Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Pz 66/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 28 maja 2014 r. Sąd Rejonowy w Kutnie, IV Wydział Pracy na podstawie art. 177 § 1 pkt 4 kpc zawiesił postępowanie w sprawie z powództwa M. K. przeciwko (...) spółdzielni mieszkaniowej (...) w K. o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy do czasu prawomocnego zakończenia sprawy II K 175/14 prowadzonej przed Sądem Rejonowym w Kutnie II Wydział Pracy.

W uzasadnieniu swego stanowiska Sąd Rejonowy podniósł, iż pozwem z dnia 30 grudnia 2013 roku powódka M. K. wniosła o przywrócenie do pracy w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K. i zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy. Postępowanie jest związane z odwołaniem się powódki od oświadczenia pracodawcy z dnia 18 grudnia 2013 roku, na mocy którego pozwany rozwiązał z powódką umowę o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych polegających na wystawieniu zaświadczenia z dnia 12 maja 2012 roku o wartości lokalu mieszkalnego z bezprawnym użyciem pieczęci firmowych pracodawcy a ponadto zaświadczenie dotyczyło danych, które nie znajdują się w posiadaniu spółdzielni. Przeciwko powódce toczy się, postępowanie karne w sprawie II K 175/14 o to, że w dniu 12 maja 2014 roku będąc zatrudnioną na stanowisku administratora pozwanej spółdzielni w celu użycia za autentyczny podrobiła dokument w postaci zaświadczenia o wartości lokalu z dnia 12 maja 2012 roku w ten sposób, iż nie będąc do tego upoważnioną sporządziła ten dokument a następnie pod jego treścią naniosła pieczęć o treści zarządca oraz podpisała się podczas gdy takie stanowisko nie zawiera się w strukturach pozwanego zaś spółdzielnia nie jest władna wystawiać takich zaświadczeń. Postępowanie to zostało umorzone jednak wobec zaskarżenia orzeczenia w tym przedmiocie nie zostało prawomocnie zakończone. Zdaniem sądu nie ulega wątpliwości, iż przyczyny rozwiązania z powódką umowy o pracę choć oparte na ciężkim naruszeniu podstawowych obowiązków pracowniczych a nie na popełnieniu przestępstwa korelują z zarzutami postawionymi w postępowaniu karnym. Tymczasem w przypadku gdyby w sprawie cywilnej możliwym było rozstrzygnięcie sprzeczne z ewentualnym wynikiem postępowania karnego możliwym jest zawieszenie postępowania w celu uniknięcia ewentualnej sprzeczności obu rozstrzygnięć zaś ewentualne skazanie pracownika może również rzutować na orzeczenie sądu pracy rozpoznającego sprawę również w zakresie czy pracownik dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych (tak też Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 02.02.2010r II PK 157/09 niepubl., wyroku z dnia 14.01.2009r IV CSK 358/08 niepubl., w wyroku z dnia 21.02.2007r I CSK 412/06 niepubl;., w wyroku z dnia 05.03.1999r OSNP nr 9 z 2000 poz. 350). W tym stanie rzeczy na podstawie art. 177§1 p. 4 kpc. wobec zbieżności przyczyn rozwiązania stosunku pracy z zarzutami postawionemu powódce w akcie oskarżenia zasadnym było zawieszenie niniejszego postępowania do czasu prawomocnego zakończenia sprawy II K 175/14.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł pełnomocnik strony pozwanej.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie przepisów postępowania w postaci art. 177 § 1 pkt 4 kpc polegające na jego zastosowaniu w skutek błędnego przyjęcia przez Sąd, że rozpoznanie niniejszej sprawy zależy od wyniku postępowania karnego w sprawie II K 175/14.

Skarżący podniósł, iż pozwany rozwiązał z powódka umowę o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 kp z uwagi na ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych. Dla oceny zasadności tego wypowiedzenia, wynik postępowania karnego nie ma żadnego znaczenia. Ocena zachowania powódki polegającego na wystawieniu w sposób nieuprawniony zaświadczenia z dnia 12 maja 2012 r. z punktu widzenia art. 52 § 1 pkt 1 kp jest bowiem oparta na zupełnie innych przesłankach, niż ocena tego samego działania z punktu widzenia prawa karnego. Wynik postępowania karnego mógłby mieć znaczenie gdyby pozwany rozwiązał z powódką umowę o pracę na podstawie art. 52 § 1 pkt 2 kp powołując się na popełnienie przez nią w trakcie trwania umowy o prace oczywistego przestępstwa co uniemożliwia jej dalsze zatrudnienie na zajmowanym stanowisku. Zawieszenie postępowania w tym stanie faktycznym nie jest zatem konieczne.

