Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 522/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 czerwca 2014 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Izabela Żylińska - Małecka

Protokolant Agnieszka Morasz

po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2014 roku w Dzierżoniowie

z powództwa W. B.

przeciwko S. B.

o uchylenie obowiązku alimentacyjnego

I.  uchyla obowiązek alimentacyjny W. B. wobec S. B. wynikający z wyroku Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 22 października 2003 roku w sprawie sygnatura akt III RC 375/03 z dniem 1 stycznia 2014 roku;

II.  obciąża powoda W. B. opłatą sądową w kwocie 300 zł;

Sygn. akt III RC 522/13

UZASADNIENIE

Powód W. B., reprezentowany przez pełnomocnika radcę prawnego E. K., w dniu 30 grudnia 2014 roku wniósł pozew przeciwko pozwanej S. B. o uchylenie z dniem 1 stycznia 2014 roku obowiązku alimentacyjnego, wynikającego z wyroku Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 22 października 2003 roku w sprawie sygn. akt III RC 375/03.

W uzasadnieniu pozwu podał, że małżeństwo stron zostało rozwiązane przez rozwód w dniu 9 marca 2000 roku. Wyrokiem z dnia 22 października 2003 roku Sąd zasądził od W. B. na rzecz S. B. alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie. Od tamtego czasu sytuacja materialna powoda znacznie się pogorszyła. Od stycznia 2013 roku do października 2014 roku powód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, która stanowi jedyne źródło dochodu powoda, uzyskał średni dochód miesięczny w kwocie 8.725,67 zł. Powód jest obciążony kredytami, których raty spłaty odpowiednio wynoszą: 1.818,00 zł, 3.800,00 zł, 4.000,00 zł miesięcznie. Zaciąganie kredytów, jak twierdził powód, w owym czasie było koniecznie z uwagi na utrzymanie firmy. Kryzys gospodarczy spowodował, że kontrahenci mieli trudności w regulowaniu zobowiązań na rzecz powoda, co spowodowało po jego stronie brak płynności finansowej. Ponadto syn powoda, który współpracował z ojcem, podjął decyzję o samodzielnym prowadzeniu własnej firmy, ale już pod innym adresem, przejmując dotychczasowych klientów powoda.

W. B. podniósł, że jego wiek i zdrowie, znacznie ograniczają sprawność życiową i zawodową powoda, a nadto wiążą się z dodatkowymi wydatkami. Powód ma poważne problemy z kręgosłupem, cierpi na niedosłuch.

Powód zarzucił, że jego aktualna sytuacja uniemożliwia mu dalsze łożenie alimentów na byłą żonę, która otrzymuje obecnie świadczenie emerytalne, a nadto czerpie dochód z wynajmu hali, którą to nieruchomość otrzymała na skutek podziału majątku małżeńskiego, podobnie jak dom jednorodzinny, w którym zamieszkuje.

Na rozprawie w dniu 12 marca 2014 roku powód podtrzymał swoje stanowisko zaś pozwana S. B. wniosła o oddalenie powództwa w całości.

W trakcie postępowania strony nie zmieniły swojego stanowiska.

SĄD USTALIŁ STAN FAKTYCZNY:

Wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 9 marca 2000 roku rozwiązano małżeństwo W. B. i S. B. przez rozwód z winy powoda.

Dowód: akta SO w Świdnicy (...)

Wyrokiem z dnia 22 października 2003 roku Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie zasądził od W. B. na rzecz S. B. alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie.

Wówczas Sąd ustalił, że w dniu 19 grudnia 2000 roku strony zawarły umowę o podział majątku dorobkowego w wyniku, której S. B. uzyskała prawo wieczystego użytkowania działki gruntu położonej w D. przy ul (...), prawo wieczystego użytkowania działki gruntu oraz własność budynku stanowiącego odrębna własność i udział w prawie wieczystego użytkowania działki gruntu stanowiącej drogę dojazdową położoną w D. przy ul. (...) o łącznej wartości 200.000 zł. W. B. otrzymał nieruchomość zabudowaną położoną w P. przy ul. (...) z wyposażeniem, działkę bez zabudowania położoną w L. oraz samochody dostawcze o łącznej wartości 200.000 zł.

