Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 5/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 sierpnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Nysie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Grzegorz Kowolik

Protokolant:

stażysta Sara Sumisławska

po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2014 r.

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko L. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego L. K. na rzecz powoda J. K. kwotę 1.440 zł (tysiąc czterysta czterdzieści złotych) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12 lipca 2012 roku do dnia zapłaty,

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

III.  zasądza od pozwanego L. K. na rzecz powoda J. K. kwotę 80 zł (osiemdziesiąt złotych) tytułem części opłaty sądowej od pozwu.

UZASADNIENIE

Powód J. K. w pozwie wniesionym w dniu 8 stycznia 2014 roku do Sądu Rejonowego w Nysie domagał się zasądzenia od pozwanego L. K. kwoty 1.800,00 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości 20% liczonymi od dnia 6 kwietnia 2012 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że w dniu 6 kwietnia 2012 roku zwrócił się do adw. L. K. o reprezentacje powoda w postępowaniu o zwrot kwoty 8.000,00 zł, udzielając mu pełnomocnictwa. Honorarium powód uiścił pozwanemu w tym samym dniu w wysokości 1.800,00 zł i otrzymał wówczas od pozwanego zapewnienie, iż będzie on przez niego reprezentowany osobiście. Takie samo zapewnienie powód otrzymał od pozwanego w dniu 9 lipca 2012 roku podczas kolejnej rozmowy, w trakcie której pozwany poprosił jeszcze raz powoda na rozmowę ze świadkami w dniu 11 lipca 2012 roku. W dniu 10 lipca 2012 roku o godzinie 17:00 pozwany zadzwonił do powoda z informacją, iż przełożył termin rozprawy na dzień 3 października 2010 roku ponieważ jechał do O. na inną sprawę.

Dalej powód podał, że pomimo telefonu od pozwanego pojechał do sądu, gdzie podczas rozprawy powód dowiedział się, że pozwany złożył wniosek o odroczenie terminu. Wówczas powód uznał, że sprawa będzie się toczyła bez adwokata, ponieważ oskarżony, przeciwko któremu toczyło się postępowanie jest ciężko chory. Podczas rozprawy Sędzia zarządziła przerwę 15 minut, która trwała ponad godzinę co przyczyniło się do przerwania rozprawy. Podczas mowy adwokat oskarżonego stwierdziła, że adwokat K. nie może w tej sprawie uczestniczyć ponieważ wcześniej działał w interesie oskarżonego. Kilka dni po rozprawie powód skontaktował się z adwokatem K. celem odbioru dokumentów oraz zapłaconego wynagrodzenia. Pozwany nie oddał powodowi wynagrodzenia twierdząc, że jest mu ono należne za wykonana pracę.

Ponadto powód podał, że pozwany nic w jego sprawie nie uczynił, a jedynie zaszkodził, ponieważ nie dał powodowi szansy na poszukanie innego adwokata, pomimo że wiedział dużo wcześniej o złożonym wniosku o swoim niestawiennictwie na rozprawie nie zapewniając żadnego zastępstwa. Dla powoda niezrozumiałe były powody wskazane przez pozwanego, dla których przełożył on termin rozprawy, ponieważ pozwany twierdził, że dużo wcześniej Sąd w Opolu, w tym samym terminie wyznaczył inną sprawę i na tę sprawę pozwany wyznaczył substytuta. Pomimo tego na sprawę powoda pozwany nie zapewnił zastępstwa. Następnie powód podniósł, że wobec braku staranności ze strony pozwanego pozwany nie wykonał dla pozwanego umowy. Pozwany nie uczestniczył w procesie przygotowawczym, a jedyne co uczynił, to pobrał wynagrodzenie w kwocie 1.800,00 zł oraz odroczył rozprawę o 3 miesiące.

W odpowiedzi na pozew z dnia 28 marca 2014 roku pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i orzeczenie o kosztach postępowania według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany podał, że roszczenie powoda jest bezzasadne. Ponadto wskazał, że sprawa niniejsza była już przedmiotem postępowania prowadzonego przed organami adwokatury i już wówczas w tej sprawie zarzuty pozwanego zostały uznane za chybione.

