Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23.01.2013 r.

Sąd Okręgowy / Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Świdnicy

Wydział VII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący-Sędzia : SSO Joanna Sawicz

Protokolant : sekretarz sądowy Dorota Kaźmierczak-Binder

przy udziale - - -

po rozpoznaniu w dniu 23.01.2013 r. w Świdnicy

sprawy K. R.

przy udziale zainteresowanej P. U.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o ustalenie obowiązku ubezpieczenia społecznego

na skutek odwołania K. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 12.07.2012 r. Nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.z dnia 12.07.2012r. znak: (...) w ten sposób, iż stwierdza że P. U.nie wykonywała umowy zlecenia w „ K. (...) K. R.” i ni e podlega z tego tytułu ubezpieczeniu społecznemu

Sygn. akt VIIU 1214/12

UZASADNIENIE

Powódka K. R.wniosła odwołanie od decyzji z dnia 12.07.2012 r., w której organ rentowy stwierdził, iż P. U.jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek (...)” K. R.podlega ubezpieczeniom społecznym. Odwołująca domagała się stwierdzenia nieważności tej decyzji, względnie przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia, podnosząc, że P. U.spełnia przesłanki do finansowania składek na ubezpieczenie społeczne ze środków budżetu państwa jako zatrudniona w charakterze niani.

Strona pozwana Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniosła o oddalenie odwołania i zasądzenie na jej rzecz od powódki kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podniósł, iż w jego ocenie niania powinna być zgłoszona do ubezpieczeń społecznych na zasadach ogólnych dotyczących zleceniobiorców.

Postanowieniem z dnia 29.10.2012r. Sąd Okręgowy w Świdnicy wezwał do udziału w sprawie P. U. jako osobę zainteresowaną.

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka K. R.w latach 2011-2012 prowadziła działalność gospodarczą pod nazwą (...)” – pracownia architektoniczna w Ś., ul. (...). Zainteresowana P. U.nie była zatrudniona w/w firmie, nie zawierała z nią umowy zlecenia, nie świadczyła na rzecz w/w firmy żadnej pracy.

Powódka K. R.jest zatrudniona na umowę o pracę w firmie meblarskiej (...) M. R.w pełnym wymiarze czasu pracy .

W dniu 17.12.2010 r. powódka urodziła córkę, w związku z czym przebywała na zasiłku macierzyńskim od dnia 17.12.2010 r. do dnia 19.05.2011 r.

K. R.i P. U.nie są spokrewnione. Powódka za pośrednictwem portalu „niania.pl” nawiązała kontakt z zainteresowaną i podjęła decyzję o zatrudnieniu jej w charakterze niani, w szczególności z uwagi na bliskość miejsca zamieszkania we W..

W dniu 15.11.2011 r. powódka K. R.i zainteresowana P. U.zawarły umowę dotyczącą opieki nad dzieckiem, na podstawie której P. U.zobowiązała się do opieki nad J. M.w charakterze niani, w dni robocze od godziny 10 do godziny 18 w miejscu zamieszkania powódki, tj. we W.. Rodzic dziecka zobowiązał się do zgłoszenia opiekunki do ubezpieczenia społecznego.

K. R.jako rodzic dziecka, zgłosiła do ubezpieczenia społecznego z dniem 17.11.2011 r. P. U.z tytułu sprawowania opieki nad dzieckiem na podstawie umowy uaktywniającej.

Decyzją z dnia 12.07.2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.stwierdził, że P. U.jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek „K. (...)” K. R.podlega ubezpieczeniom społecznym od dnia 15.11.2011r. do dnia 30.04.2012r.

(dowód: akta ZUS, zeznania powódki, umowa z dnia 15.11.2011r.)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wniesione przez K. R. zasługuje na uwzględnienie.

Przede wszystkim na wstępie niniejszych rozważań należy stwierdzić, że postępowanie sądowe w sprawach dotyczących ubezpieczenia społecznego wszczynane jest w rezultacie odwołania wniesionego przez ubezpieczonego od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. A zatem przedmiot rozpoznania sprawy sądowej wyznacza decyzja organu rentowego, od której wniesiono odwołanie i tylko w tym zakresie podlega ona kontroli Sądu zarówno pod względem jej formalnej poprawności, jak i merytorycznej zasadności. Natomiast nie jest rzeczą Sądu, niejako w zastępstwie organu rentowego, orzekać o kwestiach , które nie są przedmiotem rozstrzygnięcia w zaskarżonej decyzji (por. wyrok SA w Krakowie z dnia 12.09.2012r., IIAUa 438/12, post. SN z dnia 22.02.2012r. II UK 275/11).

