Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 235/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 grudnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Mrągowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Sylwia Jaroszewska

Protokolant: stażysta Bartłomiej Wiśniewski

po rozpoznaniu w dniu 08 grudnia 2014 r. w Mrągowie

sprawy z powództwa K. W.

przeciwko M. M. (1)

o obniżenie alimentów

powództwo oddala

Sygn. akt III RC 235/14

UZASADNIENIE

Powód K. W. wniósł o obniżenie alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 14 lutego 2012 roku, w sprawie o sygnaturze VI RC 1491/12 na rzecz pozwanej M. M. (1) z kwoty po 400 złotych miesięcznie do kwoty 50 złotych miesięcznie.

W uzasadnieniu wskazał, że jego sytuacja finansowa od chwili ustalenia przez strony zakresu obowiązku alimentacyjnego uległa znacznemu pogorszeniu. Obecnie uzyskuje dochód mniejszy o ponad 1000 złotych, ma tez na utrzymaniu nową rodzinę, w tym córkę M., urodzoną w dniu (...).

Ponadto w wyniku ugody w zakresie podziału majątku wspólnego, by nie dopuścić do komorniczej sprzedaży wspólnego mieszkania stron, zmuszony został do przejęcia nieruchomości. Konsekwencją tego stanu było przejście wyłącznie na niego zobowiązań z tytułu kredytu hipotecznego w kwocie 81 000 złotych, ponadto zmuszony był do dopłaty wyrównania wartości udziału pozwanej w majątku wspólnym w wysokości 100 000 złotych, na co zaciągnął kolejny kredyt.

W chwili obecnej spłaca raty z tego tytułu w wysokości 1 314,29 zł miesięcznie.

Dalej podał, że do czasu przejęcia mieszkania od pozwanej pomieszkiwał z rodziną u swoich rodziców, w związku z czym, w celu dostosowania mieszkania do potrzeb rodziny zmuszony był wziąć kolejną pożyczkę na remont bieżący domu z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w wysokości 5400 złotych (rata po 306 złotych miesięcznie).

Wskazał, że ogółem powyższe zobowiązania obciążają jego budżet domowy kwotą w wysokości 1620 złotych miesięcznie.

Ponadto z otrzymywanego wynagrodzenia w wysokości około 4 500 złotych miesięcznie musi opłacić koszty związane z utrzymaniem mieszkania na poziomie około 450 złotych miesięcznie, energii elektrycznej w wysokości około 120 złotych miesięcznie i in. Pozostała kwota musi wystarczyć powodowi na zakup wyżywienia, leków, ubrań, środków czystości dla całej rodziny oraz pozostałych bieżących kosztów małoletniej córki, które są znaczne.

Powódka natomiast w dalszym ciągu nie raczy podjąć stałego zatrudnienia. Prowadzi działalność gospodarczą polegająca na handlu w Internecie z czego uzyskuje wysokie dochody, mieszkający przy tym u swojej matki lub konkubenta, co generuje oszczędności związane z kosztami mieszkania i wyżywienia. Ponadto pozwana otrzymała od powoda kwotę 100 000 złotych, co powoduje, że jest osobą zamożną, zwłaszcza iż zarobione przez siebie pieniądze przeznacza wyłącznie na własne potrzeby, nie mając nikogo na utrzymaniu.

Powód podniósł, że w tej sytuacji alimenty na obecnym poziomie przekraczają jego możliwości finansowe i każdego miesiąca staje przed dylematem czy zadłużać się u rodziny i znajomych czy dopuścić do wszczęcia przeciwko niemu postępowania egzekucyjnego z tytułu niespłaconych alimentów, czy też zaciągać pożyczki w bankach.

