Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V GC 21/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lipca 2013 roku

Sąd Rejonowy w Ostrołęce V Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marianna Grzyb

Protokolant: Katarzyna Chaberek

po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2013 roku w Ostrołęce

na rozprawie sprawy z powództwa

L. M.

przeciwko

(...) Spółka Jawna” w R.

o zapłatę 65.563,00 zł

orzeka:

utrzymuje nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z dnia 13.12.2012 roku w mocy w całości.

SSR Marianna Grzyb

UZASADNIENIE

Powód L. M. w pozwie skierowanym przeciwko „ (...) Spółka Jawna” w R. wniósł o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym, że pozwana spółka ma zapłacić na jego rzecz kwotę 65.563 zł z ustawowymi odsetkami za okres zwłoki oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu żądania pozwu powód podał, że wykonywał na rzecz pozwanej spółki prace budowlane w zakresie instalacji wodno – kanalizacyjnych, za które pozwana nie zapłaciła.

W dniu 13.12.2012 r. Sąd wydał nakaz zapłaty, w którym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwana w ustawowym terminie wniosła zarzuty od wydanego nakazu zapłaty, a w nich o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania. Pozwana podniosła brak łączącego strony stosunku prawnego i brak wykazania zasadności żądania pozwu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony współpracowały ze sobą od kilku lat. Powód wraz ze swoimi pracownikami wykonywał dla pozwanej prace budowlane w zakresie instalacji wodno – kanalizacyjnej na różnych obiektach.

( okoliczność bezsporna )

Strony umówione były na wynagrodzenie w wysokości 25 zł netto za godzinę.

( dowód: zeznania powoda L. M. –k. 119 verte, zeznania słuchanego w charakterze strony pozwanej W. O. – k. 120, zeznania świadków: L. Z. – k. 118 verte, D. D. – k.119 )

Prace wykonywane były głównie w S., gdzie wykonanie ze strony pozwanej spółki nadzorowała kierownik E. J., która wskazywała powodowi co ma być robione, sprawdzała ilość osób pracujących w danym dniu, ilość przepracowanych godzin oraz sprawdzała wykonanie. Po sprawdzeniu wpisywała ilość przepracowanych godzin i na koniec miesiąca wystawiała pokwitowanie co do ilości przepracowanych przez powoda i jego ludzi godzin.

Powód ze swoimi pracownikami wykonywał roboty w zakresie instalacji wodno – kanalizacyjnej na budowach w W. m. in. przy ul (...).

Na każdej z budów sytuacja wyglądała podobnie tj. nadzorujący budowę kierownik wskazywał powodowi zakres robót oraz potwierdzał ilość pracujących osób i ilość przepracowanych godzin.

Powód w swoim notesie również zapisywał przepracowane godziny.

Faktury były wystawiane po dokonaniu wspólnych ustaleń przez powoda i W. O., na podstawie „ karteczek” z potwierdzeniem ilości godzin przepracowanych podpisanych przez kierowników z poszczególnych budów. W. O. wskazywał też na który obiekt ma być wystawiona faktura. W. O. w większości przypadków odbierał i zatrzymywał przekazywane przez powoda zestawienia przepracowanych godzin oraz przyjmował wystawione przez powoda faktury, co potwierdzał własnoręcznym podpisem.

( dowód: zeznania powoda w charakterze strony – k. 119 -120, zeznania W. O. słuchanego za stronę pozwaną – k. 120 – 120 verte )

Powód wystawił stronie pozwanej w okresie od lipca 2011 r. do maja 2012 r. pięć faktur tj.

- nr (...) z dnia 29.07.2011 r. na kwotę 20.088 zł brutto

- nr (...) z dnia 30.09.2011 r. na kwotę 28.728 zł brutto

- nr (...) z dnia 21.10.2011 r. na kwotę 23.841 zł brutto

- nr (...) z dnia 30.04.2012 r. na kwotę 72.900 zł brutto

- nr (...) z dnia 31.05.2012 r. na kwotę 12.663 zł brutto

Łączna wartość wystawionych przez powoda na rzecz strony pozwanej faktur VAT opiewała na kwotę 158.220 zł.

( dowód: w/w faktury – k. 19 – 23 )

Na poczet tych należności pozwana dokonała częściowych wpłat, które powód zaliczył zgodnie ze wskazaniem dłużnika.

