Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: st. sekr. sądowy Jerzy Stępień

po rozpoznaniu w dniu 31 października 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania A. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 14 marca 2013 roku nr (...)

w sprawie A. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej się A. B.rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 stycznia 2013 r. na okres jednego roku.

Sygn. akt. IV U 458/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 31 października 2013 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 14.03.2013 r. wydaną na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił A. B. prawa do renty z uwagi na stwierdzony brak niezdolności do pracy. Organ rentowy powołując się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 07.03.2013 r. uznał odwołującą za zdolną do pracy.

A. B. wniosła odwołanie od wymienionej decyzji domagając się jej zmiany i przyznania renty. Szeroko opisując stan zdrowia podniosła, iż uległ on pogorszeniu i nie jest w stanie podjąć zatrudnienia.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalanie powołując się na brak przesłanek do przyznania renty z powodu brak zdolności do pracy podtrzymując argumenty zawarte w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. B. urodziła się w dniu (...)r. Posiada wykształcenie zawodowe o specjalności sprzedawca, pracowała jako sprzedawca. W okresie od 04.03.1995 r. do 31.12.2012 r. pobierała rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

/okoliczności bezsporne/

W dniu 16.01.2013 r. złożyła wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

/dowód: wniosek z dnia 16.01.2013 r. –k. 342 ar czII/

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. istnienia u A. B. niezdolności do pracy zarobkowej w rozumieniu z art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17grudnia 1998 r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) Sąd dopuścił dowód z opinii lekarzy o specjalnościach odpowiadających podstawowym stwierdzonym u odwołującej schorzeniom, tj. chirurga-ortopedy, kardiologa, chorób wewnętrznych i neurologa.

Na podstawie wyników badań i zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej oraz po wykonaniu osobistego badania specjalistycznego biegli w wydanej w dniu 09.07.2013 r. zbiorczej opinii stwierdzili, że odwołująca choruje na:

- zespół Barlowa z łagodną niedomykalnością mitralną,

- nadciśnienie tętnicze niewyrównane,

- komorowe zaburzenia rytmu serca w wywiadzie,

- przewlekły zespół bólowy kręgosłupa na podłożu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych,

- nawrotową rwę kulszową prawostronną,

- przepuklinę pachwinową prawostronna nawrotową,

- bóle i zawroty głowy w wywiadzie,

- zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych.

Z powodu rozpoznanych schorzeń oraz stopnia ich nasilenia biegli uznali odwołującą za częściowo niezdolną do pracy z narządu ruchu okresowo na okres 1 roku od daty ustania świadczeń tj. od 01.01.2013 r.

W uzasadnieniu opinii biegli stwierdzili, że odwołująca ma zespół wypadania przedniego płatka mitralnego i łagodną niedomykalnością zastawki mitralnej z zaburzeniami rytmu serca w wywiadzie. Badania Holterowskie wykazują liczne skurcze dodatkowe nadkomorowe oraz wstawki nietrwałego częstoskurczu komorowego. Odwołująca nadal odczuwa częste kołatanie serca. W badaniu neurologicznym stwierdza się ograniczenie ruchomości odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa ze wzmożonym napięciem mięśni przykręgosłupowych oraz bolesnością przy ruchach, obustronnie dodatni objaw L.’a bardziej nasilony po stronie prawej, z osłabieniem odruchu skokowego po stronie prawej. W badaniach obrazowych kręgosłupa stwierdza się zmiany zwyrodnieniowe oraz wielopoziomowe dyskopatie C5/C6/C7 i L4/L5/S1. Objawy prawostronnej rwy kulszowej występowały u odwołującej w dniu 01.04.2013 r. i w dniu 26.06.2013 r. Uporczywy wieloletni przebieg choroby, z częstymi nawrotami i utrzymującymi się zmianami czyni odwołującą niezdolną do pracy. Ponadto stwierdza się zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych z okresowymi dolegliwościami bólowymi bez istotnego upośledzenia funkcji w badaniu przedmiotowym. Nie nastąpiła poprawa stanu zdrowia. Nie rokuje odzyskania zdolności do pracy nawet po przekwalifikowaniu z uwzględnieniem poziomu wykształcenia, wieku i predyspozycji psychofizycznych.

(dowód : opinia sądowo-lekarska – k. 7-8 as,

uzupełniająca opinia sądowo-lekarska –k. 29 as)

W wyniku wniesionego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych sprzeciwu do opinii biegłych Sąd dopuścił dowód z opinii uzupełniającej. Organ rentowy wniósł zastrzeżenia do opinii uzupełniającej i wnosił o jej pominięcie i oddalenie odwołania. Sąd pominął zarzuty organu rentowego uznając jej jedynie za polemikę ze stanowiskiem biegłych, które w ocenie Sądu było przekonujące i należycie uzasadnione.

Sąd ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy podzielił wnioski z opinii biegłych, gdyż zostały one w sposób przekonujący uzasadnione, dając rzeczywisty obraz stanu zdrowia odwołującej. Opinie zostały sporządzona przez biegłych sądowych posiadających odpowiednią wiedzę, kwalifikacje oraz doświadczenie zawodowe.

Opinie biegłych w ocenie Sądu spełniają ponadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych wskazanych w art. 278 kpc i art. 285 kpc a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy w związku z art. 12 do art. 14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie A. B. od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 14.03.2013 r. w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U., Nr 162., poz 1118, z późn. zm. ) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki:

- jest niezdolny do pracy,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

- niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4,6,7,9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt. 10 lit. a), pkt. 11-12, 13, lit. a), pkt. 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż wciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. W myśl dyspozycji ustępu 3 powołanego artykułu, częściowo niezdolną jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z dotychczasowym poziomem kwalifikacji.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 13 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak też możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możność przekwalifikowania zawodowego. Dalej w myśl ustępu 3 cytowanego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy, zaś gdy rokowania takie istnieją, orzeka się okresową niezdolność do pracy.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy ubezpieczona ze względu na stan zdrowia jest niezdolna do pracy, czy też jej stan zdrowia uległ zmianie, jak to wynika z zakwestionowanej opinii komisji lekarskiej i wydanej na jej podstawie decyzji ZUS. W ocenie Sądu dokonanej w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy są podstawy by uznać odwołującą za niezdolną do pracy częściowo przez okres 1 roku od ustania prawa do świadczenia tj. 1 stycznia 2013 r. z powodu występujących u niej schorzeń w szczególności schorzeń kręgosłupa. Odwołująca nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, ponieważ z uwagi wiek ubezpieczonej, wykształcenie zawodowe, dotychczasową pracę oraz jej schorzenia nie spełnia ona warunków do przekwalifikowania zawodowego. Nie nastąpiła poprawa stanu zdrowia.

Biorąc pod uwagę powyższe zaskarżona decyzja organu rentowego nie jest słuszna.

W wyniku wyżej poczynionych ustaleń, uznając odwołanie za uzasadnione, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję przyznając odwołującej rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres 1 roku od 01.01.2013 r., orzekając jak sentencji na mocy wskazanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴§2 kpc.

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)