S. B. w dniu 9 lutego 2001 roku zawarła z B. i A. S. umowę najmu hali (nieruchomość przy ul (...) w D.). Początkowo czynsz ustalono na kwotę 1.100 zł miesięcznie, od 30 maja 2001 roku na kwotę 1.235 zł miesięcznie zaś w październiku 2003 roku kwota czynszu wynosiła 1.303 zł miesięcznie. Z tego tytułu S. B. w 2002 roku uzyskała dochód w kwocie 15.432 zł. Koszty utrzymania domu, który wymagał napraw, S. B. oceniła na kwotę 650 zł miesięcznie. S. B. była po zabiegu usunięcia guza piesi, pozostawała pod kontrolą onkologiczną. Miała problemy ze wzrokiem.

W. B. od czerwca 2003 roku osiągnął przychód w kwocie 230.871,55 zł i wykazał stratę w kwocie 6.641,05 zł. Posiadał trzy kredyty: obrotowy w wysokości 16.500 euro, rewolwingowy w wysokości 25.000 zł i kredyt na finansowanie bieżących zobowiązań w kwocie 40.000 zł. Firma (...) prosperowała. W. B. mieszkał u swojej partnerki w D., partycypując w kosztach utrzymania mieszkania. W. B. z powodu schorzeń kręgosłupa uczęszczał na masaże jednak nie przyjmował leków.

Dowód:

akta SR w Dzierżoniowie (...)

Aktualnie W. B. ma 63 lat. Nadal prowadzi działalność gospodarczą, którą podjął w 1981 roku. Firma zajmowała się montażem, naprawą i serwisowaniem urządzeń elektronicznych spawalniczych. Obecnie działalność sprowadza się w zasadzie do serwisowania tych urządzeń. Liczba montażu urządzeń spadła z 10-15 sztuk miesięcznie do 3-5 sztuk miesięcznie, które sprzedaje firmie swojego syna. Powód jest zobowiązany do spłat rat kredytów w kwotach po 3.300 zł miesięcznie, 3.600 zł miesięcznie i 1.800 zł miesięcznie. Kredyty były zaciągane w związku z działalnością firmy. Dodatkowo z tytułu zadłużenia w firmie (...) powód ma do spłaty kwotę 11.000 euro. Powód od paru lat wyprzedaje samochody stanowiące majątek firmy, nie uzupełnia magazynu firmy. Obecnie posiada tylko jeden samochód w leasingu, którego rata wynosi 1.120 zł miesięcznie. W 2013 roku powód sprzedał działkę w L.. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży samochodów i działki W. B. przeznaczył na częściowe spłacenie zadłużenia w Bankach. Powód oczekiwał pomocy w spłaceniu długów firmy od swoich dzieci, którym darował wcześniej nieruchomości w L., pozostawiając sobie jedną działkę. Powód za 2013 rok wykazał dochód w kwocie 71.390,58zł.

Syn podwoda prowadził własną działalność w tym samym budynku, w którym funkcjonuje firma jego ojca. Tę działalność rozpoczął w trakcie zaocznych studiów magisterskich w Szkole Głównej Handlowej w W.. Wcześniej był zatrudniony u ojca jako pracownik. Dwa lata temu przeniósł swoją działalność do miejscowości K. pod W., gdzie zamieszkał ze swoja rodziną. W okresie współdziałania firm pod jednym adresem, syn powoda podjął współpracę handlową z C.. Wyjeżdżał w interesach do W. oraz innych krajów Europy, uczestniczył w targach branżowych. Kontrahenci obu firm współpracowali bezpośrednio z synem powoda.

