Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 246/13

POSTANOWIENIE

Dnia 21 marca 2013r

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Piotr Rajczakowski

SO Aleksandra Żurawska

po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia uczestnika K. Ś. na postanowienie Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 29 stycznia 2013r, sygn. akt I Ns 417/10

w sprawie z wniosku U. Ś., W. Ś. i R. Ś.

przy udziale S. T. i R. Ś.

o podział do korzystania

p o s t a n a w i a:

I. odrzucić zażalenie na pkt I postanowienia;

II. oddalić dalej idące zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 29 stycznia 2013r Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie w pkt I oddalił wniosek uczestnika K. Ś. o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji od postanowienia tegoż Sądu z dnia 28 listopada 2012r, zaś w pkt II odrzucił apelację uczestnika od wskazanego wyżej orzeczenia. W uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia stwierdził, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji podlegał oddaleniu, zaś orzeczenie to jako niezaskarżalne nie podlega uzasadnieniu. W tej więc sytuacji apelacja uczestnika jako wniesiona po upływie ustawowego terminu powinna ulec odrzuceniu- na podstawie art. 370 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc.

W zażaleniu na to postanowienie skarżący stwierdził, że wszelkie braki apelacji zostały uzupełnione, nie wie on więc z jakich przyczyn wniosek o przywrócenie terminu nie został uwzględniony. Zarzucił także, że nie jest oczywiste, by pouczenie o sposobie i terminie wniesienia apelacji zostało zrozumiane właściwie.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie na rozstrzygnięcie w przedmiocie oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji należało odrzucić jako niedopuszczalne. Jak wynika bowiem z art. 394 § 1 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc zażalenie do sądu II instancji przysługuje na postanowienia sądu I instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia enumeratywnie wymienione w tymże przepisie. Orzeczenie zawarte w pkt I nie należy do żadnej z tych kategorii, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego nie jest ono także rozstrzygnięciem kończącym postępowanie / patrz: postanow. SN z 10.01.2008r, IV Cz 110/07, LEX nr 621784 /, stąd też zażalenie jako niedopuszczalne powinno ulec odrzuceniu- art. 373 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc.

Natomiast dalej idące zażalenie podlegało oddaleniu jako bezzasadne. Jak wynika bowiem z wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji przedstawicielka ustawowa uczestnika przyznała, że Sąd Rejonowy pouczył ją, iż w terminie 7 dni ma ona prawo wystąpić o sporządzenie uzasadnienia postanowienia. W tej sytuacji zupełnie niezrozumiałym jest dlaczego E. S. uznała, że Sąd z urzędu prześle jej przedmiotowe orzeczenie. Jeśli zaś matka uczestnika miała wątpliwości odnośnie sposobu i terminu wniesienia środka zaskarżenia, to dochowując należytej staranności, powinna kwestie te wcześniej wyjaśnić, czego nie uczyniła. Reasumując- skoro przedstawicielka ustawowa uczestnika została prawidłowo pouczona o sposobie i terminie wniesienia apelacji, nie można było przyjąć, że do uchybienia w dokonaniu tejże czynności w terminie doszło bez jej winy / art. 168 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc /. Zasadnie więc Sąd Rejonowy oddalił wniosek E. S. o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji, czego dalszą konsekwencją musiało być odrzucenie apelacji jako spóźnionej.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc orzekł jak w pkt II postanowienia.

II Cz 246/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE