Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział IX Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Aleksandra Nowicka

Sędziowie : SO Marzena Polak

SO Mirosław Wiśniewski (spr.)

Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Maćkiewicz

przy udziale przedstawiciela Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Toruniu Marzenny Mikołajczak

po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2014 r.

sprawy R. L.

oskarżonego z art. 244 a § 1 kk

na skutek apelacji Prokuratora Rejonowego Prokuratury Toruń – Wschód w Toruniu

od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu

z dnia 27 stycznia 2014 r. sygn. akt VIII K 1235/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, ze uniewinnia oskarżonego od popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów

II.  kosztami procesu za obie instancje obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IX Ka 160/14

UZASADNIENIE

R. L. został oskarżony o to, że:

1.  W dniu 18 kwietnia 2013 r. w trakcie trwania meczu żużlowego rozgrywanego pomiędzy „(...)”- (...) nie zastosował się do Wyroku Sądu Rejonowego w T.sygn. akt (...)z dnia (...)nakazującego osobiste stawiennictwo w Komisariacie Policji (...)przy ul. (...) w T. w trakcie trwania masowych imprez sportowych- meczy żużlowych rozgrywanych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej -tj. o przestępstwo z art. 244a § 1 kk

2.  W dniu 26 kwietnia 2013 r. w trakcie trwania meczu żużlowego rozgrywanego pomiędzy (...)- „ (...)” nie zastosował się do Wyroku Sądu Rejonowego w T.sygn.. akt (...)z dnia (...) nakazującego osobiste stawiennictwo w Komisariacie Policji (...)przy ul. (...) w T. w trakcie trwania masowych imprez sportowych- meczy żużlowych rozgrywanych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej - tj. o przestępstwo z art. 244a § 1 kk

3.  W dniu 27 kwietnia 2013 r. w trakcie trwania meczu żużlowego rozgrywanego pomiędzy (...)- „(...)” nie zastosował się do Wyroku Sądu Rejonowego w T.sygn. akt (...)z dnia (...) nakazującego osobiste stawiennictwo w Komisariacie Policji (...)przy ul. (...) w T. w trakcie trwania masowych imprez sportowych- meczy żużlowych rozgrywanych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej - tj. o przestępstwo z art. 244a § 1 kk

4.  W dniu 21 czerwca 2013 r. w trakcie trwania meczu żużlowego rozgrywanego pomiędzy (...)- (...) nie zastosował się do Wyroku Sądu Rejonowego w T.sygn. akt (...)z dnia (...) nakazującego osobiste stawiennictwo w Komisariacie Policji (...)przy ul. (...) w T. w trakcie trwania masowych imprez sportowych- meczy żużlowych rozgrywanych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej - tj. o przestępstwo z art. 244a § 1 kk

5.  W dniu 24 czerwca 2013 r. w trakcie trwania meczu żużlowego rozgrywanego pomiędzy „ (...)”- (...) nie zastosował się do Wyroku Sądu Rejonowego w T.sygn. akt (...) z dnia (...)nakazującego osobiste stawiennictwo w Komisariacie Policji (...)przy ul. (...) w T. w trakcie trwania masowych imprez sportowych- meczy żużlowych rozgrywanych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej - tj. o przestępstwo z art. 244a § 1 kk

6.  W dniu 01 lipca 2013 r. w trakcie trwania meczu żużlowego rozgrywanego pomiędzy „ (...)”- „ (...)” nie zastosował się do Wyroku Sądu Rejonowego w T.sygn. akt (...)z dnia (...)nakazującego osobiste stawiennictwo w Komisariacie Policji (...)przy ul. (...) w T. w trakcie trwania masowych imprez sportowych- meczy żużlowych rozgrywanych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej - tj. o przestępstwo z art. 244a § 1 kk

7.  W dniu 04 lipca 2013 r. w trakcie trwania meczu żużlowego rozgrywanego pomiędzy (...)- „ (...)” nie zastosował się do Wyroku Sądu Rejonowego w T.sygn. akt (...)z dnia (...) nakazującego osobiste stawiennictwo w Komisariacie Policji (...)przy ul. (...) w T. w trakcie trwania masowych imprez sportowych- meczy żużlowych rozgrywanych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej - tj. o przestępstwo z art. 244a § 1 k

Wyrokiem z dnia 27 stycznia 2014 roku Sąd Rejonowy w Toruniu, sygn. akt VIII K 1235/13, uznał oskarżonego za winnego zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu, tj. występku z art. 244a kk i za to, na podstawie art. 244a kk, wymierzył mu karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie, na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk, warunkowo zawiesił na okres próby 4 lat, oddając go w tym czasie, na podstawie art. 73 § 1 kk, pod dozór kuratora sądowej i na podstawie art. 71 § 1 kk - karę 30 stawek dziennych grzywny po 10 zł każda.

Zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 210 złotych tytułem opłaty sądowej i obciążył go wydatkami w kwocie 90 złotych.

