Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 26 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2014 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. w S.

przeciwko T. T.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kępnie VI Zamiejscowego Wydziału Cywilnego z/s w O.

z dnia 11 kwietnia 2013r. sygn. akt VI C 63/13

I oddala apelację

II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 300 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

II Ca 235/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Kępnie VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w O. zasądził od pozwanego T. T. na rzecz powoda (...) S.A. w S. ustawowe odsetki od kwoty 3.243,12 zł. za okres od dnia 17 września 2010 r. do dnia 14 czerwca 2011 r., umorzył postępowanie w pozostałym zakresie i orzekł o kosztach postępowania.

Rozstrzygnięcie swoje sąd pierwszej instancji oparł na następujących ustaleniach: powód zawarł z osobą wynajmującą od pozwanego lokal użytkowy znajdujący się w G. przy ulicy (...), umowę ubezpieczenia środków obrotowych oraz wyposażenia tego lokalu (polisa nr (...)). W okresie objętym ubezpieczeniem - w dniu 13 stycznia 2010 r. doszło do zalania przedmiotowego lokalu, w wyniku czego uszkodzeniu uległy stałe elementy lokalu i jego wyposażenie oraz środki obrotowe wskazane w protokole szkody z dnia 19 stycznia 2010 r. Przyczyną zalania lokalu był zalegający na dachu śnieg. Odszkodowanie ustalono na kwotę 3.243,12 zł. i zostało ono wypłacone poszkodowanemu w dniu 10 lutego 2010 r.

Pozwany zawarł z (...) S.A. w W. umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Ubezpieczyciel pozwanego uiścił powodowi w toku niniejszego postępowania – to jest w dniu 14 czerwca 2011 r. dochodzoną przedmiotowym pozwem kwotę 3.243,12 zł.

Po dokonaniu powyższych ustaleń sąd pierwszej instancji stwierdził, że roszczenie powoda zostało uznane co do zasady skoro ubezpieczyciel pozwanego uregulował należność główną i po cofnięciu w tej części powództwa zostało ono w tym zakresie umorzone, natomiast za uzasadnione, zdaniem sądu, należało zasądzić odsetki za okres opóźnienia w zapłacie.

Apelację od powyższego wyroku w części zasądzającej odsetki i koszty postępowania wniósł powód zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 822 § 4 k.c. oraz naruszenie przepisów prawa procesowego – art. 100 k.p.c. przez jego niezastosowanie. W konsekwencji pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Powód wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja nie jest zasadna.

Powód w niniejszej sprawie dochodził od pozwanego, który odpowiada za szkodę, zwrotu wypłaconego poszkodowanemu odszkodowania. Zasadność roszczenia nie budziła wątpliwości z uwagi na to, że ubezpieczyciel pozwanego uznał roszczenie i zwrócił powodowi należność z tytułu wypłaconego przez powoda odszkodowania. Nie kwestionowane są także daty: zarówno wezwania pozwanego do zwrotu należności – 17 września 2010 r. jak i również zwrotu przez ubezpieczyciela pozwanego wypłaconego odszkodowania – a mianowicie 14 czerwca 2011 r.

Pozwany w apelacji zarzuca jedynie, że powód winien dochodzić całej należności, a więc także odsetek za zwłokę, od ubezpieczyciela pozwanego a nie od osoby odpowiedzialnej za szkodę to jest pozwanego.

Zgodnie z art. 822 § 4 k.c. uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela. Przepis stanowi wyraźnie, że uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia OC może, a więc nie musi, dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela. Z treści powołanego przepisu wynika, że jeżeli osoba ponosząca odpowiedzialność cywilną za szkodę jest ubezpieczona w zakresie odpowiedzialności cywilnej, poszkodowany ma dwóch dłużników: tę osobę oraz ubezpieczyciela. Omawiany przepis nie wyklucza możliwości żądania przez poszkodowanego odszkodowania wyłącznie od osoby odpowiedzialnej za szkodę. Jeżeli ubezpieczyciel zapłaci poszkodowanemu należne mu odszkodowanie, to ustaje obowiązek odszkodowawczy ubezpieczonego. Obowiązek ten ustaje jedynie w takim zakresie w jakim należne odszkodowanie zostało wypłacone. W przedmiotowej sprawie ubezpieczyciel pozwanego zwrócił powodowi jedynie kwotę odszkodowania natomiast odsetki za zwłokę od dnia wezwania do zapłaty do dnia zapłaty należności nie zostały uregulowane. Ich zasadność wynika z art. 481 § 1 k.c. W związku z powyższym uznać należy, że apelacja nie jest zasadna i jako taka winna ulec oddaleniu.

W tym stanie rzeczy i na zasadzie art. 385 k.p.c. orzeczono jak w wyroku.