W. B. w dniu 8 sierpnia 2008 roku zawarł związek małżeński z B. P., obecnie B. B. (2). Powód od pół roku pozostaje w separacji faktycznej z żoną. Od tego też czasu zamieszkuje w budynku firmy w P. w pomieszczeniach stanowiących wcześniej część biurowo-gospodarczą, nadbudową w 2008 roku.

Powód ma zdiagnozowaną przepuklinę części kręgosłupa oraz stwierdzone zmiany zwyrodnieniowe kręgów lędźwiowych. Skutkiem tego jest brak czucia w rękach. Powinien odbyć rehabilitację w warunkach szpitalnych. Cierpi na postępujący niedosłuch obustronny umiarkowany, a także migrenę. Jest diagnozowany z powodu znacznie podwyższonego poziomu trójglicerydów.

Pozwana S. B. ma 63 lata. Po ukończeniu 55 lat otrzymała tzw. emeryturę przejściową w kwocie około 1.000 zł miesięcznie. W 2013 roku emerytura wynosiła netto1.290,78 zł zaś od marca 2014 roku netto 1.311,22 zł miesięcznie. W dalszym ciągu wynajmuje, otrzymaną w wyniku umowy o podział majątku dorobkowego, nieruchomość przy ul. (...) w D., która stanowi integralną część funkcjonującego sklepu meblowego. Z tego tytułu otrzymuje dochód w kwocie netto 1.050 zł miesięcznie. Zamieszkuje sama w domu przy ul. (...) w D., w którym około 6 lat temu wymieniła wszystkie okna i drzwi balkonowe oraz przeprowadziła remont kuchni. Koszt tych inwestycji wyniósł 19.500 zł. Koszty roczne eksploatacji domu wynoszą: opał i gaz – 5.700 zł, energia elektryczna – 1.300 zł, woda – 900 zł, telefon – 1.000 zł, podatek od nieruchomości – 370 zł, wywóz śmieci – 130 zł czyli łącznie 9.400 zł. Pozwana podała, że na utrzymanie ogrodu wydatkuje rocznie kwotę 800 zł zaś na naprawy w domu oraz konserwację pieca CO około 1.000 zł rocznie.

S. B. w maju i czerwcu 2013 roku miała zabieg irydektomii (usunięcie jaskry). Nadal ma problemy z widzeniem, przyjmuje leki za kwotę około 100 zł miesięcznie. Ponadto ma problemy w związku ze zdiagnozowanym stanem zapalnym i zwyrodnieniowym kolana prawego. Koszt wizyty lekarskiej i zakup zastrzyku wynosi 200 zł. Pozwana uskarża się na problemy ze słuchem, co może być skutkiem przebytych schorzeń górnych dróg oddechowych w związku, z czym rozpoczęła terapię uodparniającą. Przyjmuje także leki na obniżenie cholesterolu. Koszt zakupu tych leków wynosi około 50-60 zł miesięcznie.

Pozwana S. B. uprawia przydomowy ogród warzywno-owocowy. U pozwanej często przebywa córka stron ze swoim dzieckiem, rzadziej odwiedza matkę syn stron. Pozwana żyje oszczędnie, w ciagu roku jest w stanie odłożyć kwotę 4.000 zł. S. B. za 2013 rok wykazała dochód z tytułu emerytury – 18.379,66 zł, a z najmu – 15.600 zł dochód, łącznie 33.979,66zł.

Oferty wynajmu lokali użytkowych umieszczane w internetowych portalach ogłoszeniowych wskazują na kwotę najmu w granicach od 20 zł do 40 zł za metr kwadratowy.

Dowód:

- wyrok SO w Świdnicy z dn. 9,03.2000 r. – akta SO W Świdnicy sygn. akt (...)

- bilans firmy z dn. 8.11.2013 r. – k. 7

- umowa o niekonsumencki kredyt na cele mieszkaniowe z dn. 30.04.2008 r. – k. 8-9

- umowa o kredyt z dn. 29.04.2011 r. – k. 10

- aneks nr (...) do umowy z dn. 29.04.2011 r. – k. 11

- informacja o windykacji długu z dn. 1.03.2013 – k. 12

- odpis skrócony aktu małżeństwa z dn. 8.08.2008 r. – k. 18

- opis badania z dn. 27.03.2012 r., 3.10.2011 r., wynik badania z dn. 26.10.2007r. – k. 20-21, k. 29-30

- zaświadczenie z dn. 19.09.2013 r. – k. 22

- zaświadczenie lekarskie z dn. 21.08.2013 r., skierowanie z dn. 10.09.2013 r. – k. 23, 24

- zaświadczenie lekarskie z dn. 29.11.2013 r. – k. 25

- akt notarialny z dn. 19.12.2000 r. – k. 31-34

- decyzja ZUS z dn. (...). – k. 42

- rachunek z dn. 4.02.2014 r. – k. 43

- zeznanie podatkowe za 2013 r. – k. 68-71

- wydruki z portalu intern. gratka.pl – k. 82-87

- pismo US w D. z dn. 8.04.2014 r. – 92-93

- faktury z dn. 10.01.2014r., 3.07.2012 r., 20.04.2012 r., 16.09.2011r., 30.11.2012r., 31.12.2013 r. – k. 117-122

- historia operacji bankowych- k. 123-127

- sygnały obiektu z dn. 6.06.2014 r. – k.128-129

- zeznanie powoda W. B. k.99verte – 101verte

- zaświad.lek. z dn. 28.02.2013 r. – k. 54

- zaśw. lek. z dn. 11.03.2014 r. k. 57

- karta informacyjna z dn. 26.06.2013 – k. 60

- karta informacyjna z dn. 24.05.2013 – k. 61

- zeznanie podatkowe za 2013 r. – 104-106

- umowa najmu z dn. 31.03.2008 r. – k. 107

- decyzja ZUS z dn. 1.03.2014 r. – k 109

- wyciąg z elektronicznej Księgi Wieczystej – k. 114-116

- zeznanie pozwanej S. B. – k. 130-132

SĄD ZWAŻYŁ:

Niniejsze roszczenie należy rozpoznać w oparciu o przepisy materialne z art. 60§2 krop, 138 krop i art. 144 1 krop.

Zgodnie z treścią art. 60 § 2 krop, jeżeli jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku. Przesłankami szerszej postaci obowiązku alimentacyjnego określonego w zacytowanym przepisie prawnym są następujące: 1) zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych może być tylko rozwiedziony małżonek, który ponosi wyłączną winę rozkładu pożycia, a uprawnionym tylko małżonek niewinny, 2) rozwód pociągnął za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej uprawnionego.

Zgodnie ze stanowiskiem Sadu Najwyższego, obowiązek alimentacyjny oparty na przepisie art.60§2 krop nie istnieje obligatoryjnie w każdym bez wyjątku przypadku, gdy tylko spełnione są ogólne przesłanki wyraźnie określone w art. 60§2 krop, na co wskazuje użycie słów „sąd może orzec”. Sąd Najwyższy w zacytowanym powyżej wyroku z dnia 14 lutego 2001 roku ( (...)) wskazał na konieczność wnikliwego badania sytuacji stron, stwierdzając, że „dorosły, sprawny życiowo i zdrowotnie człowiek powinien w pierwszym rzędzie starać się wykorzystać własne możliwości samodzielnego utrzymania się, a dopiero potem liczyć na pomoc alimentacyjną”. W doktrynie przyjmuje się, że pojęcie sytuacji materialnej ujmowane jest jako stosunek ilości środków potrzebnych do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego do ilości środków, jakimi małżonek niewinny, przy pełnym wykorzystaniu swych możliwości zarobkowych i majątkowych, rzeczywiście rozporządza. Jednocześnie podkreśla się, że „usprawiedliwionych potrzeb” uprawnionego nie należy utożsamiać z „równą stopą życiową”. W wyroku z dnia 13 stycznia 2000 r. Sądu Najwyższego (II CKN 673/98) Sąd Najwyższy stwierdził, że „Ewentualne zastosowanie przepisu art. 60 § 2 krop wymaga uprzednich ustaleń faktycznych określających sytuację małżonka niewinnego i to powstałą w następstwie orzeczenia rozwodu, a nadto ustalenia hipotetycznej sytuacji, w jakiej znajdowałby się tenże niewinny małżonek, gdyby rozwodu nie orzeczono i gdyby pożycie małżonków funkcjonowało prawidłowo”.

Zmiana orzeczenia dotyczącego orzeczonych alimentów jest rozpatrywana w oparciu o przepis art. 138 krop. Z treści tego przepisu wynika, że w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Poprzez zmianę stosunków" należy rozumieć ustalenie i porównanie sytuacji stron w dacie ostatniego orzekania o alimentach z sytuacją aktualną w kontekście przesłanek, z których prawo do alimentacji się wywodzi, czyli w niniejszym postępowaniu w kontekście przesłanek określonych w art. 60§2 krop.

Dodatkowo w przedmiotowej sprawie należy wskazać na przepis art. 144 1 krop, który stanowi, że zobowiązany może uchylić się od wykonania obowiązku alimentacyjnego względem uprawnionego, jeżeli żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Nie dotyczy to obowiązku rodziców względem ich małoletniego dziecka.

Niewątpliwie w dacie orzekania o alimentach (2003 rok) istniały przesłanki uzasadniające przyznanie S. B. alimentów od jej byłego męża W. B. w kwocie po 500 zł miesięcznie. Wówczas S. B. nie miała pewnego, stałego dochodu, który posiada obecnie w formie świadczenia emerytalnego w kwocie 1311,22 zł miesięcznie. Dom, w którym zamieszkiwała wymagał remontu, a który przeprowadziła w 2008 roku poprzez wymianę wszystkich okien i drzwi balkonowych. Dokonała także remontu kuchni. Koszt tych inwestycji wyniósł 19.500 zł. Pozwana koszty roczne eksploatacji domu określiła na łączną kwotę 9.400 zł, co w stosunku miesięcznym daje kwotę około 780 zł. S. B. wskazała też na koszty utrzymania ogrodu w kwocie 800 zł oraz koszty konserwacji pieca CO i drobnych napraw np. hydraulicznych na około 1.000 zł rocznie. W 2003 roku pozwana podała, że koszty związane z utrzymaniem domu wynosiły 650 zł miesięcznie. Pozwana obecnie uprawia ogródek, zajmuje się domem w którym często bywa córka z dzieckiem, a okazjonalnie także syn stron. W ubiegłym roku pozwana przeszła dwa zabiegi usunięcia jaskry. Nadal ma jednak problemy z widzeniem i musi przyjmować stosowne leki. Cierpi także na zwyrodnieniowe zapalenie kolana prawego. W tym zakresie leczy się prywatnie. Koszt wizyty lekarskiej i zastrzyku wynosi 200 zł. Ma problemy ze słuchem w wyniku przebytych chorób górnych dróg oddechowym w związku i dlatego wdrożono u pozwanej leczenie uodparniające.