Pozwana dokonała następujących wpłat:

- w dniu 29.12.2011 r. – w kwocie 15.000 zł na poczet faktury nr (...) jako najwcześniej wymagalnej

- w dniu 4.05.2012 r. – w kwocie 13.728 zł na poczet faktury nr (...) - zgodnie ze wskazaniem dłużnika

- w dniu 8.06.2012 r. – w kwocie 10.000 zł na poczet faktury nr (...) – zgodnie ze wskazaniem pozwanej

- w dniu 9.07.2012 r. – w kwocie 15.000 zł na poczet faktury nr (...) – zgodnie ze wskazaniem dłużnika

- w dniu 9.08.2012 r. – w kwocie 10.000 zł na poczet faktury nr (...) – zgodnie ze wskazaniem pozwanej

- w dniu 24.09.2012 r. – w kwocie 5.088 zł na poczet faktury nr (...) – zgodnie ze wskazaniem dłużnika

- w dniu 10.10.2012 r. – w kwocie 6.841 zł na poczet faktury nr (...) – zgodnie ze wskazaniem pozwanej

( dowód: wydruk z rachunku bankowego powoda za okres od 7.10.2011 r. do 10.10.2012 r. – k. 25 i nast. )

Pozwana dokonała też na rzecz powoda wpłaty gotówkowej w dniu 14.05.2012 r. w kwocie 17.000 zł na poczet faktury nr (...).

( potwierdzenie wpłaty gotówkowej – k. 28 )

Suma wpłat dokonanych przez pozwaną na poczet należności wynikających z w/w faktur wyniosła 92.657 zł i do zapłaty pozostała kwota 65.563 zł, na którą składają się: kwota 15.000 zł z faktury nr (...), kwota 17.000 zł z faktury nr (...), kwota 20.900 zł z faktury nr (...) i kwota 12.663 zł z faktury nr (...).

Pismami z dnia 10 września 2012 r. i 20 września 2012 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty łącznej kwoty 80.665,50 zł.

( dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 10.09.2012 r. – k. 29 i z dnia 20.09.2012 r. – k. 30 )

W dniu 5 listopada 2012 r. pozwana wpłaciła na konto powoda kwotę 7.290 zł, pozostałej kwoty nie zapłaciła.

Sąd zważył co następuje:

Roszczenie powoda jest uzasadnione i zasługuje na uwzględnienie.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, że strony łączyła umowa o dzieło, której przedmiotem było wykonanie przez powoda robót wodno – kanalizacyjnych na obiektach wskazanych przez pozwaną.

Zgodnie z treścią art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

W przedmiotowej sprawie powód zobowiązał się do wykonania robót wodno – kanalizacyjnych i takie roboty wykonał, a ich odbiór potwierdzali na każdym z obiektów kierownicy budów.

Strony ustaliły też wysokość wynagrodzenia za wykonanie dzieła na kwotę 25 zł netto za roboczogodzinę. Stosownie do brzmienia art. 628 § 1 k.c. wysokość wynagrodzenia za wykonanie dzieła można określić przez wskazanie podstaw do jego ustalenia i – w ocenie Sądu Rejonowego – ustalona stawka godzinowa stanowi podstawę ustalenia wynagrodzenia dzieła.

W ocenie Sądu wiarygodne i przekonywujące są zeznania przesłuchanych w sprawie świadków oraz powoda co do ilości i jakości wykonanych prac wodno – kanalizacyjnych, odbioru tych prac oraz potwierdzania wykonania robót, a powoda również w części dotyczącej wystawiania faktur. Każda z faktur została odebrana przez W. O. po sprawdzeniu zestawienia przepracowanych godzin przez powoda i jego pracowników i przez niego podpisana.

Zdaniem Sądu Rejonowego powód udowodnił swoje roszczenie.Powód wykazał bowiem, że strony łączyła umowa, wykazał też istnienie zobowiązania pozwanej, tak co do zasady, jak i wysokości.

Niewiarygodne – w ocenie Sądu Rejonowego – są podnoszone przez pozwaną zarzuty, że powód nie przedstawił żadnych dowodów potwierdzających istnienie jego wierzytelności, a załączone do pozwu faktury nie mogą stanowić dowodu na wykonanie prac oraz jakości prac.

Przesłuchany w charakterze strony pozwanej W. O. potwierdził, że uzgodnił z powodem stawkę godzinową i potwierdził, że miała ona wynosić 25 zł netto. W. O. zeznał, iż za nadzorowanie robót powoda odpowiedzialny był inżynier albo kierownik robót i oni odpowiedzialni byli za potwierdzanie ilości przepracowanych przez powoda i jego pracowników godzin. W. O. przyznał też, że przed wystawieniem faktur spotykał się z powodem i podpisywał faktury ponieważ „godziny się zgadzały” ( k.120 ).

Przyznane przez W. O. okoliczności potwierdzają, że powód wraz ze swoimi pracownikami wykonywał dla pozwanej prace w zakresie instalacji wodno – kanalizacyjnej i przepracował wskazywaną ilość godzin.

Sąd odmówił wiary zeznaniom W. O. w części, która dotyczy wskazywania miejsca wykonywania robót, które ma być wpisane na fakturach. W tej części Sąd dał wiarę zeznaniom powoda, są one bowiem przekonywujące i logiczne, a podpisanie faktur tylko potwierdza w/w okoliczność.

Dlatego też Sąd uznał, że powód udowodnił swoje żądanie i na podstawie art. 627 k.c. należy mu się wynagrodzenie.

Ze wskazanych wyżej przyczyn Sąd na podstawie art. 496 k.p.c. utrzymał wydany w dniu 13 grudnia nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym w całości.

SSR Marianna Grzyb