Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1491/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 kwietnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Daria Ratymirska

Protokolant: Damian Szabunio

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03 kwietnia 2014 r. w K.

sprawy z powództwa (...) z/s w Luxembourg

przeciwko I. W.

o zapłatę kwoty 1.014,44 zł i kwoty 1.014,44 zł

oddala powództwo.

sygn. akt IC 1491/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...)z/s w Luxembourg wniosła pozew przeciwko I. W.o zapłatę kwoty 1014,44 zł z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu. W uzasadnieniu podała, że w wyniku umowy cesji z dnia 28.09.2012r. nabyła od (...)S.A. wierzytelność, z tytułu wystawionych not obciążeniowych, dotyczących niezwróconego przez abonenta sprzętu, będącego własnością cedenta. Dochodziła od pozwanej zapłaty not obciążeniowych, zgodnie z załączonym do pozwu częściowym wykazem wierzytelności z dnia 28.09.2012r. Powołała się na dołączoną do pozwu notę księgową nr (...), wystawioną przez(...)S.A. w dniu 10.09.2012r., na kwotę 900 zł, tytułem odszkodowania za niezwrócony sprzęt: kartę cyfrową i terminal cyfrowy HD PVR.

Drugim pozwem, zarejestrowanym pierwotnie pod sygn. akt (...), strona powodowa wniosła przeciwko pozwanej o zapłatę tej samej kwoty z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu, podając w uzasadnieniu te same okoliczności, co w pozwie, zarejestrowanym pod sygn. akt (...), tj., że w wyniku umowy cesji z dnia 28.09.2012r. nabyła od (...)wierzytelność, z tytułu wystawionych not obciążeniowych, dotyczących niezwróconego przez abonenta sprzętu, będącego własnością cedenta. Powołała się na dołączoną do pozwu notę księgową nr (...), wystawioną przez (...)S.A. w dniu 10.09.2012r., na kwotę 900 zł, tytułem odszkodowania za niezwrócony sprzęt: kartę cyfrową i terminal cyfrowy HD PVR.

Sprawy zostały połączone do rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Pozwana zarzuciła, że podpisała tylko jedną umowę z(...)S.A., w 2010 lub 2011 roku, jednak zrobiła to na prośbę nieznanej osoby, która w tym celu zaczepiła ją na ulicy i zaoferowała 50 zł, w zamian za podpis na umowie. Przyznała, że nie zwróciła sprzętu, o jakim mowa w pozwie, jednak nigdy takiego sprzętu nie otrzymała i nie korzystała z usług (...)S.A. Podniosła nadto zarzut przedawnienia. Podniosła też, że jest w ciężkiej sytuacji finansowej, od 2004 roku leczy się u psychiatry z powodu depresji.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Strona powodowa nie udowodniła faktów, z których wywodziła skutki prawne, w postaci możliwość żądania zapłaty od pozwanego kwoty dochodzonej pozwem. Jej twierdzenia, jakoby nabyła wierzytelność przysługującą względem pozwanej w kwocie dochodzonej pozwem, pozostały gołosłowne. Z dołączonego do pozwu dokumentu "Umowy szczegółowej" (k-14v. i 52v.), zawartej pomiędzy (...)S.A. i stroną powodową, nie wynika, aby powód nabył wierzytelność, przysługującą przeciwko pozwanej, z tytułu wystawionych not obciążeniowych, dotyczących niezwróconego przez pozwaną sprzętu, będącego własnością cedenta. Powód nie przedstawił umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 18 grudnia 2009r., o której mowa w art. 1 ust. 1 dołączonej "umowy szczegółowej", ani załącznika nr 1, tj. listy wierzytelności. Dowodem na tą okoliczność nie może być "częściowy wykaz wierzytelności" (k-13 i 49), który, jako niepodpisany, nie stanowi nawet dokumentu prywatnego (art. 245 kpc). Z samego zaś faktu, że strona powodowa sporządziła dokument, w postaci zawiadomień o cesji wierzytelności, adresowany do pozwanej, nie wynika fakt istotny, a mianowicie, że wierzytelności w kwotach po 900 zł przeciwko pozwanej w ogóle istniały, tym bardziej, że powód nie wykazał, aby owo "zawiadomienie" w ogóle zostało doręczone pozwanej, w taki sposób, że mogła się ona zapoznać z jego treścią. Pismo to, jako dokument prywatny, stanowi jedynie dowód tego, że osoba, która je podpisała, złożyła oświadczenie określonej treści. Nie jest natomiast dowodem na fakt istotny dla rozstrzygnięcia sprawy.