Z kolei powód W. B. w 2003 roku prowadził działalność gospodarczą i jego działalność w tym zakresie prosperowała dobrze. Wprawdzie powód miał kredyty, ale nie miał problemów z ich spłatą. Powód miał też ustabilizowaną sytuację życiową albowiem mieszkał u swojej partnerki, partycypując w kosztach utrzymania domu. Aktualnie sytuacja majątkowa i życiowa powoda skomplikowała się. W. B. od pół roku pozostaje w separacji faktycznej z żoną, z którą ożenił się 8 sierpnia 2008 roku. Zamieszkuje w nadbudowanej w 2008 roku części budynku, w którym mieści się także firma powoda. W. B., zeznając najpierw podawał koszty związane z eksploatacją tego mieszkania, ostatecznie jednak stwierdził, że nie jest to możliwe, bowiem jak sądzić można, nie ma osobnych liczników wskazujących zużycie prądu i wody. Jeśli zaś chodzi o działalność firmy powoda, to następuje stagnacja, a nawet recesja. W. B. nie inwestuje w firmę, wyprzedaje samochody na poczet zadłużeń bankowych. Na ten cel przeznaczył też pieniądze uzyskane ze sprzedaży nieruchomości w L.. Utracił część kontrahentów. Z zeznań stron wynika, że działalność gospodarcza prowadzona przez powoda rozwijała się dobrze w czasie, gdy taką samą działalność i w tym samym miejscu prowadził syn stron, który początkowo był zatrudniony u powoda. S. B. zeznała”…jeszcze parę lat temu powód miał wysokie obroty i było to dzięki współpracy z synem, znajomi, którzy przychodzili do byłego męża w interesach mówili, że wszystko załatwiają z synem”. Dalej pozwana zeznała: „…syn jeździł po Europie, na różne targi”. Zważyć należy, że syn stron jest wykształconym, młodym człowiekiem i z pewnością jego kreatywność, a zapewne i fachowość nabywana z czasem, była większa niż powoda, który chociażby z racji wieku i stanu zdrowia nie był w stanie nadążyć za potrzebami rynku. Analiza materiału dowodowego wskazuje, że problemy z prowadzeniem firmy przez powoda rozpoczęły się w 2008 roku, kiedy to syn stron przeniósł swoją firmę działalność do K. pod W.. Syn stron podjął taką decyzję, gdyż jej realizacja umożliwiła mu spędzanie czasu z rodziną w większym niż do tej pory zakresie, gdyż tam ma dom, tam mieszka ze swoją rodziną. Sam fakt tej niejako fizycznej rozdzielności firm zaiste wpłynął na znaczne ograniczenie współpracy. Jest zrozumiałym, że syn stron chciał usamodzielnić się i poświęcić swoją pracę własnej firmie. Niestety nie wpłynęło to korzystnie na firmę powoda. Nie sposób zarzucić powodowi indolencję biznesową, ale wydaje się, że w czasach obecnych konieczne jest podejmowanie działań nowatorskich, utrzymywanie kontaktów zagranicznych, co czynił syn powoda, a czego powód nie podjął zapewne i z racji wieku, i z racji zdrowia, ale także braku należytego wykształcenia i przygotowania, jakie posiadał jego syn. W każdym razie W. B. z trudem, zdaniem Sądu, jest w stanie podołać spłacie zaciągniętych kredytów. Jak zeznał powód: „nastąpiło zniechęcenie, nie mam siły już walczyć”.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności nie można z przekonaniem stwierdzić, że gdyby małżeństwo stron nadal istniało to sytuacja powoda, a właściwie kondycja jego firmy byłaby lepsza. Syn stron założył własną rodzinę, przeprowadził się do innej miejscowości i tam prowadzi firmę. Doświadczenie życiowe wskazuje, że uczyniłby to nawet gdyby jego rodzice nie rozwiedli się. Prędzej czy później zacząłby działać tylko na własny rachunek, a odległość uniemożliwiałaby fizyczną obecność w firmie ojca, a tym samym utożsamianie przez kontrahentów obu firm z osobą syna stron. W tej sytuacji także S. B. odczuwałaby niekorzystne skutki związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez W. B..

W. B. nie jest człowiekiem zdrowym. Od wielu lat cierpi na dolegliwości kręgosłupa, które nasiliły się ostatnimi laty. W zaświadczeniu lekarskim z dnia 29 listopada 2013 roku rozpoznano zaawansowaną chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa oraz postępujący niedosłuch obustronny. Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i przepuklinę kręgosłupa potwierdzają wyniki badań z 2011 roku i 2012 roku, podobnie jak badania słuchu - niedosłuch. Ponadto powód cierpi na bóle migrenowe, ma znacznie podwyższony poziom trójglicerydów.

