Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2014r. w S.

odwołania M. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 10 października 2013 r. (Nr (...) )

w sprawie M. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala M. B. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od (...) roku.

Sygn. akt IV U 1339/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił M. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, albowiem komisja lekarska ZUS nie stwierdziła u niego niezdolności do pracy. W związku z tym pozwany organ rentowy przyjął, iż wnioskodawca nie spełnia warunków określonych w art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r. poz. 1440 ze zm.), tj. brak u niego niezdolności do pracy.

Odwołanie od wymienionej decyzji złożył ubezpieczony M. B., wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu podnosił m.in., że od lat choruje na zapalenie stawów, ma problemy ze ścięgnami, nadgarstkami, łokciami, lewym kolanem, cierpi na zmiany kręgosłupa, nadciśnienie, bóle głowy (k.2-3 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu podniesiono, że odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę decyzji i uwzględnienie odwołania (k.5 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony M. B. był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 30 czerwca 2013r. (decyzja organu rentowego z 27 lutego 2012r. o ponownym ustaleniu renty k.85 a.r.). W dniu 26 czerwca 2013r. złożył wniosek do ZUS o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k.89 a.r.).

W toku postępowania orzeczniczego komisja lekarska ZUS rozpoznała u niego: niesklasyfikowaną spondyloartropatię do dalszej obserwacji, nawracający wysięk lewego stawu kolanowego, przebyte 20.06.2011 zerwania ścięgna A. leczone chirurgicznie (zeszycie ścięgna i plastyka skórna z powodu rozejścia się rany po operacji ścięgna A. lewego 11.11.2011, nadciśnienie tętnicze, bielactwo (k.14-17 a.l.). W ocenie komisji lekarskiej ZUS ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (k.97 a.r.). Na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej, zaskarżoną decyzją z 10 października 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k.98 a.r.).

W toku postępowania rozpoznawczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego ortopedy. Biegły stwierdził u ubezpieczonego: seronegatywne zapalenie stawów, obejmujące stawy łokciowe, nadgarstkowe, palce obu rąk, stawy kolanowe, z dolegliwościami bólowymi wysiłkowymi, ograniczeniem ruchomości, niewydolnością układu ruchu, okresowe dolegliwości bólowe odcinków szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa, w przebiegu zmian zwyrodnieniowych, bez objawów korzeniowych i ubytkowych, nadciśnienie tętnicze. Zdaniem biegłego ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy ze względu na ogólny stan zdrowia, niezdolność do pracy jest okresowa i trwa nadal od 1 lipca 2013r. do 30 czerwca 2014r. (k.10-11 a.s.).

Organ rentowy nie zgłaszał uwag do wydanej opinii.

Ubezpieczony popierał odwołanie, pełnomocnik organu rentowego wnosił o oddalenie odwołania (k.20 a.s.).

Zdaniem Sądu Okręgowego opinia biegłego z zakresu ortopedii stanowi miarodajny i obiektywny dowód aktualnego stanu zdrowia ubezpieczonego.

Z treści opinii biegłego sądowego wynika, że ubezpieczony był nadal częściowo niezdolny do pracy w dacie zgłoszenia wniosku o ustalenie prawa do renty, a zatem spełniał warunki do przyznania renty.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013r. poz. 1440 ze zm.) niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Sąd Okręgowy przyjął, iż ubezpieczony jest częściowo okresowo niezdolny do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o FUS i w związku z tym na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc Sąd orzekł jak w sentencji.