Wyrok ten, odnosząc się do merytorycznych aspektów odpowiedzialności, zaskarżył w całości na niekorzyść oskarżonego oskarżyciel publiczny, zarzucając obrazę prawa materialnego w postaci art. 91 § 1 kk poprzez jego niezastosowanie i wymierzenie oskarżonemu kary na podstawie art. 244a § 1 kk, podczas, gdy w sprawie w związku z tym, że oskarżony popełnił przypisane mu czyny w warunkach ciągu przestępstw, istniała podstawa do zastosowania w/w przepisu i wymierzenia mu kary na podstawie art. 244a § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 i 3 kk.

Powołując się na w/w zarzut skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uznanie, że oskarżony popełnił przypisane mu czyny w warunkach ciągu przestępstw i przyjęcie jako podstawy wymiaru kary art. 244a § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W trakcie analizy akt sprawy pod kątem zarzutów podniesionych w apelacji, a także ewentualnego zaistnienia uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze, będących podstawą do uchylenia wyroku z urzędu, sąd odwoławczy dostrzegł, że zaskarżony wyrok, którym skazano oskarżonego za nierealizowanie, nałożonego na niego prawomocnym orzeczeniem sądu, obowiązku stawiennictwa na komisariacie Policji w czasie trwania objętych tzw. zakazem stadionowym imprez masowych, wymagał zmiany poprzez uniewinnienie go od popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów.

Obowiązek, którego naruszenie zarzucono w przedmiotowym postępowaniu oskarżonemu, nałożony został na niego wyrokiem Sądu Rejonowego w T.o sygn. akt (...), wydanym dnia (...) (prawomocny z dniem (...) – k. 19 akt sprawy (...)). Jego okres obowiązywania określony został – w zgodzie z obowiązującymi wówczas przepisami - na 5 lat. W toku wykonywania tego orzeczenia wobec oskarżonego – tj. z dniem 1 stycznia 2012 r. - zmianie uległa jednak ustawa o bezpieczeństwie imprez masowych, na podstawie której orzeczono w/w środek. Od czasu dokonanej wówczas nowelizacji środek karny zakazu wstępu na imprezę masową przestał być obligatoryjnie związany z obowiązkiem stawiennictwa sprawcy w czasie jej trwania w odpowiedniej jednostce Policji. Z dodanego wówczas ust. 5 art. 65 ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych wynika nadto, że obecnie ów obowiązek można orzec maksymalnie na okres od 6 miesięcy do lat 3, nieprzekraczający okresu, na jaki orzeczono zakaz wstępu na imprezę masową. Nie ulega wątpliwości, że przepis art. 65 wspomnianej ustawy w aktualnie obowiązującym brzemieniu - jako pozwalający na nałożenie obowiązku stawiennictwa na krótszy okres - jest względniejszy dla oskarżonego. Taki stan rzeczy obligował sąd I instancji do zastosowania zasad prawa intertemporalnego określonych w art. 4 kk i uwzględnienia tej korzystnej dla oskarżonego modyfikacji stanu prawnego. Orzeczony wyrokiem z dnia (...) wobec niego i wciąż jeszcze wykonywany obowiązek stawiennictwa mieścił się bowiem wprawdzie w granicach określonych w przepisie prawa dawnego, tj. obowiązujących w chwili wydawania tamtego orzeczenia, jednak był znacznie surowszy, niż maksymalny (najsurowszy) obowiązek stawiennictwa możliwy do wymierzenia na podstawie obecnie obowiązującego przepisu.

Sąd I instancji, orzekający w czasie wykonywania wobec oskarżonego zakazu wstępu na imprezy masowego połączonego z obowiązkiem stawiennictwa, w sprawie o przestępstwo polegające na jego nierealizowaniu, zobowiązany był zastosować wobec oskarżonego ów środek karny w kształcie nadanym mu aktualnie obowiązującymi przepisami, tj. przy obniżeniu okresu obowiązywania obowiązku stawiennictwa do górnej granicy przewidzianej w nowej ustawie, a więc trzech lat. Skoro wszystkie zarzucane oskarżonemu w przedmiotowej sprawie czyny miały miejsce w 2013 roku, nieuwzględnienie do jego sytuacji aktualnego stanu prawnego oznaczałoby, że w stosunku do oskarżonego, wobec którego okres trzech lat, na jaki aktualnie maksymalnie można nałożyć obowiązek stawiennictwa, upłynął już dnia (...), byłby stosowany środek karny nieznany obecnie obowiązującej ustawie (tzn. w wymiarze przekraczającym jego aktualnie dopuszczalną przez prawo wysokość). Przyjąć należało, że w czasie objętych aktem oskarżenia czynów oskarżonego nie obowiązywał już obowiązek stawiania się na komisariacie Policji w czasie trwania meczów żużlowych rozgrywanych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym, zarzucane mu zachowanie nie zawierało znamion czynu zabronionego.

Mając na uwadze powyższe, sąd odwoławczy – bez odnoszenia do bezprzedmiotowych z uwagi na treść rozstrzygnięcia zarzutów skarżącego - dokonał zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów.

Kosztami procesu za obie instancje obciążono po myśli art. 634 kpk w zw. z art. 632 pkt 2 kpk Skarb Państwa.