Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 543/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Marzena Głuchowska

Protokolant Barbara Wypych

po rozpoznaniu w dniu 9 września 2014 r. w Kaliszu

odwołania T. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 10 kwietnia 2014 r., (...)

oraz

z dnia 11 kwietnia 2014 r., Nr (...)

w sprawie T. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o wysokość świadczenia

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 11 kwietnia 2014 r. znak (...) co do obliczenia wysokości emerytury i ustala, iż emerytura odwołującej T. K. winna być obliczona z uwzględnieniem kapitału początkowego obliczonego z uwzględnieniem zasiłków macierzyńskich wypłaconych w latach 1978, 1979 i 1980,

2.  Umarza postępowanie co do decyzji z dnia 10 kwietnia 2014 r. znak (...) wobec uwzględnienia żądań odwołującej T. K.i obliczenia kapitału początkowego z uwzględnieniem w wysokości zarobków za lata 1978, 1979 i 1980 zasiłków macierzyńskich,

3.  Oddala odwołanie w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11.04.2014 r. znak (...)organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O., przeliczył odwołującej T. K.emeryturę w części dotyczącej kapitału początkowego i przyznał ją od dnia 01.03.2014 r., natomiast decyzją z dnia 10.04.2014 r., znak (...), organ rentowy przeliczył odwołującej kapitał początkowy dla celów obliczenia emerytury.

Od powyższych decyzji odwołanie złożyła T. K., domagając się ich zmiany i przyznania emerytury w wyższej kwocie poprzez obliczenie wyższego kapitału początkowego oraz o przyznanie wyrównania świadczenia od osiągnięcia wieku emerytalnego w 2011 r.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił i zważył co następuje.

Odwołująca T. K. jest rocznik 1951. W sierpniu 1989 r. odwołująca wniosła o emeryturę z racji opieki nad dzieckiem szczególnej troski. Do wniosku dołączono zarobki z okresu od lipca 1988 r. do czerwca 1989 r. Decyzją z dnia 20.08.1989 r. odwołującej przyznano emeryturę od dnia 01.02.1989 r., obliczając ją według zarobków z okresu od 01.07.1988 r. do 30.06.1989 r. W decyzji z dnia 11.12.1989 r. podjęto wypłatę świadczenia, ustalając współczynnik waloryzacyjny – 56,24%. W decyzji z dnia 20.05.1991 r. wskazano wskaźnik wysokości podstawy wymiaru – 65,72%. W decyzji rewaloryzacyjnej z dnia 01.12.1991 r. ustalono wskaźnik wysokości podstawy wymiaru na 72,85% według zarobków z okresu od 10.1988 r. do 09.1989 r. W decyzji z dnia 15.05.1992 r. przeliczono odwołującej emeryturę według zarobków z 3 lat: 1983,1984,1985 i wskaźnika wysokości podstawy wymiaru – 100,83%.

W lutym 2011 r. odwołująca wniosła o przyznanie emerytury z racji ukończenia 60 lat. We wniosku wskazano, iż świadczenie winno być policzone według najkorzystniejszego wariantu. Do wniosku odwołująca nie dołączyła dokumentacji płacowej, innej niż dotychczasowa. Od dnia 21.02.2011 r. odwołującej przyznano emeryturę. Obliczono ją jako część emerytury obliczoną w myśl art. 53 i część emerytury obliczoną w myśl art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Część obliczoną według art. 53 ustalono według dotychczasowej podstawy wymiaru i według wskaźnika wysokości podstawy wymiaru dotychczasowego – 100,83%. Część emerytury obliczoną według art. 26 ustalono według kwoty zwaloryzowanego kapitału- 223625,62 zł i średniego dalszego trwania życia. Kwotę emerytury ustalono na 931,28 zł. Dla celów tej decyzji kapitał początkowy obliczono według dostępnych zarobków oraz za pozostałe lata według najniższego wynagrodzenia w gospodarce. Za rok 1969 przyjęto wynagrodzenie- 9350,00 zł, za rok 1970-10350,00 zł, za rok 1971 – 12000,00 zł, za rok 1972 i 1973 po 12000,00 zł, za rok 1974- 13000,oo zł, za rok 1975-14400,00 zł za rok 1975 – 14400,00 zł, za rok 1976- 14400,00 zł, za rok 1977 – 16000,00 zł, za rok 1978 – 18400,00 zł, za rok 1979 – 20800,00 zł, za rok 1980 – 24000,00 zł, za rok 1981- 28800,00 zł, za rok 1982-48000,00 zł, za rok 1983- 185014,00 zł, za rok 1984- 207151,00 zł, za rok 1985- 224398,00 zł, za rok 1986- 64800,00 zł, za rok 1987-84000,00 zł, za rok 1988- 108000,00 zł, za rok 1989 – 173100,00 zł. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału ustalono na 47,15% z okresu 1980-1989. Wypłacano odwołującej dotychczasowe świadczenie wobec korzystniejszej wysokości. Odwołująca otrzymała powyższe wyliczenia, nie odwołała się od powyższej decyzji, nie zakwestionowała przyjęcia najniższego wynagrodzenia za lata, w których zarobki nie zostały udokumentowane, nie złożyła dokumentów płacowych z innych lat.

W marcu 2014 r. odwołująca wniosła o przeliczenie podstawy wymiaru świadczenia. Do wniosku dołączyła dokumenty płacowe z lat 1969, 1970, 1971, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1989. Decyzją z dnia 11.04.2014 r. odwołującej przeliczono emeryturę od dnia 01.03.2014 r., obliczając ją w części dotyczącej kapitału początkowego według nowej wysokości. W decyzji z dnia 10.04.2014 r. przeliczono kapitał początkowy uwzględniając zarobki: z 1969 r. – 15246,00 zł, z 1970 r. – 26593,00 zł z 1971 r. – 34733,00 zł, z 1972 r. i 1973 r. – po 12000,00 zł, z 1974 r. – 37639,61 zł, z 1975 r. – 30569,00 zł, z 1976 r. – 49725,00 zł, z 1977 r. – 54903,00 zł, z 1978 r. – 43964,00 zł, z 1979 r. – 40532,00 zł, z 1980 r. – 37999,00 zł, z 1981 r. – 68985,00 zł, z 1982 r. – 89825,00 zł, z 1983 r. – 185014,00 zł, z 1984 r. – 207151,00 zł, z 1985 r. – 224389,00 zł, z 1986 r. – 224377,00 zł, z 1987 r. – 279102,00 zł, z 1988 r. – n332604,00 zł, z 1989 r. – 870177,00 zł. Kapitał obliczono według zarobków z lat 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985 i wskaźnika wysokości podstawy kapitału początkowego – 82,88%. Wysokość świadczenia ustalono na kwotę 1181,95 zł od dnia 01.06.2014 r. Wzrost wysokości świadczenia wynika z tego, iż przeliczono kapitał początkowy według faktycznych zarobków odwołującej, udokumentowanych w marcu 2014 r. Przy obliczaniu wynagrodzenia za rok 1978,1979 i 1980 nie uwzględniono wypłaconych odwołującej w tych okresach zasiłków macierzyńskich. Karty zasiłkowe nie są dostępne lecz istnieją karty zarobkowe, z których możliwe jest obliczenie średniego wynagrodzenia odwołującej w okresie poprzedzającym pobieranie zasiłku macierzyńskiego. Wynagrodzenie to, jak twierdzi odwołująca, dla kobiet w zaawansowanej ciąży, przenoszonych do lżejszej pracy także przed porodem było wypłacane przy przyjęciu jako podstawy średniego wynagrodzenia z okresu pracy poprzedzającego zmianę charakteru pracy.

Organ rentowy na zarządzenie Sądu wyliczył wysokość zasiłku macierzyńskiego, jaki odwołująca otrzymała w 1978,1979 i 1980 r. W 1978 r. była to kwota 6203,88 zł, w 1979 r. – 3918,24 zł, w 1980 r. – 11809,35 zł. Po doliczeniu powyższych kwot do wynagrodzeń za powyższe lata zarobki odwołującej za 1978 r. wyniosły 50167,88 zł, za rok 1979 r. – 51470,42 zł, a za rok 1980 – 49808,35 zł. Przy uwzględnieniu powyższych kwot przy obliczeniu kapitału początkowego wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosi 87,28%. Organ rentowy wydał decyzję z dnia 22.09.2014 r., w której przeliczył odwołującej kapitał początkowy z uwzględnieniem zarobków z lat 1978,1979,1980, do których doliczono zasiłki macierzyńskie pobrane przez odwołującą w tych latach. Tak wyliczony kapitał początkowy stanowić będzie podstawę obliczenia odwołującej ponownie wysokości emerytury.

Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. Nr 153 z 2009 r. poz. 1227) podstawę wymiaru świadczenia stanowią składniki wynagrodzenia, od których odprowadzone zostały składki na ubezpieczenie społeczne. Takimi składnikami są: wynagrodzenie zasadnicze, dodatek stażowy, dodatek funkcyjny. Nadto także zasiłki z ubezpieczenia społecznego, w tym zasiłek macierzyński.

Sposób dokumentowania zarobków wynika z przepisu art.117 ust 5 wymienionej ustawy i przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno – rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz. U. Nr 10 poz. 49). Dowodem stwierdzającym wysokość zarobków są listy płac, angaże, wpisy do legitymacji ubezpieczeniowej, zaświadczenia Rp7 wystawione przez pracodawcę i inne dokumenty, z których wynika wysokość wynagrodzenia i fakt jego pobrania. Dokumenty Rp 7 wystawić może jedynie pracodawca i to w oparciu o listy płac. W niniejszej sprawie odwołująca przedstawiła kartoteki zarobkowe. Według nich możliwe jest ustalenie okresu pobierania zasiłków macierzyńskich oraz ich wysokości. Stąd odwołująca powinna mieć przeliczony kapitał początkowy z uwzględnieniem za lata 1978,1979,1980 zasiłków macierzyńskich.

Z uwagi na uwzględnienie żądania odwołującej w zakresie obliczenia kapitału początkowego z uwzględnieniem zasiłków macierzyńskich wypłaconych w 1978, 1979 i 1980 r. i wydanie w tym przedmiocie nowej decyzji z dnia 22.09.2014 r., co do decyzji o obliczeniu kapitału początkowego z dnia 10.04.2014 r., postępowanie należało umorzyć w myśl art. 477 13 kpc. Co do decyzji z dnia 11.04.l2014 r. w zakresie wysokości emerytury, podlegała ona zmianie co do tego, iż podstawę obliczenia świadczenia stanowił kapitał początkowy wyliczony przy uwzględnieniu zasiłków macierzyńskich za lata 1978,1979, 1980.

W tym zakresie odwołanie podlegało uwzględnieniu w myśl art. 477 14 § 2 kpc.

Co do wyrównania świadczenia za okres od osiągnięcia przez odwołującą 60 lat stwierdzić należy. Zgodnie z art. 133 cyt. ustawy w razie ponownego ustalenia przez organ rentowy prawa do świadczeń lub ich wysokości, przyznane lub podwyższone świadczenia wypłaca się, poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do tych świadczeń lud do ich podwyższenia, jednak nie wcześniej niż od miesiąca w którym zgłoszono wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy lub wydano decyzję z urzędu. Świadczenia wypłaca się za okres lat 3 poprzedzających bezpośrednio miesiąc, w którym zgłoszono ponowny wniosek, jeżeli odmowa lub przyznanie niższych świadczeń były następstwem błędu organu rentowego lub organu odwoławczego. W niniejszej sprawie Sąd nie dopatruje się błędu organu rentowego. Odwołująca otrzymała decyzje co do emerytury i wyliczenia co do kapitału początkowego w 2011 r., nie odwołała się od powyższej decyzji, nie zakwestionowała przyjęcia najniższego wynagrodzenia za lata, w których zarobki nie zostały udokumentowane, nie złożyła dokumentów płacowych z innych lat. Trudno więc przyjąć iż organ rentowy przy obliczeniu świadczenia popełnił błąd.

Stąd odwołanie od decyzji z dnia 11.04.2014 r. w przedmiocie emerytury w zakresie wyrównania świadczenia za okres od ukończenia przez odwołującą 60 lat w 2011 r. jako bezzasadne podlegało oddaleniu w myśl art. 477 14 § 1 kpc.