Z uwagi na powyższe skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

W odpowiedzi na powyższe pełnomocnik powódki wniósł o oddalenie wniesionego zażalenia i zasadzenie kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 177 § 1 pkt 4 kpc sąd może zawiesić postępowanie z urzędu jeżeli ujawni się czyn, którego ustalenie w drodze karnej lub dyscyplinarnej mogłoby wywrzeć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy cywilnej.

Przepis ten daje sądowi możliwość fakultatywnego zawieszenia postępowania w sytuacji, gdy wynik innej, toczącej się już sprawy karnej, ma zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia rozpatrywanej sprawy. Ujawnienie się czynu, którego ustalenie w drodze karnej lub dyscyplinarnej mogłoby wywrzeć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy cywilnej zachodzi wtedy, gdy fakt popełnienia przestępstwa lub wykroczenia dyscyplinarnego ma prejudycjalne znaczenie dla odpowiedzialności cywilnej pozwanego. Inny charakter ma natomiast przypadek, w którym przepisy uzależniają powstanie określonych skutków od tego, czy miało miejsce przestępstwo. W tym przypadku sąd w postępowaniu cywilnym nie jest władny oceniać tej okoliczności samodzielnie, lecz powinien obligatoryjnie zawiesić postępowanie do czasu stwierdzenia jej przez sąd karny, chyba że rozstrzygnięcie tej kwestii w postępowaniu karnym okaże się niemożliwe z przyczyn procesowych.

Zawieszenie postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 4 kpc z uwagi na toczące się postępowanie karne nie jest więc obligatoryjne i zależy od rozważenia wpływu ustaleń postępowania karnego na rozstrzygnięcie sprawy cywilnej (wyr. SN z 4.12.1998 r., I PKN 486/98, OSNAPiUS 2000, Nr 2, poz. 63).

Jeżeli toczące się postępowanie karne dotyczy czynu będącego przyczyną rozwiązania umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 kp, to sąd pracy powinien zawiesić postępowanie, gdy dochodzi do wniosku, iż pracownik nie dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 177 § 1 pkt 4 w zw. z art. 11 KPC; wyr. SN z 5.3.1999 r., I PKN 610/98, OSNAPiUS 2000, Nr 9, poz. 350).

Przedmiotem niniejszego postępowania jest rozstrzygniecie co do prawa powódki do przywrócenia do pracy i wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy w związku z nieuprawnionym rozwiązaniem przez pracodawcę stosunku pracy bez wypowiedzenia. W oparciu o materiał dowodowy zgromadzony w sprawie Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, iż wskazana powódce przyczyna rozwiązania stosunku pracy koreluje z zarzutami postawionymi jej w postępowaniu karnym, a rozstrzygniecie w sprawie pozostaje otwarte.

W myśl art. 11 kpc, ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa wiążą sąd w postępowaniu cywilnym. Na gruncie rozpoznawanej sprawy w związku z brakiem prawomocnego zakończenia postępowania karnego – postanowienie w przedmiocie umorzenia postępowania zostało zaskarżone - nie można wykluczyć, że postępowanie karne zakończy się wyrokiem skazującym, którego ustaleniami sąd w postępowaniu cywilnym byłby związany. Wskazane kwestie mają prejudycjalne znaczenie dla odpowiedzialności cywilnej pozwanego. Z tych też względów, postępowanie w sprawie należało zawiesić.

Z uwagi na powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc oddalił zażalenie jako bezzasadne.

O kosztach zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym orzeczono na podstawie art. 98 kpc w zw. z 13 ust. 2 pkt 1 w zw. z §12 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461 ze zm.) biorąc pod uwagę wartość każdego ze zgłoszonych roszczeń.

Przewodniczący: Sędziowie:

Z./ Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron.