Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 11 maja 2014r. oskarżony K. G. (1)od godzin przedpołudniowych spożywał alkohol w postaci wódki. Wcześniej od swojego znajomego G. Z.otrzymał kluczyki oraz dokumenty od pojazdu marki A. (...)o nr rej. (...), z którego wraz z innym mężczyzną miał wyładować drewno kominkowe, a następnie samochód przez tego mężczyznę miał być odprowadzony w inne miejsce. W godzinach wieczornych oskarżony wraz z kolegą o imieniu M., który wraz z nim spożywał alkohol, wsiedli do wymienionego pojazdu. Oskarżony wsiadł za kierownicę, a kolega o imieniu M.usiadł z przodu obok kierowcy. Około godziny 21:00 K. G. (1)kierował wymienionym pojazdem jadąc ulicą (...)i zatrzymując się na stacji paliw L., znajdującej się przy tej ulicy. W tym czasie w patrolu zmotoryzowanym służbę pełnił sierż. M. S.wraz ze st.post.T. B.. Wymienieni drogą radiową otrzymali zgłoszenie o prowadzeniu pojazdu przez nietrzeźwego kierowcę. Na miejscu przy wyjeździe ze wspomnianej stacji paliw zatrzymali do kontroli samochód A. (...), kierowcą którego był oskarżony K. G. (1). Po zatrzymaniu oskarżony został przewieziony do K.przy ul.(...), gdzie trzykrotnie odmówił poddaniu się badaniem alkotestem. Z uwagi na powyższe funkcjonariusze udali się z oskarżonym do szpitala MSWiA celem pobrania krwi na zawartość alkoholu. O godz. 22:10 krew pobrano do pakietu nr OL-14-(...), a następnie o godz. 23:10 do pakietu nr OL-14-(...). Wykonane badania wykazały u oskarżonego odpowiednio o godzinie 22:10 - 2,29 zaś o godzinie 23.10 - 2,16 promila alkoholu we krwi. W momencie zatrzymania i kontroli oskarżony objęty był zakazem prowadzenia pojazdów mechanicznych, orzeczonym wyrokiem Sądu Rejonowego w O.z dnia 04 lutego 2014r. w sprawie o sygn. akt II K 1335/13, w związku z prawomocnym skazaniem za przestępstwo prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, który to zakaz obowiązuje K. G. (1)do dnia 30 września 2016r.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyjaśnień oskarżonego (k. 11, 48v), zeznań świadka M. S.(k. 3v, 48v), protokołów pobrania krwi oraz sprawozdań z przeprowadzonych badań krwi (k. 22-25), wyroku SR wO.II Wydział Karny z dnia 04 lutego 2014r., sygn. akt II K 1335/13 (k. 33).

Oskarżony K. G. (2) się do popełnienia zarzucanego mu czynu.
Wyjaśnił, że w dniu zatrzymania od około godz. 10.00 do godzin wieczornych spożywał alkohol w postaci wódki, której ilości nie pamięta. Nie kwestiował faktu, iż kierował w stanie nietrzeźwości samochodem, który udostępnił mu G. Z.. Wyraził żał i skruchę, twierdząc, że zdaje sobie sprawę, że mógł zrobić komuś krzywdę (k. 3v, 48v).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, albowiem są one spójne oraz potwierdzone innymi dowodami w szczególności zeznaniami świadka M. S. oraz wynikami badań krwi na zawartość alkoholu w organizmie oskarżonego. Przeprowadzone badania na zawartość alkoholu w organizmie oraz wyjaśnienia oskarżonego i zeznania świadka pozwoliły na ustalenie nie budzącego wątpliwości stanu faktycznego.

Sąd dał również wiarę zeznaniom świadka M. S., który potwierdził, iż kierowcą zatrzymanego pojazdu A. (...) był K. G. (1), nadto dokładnie opisał przebieg interwencji m.in. fakt stawiania przez oskarżonego tzw. biernego oporu, odmowę poddania się badaniom na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, co ostatecznie skutkowało zastosowaniem wobec oskarżonego kajdanek.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż wina oskarżonego nie budzi wątpliwości, a polega ona na tym, iż naruszając zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczony względem niego w związku ze skazaniem za przestępstwo prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, ponownie pojazd taki prowadził, będąc w stanie nietrzeźwości. Czyn ten wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 178 § 4 kk.

