Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VU 83/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 kwietnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSR del. Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2014 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku A. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o ekwiwalent za deputat węglowy

na skutek odwołania A. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 12 grudnia 2013 r. sygn. (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje wnioskodawcy A. N. prawo do wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za deputat węglowy.

Sygn. akt VU 83/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 grudnia 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w T. odmówił wnioskodawcy A. N. prawa do wypłaty ekwiwalentu za deputat węglowy.

A. N. odwołał się od tej decyzji w dniu 8 stycznia 2014 roku, wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie mu prawa do wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za deputat węglowy jako byłemu pracownikowi kolejowemu.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu podniósł, że ekwiwalent za deputat węglowy przysługuje jedynie tym pracownikom kolejowym, którzy przed przejściem na rentę lub emeryturę byli zatrudnieni na kolei. Tymczasem wnioskodawca przed przyznaniem renty nie był zatrudniony na kolei, a zatem prawo do ekwiwalentu za deputat węglowy mu nie przysługuje.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. N. w okresie od dnia 1 sierpnia 1971r. do 31 maja 2010r. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy, w jednostkach organizacyjnych pp. (...), (...) S.A. oraz w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialności w W. jako starszy monter specjalista, starszy zawiadowca urządzeń telekomunikacyjnych, specjalista teletechnik ds. utrzymania infrastruktury. Przy czym okres od dnia 1 sierpnia 1971r. do 31 grudnia 2008r. był okresem zatrudnienia na kolei traktowanym jako wykonywanie pracy w szczególnych warunkach.

(dowód: świadectwo pracy z dnia 31 maja 2010r. – k. 7 akt rentowych)

W okresie od dnia 15 czerwca 2010r. do 10 kwietnia 2013r. wnioskodawca był zatrudniony na podstawie umowy o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P. jako kierownik działu administracyjno-gospodarczego.

(dowód: świadectwo pracy z 1.02.2011r. – k. 41 akt rentowych, zaświadczenie o pracy z 2.01.2012r. – k. 83 akt)

W dniu 8 grudnia 2010r. A. N., urodzony w dniu (...), złożył wniosek o rentę na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

(dowód: wniosek – k. 1-2 akt rentowych).

Decyzją z dnia 25 stycznia 2011r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w T. przyznał A. N. od dnia 1 lutego 2011r.do dnia 31 grudnia 2012r. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Do ustalenia podstawy wymiaru renty organ rentowy przyjął wynagrodzenie wnioskodawcy z 10 lat kalendarzowych tj. z lat 1994-2003 i ustalono wskaźnik wysokości podstawy wymiaru na 119,40%.

(dowód: decyzja ZUS z 25.01.2011r. – k.35 akt rentowych)

Decyzją z dnia 1 marca 2011r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w T. dokonał przeliczenia renty przysługującej A. N. przez zmianę okresu, z którego ustalono podstawę wymiaru świadczenia. Do ustalenia podstawy wymiaru renty organ rentowy przyjął wynagrodzenie wnioskodawcy z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu zatrudnienia tj. z lat 1984-2001, 2004 i 2006 i ustalono wskaźnik wysokości podstawy wymiaru na 130,81%.

(dowód: decyzja z dnia 1 marca 2011r. – k. 65 akt rentowych, załącznik do decyzji – k. 63 akt rentowych)

Decyzją z dnia 27 stycznia 2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w T. dokonał przeliczenia renty przysługującej A. N. przez uwzględnienie w wymiarze świadczenia okresu zatrudnienia od 1 kwietnia 2011r. do dnia 31 grudnia 2011r..

(dowód: decyzja ZUS z dnia 27 stycznia 2012r. – k. 101 akt rentowych)

Decyzją z dnia 24 stycznia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w T. dokonał przeliczenia renty przysługującej A. N. przez uwzględnienie w wymiarze świadczenia okresu zatrudnienia od 1 stycznia 2012r. do dnia 31 października 2012r. oraz przyznał wnioskodawcy prawo do dalszej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 30 listopada 2014r.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 24 stycznia 2013r. – k. 117 akt rentowych)

Decyzją z dnia 3 grudnia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w T. przyznał wnioskodawcy na okres od 1 czerwca 2013r. do dnia 30 listopada 2016r. prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy i dokonał przeliczenia renty. Do ustalenia podstawy wymiaru renty organ rentowy przyjął wynagrodzenie wnioskodawcy z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu zatrudnienia tj. z lat 1984-2001, 2004 i 2006 i ustalił wskaźnik wysokości podstawy wymiaru na 130,81%.

(dowód: decyzja ZUS z dnia 3.12.2013r. – k. 141 akt rentowych, orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z 18.11.2013r. – k. 151 akt rentowych)

W dniu 9 grudnia 2013r. A. N. wniósł o przyznanie ekwiwalentu pieniężnego za deputat węglowy jako byłemu pracownikowi kolejowemu. Wnioskodawca przez cały okres zatrudnienia na kolei był uprawniony do deputatu węglowego.

( dowód: wniosek – k. 147 akt)

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 74 ustęp 1 ustawy dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego (...) (Dz. U. Nr 84, poz. 948) byłemu pracownikowi kolejowemu pobierającemu emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, przyznaną na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin lub przepisów ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych albo przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych , a także członkom rodziny tego pracownika pobierającym po nim rentę rodzinną przyznaną na podstawie wymienionych przepisów, przysługuje prawo do deputatu węglowego w ilości 1800 kg węgla kamiennego rocznie, w formie ekwiwalentu pieniężnego.

Zgodnie z ust. 4 art. 74 ustawy prawo do deputatu węglowego nie przysługuje emerytowi lub renciście, jeżeli nie przysługiwało mu w okresie zatrudnienia, z tytułu którego powstało prawo do emerytury lub renty.

Przepis art. 74 ust. 1 ustawy przewiduje zatem możliwość nabycia prawa do deputatu węglowego byłemu pracownikowi kolejowemu również na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych , pod warunkiem jednak że prawo do deputatu węglowego przysługiwało mu w okresie zatrudnienia, z tytułu którego powstało prawo do emerytury lub renty.

W świetle powyższych przepisów należy więc stwierdzić, że prawo do deputatu węglowego przysługuje pracownikom pracującym na kolei. Przysługuje ono również byłym pracownikom kolejowym, którzy na podstawie właśnie tego zatrudnienia nabyli emeryturę lub rentę.

Tym samym przyznanie prawa do deputatu węglowego wyklucza, nie ostatnie przed przyznaniem prawa do renty zatrudnienie poza koleją - jak chce organ rentowy – ale jedynie nabycie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w oparciu o zatrudnienie wykonywane poza koleją. Podnoszona zatem przez organ rentowy okoliczność, że ostatnim zatrudnieniem wnioskodawcy przed przyznaniem mu prawa do renty nie było zatrudnienie na kolei, nie wyklucza przyznania mu prawa do ekwiwalentu za deputat węglowy.

Dla nabycia prawa do deputatu węglowego decydujące znaczenie ma ustalenie, czy wnioskodawcy przysługiwało prawo do deputatu węglowego w okresie zatrudnienia na kolei oraz czy nabycie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy nastąpiło w oparciu o zatrudnienie wykonywane na kolei.

Bezspornym w sprawie jest, że A. N. w okresie od dnia 1 sierpnia 1971r. do 31 maja 2010r. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy, w jednostkach organizacyjnych pp. (...), (...) S.A. oraz w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialności w W. jako starszy monter specjalista, starszy zawiadowca urządzeń telekomunikacyjnych, specjalista teletechnik ds. utrzymania infrastruktury. Przy czym okres jego zatrudnienia od dnia 1 sierpnia 1971r. do 31 grudnia 2008r. był – jak wynika ze świadectwa pracy wystawionego przez pracodawcę- okresem zatrudnienia na kolei traktowanym jako wykonywanie pracy w szczególnych warunkach. Nie ulega także wątpliwości, że wnioskodawca od 1 lutego 2011r. nieprzerwanie jest uprawniony do renty z tytułu niezdolności do pracy na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Podstawą ustalenia podstawy wymiaru renty wnioskodawcy – jak wynika z decyzji rentowych - są jego wynagrodzenia z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu zatrudnienia tj. z lat 1984-2001, 2004 i 2006. W w/w okresie, który stanowił podstawę ustalenia wymiaru renty, wnioskodawca pozostawał w zatrudnieniu na kolei i pobierał deputat węglowy.

Skoro zatem nabycie przez wnioskodawcę prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy nastąpiło w oparciu o zatrudnienie wykonywane na kolei, w czasie którego był on uprawniony do deputatu węglowego, to prawo do tego deputatu w świetle art. 74 ust 1 i 4 ustawy o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego (...) (Dz. U. Nr 84, poz. 948) przysługuje mu również jako byłemu pracownikowi kolejowemu, uprawnionemu do renty z tytułu niezdolności do pracy na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy na podstawie art. art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawcy prawo do wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za deputat węglowy.