Dalej pozwany podał, że realizując zlecenie powoda wykonał czynności, które obejmowały sporządzenie zażalenia na postanowieni Prokuratora Rejonowego w Nysie z dnia 3 lutego 2012 roku o umorzeniu dochodzenia w sprawie przywłaszczenia mienia na szkodę J. K., sygn. akt I Ds. 1461/11, brał udział w postępowaniu przygotowawczym o sygn. akt 1 Ds. 8/2012 na podstawie pełnomocnictwa przez powoda i zgłoszeniu do sprawy w dniu 6 kwietnia 2012 roku oraz brał udział w postępowaniu sądowym w sprawie o sygn. akt II K 809/12 przed Sądem Rejonowym w Nysie, Wydziałem Karnym.

Pierwszy kontakt pozwanego z powodem miał miejsce 19 lutego 2012 roku kiedy to pozwany sporządził dla powoda zażalenie na postanowienie z dnia 3 lutego 2012 roku. Od tego dnia na prośbę powoda pozwany podjął się reprezentowania jego osoby w sprawie karnej. Od tego czasu nadzorował i uczestniczył w postepowaniu przygotowawczym a następnie w postępowaniu sądowym, podczas którego wielokrotnie prowadził również konferencje w kancelarii osobiście z powodem, który wówczas nie zgłaszał wobec pozwanego żadnych zastrzeżeń. Postanowieniem z dnia 2 marca 2012 roku Prokurator Rejonowy w Nysie uwzględnił sporządzone zażalenie i nakazał nadać dalszy bieg sprawie, w trakcie którego postawiono podejrzanemu zarzuty i następnie skierowano akt oskarżenia do Sądu.

Pozwany przyznał także, że nie uczestniczył w czynności zaznajomienia z aktami postępowania wyznaczonego na dzień 20 kwietnia 2012 roku jedynie z powodu kolizji w tym dniu z innymi czynnościami – lecz uczynił to w terminie późniejszym po skierowaniu sprawy do Sądu. Pierwsza rozprawa została wyznaczona na dzień 11 lipca 2012 roku na godzinę 8:30. W tym czasie pozwany miał już wcześniej wyznaczone inne rozprawy, w tym przed Sądem Rejonowym w Nysie w sprawie o sygn. akt II K 2174/11 o godz. 10:00, Sądem Okręgowym w Opolu, sygn. akt II Ca 375/12, godz. 10:00 oraz sygn. akt II Ca 376/12 o godz. 10:20. Pomimo tego pozwany ustanawiając substytuta w O. miał zamiar reprezentować powoda w sprawie przed Sądem Rejonowym w Nysie o czym go rzeczywiście powiadomił i przygotował do prowadzenia sprawy. W dniu 10 lipca 2012 roku pozwany otrzymał informację od adwokata, który miał go reprezentować w sprawach przed Sądem Okręgowym w Opolu, że z powodu choroby nie będzie mógł go zastąpić i nie ma też możliwości ustanowienia innego zastępcy jak też odwołania wyznaczonych rozpraw. O tej sytuacji pozwany powiadomił powoda sugerując odwołanie jego sprawy na co ten wyraził zgodę. Po konsultacji z sędzią prowadzącym sprawę przed Sądem Rejonowym w Nysie, pozwany złożył pismo z wnioskiem o odwołanie rozprawy powoda, na co też sędzia wyraził zgodę wyznaczając kolejny termin na dzień 3 października 2012 roku. Pomimo ustaleń, powód w dniu 11 lipca 2013 roku stawił się na rozprawę na godzinę 8:30 – sprzeciwił się wnioskowi pozwanego o odroczenie rozprawy i cofnął udzielone pozwanemu pełnomocnictwo oraz domagał się prowadzenia sprawy pod jego nieobecność.

Dalej pozwany przyznał, że pobrał od powoda wynagrodzenie w kwocie 1.800,00 zł, które w jego ocenie odpowiada nakładowi jego pracy oraz ustaleniom stron.

