Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Skazany M. B. złożył w dniu 30.07.2012 roku wniosek o wydanie wyroku łącznego w odniesieniu do kar orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego dla W. w sprawie o sygn. akt III K 2662/06, Sądu Okręgowego w Warszawie o sygn. akt VIII K 103/05, Sądu Rejonowego dla W. o sygn. akt III K 619/08 oraz Sądu Okręgowego w Warszawie o sygn. akt VIII K 445/09.

Skazany wniósł o połączenie kar w/w wyroków przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji z zaliczeniem okresu tymczasowego aresztowania od 20.11.2008r. do 20.07.2012r.

Poddając analizie całokształt dokumentacji zgromadzonej i ujawnionej w aktach sprawy, Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

M. B. został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

I.

Sądu Rejonowego dla W. z dnia 16 października 2006r., sygn. akt: III K 2662/06 za czyn popełniony:

w dniu 28 września 2005r. z art. 158 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn popełniony w dniu 28 września 2005r. z art. 278 § 1 kk na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 85 i 86 § 1 kk za w/w czyny na karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności; na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 5 (pięciu) lat próby; na podstawie art. 71 § 1 kk orzeczono karę grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych; na mocy art. 73 § 2 kk oddano skazanego pod dozór kuratora; prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego dla W. z dnia 18 maja 2010r., sygn. akt III Ko 235/10 zarządzono wykonanie zastępczej kary 50 (pięćdziesięciu) dni pozbawienia wolności w miejsce kary 100 (stu) stawek dziennych grzywny po 10 (dziesięć) złotych, zaliczając okres zatrzymania skazanego tj., w dniu 28.09.2005r.; prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w M. z dnia 8 czerwca 2011r., sygn. akt II Ko 754/11 nie zarządzono wykonania kary łącznej 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

II.

Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 26 listopada 2007r., sygn. akt: VIII K 103/05 zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 2 lipca 2008r. sygn. akt II AKa 144/08, za czyn popełniony:

w dniu 1 stycznia 2004r. z art. 280 § 2 kk w zw. z art. 10 § 2 kk i na podstawie art. 280 § 2 kk w zw. z art. 10 § 2 i 3 kk i art. 60 § 1 i 6 pkt 1 kk wymierzono karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.

Sądu Rejonowego dla W. z dnia 09 marca 2009r., sygn. akt: III K 619/08 za czyn popełniony:

w dniu 11 czerwca 2008r. z art. 178a § 1 kk na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat; na podstawie art. 50 kk orzeczono podanie wyroku do publicznej wiadomości na stronie internetowej Komendy Stołecznej Policji w W. przez okres jednego miesiąca; na podstawie art. 63 § 1 kk. na poczet kary pozbawienia wolności zaliczono okres zatrzymania skazanego w dniu 11.06.2008r;

IV.

Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 7 października 2011r., sygn. akt: VIII K 445/09 zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 18 lipca 2012r. za czyn popełniony:

w dniu 23 września 2008r. z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i na podstawie art. 280 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierzono karę 4 (czterech) lat pozbawienia wolności; na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności, tj. od dnia 20.11.2008r. do dnia 22.12.2008r. i od dnia 08.04.2011r. do dnia 18.07.2012r.; zasądzono koszty obrony.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Na podstawie art. 569 § 1, 2 kpk właściwym sądem do wydania wyroku łącznego, jeżeli poszczególne wyroki są prawomocne i zaistniała możliwość wydania wyroku łącznego oraz jeżeli w pierwszej instancji orzekały sądy różnego rzędu jest sąd wyższego rzędu, tj. Sąd Okręgowy w Warszawie.

Przy badaniu warunków do wydania wyroku łącznego, Sąd jest zobowiązany do uwzględnienia w swych rozważaniach wszystkich wyroków skazujących począwszy od chronologicznie pierwszego z nich.

Zgodnie z analizą art. 85 kk możliwość orzeczenia kary łącznej istnieje wtedy, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu.

W niniejszej sprawie zachodzą przewidziane w art. 85 kk podstawy do połączenia kar wymierzonych wyrokami Sądu Rejonowego dla W. w sprawie o sygn. akt III K 619/08 oraz Sądu Okręgowego w Warszawie o sygn. akt VIII K 445/09, albowiem przestępstwa zostały popełnione zanim zapadł pierwszy z łączonych wyroków w sprawie III K 619/08 w dniu 9 marca 2009 roku, tj. 09.03.2009 r. - 11.06.2008 r. i 23.09.2008 r., zaś kary orzeczone w tych wyrokach, jako kary tego samego rodzaju podlegają łączeniu (kary pozbawienia wolności).

W wyrokach podlegających łączeniu skazanemu wymierzono kary: 6 miesięcy pozbawienia wolności i 4 lat pozbawienia wolności. Sąd zgodnie z art. 86 § 1 kk wymierza karę łaczną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, a zatem w przedmiotowej sprawie – od 4 lat pozbawienia wolności do 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Odnosząc się do wniosku skazanego co do wymiaru kary łącznej, należy przywołać stanowisko Sądu Apelacyjnego w Warszawie wyrażone w wyroku z dnia 12 lipca 2000r. – w myśl którego – absorpcję kar stosować należy bardzo ostrożnie, biorąc pod uwagę negatywną co do sprawcy przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie kilku przestępstw (II Aka 171/00, OSA 2001, z. 2, poz 5). Wymierzając karę łączną pozbawienia wolności Sąd rozważył wszelkie okoliczności, które mają wpływ na wybór jednej z zasad kształtujących karę łączną tzn. zasadę absorpcji, asperacji lub kumulacji. Nie bez znaczenia dla wymiaru kary jest związek podmiotowy oraz przedmiotowy zbiegających się przestępstw. Jeżeli chodzi o czyny, których dopuścił się skazany – przestępstwa były popełnione w niedużej odległości czasowej (11.06.2008r. i 23.09.2008r.), dotyczyły innych czynów, popełnionych w inny sposób (art. 178a par. 1 kk i art.280 par. 1 kk w zb. z art. 157 par. 1 kk w zw. z art. 11 par. 2 kk).

Sąd wziął również pod uwagę zachowanie się sprawcy w warunkach odbywania kary. Z opinii nadesłanej z Aresztu Śledczego W. wynika, iż M. B. nie był nagrodzony. Był kilkunastokrotnie karany dyscyplinarnie m.in. za nielegalne kontakty z innymi osadzonymi, wulgarne zachowanie w stosunku do funkcjonariuszy, niewykonywanie poleceń służbowych. W dniu 09.07.2012r. dokonał samouszkodzenia w celu zmiany osadzenia. Deklaruje udział w podkulturze przestępczej. Został zdiagnozowany, jako uzależniony od alkoholu. Jest zdemoralizowany w stopniu znacznym. Utrzymuje kontakt z żoną, siostrą i rodzicami. W stosunku do skazanego prognoza penitencjarna kształtuje się negatywnie. Zachowanie osadzonego w warunkach izolacji oceniono, jako naganne.

Mając powyższe na względzie Sąd zastosował zasadę częściowej absorpcji i wymierzył karę łączną 4 (cztery) lat i 4 (cztery) miesiące pozbawienia wolności.

Ponadto Sąd zaliczył skazanemu na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności opisanej w pkt I wyroku, okres zatrzymania skazanego w dniu 11.06.2008r, okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 22.08.2010r do dnia 04.10.2010r. i od dnia 22.11.2010r. do dnia 08.04.2011r., od dnia 20.11.2008r. do dnia 22.12.2008r. i od dnia 08.04.2011r. do dnia 28.11.2012r.

W pozostałym zakresie połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

Na podstawie art. 572 kpk Sąd umorzył postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym kary orzeczonej wyrokiem z dnia 16 października 2006 roku Sądu Rejonowego dla W. sygn. akt III K 2662/06, i wyrokiem z dnia 26 listopada 2007r Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. akt VIII K 103/05. Czasowo wyroki z pkt I. i II. nadają się do połączenia, orzeczono w nich kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem i bez warunkowego zawieszenia. Sąd Rejonowy w M. postanowienia z dnia 08.06.2011r. o sygn. akt II Ko 754/11 nie zarządził wykonania kary pozbawienia wolności wcześniej zawieszonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. sygn. akt III K 2662/06.

Należało zatem rozważyć, czy połączeniu w wyroku łącznym mogą podlegać wyroki, w których orzeczono bezwzględną karę pozbawienia wolności oraz wyroki, w których kara pozbawienia wolności została warunkowo zawieszona i nie zarządzono jej wykonania.

Zgodnie z treścią art. 89 § 1 kk – w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania – Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary łącznej, jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 69 kk. Jak wynika zatem z treści art. 89 k.k. - wydanie wyroku łącznego z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności uzależnione jest od występowania przesłanek zawieszenia wykonania kary określonych w art. 69 k.k. Przepis określa wśród przesłanek takiego orzeczenia warunek tzw. pozytywnej prognozy polegającej na stwierdzeniu, iż kara mimo zawieszenia jej wykonania umożliwi osiągnięcie celów kary oraz zastosowanie art. 69 kk wymaga też uwzględnienia postawy sprawcy, jego warunków osobistych oraz właściwości, nadto dotychczasowego sposobu życia i zachowania po popełnieniu przestępstwa.

Z dniem 8 czerwca 2010 roku zaczął ponadto obowiązywać art. 89 § 1a kk stanowiący, iż w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania sąd może orzec karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Ta regulacja pozwala na przyjęcie, że w aktualnym stanie prawnym jest możliwe wymierzenie kary tzw. bezwzględnej przy połączeniu kar z warunkowym zawieszeniem wykonania i bez takiego zawieszenia.

Sąd zgodnie z art. 4 § 1 kk miał obowiązek zbadać, które brzmienie przepisu art. 89 kk jest względniejsze dla sprawcy, czy przepisy obowiązujące w trakcie popełnienia czynu, czy też w trakcie orzekania (tak Sąd Najwyższy w postanowieniu z 16 grudnia 2010 roku, II KK 156/10, Biuletyn Prawa Karnego nr 2/11). Przepis art.89 § 1a kk dodany do dotychczas obowiązującego z całą pewnością pogarsza sytuację skazanego, zatem względniejszy dla niego będzie art. 89 kk w brzmieniu sprzed 8 czerwca 2010 roku.

Wracając zatem do regulacji art. 89 § 1 kk, należało rozważyć, czy w stosunku do skazanego można wysunąć pozytywną prognozę. Analiza danych o karalności skazanego, jak również opinii o skazanym nie pozwala na przyjęcie, że kara mimo zawieszenia jej wykonania umożliwi osiągnięcie jej celów, w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Skazanemu wymierzano mu kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania i pomimo tego popełniał kolejne przestępstwa, co pozwala na stwierdzenie, iż kary te nie osiągnęły swych celów. Z akt sprawy nie wynika ponadto by poza osadzeniem M. B. coś diametralnie zmieniło się w życiu skazanego, co pozwoliłoby na przyjęcie, że wymierzenie kolejnej kary z warunkowym zawieszeniem przyniesie skutek inny niż ten tylko, że skazany wcześniej opuści zakład karny. Wobec powyższego, nie ma przesłanek do zawieszenia kary łącznej, jaką należałoby wymierzyć w kolejnym wyżej opisanym „ciągu” spełniającym warunki czasowe z art. 85 kk, dlatego wydanie wyroku łącznego w tym zakresie nie jest możliwe.

O kosztach obrony z urzędu Sąd orzekł w oparciu o treść art. 618 § 1 pkt 11 kpk zasądzając od Skarbu Państwa na rzecz adw . T. K. kwotę 120 (stu dwudziestu) złotych powiększoną o podatek VAT tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu skazanego M. B..

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa, mając na względzie fakt, iż skazany od pewnego czasu przebywa w warunkach izolacji. Nie stwierdzono również, by posiadał majątek umożliwiający uiszczenie kosztów.