Na podstawie dowodu z "Umowy o abonament", z dnia 31.08.2009r. (k-30-32), Sąd ustalił, że pozwaną łączyła z (...)S.A. umowa o świadczenie usług, na podstawie której pozwana zobowiązała się w okresie 18 miesięcy opłacać abonament za dostęp do telewizji satelitarnej. Opłaty, obciążające abonenta, zgodnie z pkt 7 umowy, miały być określone w Załącznikach nr 1, 11, 12, 13, 14 i 15 do umowy, których, pomimo wezwania, strona powodowa nie przedłożyła. W celu umożliwienia odbioru telewizji cyfrowej, (...)S.A. wydał sprzęt: kartę cyfrową i terminal cyfrowy, do bezpłatnego używania na czas obowiązywania umowy. Zgodnie z dołączonym przez powoda Aneksem do umowy (k-32), strony przewidziały karę umowną w wysokości 299 zł, płatną przez abonenta w terminie 7 dni od daty doręczenia mu wezwania do zapłaty - w przypadku rozwiązania umowy z winy abonenta przed upływem 18 miesięcy od daty zawarcia umowy (art. 3 ust. 1). W rozpoznawanej sprawie, strona powodowa nie wykazała (art. 6 kc w zw. z art. 483§1 kc), ani nawet nie twierdziła, że przedmiotowa umowa została rozwiązana z winy pozwanej, jak również, że doręczono pozwanej wezwanie do zapłaty, o którym mowa w powyższym postanowieniu umownym, co dopiero uzasadniałoby obowiązaek pozwanej do zapłaty tej kwoty oraz wymagalność roszczenia.

Powód zarazem nie przedłożył, pomimo wezwania, regulaminu świadczenia usług ani cennika, będących integralną częścią umowy, łączącej (...)S.A. z pozwaną, z których wynikałby obowiązek zwrotu w.w. sprzętu, termin świadczenia, oraz wysokość kary umownej, przewidzianej za niewykonanie tego obowiązku (art. 6 kc). W tej sytuacji, wystawienie dwóch not księgowych z dnia 10.09.2012r. na kwoty po 900 zł, na których powód oparł swoje roszczenie, nie znajduje jakichkolwiek podstaw prawnych.

Nawet, gdyby uznać, że ciężar dowodu zwrotu sprzętu obciążał pozwaną, to w pierwszej kolejności ciężar udowodnienia istnienia zastrzeżenia kary umownej w określonej wysokości (art. 483§1 kc) i terminu wymagalności świadczenia, spoczywał na stronie powodowej, a ta, istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, faktów nie wykazała (art. 471 kc w zw. z art. 6 kc).

Ponadto, pomimo wezwania, strona powodowa nie wyjaśnieniła podstawy prawnej i faktycznej wystawienia dwóch not obciążeniowych przeciwko pozwanej w tej samej dacie, na tą samą kwotę i z tym samym terminem płatności, a różniących się jedynie numerami dokumentów. Fakt, że pozwana zawarła tylko jedną umowę z (...)S.A. wskazuje, że takie działanie powoda, występującego, jako nabywca wierzytelności od(...)S.A., było bezpodstawne i nie zasługiwało na ochronę prawną.

Z uwagi na powyższe, powództwo podlegało oddaleniu. Zarazem, z uwagi na brak udowodnienia przez powoda roszczenia, w tym daty jego wymagalności, niemożliwym i bezcelowym było badanie zarzutu przedawnienia.

Sąd nie znalazł podstaw do działania z urzędu w celu poszukiwania dokumentów, na poparcie twierdzeń powoda, u wskazanego zbywcy wierzytelności, w sytuacji, gdy strona powodowa działała przez profesjonalnego i doświadczonego w takich sprawach pełnomocnika. Sąd podziela pogląd, wyrażony w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 grudnia 2000r., V CKN 175/00, OSP 2001 r./7-8/116, iż działanie sądu z urzędu może prowadzić do naruszenia prawa do bezstronnego sądu i odpowiadającego mu obowiązku przestrzegania zasady równego traktowania stron (art. 32 ust. 1 i art. 45 ust. 1 Konstytucji RP). W uzasadnieniu powołanego orzeczenia wyrażono stanowisko, iż ani w toku postępowania dowodowego, ani po wyczerpaniu wniosków dowodowych stron, sąd nie ma obowiązku ustalania, czy sprawa jest dostatecznie wyjaśniona do stanowczego rozstrzygnięcia stosunku spornego i nieaktualny jest już nakaz uzupełniania z urzędu udzielanych przez strony wyjaśnień i przedstawianych przez nie dowodów jak i dokonywania oceny stopnia wyjaśnienia sprawy. Powołanie dowodu przez sąd z urzędu może być korzystne dla jednej ze stron, niekorzystne natomiast dla strony przeciwnej. Przestrzegając zasady równości stron, sąd musi, o ile chodzi o powoływanie dowodów, przestrzegać również zasady kontradyktoryjności, stosownie do której strona może m.in. powoływać dowody i wypowiadać się co do dowodów powołanych przez przeciwnika (art. 210§1 kpc). Sąd powinien zatem przede wszystkim dbać o to, aby każda ze stron taką możliwość uzyskała. Działanie przez sąd z urzędu nie może prowadzić do zastępowania strony w spełnieniu jej obowiązków i może mieć miejsce tylko w szczególnie wyjątkowych sytuacjach. Sąd nie dopatrzył się podstaw do uznania za taką sytuacji stron w niniejszej sprawie.

Niezależnie od tego, domagając się odsetek od kwot, wskazanych w notach obciążeniowych, od dnia 26.09.2012r., oraz odsetek od kwot 114,44 zł, stanowiących, jak można się domyślać wartość skapitalizowanych odsetek, z dalszymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu, powód naruszył zakaz anatocyzmu, przewidziany w art. 482§1 kc, żądając podwójnie odsetek od tej samej kwoty za ten sam okres.