Na ostatniej rozprawie powód podtrzymał swoje powództwo. Wskazał, że pozwany wybrał sprawy w O., choć jego sprawa była sprawa priorytetową. Powód nigdy nie wyrażał zgody na przesunięcie terminu rozprawy. Pozwany uważał, że został oszukany i domagał się zwrotu poniesionych kosztów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód złożył w dniu 20 grudnia 2011 roku zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przywłaszczenia przez M. K. (1) na szkodę powoda J. K..

Postanowieniem funkcjonariusza Komendy Powiatowej Policji w N. z dnia 27 stycznia 2011 roku wydanym w sprawie o sygn. 1 Ds. 1461/11 zatwierdzonym przez Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Nysie R. R. w dniu 3 lutego 2012 roku dochodzenie zostało umorzone.

Po otrzymaniu przedmiotowego postanowienia o umorzeniu dochodzenia powód J. K. udał się do adwokata L. K. i zlecił mu przygotowanie projektu zażalenia na postanowienie Prokuratora Rejonowego w Nysie z dnia 3 lutego 2012 roku o umorzeniu dochodzenia w sprawie przywłaszczenia mienia na szkodę J. K., sygn. akt 1 Ds. 1461/11. Za tę usługę pozwany ustalił z powodem cenę 180 zł, a powód przekazał pozwanemu 200 zł.

Postanowieniem z dnia 2 marca 2012 roku Prokurator Prokuratury Rejonowej Sebastian Litwin postanowił uwzględnić zażalenia powoda i uchylił zaskarżone postanowienia celem kontynuowania postępowania pod nową sygnaturą - 1 Ds. 215/12 (sygn. akt policji – RSD 8/2012).

W dniu 6 kwietnia 2012 roku powód ustanowił pozwanego swoim pełnomocnikiem do sprawy karnej prowadzonej wówczas na etapie postępowania przygotowawczego nadzorowanym przez Prokuraturę Rejonową w Nysie, sygn. akt RSD 8/2012. Za zlecone przez powoda pozwanemu czynności reprezentacji jego interesów strony ustaliły wynagrodzenia dla pozwanego w kwocie 1.800,00 zł za prowadzenie całego postępowania, które powód zapłacił pozwanemu w całości.

Pozwany wstąpił do postępowania przygotowawczego jako pełnomocnik występującego w tej sprawie jako pokrzywdzony – powoda J. K. i w dniu 23 maja 2012 r. o godzinie 13.40 zaznajomił się z aktami dochodzenia (...)8/12.

W dniu 28 maja 2012 roku postępowanie przygotowawcze zostało zakończone sporządzeniem przez funkcjonariusza policji aktu oskarżenia przeciwko M. K. (1) o czyn z art. 284 § 2 k.k., który został zatwierdzony przez Prokuratora.

Dowód:

projekt zażalenia na postanowienie Prokuratora Rejonowego w Nysie z dnia 03.02.2012 r., k. 21;

przesłuchanie stron – powoda, k. 42;

pismo pozwanego do Komendy Policji w N. w przedmiocie wstąpienia do sprawy jako pełnomocnik J. K. z 06.04.2012 r., k. 24;

akta SR w Nysie II K 809/12:

postanowienie o umorzeniu dochodzenia, k. 24,

zażalenie, k. 28,

postanowienie o uwzględnieniu zażalenia, k. 35;

wstąpienie pełnomocnika powoda do sprawy, k. 47;

zapisek urzędowy, k. 59,

akt oskarżenia, k. 62.

Po wpłynięciu aktu oskarżenia do Sądu Rejonowego w Nysie sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt II K 809/12, a pierwszy termin rozprawy został wyznaczony na dzień 11 lipca 2012 roku o godz. 8:30.

