Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 542/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 sierpnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Teresa Kołeczko - Wacławik (spr.)

Sędzia SO Krystyna Hadryś

Sędzia SO Anna Hajda

Protokolant Justyna Chojecka

po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2014 r. w Gliwicach na rozprawie

sprawy z powództwa R. L.

przeciwko M. L.

o obniżenie alimentów

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 13 grudnia 2013 r., sygn. akt III RC 132/13

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 300 zł (trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSO Anna Hajda SSO Teresa Kołeczko - Wacławik SSO Krystyna Hadryś

Sygn. akt III Ca 542/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach oddalił powództwo R. L. przeciwko M. L. o obniżenie alimentów i powództwo wzajemne M. L. o podwyższenie alimentów.

Sąd I instancji ustalił, że wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2009r. w wyroku orzekającym rozwód małżeństwa rodziców pozwanego i powoda wzajemnego zasądzono na jego rzecz od ojca alimenty po 900 złotych miesięcznie. Ojciec małoletniego prowadził wówczas działalność gospodarczą i uzyskiwał dochód w wysokości 3000 – 3500 zł. miesięcznie, a matka pracowała w kwiaciarni przez niego prowadzonej. Małoletni miał 9 lat, nosił okulary, ma wrodzoną wadę stóp.

Postanowieniem z 1.3.2012r. w sprawie III RC 556/11, sąd umorzył prowadzone między stronami postępowanie o obniżenie alimentów i podwyższenie alimentów w związku z cofnięciem obu pozwów.

W dacie zamknięcia rozprawy w niniejszej sprawie, ojciec dziecka liczący 41 lat prowadził nadal działalność gospodarczą – kwiaciarnię, w której zatrudniał 2 pracowników na ½ etatu. Ponadto pracował na ½ etatu w Poczcie Polskiej. W 2011r. uzyskał dochód w wysokości 9126,78 zł., oraz przychód z działalności gospodarczej w wysokości 42.981,30 zł., zaś w 2012r. jego dochód wyniósł 27.333,34 zł., a przychód z działalności 52,816,53 zł.

Wraz z partnerką i synem z drugiego związku urodzonym (...) zamieszkiwał w kamienicy rodziców i partycypował w kosztach utrzymania ponosząc opłaty za media w wysokości 100 zł. miesięcznie. Posiada oszczędności gdyż przed czterema laty sprzedał nieruchomość odziedziczoną po babci. Spłaca kredyt zaciągnięty na zakup samochodu , nie utrzymuje kontaktów z synem M..

Partnerka powoda pozostaje na jego utrzymaniu, a wcześniej pracowała i zarabiała 1500 złotych.

Matka małoletniego ma 37 lat, wraz z synem mieszka w zakupionym na kredyt mieszkaniu. Raty kredytu wynoszą miesięcznie 900 zł., a utrzymanie mieszkania 860 zł. miesięcznie. Prowadzi własną kwiaciarnię która w 2011r. i 2012r. przyniosła stratę odpowiednio 102.720,86 zł. i 64.528,56 zł. Zatrudnia dwóch pracowników na ½ i ¼ etatu. Osiąga dochód w wysokości 1200-1500 zł. miesięcznie. Rodzice pomagają jej finansowo.

Małoletni M. ma 13 lat, jest uczniem gimnazjum, jest leczony endokrynologicznie a z uwagi na wadę stóp musi nosić specjalne wkładki ortopedyczne. Co pół roku matka płaci 350 zł. za konsultacje lekarskie. Ocenił sąd I instancji, iż wyliczony przez matkę na 2000 zł. koszt utrzymania syna jest zawyżony.

Ustalając powyższe, powołując regulację art. 133 § 1 kro w zw. z art. 138 uznał Sąd Rejonowy, iż w okolicznościach sprawy brak jest podstaw do uwzględnienia obu powództw. Ojciec dziecka w ocenie sądu uzyskuje wyższy dochód niż w 2009r., nie wykazał, by stan zdrowia wpływał negatywnie na jego możliwości majątkowe, a konkubina również powinna przyczyniać się do utrzymania ich wspólnego syna. Wskazał też, że powód w niewielkim tylko stopniu jest obciążony kosztami utrzymania mieszkania, które zajmuje w kamienicy rodziców.

Odnosząc się do żądania małoletniego M. ocenił wyliczony przez matkę koszt jego utrzymania za zawyżony i podniósł, ze matka nie wykorzystuje w pełni swoich możliwości zarobkowych, gdyż skoro prowadzona przez nią kwiaciarnia przynosi straty, to winna szukać dodatkowego zatrudnienia zgodnego ze swoim wykształceniem np. poprzez udzielanie korepetycji z muzyki.

O kosztach postępowania orzekła na podstawie art. 102 k.p.c.

W apelacji powód R. L. zarzucił:

- sprzeczność ustaleń sądu z treścią zgromadzonych w sprawie dowodów, a w szczególności rozmiaru rzeczywistych jego dochodów z działalności gospodarczej i bezkrytyczne oraz błędne przyjęcie osiągniętych z działalności przychodów jako dochodów w latach 2011 i 2012r, w sytuacji, gdy skarżący jest podatnikiem podatku dochodowego w formie ryczałtu ewidencjonowanego, co oznacza, że odprowadza podatek zryczałtowany od przychodu bez możliwości odliczania kosztów działalności,

- nie wyjaśnienie istotnych w sprawie okoliczności faktycznych w szczególności zaś rozmiarów wydatków skarżącego związanych z utrzymaniem własnym, nowonarodzonego syna i konkubiny oraz rozmiaru jej partycypacji w kosztach utrzymania domu.

Przedstawiając powyższe zarzuty wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Pozwany M. L. wniósł o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Apelacja nie mogła odnieść skutku.

W toku postępowania dowodowego sąd I instancji ustalając wysokość dochodów powoda R. L. i matki małoletniego pozwanego M. L. dopuścił i przeprowadził dowód z przesłuchania stron oraz z informacji Urzędu Skarbowego o wysokości ich dochodów. Na rozprawie w dniu 27 września 2013r. powód zeznał, że z pracy w Poczcie Polskiej osiąga dochód w wysokości 1000-1200 zł. miesięcznie, a z działalności ma minimalne dochody. Nie wskazał przy tym jakie to dochody. Zeznał też, że nie dokłada się do utrzymania mieszkania, a jedynie dokłada się do mediów w granicach 100 zł. ( protokół rozprawy k. 71-72). Na rozprawie w dniu 10 grudnia 2013r. ujawniona została informacja Urzędu Skarbowego o dochodach stron( informacja k. 77). Z jej treści wynikało, że powód R. L. osiągnął dochód w wysokości odpowiednio 9.126,78 zł. za 2011r. i 27.333,34 zł za 2012r. oraz przychód z działalności w wysokości 42.981,30 zł. w 2011r. i 52.816,53 zł w 2012r. Z kolei matka małoletniego w 2011r. poniosła stratę w wysokości 102.720,86 zł, a w 2012r. w wysokości 64.528,56 zł. ( informacja k. 77). Mimo, że na obu rozprawach powód występował z fachowym pełnomocnikiem, nie podjął żadnej inicjatywy dowodowej w celu wykazania wysokości faktycznie osiąganych dochodów z działalności gospodarczej, ani też - mając na uwadze treść zeznań, określających przyczynianie się do utrzymania mieszkania na kwotę 100 zł. – nie wykazał, by ponosił wyższe koszty w tym zakresie. Znając treść informacji Urzędu Skarbowego z 15.10.2013r. nie podjął nawet próby jej wyjaśnienia w celu wykazania faktycznie osiąganych dochodów z działalności gospodarczej. Wnosząc apelację i kwestionując ustalenia sądu I instancji w tym zakresie, do zakończenia rozprawy apelacyjnej nie wykazał wysokości osiąganych z działalności gospodarczej dochodów. A to na nim w związku z regulacją art. 6 k.c. i 232 k.p.c. spoczywał ciężar dowodu. Z tego względu nie mógł odnieść skutku zarzut sprzeczności ustaleń sądu I instancji z treścią zgromadzonych dowodów w zakresie wysokości dochodów osiąganych przez skarżącego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Nie mógł też odnieść skutku zarzut niewyjaśnienia istotnych w sprawie okoliczności faktycznych w zakresie wysokości wydatków powoda związanych z utrzymaniem własnym, w tym udokumentowanych załącznikami do pozwu kosztami utrzymania mieszkania, utrzymaniem syna ze związku z obecną partnerką oraz partycypowania partnerki w kosztach utrzymania nowej rodziny.

W czasie przesłuchania na rozprawie w dniu 27 września 2013r. powód nie wykazał wyższych niż 100 zł. kosztów utrzymania mieszkania, ani też nie wykazał wysokości własnych kosztów utrzymania. Jego pełnomocnik obecny w czasie przesłuchania nie doprowadził poprzez zadanie mu pytań w tym zakresie, do poczynienia ustaleń zbieżnych z twierdzeniami pozwu.

Na rozprawie w dniu 10.12.2013r. złożył do akt sprawy kopię aktu urodzenia syna O., ale jak wynika z zapisu protokołu rozprawy nie zgłosił żadnych dodatkowych wniosków dowodowych dla wykazania wyższych kosztów utrzymania nowej rodziny.

Nie zgłosił też w trybie art. 162 k.p.c. – w związku z wnioskami dowodowymi zawartymi w pozwie - zastrzeżeń do protokołów posiedzeń z 27.9.2013r. i 10.12.2013r. co do zakresu postępowania dowodowego przeprowadzonego przez sąd I instancji. Stąd też zgodnie z powołaną wyżej regulacją utracił prawo powoływania się na to ewentualne uchybienie Sądu Rejonowego w toku dalszego postępowania.

Z tych względów skoro zarzut naruszenia przez sąd I instancji przepisu art. 233 § 1 k.p.c. nie mógł odnieść skutku, apelacja jako bezzasadna została oddalona na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego sąd odwoławczy orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 3 i 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu z 28.9.2003r. ( Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) i zasądził od powoda R. L. na rzecz pozwanego M. L. 300 zł. tytułem wynagrodzenia reprezentującego go w tym postępowaniu adwokata.

SSO Anna Hajda SSO Teresa Kołeczko-Wacławik SSO Krystyna Hadryś