące znaczenie miał zaś wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Przy wymiarze kary łącznej grzywny uwzględniono również sytuację majątkową skazanej.

O. na wymiar kar łącznych wpłynął luźny związek przedmiotowo-podmiotowy między zbiegającymi się przestępstwami i odległości czasowe między tymi czynami, jak również uporczywa niepoprawność sprawczyni, wyrażająca się w jej wielokrotnej karalności. Szczególnie łącząc kary pozbawienia wolności w sprawach II K 977/10 i III K 427/10 i wymierzając karę łączną w górnych granicach Sąd miał na uwadze, iż w zaledwie miesiąc po zapadnięciu wyroku Sądu Okręgowego A. D. powróciła do popełniania przestępstw tego samego rodzaju, wielokrotnie dopuszczając się czynów karalnych. Okolicznością łagodzącą przy wymiarze kary łącznej nie może być, analogicznie jak przy wymiarze kar składowych, fakt uzależnienia od środków odurzających. Przy wymiarze natomiast kary łącznej pozbawienia wolności za czyny, stanowiące drugi chronologicznie zbieg przestępstw, uwzględniono znacznie bliższe odległości czasowe między nimi, co zadecydowało o wymiarze tej kary przy zastosowaniu zasady asperacji. Całokształt okoliczności ujawnionych w sprawie, w tym opinia o skazanej, nie pozwoliły na wymierzenie tej kary w granicach dopuszczających możliwość warunkowego zawieszenia jej wykonania. Dla wymiaru tej kary nie bez znaczenia jest także fakt, iż zaledwie dwa miesiące po zapadnięciu ostatniego wyroku skazującego A. D. została doprowadzona do Zakładu Karnego i w warunkach izolacji przebywa do chwili obecnej.

Okolicznością łagodzącą jest młody wiek skazanej.

Wbrew wnioskowi obrońcy skazanej zastosowanie zasady pełnej absorpcji w przedmiotowej sprawie nie jest zasadne. Wymiar kary łącznej w oparciu o tę zasadę może bowiem mieć miejsce w tych przypadkach, gdy granica między realnym a pomijalnym zbiegiem przestępstw nie jest zarysowana zbyt wyraźnie, gdy z przestępstw pozostających w zbiegu jedno dominuje w ocenie całości zdarzeń. W przedmiotowej zaś sprawie taka sytuacja nie miała miejsca. Instytucja kary łącznej nie jest bowiem przewidziana jako premia dla przestępcy, popełniającego większą ilość przestępstw.

Na podstawie stosownych przepisów na poczet orzeczonych kar łącznych pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanej okresy jej zatrzymania i tymczasowego aresztowania oraz okresy dotychczas odbytych kar pozbawienia wolności w przedmiotowych sprawach, zaś pozostałe orzeczenia, zawarte w opisanych wyrokach, z uwagi na ich treść pozostawił do odrębnego wykonania.

Mając na uwadze sytuację majątkową A. D., przebywającej w warunkach pozbawienia wolności, uznać należy, że poniesienie przez nią kosztów sądowych, związanych z wydaniem wyroku łącznego, byłoby zbyt uciążliwe. Z tych przyczyn zatem na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. skazana została zwolniona od ponoszenia tychże kosztów.