Powód poinformował pozwanego o terminie przedmiotowej rozprawy. Pozwany poprosił go wówczas, aby przypomniał mu o rozprawie na tydzień przed sprawą, a następnie na 2 dni przed terminem powód spotkał się z pozwanym w jego kancelarii. W trakcie rozmowy pozwany powiedział powodowi, żeby w dniu rozprawy przyszedł do jego kancelarii na godzinę 8:00 wraz ze świadkami. We wtorek 10 lipca 2012 roku, około godziny 17 pozwany zadzwonił do powoda i poinformował powoda, że rozprawa w następnym dniu się nie odbędzie, gdyż będzie musiał jechać do O.. Pozwany wskazał, że jego substytut zachorował, w związku z czym będzie musiał samodzielnie stawić się na rozprawy w Sądzie Okręgowym.

Dowód:

przesłuchanie stron – powoda, k. 4;

akta SR w Nysie II K 809/12:

zarządzenie z dnia 6 czerwca 2012 r., k. 68.

W dniu 10 lipca 2012 roku pozwany działając jako pełnomocnik powoda w sprawie o sygn. akt II K 809/12 złożył wniosek o odroczenie wyznaczonego na dzień 11 lipca 2012 roku na godz. 8:30 terminu rozprawy, gdyż w tym dniu pozwany zmuszony był występować w dwóch sprawach przed Sądem Okręgowym Opolu o godz. 10:00 w sprawie o sygn. akt II Ca 375/12 oraz o godz. 10:20 w sprawie o sygn. akt II Ca 376/12. Na obydwu sprawach pozwany stawił się osobiście w Sądzie Okręgowym w Opolu.

Na dzień 11 lipca 2012 roku o godz. 10:00 pozwany miał również wyznaczony termin rozprawy w sprawie o sygn. akt II K 2174/11, jednakże na wniosek pozwanego rozprawa w tym terminie została odroczona.

Dowód:

nagrania z rozpraw przed SO w Opolu, sygn. akt II Ca 375/12 i II Ca 376/12, k. 79;

akta SR w Nysie II K 809/12:

wniosek pozwanego z 10.07.2012 r. o odroczenie rozprawy, k. 77;

akta SR w Nysie II K 2174/1, T I:

protokół rozprawy głównej z 23.05.2012 r., k. 121-123;

wniosek pozwanego o odroczenie rozprawy, k. 128.

Pomimo poinformowania powoda przez pozwanego o złożonym przez niego wniosku o odroczenie rozprawy wyznaczonej w sprawie II K 809/12 na dzień 11 lipca 2012 roku, powód stawił się w tym dniu w Sądzie. Na rozprawie w dniu 11 lipca 2012 roku w sprawie II K 809/12 przewodnicząca odczytała pismo pełnomocnika powoda – L. K. po czym powód J. K. oświadczył, iż cofa udzielone pozwanemu pełnomocnictwo i chce aby postępowanie w dniu dzisiejszym się toczyło.

Sąd odroczył rozprawę na dzień 2 października 2012 r. celem umożliwienia stronom złożenia wniosków dowodowych i celem przesłuchania świadków.

Po zakończeniu rozprawy powód udał się do pozwanego po dokumenty oraz dokonać rozliczenia. Pozwany powiedział wówczas powodowi, że nie zwróci powodowi pieniędzy, gdyż wypowiedział mu on pełnomocnictwo oraz pouczył go o możliwości złożenia skargi do Okręgowej Rady Adwokackiej w O..

Wyrokiem z dnia 17 października 2012 roku wydanym w sprawie o sygn. akt II K 809/12 Sąd umorzył toczące się postępowanie karne z uwagi na śmierć oskarżonego M. K. (1).


Dowód:

przesłuchanie stron – powoda, k. 42;

akta SR w Nysie II K 809/12:

protokół rozprawy głównej z 11.07.2012 r., k. 78,

wyrok z 17.10.2012 r., k. 105.

Powód J. K. złożył w dniu 29 kwietnia 2013 roku skargę do Okręgowej Rady Adwokackiej w O. na pozwanego L. K. zawierającą zarzut niedopełnienia należytej staranności w prowadzeniu sprawy II K 809/12.

W odpowiedzi na skargę pozwany L. K. w dniu 29 maja 2013 roku podniósł, iż jest ona całkowicie bezzasadna.

