Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Lidia Hojeńska

Protokolant: Ewelina Szymków

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej Agnieszki Winiarskiej

po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2014 r.

sprawy:

J. W. urodz. (...)

w B.

syna C. i D. zd. T.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 13 listopada 2008 roku, sygn. akt VIII K 567/08, za przestępstwo z art. 286 §1 k.k., popełnione w dniu 30 sierpnia 2007 roku, na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 (czterech) lat próby oraz karę grzywny w wysokości 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda, której wykonanie następnie zarządzono na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 11 maja 2012 roku;

II.  Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Fabryczna z dnia 20 stycznia 2010 roku, sygn. akt XII K 892/09, za przestępstwo z art. 286 §1 k.k., popełnione w dniu 1 sierpnia 2008 roku, na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 (pięciu) lat próby oraz karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 50 (pięćdziesiąt) złotych każda, której wykonanie następnie zarządzono na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 8 maja 2014 roku;

III.  Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 30 kwietnia 2010 roku, sygn. akt VI K 140/10, za przestępstwa: z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od 5 maja 2008 roku do 26 czerwca 2008 roku, na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, z art. 286 §1 k.k., popełnione w dniu 15 sierpnia 2008 roku, na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, którym to wyrokiem połączono orzeczone jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzono karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 (czterech) lat próby, której wykonanie następnie zarządzono na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 16 kwietnia 2014 roku oraz karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek po 10 (dziesięć) złotych każda;

IV.  Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 2 września 2011 roku, sygn. akt VI K 336/11, za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełnione w dniu 27 lipca 2009 roku, na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 (czterech) lat próby oraz karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

V.  Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 3 lipca 2013 roku, sygn. akt III K 239/12, zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 28 listopada 2013 roku, sygn. akt II AKa 376/13, za przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., popełnione w okresie od 9 marca 2010 roku do 27 sierpnia 2010 roku, na kare 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., popełnione w okresie od 29 czerwca 2010 roku do 9 lipca 2010 roku oraz w okresie od 9 lipca 2010 roku do 12 lipca 2010 roku, na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, z art. 286 § 1 k.k. i art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., popełnione w okresie od 3 sierpnia 2010 roku do 13 sierpnia 2010 roku, od 6 sierpnia 2010 roku do 27 sierpnia 2010 roku oraz w okresie od 5 lipca 2010 roku do 9 lipca 2010 roku, na karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, którym to wyrokiem połączono orzeczone jednostkowe kary pozbawienia wolności i orzeczono karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności, z zaliczeniem na poczet orzeczonej kary okresu zatrzymania i tymczasowego aresztowania od 18 lipca 2011 roku do 21 maja 2012 roku;

VI.  Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 3 września 2013 roku, sygn. akt VI K 897/12, zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 13 grudnia 2013 roku, sygn. akt IV Ka 839/13, za przestępstwa: z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 91 §1 k.k., popełnione w dniu 30 listopada 2007 roku, w 2007 roku, w dniu 19 grudnia 2007 roku, w dniu 17 stycznia 2008 roku, w dniu 9 czerwca 2008 roku, na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

*************************************************************************

I.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. oraz art. 569 § 2 k.p.k. łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego J. W. wyrokami opisanymi w punktach I, II, III części wstępnej wyroku łącznego i wymierza mu karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. oraz art. 569 § 2 k.p.k. łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego J. W. wyrokami opisanymi w punktach V i VI części wstępnej wyroku łącznego i wymierza mu karę łączną 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego obejmującego skazanie z wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 2 września 2011 roku, sygn. akt VI K 336/11;

IV.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie I wyroku zalicza okresy kar dotychczas odbytych;

V.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie II wyroku zalicza okres od 18 lipca 2011 roku do 21 maja 2012 roku oraz okresy kar dotychczas odbytych;

VI.  pozostałe orzeczenia nie objęte wyrokiem łącznym pozostawia do odrębnego wykonania;

VII.  zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt III K 155/14

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku postępowania jurysdykcyjnego Sąd ustalił następujący stan faktyczny istotny dla rozstrzygnięcia:

J. W. został skazany prawomocnymi wyrokami:

VII.  Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 13 listopada 2008 roku, sygn. akt VIII K 567/08, za przestępstwo z art. 286 §1 k.k., popełnione w dniu 30 sierpnia 2007 roku, na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 (czterech) lat próby oraz karę grzywny w wysokości 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda, której wykonanie następnie zarządzono na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 11 maja 2012 roku;

VIII.  Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Fabryczna z dnia 20 stycznia 2010 roku, sygn. akt XII K 892/09, za przestępstwo z art. 286 §1 k.k., popełnione w dniu 1 sierpnia 2008 roku, na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 (pięciu) lat próby oraz karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych po 50 (pięćdziesiąt) złotych każda, której wykonanie następnie zarządzono na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 8 maja 2014 roku;

IX.  Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 30 kwietnia 2010 roku, sygn. akt VI K 140/10, za przestępstwa: z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od 5 maja 2008 roku do 26 czerwca 2008 roku, na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, z art. 286 §1 k.k., popełnione w dniu 15 sierpnia 2008 roku, na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, którym to wyrokiem połączono orzeczone jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzono karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 (czterech) lat próby, której wykonanie następnie zarządzono na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 16 kwietnia 2014 roku oraz karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek po 10 (dziesięć) złotych każda;

X.  Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 2 września 2011 roku, sygn. akt VI K 336/11, za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełnione w dniu 27 lipca 2009 roku, na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 (czterech) lat próby oraz karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

XI.  Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 3 lipca 2013 roku, sygn. akt III K 239/12, zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 28 listopada 2013 roku, sygn. akt II AKa 376/13, za przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., popełnione w okresie od 9 marca 2010 roku do 27 sierpnia 2010 roku, na kare 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., popełnione w okresie od 29 czerwca 2010 roku do 9 lipca 2010 roku oraz w okresie od 9 lipca 2010 roku do 12 lipca 2010 roku, na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, z art. 286 § 1 k.k. i art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 §1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., popełnione w okresie od 3 sierpnia 2010 roku do 13 sierpnia 2010 roku, od 6 sierpnia 2010 roku do 27 sierpnia 2010 roku oraz w okresie od 5 lipca 2010 roku do 9 lipca 2010 roku, na karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, którym to wyrokiem połączono orzeczone jednostkowe kary pozbawienia wolności i orzeczono karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności, z zaliczeniem na poczet orzeczonej kary okresu zatrzymania i tymczasowego aresztowania od 18 lipca 2011 roku do 21 maja 2012 roku;

XII.  Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 3 września 2013 roku, sygn. akt VI K 897/12, zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 13 grudnia 2013 roku, sygn. akt IV Ka 839/13, za przestępstwa: z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 91 §1 k.k., popełnione w dniu 30 listopada 2007 roku, w 2007 roku, w dniu 19 grudnia 2007 roku, w dniu 17 stycznia 2008 roku, w dniu 9 czerwca 2008 roku, na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

Dowód:

- akta VIII K 567/08 Sądu Rejonowego w Radomiu,

- akta XII K 892/09 Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Fabryczna,

- akta VI K 140/10 Sądu Rejonowego w Kłodzku,

- akta VI K 336/11 Sądu Rejonowego w Kłodzku,

- akta III K 239/12 Sądu Okręgowego we Wrocławiu,

- akta VI K 897/12 Sądu Rejonowego w Kłodzku

Orzeczoną karę pozbawienia wolności skazany J. W. odbywa w systemie programowego oddziaływania, którego zadania realizuje na bieżąco. Nie jest zatrudniony w jednostce penitencjarnej, nie uczy się. Zachowanie skazanego w warunkach izolacyjnych jest poprawne. J. W. był 26 razy nagradzany regulaminowo, nie był karany dyscyplinarnie. Skazany nie uczestniczy w podkulturze przestępczej, stroni od jej negatywnych przejawów, krytycznie wypowiada się na temat popełnionych przestępstw.

