Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Nowakowska

Protokolant Alina Kędzia

po rozpoznaniu w dniu 1 października 2014 r. w Kaliszu

odwołania J. F.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 28 maja 2014 r. Nr (...)

w sprawie J. F.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 28 maja 2014 r. znak (...)w ten sposób, że przyznaje J. F.emeryturę od (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28.05.2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. odmówił J. F. przyznania emerytury wcześniejszej dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach, gdyż nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w tych warunkach, (tylko 4 lata 2 miesiące i 19 dni) i nie przedstawił właściwych dokumentów na okoliczność pozostałych okresów.

Odwołanie od tej decyzji wniósł do Sądu J. F.domagając się przyznania wcześniejszej emerytury po zaliczeniu okresu pracy w szczególnych warunkach w Przedsiębiorstwie (...) w O.na podstawie zeznań wskazanych świadków.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił co następuje:

J. F. urodził się w dniu (...) Po ukończeniu szkoły podstawowej pracował w gospodarstwie rolnym rodziców.

W okresie od 26.02.1973 r. do 16.03.1974 r. oraz od 01.08.1974 r. do 30.09.1977 r. pracował w (...) – po przekształceniu (...) Sp. z o.o.Pracował tam jako robotnik budowlany, wykonujący stale roboty wodno-kanalizacyjne oraz przy budowie rurociągów w głębokich wykopach, co zostało zaliczone mu przez ZUS do pracy w szczególnych warunkach.

Od dnia 01.10.1977 r. podjął zatrudnienie w Przedsiębiorstwie (...) w O.jako kopacz, zawierając umowę o pracę na czas nieokreślony.

Kolejna umowa o pracę z tym samym pracodawcą z dnia 31.12.1990 r. dotyczyła stanowiska monter instalacji wod-kan. W zakładzie tym zatrudniony był do 31.01.1994 r.

dowód – akta osobowe z Przedsiębiorstwa (...).

Przedsiębiorstwo (...) zajmowało się zakładaniem instalacji wodnych i kanalizacyjnych w miastach i terenach podmiejskich. Zasadnicze wykopy wykonywano przy użyciu koparki, ale ich wyrównywaniem zajmowali się kopacze. Monterzy instalacji wodnych i kanalizacyjnych instalowali w wykopach rurociągi do przekazywania czystej wody oraz ścieków kanalizacyjnych. W razie potrzeby monter wod-kan wyrównywał sobie podłoże łopatą. Praca kopaczy jak i monterów wod-kan zawsze wykonywana była w wykopach o głębokości od ok. 2 do 5 metrów.

Odwołujący się pracował początkowo jako kopacz, a następnie jako monter wod-kan, przy czym nawet wówczas w miarę potrzeb w czasie dnia pracy wykonywał czynności kopacza wyrównując sobie teren w wykopie.

Pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w głębokich wykopach bez względu na warunki atmosferyczne.

Praca odbywała się w wilgoci i zimnie, w narażeniu na działanie zmiennych warunków pogodowych oraz z narażeniem na osunięcia ziemi.

Dowód: zeznania świadków H. M. i K. D..

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art.184 ust.1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. Nr 162 poz.1118) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31.12.1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art.32-34, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (01.01.1999 r.) osiągnęli:

1)  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzna oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27.

Stosownie do treści ust.2 emerytura ta przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do OFE lub przekazania środków tam zgromadzonych za pośrednictwem ZUS na dochody budżetu państwa.

Na dzień 01.01.1999 r. odwołujący się wykazał ponad 25 letni staż ubezpieczeniowy (25 lat 7 miesięcy i 3 dni okresów składkowych i nieskładkowych) nie jest członkiem OFE.

Stosownie do treści art. 32 cyt. ustawy ubezpieczeni będący pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnieni w szczególnych warunkach przez co najmniej przez 15 lat, nabywali prawo do emerytury w wieku obniżonym o 5 lat od podstawowego o ile udowodnili łączny staż ubezpieczeniowy określony w art.27 cyt. ustawy wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Stosownie do ust.4 tego przepisu wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust.2 i 3 przysługiwało prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych tj. rozporządzenia Rady Ministrów z 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz.43 ze zmianami).

Paragraf 2 powyższego rozporządzenia stanowi, że okresami prac uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy te stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Dokument ten podlega kontroli organu rentowego, a w razie odmownej decyzji ZUS okoliczności dotyczące wykonywania pracy w szczególnych warunkach mogą być wykazywane przed sądem rozpoznającym odwołanie wszelkimi środkami dowodowymi.

O zaliczeniu do pracy w szczególnych warunkach nie decyduje przy tym użyta nazwa stanowiska, a rodzaj wykonywanej pracy.

Definicję ustawową „ pracy w szczególnych warunkach” zawiera art.32 ust 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Wykonywana przez odwołującego się praca na stanowisku kopacza oraz montera wod-kan. w ramach robót wodnokanalizacyjnych oraz budowy rurociągów w głębokich wykopach stanowi pracę w szczególnych warunkach o jakiej mowa w wykazie A dział V poz. 1 stanowiącym załącznik do cyt. rozporządzenia z 07.02.1983 r. w sprawie stanowisk, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach.

Okres pracy na samym tylko stanowisku kopacza (od 01.10.1977 r. do 30.12.1990 r.) wynosi ponad 13 lat, co po uzupełnieniu z poprzednio zaliczonym okresem (ponad 4 lat) jest wystarczające dla przyjęcia, że wykazany został okres 15 lat w szczególnych warunkach.

Należy tu zauważyć, że także wykonywanie później pracy na stanowisku łączonym montera wod-kan i kopacza uzasadnia zaliczenie go jako pracy w szczególnych warunkach, gdyż na obu stanowiskach w ramach dobowego czasu praca była wykonywana w głębokich wykopach.

Wobec uzupełnienia wymaganych 15 lat pracy w szczególnych warunkach stwierdzić należy, że spełnione zostały wszystkie warunki stażowe na dzień 1.01.1999 r.

Wiek 60 lat odwołujący się ukończył w dniu (...).

Wniosek o emeryturę złożył w dniu 16.05.2014 r.

Nie był członkiem OFE.

Z dniem ukończenia 60 roku życia J. F. spełnił ostatni z warunków do nabycia prawa do emerytury wcześniejszej.

Zaskarżona decyzja podlegała zmianie i zgodnie z art.477 ¹⁴§2 kpc orzeczono jak w wyroku.