Jak wynika z rozstrzygnięcia zaskarżonej decyzji, jej przedmiotem jest stwierdzenie podlegania ubezpieczeniom społecznym zainteresowanej P. U.z tytułu osoby wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek „K. (...)” K. R.w Ś..

W myśl art. 6 ust.1 pkt 4 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2009 r. Nr 205, póz. 1585 ze zm.) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwanymi dalej "zleceniobiorcami", oraz osobami z nimi współpracującymi.

A zatem przedmiotem niniejszego postępowania, w związku z powyższym rozstrzygnięciem zawartym w zaskarżonej decyzji, było ustalenie, czy zainteresowana zawarła faktycznie z firmą prowadzoną przez powódkę „K. (...)” w Ś. umowę zlecenia i co było jej przedmiotem, oraz czy ją wykonywała i za jakim wynagrodzeniem.

Przepis art. 750 k.c. odnosi się do umów o świadczenie usług, tzw. umów nienazwanych. Charakteryzują się one tym, że ich przedmiotem jest świadczenie usług – w zakresie czynności faktycznych; przy czym umowa taka może dotyczyć dokonania jednej usługi, większej - określonej liczby usług, bądź też dotyczyć stałego świadczenia usług określonego rodzaju. Umowy takie mogą mieć charakter odpłatny bądź nieodpłatny . Ich stronami mogą być wszelkie podmioty prawa cywilnego, a więc osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną. Mogą należeć do kategorii umów handlowych, czy umów związanych ze świadczeniem pracy, gdy przynajmniej jedna strona występuje w takiej umowie w charakterze przedsiębiorcy.

Regulacja zawarta w Rozdziale 6 ustawy z dnia 04.02.2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 ( Dz.U. nr 45, poz. 235 ze zm.) dotyczy natomiast sprawowania opieki nad dziećmi na podstawie umowy o świadczenie usług, do której wprawdzie zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia( "umowa uaktywniającą") – art. 50 , ale zawartej z rodzicem tego dziecka, a nie jego firmą. Nadto przedmiotem takiej umowy jest opieka nad dzieckiem , a nie praca – wykonywanie czynności na rzecz firmy prowadzonej przez rodzica tego dziecka.

W niniejszej sprawie nie może budzić wątpliwości, że zainteresowana nie zawierała umowy zlecenia z firmą prowadzoną przez powódkę pod nazwą (...)” – pracownia architektoniczna w Ś., ul. (...), nie świadczyła na jej rzecz żadnej pracy ani nie wykonywała żadnych usług. A zatem brak było również podstaw do uznania przez stronę pozwaną, że zainteresowana może z tego tytułu podlegać ubezpieczeniom społecznym. P. U. natomiast zobowiązała się do wykonywania usługi w zakresie opieki nad dzieckiem K. R. we W. w miejscu zamieszkania powódki, i to z nią jako rodzicem, a nie właścicielem firmy, zawarła umowę. Jednocześnie należy podnieść, że jakkolwiek organ rentowy w uzasadnieniu odnosi się do umowy o sprawowanie opieki nad dzieckiem, zawartej pomiędzy powódką a zainteresowaną, to jednak w istocie rozstrzygnięcie objęte zaskarżoną decyzją nie dotyczy tej umowy, skoro nawet w podstawie prawnej decyzji, brak jest przepisów zawartych w ustawie z dnia 04.02.2011r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz.U. nr 45, poz. 235 ze zm.). W ocenie Sądu, decyzja, w której organ rentowy określa obowiązek ubezpieczenia społecznego oraz tytuł tego ubezpieczenia, tj. podstawę prawna i faktyczną, nie może wprowadzać w błąd zarówno ubezpieczonego jak i płatnika składek, i prowadzić do domniemania istnienia określonych stosunków prawnych. Gdyby przyjąć bowiem rozstrzygnięcie strony pozwanej za prawidłowo, to zainteresowana mogłaby wywieźć uzasadnione twierdzenie, że w istocie była zatrudniona na umowę zlecenia w firmie powódki, w ramach prowadzonej przez K. R. działalności gospodarczej.

Z tych też względów Sąd uznał odwołanie za zasadne i na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c. w całości zmienił zaskarżoną decyzję.