Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VPa 110/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2014 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie następującym:

Przewodniczący – SSO Andrzej Marek

Sędziowie: SSO Jacek Wilga (spr.)

SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: Ewa Sawiak

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2014 roku w Legnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa A. G.

przeciwko (...)Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K.

o odszkodowanie

na skutek apelacji strony pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

z dnia 5 czerwca 2014 roku sygn. akt IV P 129/14

I.  oddala apelację,

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 5 czerwca 2014 roku Sąd Rejonowy w Legnicy zasądził od strony pozwanej (...)Sp. z o.o. w K. na rzecz powódki A. G. kwotę 5631 zł brutto tytułem odszkodowania w związku z wypowiedzeniem umowy o pracę z naruszeniem przepisów,

W uzasadnieniu wskazał, iż stosunek pracy powódki podlegał szczególnej ochronie przewidzianej w art. 186 1 §1 kp. Został on rozwiązany w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyny niedotyczących pracowników. Strona pozwana nie poinformowała jednak, wbrew obowiązkowi płynącemu z art. 10 ust. 2 tej ustawy organizacji związkowej o zamiarze wypowiedzenia powódce umowy o pracę. Powoływała się przy tym na fakt, iż organizacja związkowa nie przedstawiła aktualnej listy jej członków co zwolniło stronę pozwaną z obowiązku współdziałania.

To stanowisko strony pozwanej uznał Sąd Rejonowy za nietrafne. Wskazał, iż od 2011 roku powódka była członkiem organizacji związkowej. Z jej wynagrodzenia do chwili pójścia na urlop wychowawczy – potrącane były składki związkowe. W takiej sytuacji zgodnie z porozumieniem regulującym tryb współpracy strony pozwanej z organizacją związkową należało przyjąć wobec nieotrzymania żadnej informacji o wykluczeniu powódki ze związku, iż pozostaje ona nadal jego członkiem. W konsekwencji niedochowanie przez stronę pozwaną obowiązku poinformowania organizacji związkowej o zamiarze rozwiązania z powódką umowy o pracę było rezultatem wyłącznie nieuwagi strony pozwanej nie zaś zaniedbania organizacji związkowej lub samej powódki.

W rezultacie powyższego doszło zatem do naruszenia przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę co skutkowało zasądzeniem na rzecz powódki odszkodowania na podstawie art. 45 §1 w zw. z art. 47 1 kp.

Wskazał nadto Sąd Rejonowy, iż nie uwzględnił wniosku strony pozwanej o odroczenie rozprawy celem zapoznania się z odcinkami wynagrodzeń złożonymi przez powódkę na rozprawie. Uznał bowiem, iż skoro strona pozwana niewątpliwie również posiada te dokumenty to odroczenie rozprawy spowodowałoby jedynie nieuzasadnioną zwłokę w rozpoznaniu sprawy.

Wyrok powyższy zaskarżyła apelacją strona pozwana domagając się jego zmiany poprzez oddalenie powództwa.

Zarzuciła naruszenie art. 233 kpc poprzez:

-

bezzasadne przyjęcie, iż powódka była członkiem związków zawodowych, w momencie wręczenia powódce przez pozwaną wypowiedzenia umowy o pracę.

-

całkowicie błędne — sprzeczne z zebranym materiałem dowodowym w sprawie przyjęciu, iż pozwana nie dopełniła obowiązku konsultacji zamiaru wypowiedzenia umowy o pracę powódce ze związkami zawodowymi,

-

przyjęciu, że w sprawie niesporne jest, że pozwana nie otrzymała żadnej uchwały wykluczającej powódkę z organizacji związkowej w sytuacji, w której pozwana konsekwentnie przeczyła wszelkim twierdzeniom strony powodowej podnoszonym w toku postępowania i nie przyznała takiego faktu zarówno w odpowiedzi na pozew jak i w toku rozprawy z dnia 5 czerwca 2014 r., a powódka nie przedstawiła jakichkolwiek dowodów potwierdzających tą okoliczność,

Zarzuciła także naruszenie:

-

art. 227 w zw. z art. 217 § 2 KPC, poprzez nieodroczenie terminu rozprawy zawnioskowanego przez pełnomocnika pozwanej celem ustosunkowania się do dowodów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, pomimo tego, iż okoliczności sporne nie zostały dostatecznie wyjaśnione, co uniemożliwiło stronie pozwanej rzetelną i całościowa, obronę swojego stanowiska procesowego.

-

art. 328 § 2 KPC poprzez nie wskazanie w najmniejszym nawet stopniu czy, a jeżeli tak to dlaczego, Sąd Rejonowy pominął dowód z zeznań świadka A. M. w zakresie w jakim świadek ten zeznał, że „Poprosiłam dział personalny o listę pracowników, którzy są członkami związków zawodowych,, ale powódki na tej liście nie było”.

oraz naruszenie prawa materialnego poprzez:

1.  niewłaściwe zastosowanie art. 45 §1 w zw. z art. 47 1 Kodeksu pracy (dalej jako „KP") poprzez zasądzenie dla powódki odszkodowania z tyt. rozwiązania umowy z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu umów,

2.  błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art.10 ust.1 i 2 ustawy z dnia 13.03.2003r. w związku z art.186 1 § 1 k.p. poprzez bezpodstawne przyjęcie iż pozwana naruszyła formalne przepisy o rozwiązywaniu umów.

Sąd Okręgowy zważył:

Istota sporu w rozpoznawanej sprawie sprowadzała się do oceny czy strona pozwana zobowiązana była do zawiadomienia organizacji związkowej o zamiarze rozwiązania z powódką umowy o pracę w celu realizacji przez tą organizację uprawnienia do wyrażenia sprzeciwu zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 13 lutego 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Obowiązek ten zaś uzależniony był od dokonania ustalenia czy powódka była członkiem związku zawodowego.

Wnosząc powództwo powódka podnosiła, iż pracodawca nie zachował wymogów jego konsultacji ze związkami zawodowymi. Strona pozwana zaś w odpowiedzi na pozew podniosła, iż powódka członkiem związku zawodowego nie jest wobec czego zawiadomienie organizacji związkowej o zamierzonym rozwiązaniu umowy o pracę nie było konieczne. Opierała się przy tym na informacji uzyskanej przez świadka A. M. uzyskanej od działu kadr strony pozwanej. Źródłem wiedzy o braku członkostwa powódki były zatem wyłącznie jej własne informacje i to bez wskazania ich zewnętrznego źródła. Tymczasem wiedza w tym zakresie powinna pochodzić od organizacji związkowej do której strona pozwana miała obowiązek przed dokonaniem wypowiedzenia skierować pytanie czy powódka korzysta z ochrony związkowej (por. uchwała SN z dnia 24 stycznia 2012 roku, III PZP 7/11 teza 2)

Twierdzenia strony pozwanej o niekorzystaniu przez powódkę z ochrony związkowej były zatem w stanie faktycznym sprawy niepoparte żadnymi dowodami, gdy tymczasem istniały dowody przeciwne w postaci dokonywania przez nią z wynagrodzenia powódki potrąceń składki na rzecz związków zawodowych co dokonywane było za zgodą powódki wyrażoną dn. 21.06.2011 roku, a znajdującą się w jej aktach osobowych.

W takiej sytuacji faktyczny podnoszony przez stronę pozwaną brak potrzeby zawiadamiania organizacji związkowej o zamierzonym wypowiedzeniu wynikający z faktu, iż powódka nie była członkiem związku zawodowego winien być wykazany w toku procesu właśnie przez nią. To bowiem strona pozwana przy istniejących dowodach na członkostwo powódki faktowi temu zaprzeczała i wywodziła z tego skutek prawny w postaci braku obowiązku współdziałania ze związkami w procesie rozwiązywania umowy o pracę.

W uzasadnieniu uchwały 7 sędziów SN z dnia 21 listopada 2012 roku, III PZP 6/12 wskazuje się, że treść przepisu art. 30 ust. 2 1 ustawy o związkach zawodowych nie pozostawia wątpliwości co do tego jaki podmiot winien przejawiać aktywność w ustaleniu korzystania przez pracownika z ochrony związkowej. Jest nim pracodawca.

W uzasadnieniu tym wskazano, nadto iż pracodawca może pominąć przedkonsultacyjną procedurę przewidzianą w art. 30 ust. 2 1 ustawy o związkach zawodowych, gdy dysponuje wiedzą na temat objęcia lub nieobjęcia danego pracownika obroną związkową. Może też podjąć ryzyko pominięcia tej procedury i dokonać czynności z zakresu prawa pracy bez konsultacji narażając się na jej wadliwości.

W rozpoznawanej sprawie strona pozwana takie ryzyko podjęła. Nie wykonała obowiązku zawartego w art. 30 ust. 2 1 ustawy o związkach zawodowych. Następnie zaś nie podjęła trybu konsultacji wypowiedzenia powódce umowy o pracę z organizacją związkową i nie udowodniła, iż takiej potrzeby nie było (nie udowodniła, iż powódka nie jest członkiem związku zawodowego).

Przy istniejących, a wskazanych wyżej dowodach przeciwnych doprowadziło to Sąd Rejonowy do trafnych wniosków, iż rozwiązanie umowy o pracę z powódką naruszało przepisy i w konsekwencji do zasądzenia na rzecz powódki odszkodowania.

Mając powyższe na względzie apelację jako nieuzasadnioną oddalono na podstawie art. 385 kpc.