Pismem z dnia 20 czerwca 2013 roku, Okręgowa Rada Adwokacka w O. poinformowała powoda, iż po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego nie dopatrzono się zasadności zarzutów powoda.

Od decyzji Okręgowej Rady Adwokackiej w O. powód wniósł w dniu 14 lipca 2013 roku odwołanie do Naczelnej Rady Adwokackiej w W..

W piśmie z dnia 8 listopada 2013 roku Naczelna Rada Adwokacka w W. poinformowała powoda, iż nie dopatrzyła się naruszenia prawa czy etyki wykonywania zawodu adwokata po stronie pozwanego L. K. oraz zaznaczyła, że wkład jego pracy korespondował z wysokością zapłaconego mu wynagrodzenia.

Dowód:

skarga powoda z dnia 29.04.2013 r., k. 26;

odpowiedź pozwanego na skargę z dnia 29.05.2013 r., k. 28;

pismo (...) w O. z dnia 20.06.2013 r., k. 31;

odwołanie powoda z dnia 14.07.2013 r., k. 47-50;

pismo (...) w W. z dnia 08.11.2013 r., k. 33;

przesłuchanie stron – powoda, k. 42.

Powód J. K. wytoczył powództwo przeciwko M. K. (1) o zapłatę 8.000,00 zł, które zostało oddalone wyrokiem tutejszego Sądu z dnia 9 czerwca 2011 roku wydanym w sprawie o sygn. akt I Cupr 125/10. Pozwany L. K. nie występował w tym postępowaniu jako pełnomocnik pozwanego M. K. (2).

Dowód:

przesłuchanie stron – powoda, k. 42;

akta SR w Nysie, sygn. I Cupr 125/10.

Pozwany L. K. wykonywał wolny zawód adwokata i w dacie od 1 stycznia 2012 roku do 31 grudnia 2012 roku oraz od 1 stycznia 2013 roku do 9 września 2013 roku posiadał obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej na sumę 100.000,00 euro.

Dowód:

potwierdzenie zawarcia umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC, k. 60-61.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w części co do kwoty 1.440,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 12 lipca 2012 roku do dnia zapłaty. W pozostałym zakresie powództwo należało oddalić.

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się do dowodach z dokumentów przedłożonych przez strony opisanych szczegółowo pod poszczególnymi elementami stanu faktycznego, dołączonymi do akt tej sprawy oraz znajdujących się w aktach spraw tutejszego Sądu o sygn. II K 809/12, II K 2174/11 oraz I Cupr 125/10.

W przedmiotowej sprawie bezspornym był fakt, iż powód J. K. zawarł z pozwanym L. K. umowę zlecenia dotyczącą reprezentacji powoda w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym przez funkcjonariuszy Komendy Powiatowej Policji w N. pod nadzorem Prokuratury Rejonowej w Nysie przeciwko M. K. (1) o czyn z art. 284 § 2 k.k. jak również w postepowaniu sądowym po wniesieniu przez oskarżyciela aktu oskarżenia. Bezspornym było także, iż za przedmiotowe zlecenie strony ustaliły wynagrodzenie dla pozwanego w wysokości 1.800,00 zł, które zostało przekazane w całości i z góry przez powoda na rzecz pozwanego. Nie kwestionowana była także okoliczność, iż powód wypowiedział pozwanemu łączący ich stosunek pełnomocnictwa przed prawomocnym zakończeniem postępowania sygn. akt II K 809/12, na rozprawie w dniu 11 lipca 2012 roku, a także fakt, iż pozwany nie stawił się z pozwanym na rozprawie w tym dniu z uwagi na kolizję terminów z rozprawami toczącymi się przed Sądem Okręgowym w Opolu i nagłe zachorowanie substytuta pozwanego, o czym powód został przez pozwanego poinformowany. W tym celu pozwany złożył także do Sądu Rejonowego w Nysie do sprawy II K 809/12 stosowny wniosek o odroczenie terminu rozprawy, jednakże powód, który stawił się w dniu 11 lipca 2012 roku o godz. 8:30 w tutejszym Sądzie wniósł o prowadzenie rozprawy pod nieobecność pozwanego.

Pozwany kwestionował w niniejszej sprawie jedynie zasadność roszczenia powoda podnosząc przy tym, iż stawka wynagrodzenia ustalona z powodem była odpowiednia i pomimo wypowiedzenia mu stosunku pełnomocnictwa przez powoda wynagrodzenie to było adekwatne w zestawieniu z dokonanymi przez pozwanego czynnościami w toku postępowania przygotowawczego 1 Ds. 1161/11 (następnie 1 Ds. 215/12). Nie kwestionował natomiast na żadnym etapie postępowania zasadności wypowiedzenia mu pełnomocnictwa oraz jego przyczyny.

Z kolei, zdaniem powoda pozwany nie uczynił w jego sprawie żadnych czynności i nie należało mu się zatem za to żadne wynagrodzenie.

Przechodząc do rozważań prawnych należy wskazać, że strony niniejszego postępowania łączyła umowa zlecenia polegająca na reprezentowaniu przez pozwanego interesów powoda w postepowaniu karnym prowadzonym przeciwko M. K. (1) (art. 734 – 751 k.c.).

W myśl art. 734 § 1 k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Wedle kolejnego paragrafu tego przepisu w braku odmiennej umowy zlecenie obejmuje umocowanie do wykonania czynności w imieniu dającego zlecenie. Przepis ten nie uchybia przepisom o formie pełnomocnictwa. Natomiast przepis art. 735 § 1 k.c. jeżeli ani z umowy, ani z okoliczności nie wynika, że przyjmujący zlecenie zobowiązał się wykonać je bez wynagrodzenia, za wykonanie zlecenia należy się wynagrodzenie. Wedle przepisu art. 745 k.c. W razie odpłatnego zlecenia wynagrodzenie należy się przyjmującemu dopiero po wykonaniu zlecenia, chyba że co innego wynika z umowy lub z przepisów szczególnych.

Z kolei przepis art. 746 § 1 k.c. stanowi, że dający zlecenie może je wypowiedzieć w każdym czasie. Powinien jednak zwrócić przyjmującemu zlecenie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia; w razie odpłatnego zlecenia obowiązany jest uiścić przyjmującemu część wynagrodzenia odpowiadającą jego dotychczasowym czynnościom, a jeżeli wypowiedzenie nastąpiło bez ważnego powodu, powinien także naprawić szkodę.

Na wstępie należy stwierdzić, iż powód w niniejszym postepowaniu nie domagał się odszkodowania za szkody wyrządzone nierzetelnym działaniem jego pełnomocnika, tylko zwrotu wynagrodzenia. Tym samym należy rozpatrywać jego żądanie w kontekście łączącej strony umowy zlecenia.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy trzeba na początku stwierdzić, że strony w umowie, inaczej niż to wynika z regulacji ustawowej ustaliły, że wynagrodzenie pozwanemu zostanie wypłacone z góry za całość pracy, co też nastąpiło. Następnie należy podkreślić, że powód był uprawniony do rozwiązania łączącego go z pozwanym stosunku zlecenia w każdym czasie. Dla samego rozwiązania stosunku zlecenia z pozwanym przez powoda bez znaczenia była przyczyna. Powód nie musiał więc wykazywać, że pozwany działał nierzetelnie lub nie dochował należytej staranności. To na pozwanym ciążył ciężar dowodu, zgodnie z art. 6 k.c., że wypowiedzenie nastąpiło bez uzasadnionego powodu i że poniósł szkodę, która powinna zostać naprawiona. Pozwany jednak nie wykazał w żaden sposób, że poniósł szkodę, która należałoby pokryć ponad należne mu wynagrodzenie za dokonane do momentu wypowiedzenia czynności w sprawie.

Przepis art. 88 k.p.k. stanowiący, że pełnomocnikiem w postępowaniu karnym może być adwokat lub radca prawny, a do pełnomocnika stosuje się odpowiednio art. 77, 78, 83, 84 i 86 § 2 k.p.k. Wedle przepisu art. 84 § 1 k.p.k., ustanowienie obrońcy lub wyznaczenie obrońcy z urzędu uprawnia go do działania w całym postępowaniu, nie wyłączając czynności po uprawomocnieniu się orzeczenia, jeżeli nie zawiera ograniczeń.