Wobec skazanego prowadzono oddziaływania dla osadzonych zagrożonych samobójstwem, w dniu 15 września 2011 roku zdjęto kartę osadzonego zagrożonego samobójstwem, obecnie nie przejawia zachowań agresywnych, samoagresji, nie stosowano względem niego środków przymusu bezpośredniego. Wobec skazanego prowadzone są postępowania egzekucyjne, z tytułu zaległości na rzecz wierzycieli na łączną kwotę 14 mln. złotych.

Dowód:

- opinia z Zakładu Karnego w K.- k. 67

W dniu 12 maja 2014 roku do tut. Sądu wpłynął wniosek obrońcy skazanego w przedmiocie wydania wyroku łącznego z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji.

Dowód:

- wniosek o wydanie wyroku łącznego- k. 1-2

Sąd zważył, co następuje:

Wyrok łączny to instytucja karnoprocesowa, której zadaniem jest realizacja prawa karnego materialnego w zakresie kary łącznej wobec osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów na kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu.

Zgodnie z dyspozycją art. 85 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Wynika zatem, iż potrzeba wydania wyroku łącznego zachodzi wówczas, gdy sprawca przed datą pierwszego wyroku skazującego popełnił wiele przestępstw, ale z różnego rodzaju przyczyn nie został za nie skazany jednym wyrokiem, lecz wieloma wyrokami. Rodzi to konieczność w wyroku łącznym, takiego łączenia kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa, jakie miałoby miejsce, gdyby sprawy o te przestępstwa były rozpoznawane w jednym postępowaniu, a więc łączenia je w taki sposób, w jaki zostałyby połączone w pierwszym wyroku skazującym. Oznacza to, iż granicą wyznaczającą możliwość łączenia kar w wyroku łącznym jest data wydania pierwszego wyroku skazującego. Przestępstwa popełnione po tej dacie mogą tworzyć odrębny zbieg, skutkujący orzeczeniem odrębnej kary.

Po dokonaniu analizy wniosku skazanego J. W. oraz danych wynikających z karty karnej Sąd Okręgowy we Wrocławiu stwierdził, iż pierwszym chronologicznie wyrokiem skazującym był wyrok Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 13 listopada 2008 roku, sygn. akt VIII K 567/08. Przestępstwa, za jakie został skazany na mocy kolejnych wyroków tj. wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia- Fabryczna z dnia 20 stycznia 2010 roku, sygn. akt XII K 892/09 i Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 30 kwietnia 2010 roku, sygn. akt VI K 140/10, popełnione zostały w dniu 1 sierpnia 2008 roku i w dniu 15 sierpnia 2008 roku tj. przed dniem 13 listopada 2008 roku - datą wydania pierwszego wyroku skazującego. Powyższe wskazuje, iż w odniesieniu do wskazanych skazań spełnione zostały przesłanki, określone w art. 85 k.k., a co za tym idzie zachodziły podstawy do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności.

Z uwagi na czasokres popełnienia przestępstw, za które J. W. został skazany na mocy kolejnego wyroku tj. wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 2 września 2011 roku, sygn. akt VI K 336/11 nie podlegał on połączeniu ze wskazanymi wyrokami. Powyższe skutkowało koniecznością umorzenia postępowania w powołanym zakresie.

Odrębny zbieg skutkujący możliwością orzeczenia kary łącznej zachodził pomiędzy wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 3 lipca 2013 roku, sygn. akt III K 239/12 a wyrokiem Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 3 września 2013 roku, sygn. akt VI K 897/12. Powołany wyrok wydany w sprawie VI K 897/12 dotyczył skazań za przestępstwo popełnione w dniu w dniu 30 listopada 2007 roku, w 2007 roku, w dniu 19 grudnia 2007 roku, w dniu 17 stycznia 2008 roku, w dniu 9 czerwca 2008 roku, tj. przed wydaniem poprzedzającego je wyroku, który zapadł w sprawie III K 239/12. Wobec powołanych skazań ziściła się podstawowa przesłanka określona w art. 85 k.k. warunkująca możliwość objęcia przedmiotowych wyroków węzłem kary łącznej.