Sąd wymierzył oskarżonemu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez K. G. (1)jest znaczny. Oskarżony popełniając czyn tego rodzaju stworzył zagrożenie dla zdrowia i życia, nie tylko własnego, ale także innych uczestników ruchu drogowego, w tym przewożonego pasażera. O znacznym stanie upojenia alkoholowego niech świadczy fakt, że skazany utracił świadomość, nie pamięta żadnych szczegółów tego wieczoru. Ponadto dodatkową okolicznością obciążającą jest fakt, że oskarżony popełnił przedmiotowe przestępstwo w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz w okresie próby przy warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonych wyrokiem SR w O. II Wydział Karny z dnia 04 lutego 2014r., sygn. akt II K 1335/13 (k. 33), zaledwie 3 miesiące po wydaniu wyroku, dając tym samym wyraz lekceważenia orzeczenia Sądu. Podkreślić przy tym należy, iż K. G. (1)już po raz trzeci prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości. Był bowiem skazany za przestępstwo z art. 178a § 1 kk wyrokiem tut. Sądu z dnia 21 marca 2007 r. w sprawie VII K 340/07 (k.37) na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności (k. 37). Przy wymiarze kary Sąd wziął także pod uwagę znaczny (przekraczający 2 promile) stopień nietrzeźwości oskarżonego w chwili prowadzenia pojazdu. Znajdując się w takim stanie w chwili uczestniczenia w ruchu drogowym jako kierowca pojazdu mechanicznego oskarżony stważał realne zagrożenie bezpieczeństwa dla innych uczestników tego ruchu.

Po wnikliwym przeanalizowaniu warunków i okoliczności sprawy, Sąd wymierzył oskarżonemu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Wniosek oskarżonego o orzeczenie wolnościowej kary w postaci kary ograniczenia wolności z przyczyn formalnych nie mógł być uwzględniony. Wprawdzie art. 58 § 3 kk stanowi, że jeżeli przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 5 lat, sąd może orzec zamiast kary pozbawienia wolności grzywnę albo karę ograniczenia wolności do lat 2, w szczególności jeżeli orzeka równocześnie środek karny; karę ograniczenia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Przestępstwo określone w art. 178a § 4 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy od lat 5, to jednak w art. 58 § 4 kk wskazano, że §3 tegoż przepisu nie stosuje do sprawcy czynu określonego w art. 178a § 4 kk.

Oskarżony w przeszłości był trzykrotnie karany za przestępstwa, w tym dwukrotnie za kierowanie pojazdem mechanicznym znajdując się w stanie nietrzeźwości. (k.31, 33, 37). Wymierzane uprzednio kary wolnościowe, bądź jak ostatnio kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, bądź kara ograniczenia wolności, jak widać, wbrew twierdzeniom oskarżonego, nie przyniosły pożądanego efektu. Oskarżony nie wyciągnął prawidłowych wniosków z faktu skazania, nadal narusza obowiązujący porządek prawny w ten sam sposób, dodatkowo wykazując lekceważenie dla orzeczenia Sądu i naruszając orzeczony zakaz i to zaledwie 3 miesiące po uprzednim skazaniu, a co istotne swym zachowaniem stanowi realne zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego.

Dlatego też Sąd uznał, iż w niniejszej sprawie wobec oskarżonego nie zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, o którym mowa w art. 69 § 4 kk, pozwalający wywieść pozytywną prognozę kryminologiczną i warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności. Dotychczasowa postawa oskarżonego nie daje rękojmi, że w przypadku warunkowego zawieszenia wykonania kary będzie on przestrzegał porządku prawnego. Przeciwnie analiza ścieżki życiowej skazanego prowadzi do wniosku, iż czuje się on bezkarny, a orzeczone kary wolnościowe nie przynoszą spodziewanego skutku w postaci resocjalizacji oskarżonego.

Sąd orzekł wobec oskarżonego środki karne w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 1000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej oraz zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w wymiarze 4 lat. Wyznaczając okres obowiązywania zakazu Sąd miał na uwadze stopień nietrzeźwości, w jakiej znajdował się oskarżony w chwili czynu i znaczne zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym z tym związane. Okoliczności te przemawiają za tym, aby na okres 4 lat wyłączyć oskarżonego z grona kierowców. Świadczenie pieniężne jest dużą dolegliwością finansową dla skazanego, bowiem jego wysokość oscyluje wokół całego miesięcznego wynagrodzenia oskarżonego. W ocenie Sądu zarówno czasowa utrata uprawnień jak i dolegliwość finansowa wzmocnią wychowawcze oddziaływanie kary i zapewnią rozstrzygnięciu spełnienie celu prewencji indywidualnej, ale także celu prewencji ogólnej.

Sąd na podstawie przepisu art. 627 kpk obciążył oskarżonego kosztami sądowymi, jest kawalerem, bez zobowiązań alimentacyjnych, mieszka z rodzicami, uzyskuje dochód. W świetle powyższych okoliczności należy uznać, że jest on w stanie ponieść koszty sądowe, które w niniejszej sprawie nie są znaczne.