W tym stanie rzeczy nie budzi wątpliwości, iż udzielone przez powoda pełnomocnictwo pozwanemu do reprezentowania go w przedmiotowym postępowaniu karnym obejmowało wykonywanie przez niego czynności na całym etapie postępowania karnego, w tym fazę postępowania przygotowawczego, sądowego, a nawet w razie konieczności postępowania apelacyjnego. Z tego też względu należało przyjąć, że kwota wynagrodzenia pozwanego ustalona przez strony na 1.800,00 zł stanowiła ekwiwalent za reprezentowanie powoda przez pozwanego przez całe postępowanie karne prowadzone przeciwko M. K. (1) o przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. popełnione na szkodę J. K.. Sąd dokonał wykładni oświadczeń woli stron, które wynikały z zeznań powoda i pism procesowych pozwanego i ustalił, że zamiarem stron było ustalenie wynagrodzenia pozwanego w kwocie 1.800 zł za reprezentowanie powoda w całej sprawie, a nie tylko w postępowaniu przygotowawczym. W tym stanie rzeczy, jako że powód wypowiedział pozwanemu pełnomocnictwo na etapie pierwszej rozprawy postępowania sądowego nie można uznać, że pozwanemu należało się całe pobrane z góry od powoda wynagrodzenia w kwoce 1.800,00 zł. Obojętnym jest także przy tym fakt, iż organy samorządu adwokackiego uznały, rozpoznając skargi powoda na działalność pozwanego, że kwota tego wynagrodzenia była adekwatna do podjętych przez niego czynności, gdyż stanowisko to w żaden sposób nie wiąże Sądu. Poza tym jest ono błędne o tule, iż uznaje, że wpłacone przez pozwanego wynagrodzenie było wynagrodzeniem umownym jedynie za postepowanie przygotowawcze. Tymczasem ze zgodnych twierdzeń stron wynika, że wynagrodzenie przyjęte przez pozwanego, było jego honorarium za prowadzenie sprawy do jej prawomocnego zakończenia. W rezultacie pozwanemu należy się jedynie część wynagrodzenia za czynności podejmowane do momentu wypowiedzenia pełnomocnictwa. Pozwany faktycznie podjął się reprezentacji interesów powoda w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym w sprawie 1 Ds. 1461/11 (1 Ds. 215/12) jako pełnomocnik pokrzywdzonego – powoda J. K. zapoznając się z materiałami dochodzenia. Za te czynności niewątpliwie pozwanemu należało się wynagrodzenie w świetle przepisu art. 746 § 1 k.c. Natomiast wbrew stanowisku organów adwokatury, fakt sporządzenia zażalenia w postępowaniu przygotowawczym nie mógł być brany pod uwagę w niniejszej sprawie, gdyż to było objęte odrębną umową zlecenia i która to umowa została odrębnie rozliczona finansowo. Sąd również nie uznał, aby pozwany brał udział w postepowaniu przed Sądem I instancji, gdyż za takie działanie należałoby uznać stawienie się na pierwszej rozprawie lub sporządzenie merytorycznych pism procesowych. Etap sądowy zaczyna się od momentu odczytania aktu oskarżenia. Pozwanych powyższych czynności jednak nie przedsięwziął.

Rozstrzygając zasadność roszczenia powoda Sąd, mając na względzie fakt, iż wynagrodzenie adwokata może być uzgodnione indywidualnie z klientem, posiłkował się również stawkami wynagrodzenia adwokatów określonych w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku - w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461 j.t.) w zakresie rozstrzygnięcia jaka część wynagrodzenia pobranego przez pozwanego jest mu należna w związku z wypowiedzeniem mu pełnomocnictwa przed rozpoczęciem postępowania sądowego. Sąd uznał w świetle ustalonego stanu faktycznego, że pozwanemu należy się wynagrodzenia za reprezentację powoda w fazie postępowania przygotowawczego. Zgodnie z § 12 wyżej wskazanego rozporządzenia minimalne stawki adwokackie w sprawie, w której prowadzone było dochodzenie wynoszą kwotę 180 zł (§ 12 ust. 1 pkt 1), za obronę w postępowaniu zwyczajnym przed sądem rejonowym wynoszą kwotę 420 zł (§ 12 ust. 2 pkt 3), a za postępowanie przed sądem okręgowym jako sądem drugiej instancji wynoszą kwotę 420 zł (§ 12 ust. 2 pkt 4). Powołane przepisy znajdują także zastosowanie do wynagrodzenia pełnomocnika pokrzywdzonego i oskarżyciela posiłkowego (§ 12 ust. 7). Łącznie zatem za prowadzenia całego postępowania karnego, zgodnie z udzielonym umocowaniem adwokat w zakresie najniższych stawek wynagrodzenia może otrzymać 1.020,00 zł, przy czym kwota za postępowanie przygotowawcze stanowi 20% całego wynagrodzenia. Przenosząc to na grunt umowy łączącej strony, mając na względzie, że stosunek pełnomocnictwa powoda z pozwanym został rozwiązany na etapie przed rozpoczęcie przewodu sądowego, należy przyjąć, że należne wynagrodzenie za postepowanie przygotowawcze powinno stanowić 20% całej kwoty wynagrodzenia.

Wobec powyższego Sąd uznał, iż pozwanemu pomimo wypowiedzianego pełnomocnictwa należy się wynagrodzenie za podejmowane przez niego czynności w postępowaniu przygotowawczym w części odpowiadającej 20% umówionego wynagrodzenia, tj. w kwocie 360 zł (20% z 1.800,00). Natomiast różnicę pomiędzy tą kwotą a pobranym wynagrodzeniem w wysokości 1.440,00 zł jako nienależna pozwanemu z uwagi na wcześniejsze rozwiązanie umowy z nim przez powoda powinna zostać zwrócona pozwanemu.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie odsetek podyktowane jest treścią art. 481 § 1 k.c., w myśl którego jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Z kolei przepis § 2 wyżej wspomnianego artykułu stanowi, że jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Chwilę, w której dłużnik dopuszcza się opóźnienia, określić należy na podstawie art. 476 k.c. Przepis ten wskazuje na obiektywny stan faktyczny, który jest podstawą postawienia dłużnikowi zarzutu nieterminowego wykonania zobowiązania. Dłużnik dopuszcza się zatem zwłoki, gdy nie spełnia świadczenia w terminie, jeżeli termin nie jest oznaczony, gdy nie spełnia świadczenia niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela. Nie dotyczy to wypadku, gdy opóźnienie w spełnieniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

W rozpoznawanej sprawie powód wypowiedział pozwanemu stosunek zlecenia w dniu 11 lipca 2012 roku. Tego samego dnia wystąpił również do pozwanego o zwrot zapłaconego mu honorarium, a więc wezwał pozwanego do zapłaty. W związku z tym roszczenie powoda o zwrot zapłaconego wynagrodzenia pozwanemu stało się wymagalne zgodnie z art. 476 k.c. od dnia następnego, czyli od dnia 12 lipca 2012 roku. Jednocześnie Sąd uznał, iż z uwagi na to, że strony nie ustaliły umownie stopy odsetek, to powodowi należały się odsetki ustawowe zgodnie z art. 481 § 2 k.c.

W rezultacie Sąd uwzględnił powództwo powoda co do kwoty 1.440 zł i co do odsetek ustawowych, oddalając je w pozostałym zakresie.

Orzeczenie w przedmiocie kosztów postępowania uzasadnia treść art. 100 zd. 1 k.p.c., zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Na koszty niniejszego postępowania złożyły się koszty opłaty sądowej uiszczonej przez powoda w wysokości 100 zł. W związku z tym jako, że powód wygrał sprawę w 80% a pozwany w 20%, powodowi należał się od pozwanego zwrot 80% uiszczonej przez niego opłaty sądowej, tj. 80 zł (80% ze 100 zł.).