Reasumując, Sąd doszedł do przekonania, że sytuacja powoda w porównaniu z 2003 roku z obecną jest, z uwagi na powołane okoliczności, zdecydowanie mniej korzystna. Co więcej, wydaje się mniej korzystna niż sytuacja byłej żony S. B., gdyż pozwana ma ustabilizowana sytuację życiowa i majątkową, posiada stałe, dwa źródła dochodu. Pod dyskusję można byłoby poddać kwotę uzyskiwaną z najmu nieruchomości przy ul. (...) w D. albowiem od 2003 roku kwota ta w zasadzie pozostaje bez zmiany. Jednakże w realiach tutejszego rynku znaczenie ma stabilność umowy najmu i pewność uiszczanych kwot nawet, jeśli teoretycznie pozwana mogłaby uzyskiwać wyższą kwotę, ale ryzykując, trwałością umowy najmu. W każdym razie, S. B. dysponuje obecnie kwotą 2.361 zł miesięcznie, która powinna zabezpieczyć usprawiedliwione potrzeby pozwanej. Negatywne skutki rozwodu ustały, poprzez uzyskanie przez pozwaną stabilności ekonomicznej wynikającej przede wszystkim z nabycia prawa do świadczeń emerytalnych. Wcześniej pozwana z tytułu najmu nieruchomości i alimentów (2003 r.) miała do dyspozycji 1550 zł miesięcznie.

Zarówno powód, jak i pozwana cierpią na różne dolegliwości zdrowotne z tą wszakże różnicą, że S. B. może prowadzić leczenie według zaleceń lekarzy zaś W. B. nie może poddać się odpowiedniemu leczeniu, a jest zalecane leczenie w warunkach szpitalnych, bo wyłączyłoby to powoda z pracy, do czego nie może dopuścić z uwagi na obecną kondycję firmy.

Świadczenia alimentacyjne mają zapewnić podstawowe środki egzystencji. Należy odróżnić prawo do roszczenia o świadczenie alimentacyjne z realizacją (wykonaniem) tego prawa. Przepis art. 144 1 krop, stanowi, że zobowiązany może uchylić się od wykonania obowiązku alimentacyjnego względem uprawnionego, jeżeli żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Zasady współżycia społecznego to, nieskodyfikowane powszechne normy postępowania, funkcjonujące aktualnie w społeczeństwie i mające na celu ochronę społecznie akceptowanych wartości lub dóbr materialnych. Zakres zasad społecznych winien być oceniany w pewnej relacji z zakresem norm moralnych, zwyczajów oraz słuszności. W wyroku z dnia 11 kwietnia 2006 roku Trybunał Konstytucyjny stwierdził: ”roszczenie alimentacyjne, o którym mowa w art. 60§2 krop przysługuje, gdy rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji małżonka uprawnionego, ale i od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Oprócz tego ograniczenia obowiązku alimentacyjnego jest możliwość oddalenia przez sąd powództwa rozwiedzionego małżonka ze względu na sprzeczność z zasadami współżycia społecznego”. Zważyć jednak należy, że wyrok ten pochodzi z 2006 roku, a więc sprzed daty obowiązywania art. 144 1 krop (2009 r.), który wprost wskazuje na tę możliwość.

Zdaniem Sądu, zasady współżycia społecznego, zasady słuszności i dobrych obyczajów uzasadniają roszczenie powoda w kontekście materialno - prawnych przesłanek określonych w art. 60§2 krop.

Mając powyższe na uwadze i na podstawie powołanych przepisów prawnych orzeczono jak w pkt I. O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 108§1 kpc przy zastosowaniu art. 102.1 ustawy o kosztach sądowych z dnia 28 lipca 2005 roku.