Okoliczność, iż połączeniu węzłem kary łącznej orzeczonej w punkcie I wyroku podlegały wyroki Sądów Rejonowych nie wyłączała możliwości procedowania w powołanym zakresie przez Sąd Okręgowy. Zgodnie bowiem z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 2006 r.( I KZP 32/06) jeżeli sąd wyższego rzędu stwierdzi na rozprawie, że tylko wyrok, albo wyroki tego sądu nie spełniają warunków do orzeczenia kary łącznej z innymi karami, orzeczonymi wyrokami sądów niższego rzędu, ale spełniają te warunki wyroki sądów niższego rzędu, to co do nich wydaje wyrok łączny, natomiast w zakresie wyroków niespełniających warunków do wydania wyroku łącznego, umarza postępowanie (art. 572 k.p.k.).

Wymierzając karę łączną pozbawienia wolności skazanemu J. W., Sąd miał na uwadze, iż przy wymiarze kary łącznej w wyroku łącznym (możliwej również z zastosowaniem zasady częściowej absorpcji, czy nawet kumulacji), winno się rozważyć przede wszystkim, czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy ten związek jest odległy lub w ogóle go brak, a ponadto czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków, przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 października 1983 roku, IV KR 213/83, OSNKW 1984, zeszyt 5-6, pozycja 65 z glosą L. Paprzyckiego, NP 1986, numer 3, strona 112).

W orzecznictwie sądowym podnosi się także, by przy wymierzaniu kary łącznej, orzekanej wyrokiem łącznym, baczyć na okoliczności, które wskazują na przebieg procesu resocjalizacji skazanego, albowiem umożliwiają one należyte uwzględnienie potrzeb w zakresie jego resocjalizacji (por. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 27 czerwca 1973 roku, IV KR 122/73, OSNKW 1973, zeszyt 12, pozycja 159 i z dnia 25 października 1983 roku, IV KR 213/83, OSNKW 1984, zeszyt 5-6, pozycja 65).

Wskazania, o których powyżej mowa, nadto zaś wzgląd na dotychczasowy proces resocjalizacji skazanego J. W., zdaniem Sądu uzasadniały zastosowanie wobec niego przy wymiarze kary łącznej zasady asperacji. Orzekając w przedmiocie wydania wyroku łącznego Sąd miał na uwadze pozytywną opinię o skazanym wskazującą na przebiegający prawidłowo proces resocjalizacji.

W ocenie Sądu związek przedmiotowo-podmiotowy między czynami, za które orzeczono kary pozbawienia wolności objęte niniejszym wyrokiem łącznym, ilość i rodzaj czynów ( w tym ilość osób fizycznych i podmiotów pokrzywdzonych przestępczym działaniem skazanego, jak również wysokość wyrządzonych jego działaniem szkód), uzasadniały zastosowanie w stosunku do niego przy orzekaniu zasady asperacji. Kierowanie się zasadą asperacji przy wymiarze kary J. W. nie prowadziło, w ocenie Sądu, do nieuzasadnionego premiowania skazanego, który popełnił wiele przestępstw, jak również pozwoliło uniknąć konsekwencji w postaci kumulacji dolegliwości wynikających z orzeczonych kar jednostkowych.

W związku z tym, Sąd w punkcie I części dyspozytywnej wyroku, uwzględniając istniejącą możliwość orzeczenia kary łącznej, wymierzył skazanemu karę łączną 3 lat pozbawienia wolności a w punkcie II części dyspozytywnej wyroku karę łączną 4 lat pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu wskazania o jakich mowa powyżej, w tym całokształt okoliczności przedmiotowo-podmiotowych niniejszej sprawy, a w szczególności dotychczasowy przebieg resocjalizacji skazanego wskazywał, że J. W. winien odbyć stosowną karę, ale nie w wymiarze najniższym z możliwych.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono na poczet orzeczonej kary łącznej okresy rzeczywistego pozbawienia wolności.

Pozostałe rozstrzygnięcia nie objęte wyrokiem łącznym Sąd pozostawił do odrębnego wykonania.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów postępowania w sprawie o wydanie wyroku łącznego, obciążając nimi Skarb Państwa.