W odpowiedzi pozwana wniosła o oddalenie powództwa. Podniosła, ze małżeństwo stron rozwiązane zostało z winy powoda. Ponadto powód nie wskazał wszystkich swoich dochodów jakie uzyskuje. Wbrew swoim twierdzeniom nie był zmuszany do podpisywania ugody, przejęcia nieruchomości i dopłaty z tytułu podziału majątku. Powód otrzymał w wyniku podziału majątku urządzone mieszkanie o pow. 65,77 m2 w M., działkę o powierzchni 37 arów, dwa samochody, motocykl i szereg innych rzeczy ruchomych. Pozwana natomiast otrzymała niewielką ilość rzeczy ruchomych i kwotę 100 000 złotych, za którą obecnie nie może kupić mieszkania. Powód podnosi, że ma na utrzymaniu dziecko, ale nie wskazał, że matka dziecka pracuje w Urzędzie Miasta w M. i osiąga również dochody.

Dalej pozwana zarzuciła, że powód przedstawia siebie jako osobę żyjącą na skraju bankructwa, podczas gdy jest człowiekiem majętnym i osiąga bardzo dobre dochody jak na miejscowe warunki. Tymczasem jej sytuacja finansowa uległa znacznemu pogorszeniu. Obecnie nie osiąga stałych dochodów, ponieważ od października zawiesiła prowadzenie działalności gospodarczej i poszukuje zatrudnienia. Ponadto cierpi na alergię kontaktową, która komplikuje jej codzienne funkcjonowanie, gdyż dotyczy głównie dłoni i generuje wysokie koszty leczenia.

Pozwana wskazała, że nie żyje z nikim w konkubinacie, mieszka u matki, która użycza jej cześć swojego mieszkania w zamian za partycypowanie w części opłat.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. W. i M. M. (1) dnia 4 czerwca 2005 roku zawarli związek małżeński przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w M..

Nie posiadali dzieci z małżeństwa.

W dniu 14 lutego 2012 roku, w sprawie VI RC 1491/12 Sąd Okręgowy w Olsztynie, orzekł o rozwiązaniu przez rozwód związku małżeńskiego K. W. i M. M. (1) z winy K. W.. W wyroku tym na podstawie art. 60§2 KRO Sąd zasądził od powoda jako wyłącznie winnego rozkładu pożycia na rzecz pozwanej alimenty w kwocie po 400 złotych miesięcznie.

Powód pracował wówczas w Urzędzie Miasta w M. jako kierownik referatu planowania przestrzennego i budownictwa inwestycyjnego za wynagrodzeniem w wysokości 4400 złotych netto miesięcznie. Mieszkał wraz z rodzicami i rodziną brata, ponosząc połowę kosztów utrzymania domu. Spłacał kredyt hipoteczny zaciągnięty przez strony na zakup mieszkania, którego rata wynosiła 650 złotych miesięcznie. Ponosił również koszty utrzymania tego mieszkania, na które składał się czynsz – 300 złotych, opłata za prąd - 90 złotych, telewizja – 79 złotych. Był związany z nową partnerką – A. O. i spodziewali się narodzin dziecka.

Pozwana prowadziła własną działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży internetowej głównie odzieży i dodatków damskich oraz prowadziła dział logistyki w innej firmie uzyskując dochód w wysokości 2750 złotych miesięcznie.

(dowód: akta sprawy VI RC 1491/12)

Dnia 22 maja 2014 roku w sprawie I Ns 268/13 strony zawarły ugodę w sprawie podziału majątku wspólnego na mocy której powód otrzymał m.in. mieszkanie w M. o powierzchni użytkowej 65,77 m2 wraz z wyposażeniem, działkę o powierzchni 0,3710 ha o wartości około 24 000 złotych, samochód i motocykl oraz zobowiązał się do zapłaty na rzecz pozwanej kwoty 100 000 złotych tytułem dopłaty do jej udziału w majątku wspólnym. Oprócz tego pozwana otrzymała jedynie drobne rzeczy ruchome oraz sprzęt AGD w tym pralkę, zmywarkę i odkurzacz oraz laptopa.

(dowód: ugoda z 22 maja 2014 roku, k. 7-9, zeznania powoda k. 51 akt sprawy)

Obecnie powód nadal pracuje w Urzędzie Miasta w M. na dotychczasowym stanowisku za wynagrodzeniem około 4500 złotych netto miesięcznie. Spłaca raty za mieszkanie w wysokości około 1300 złotych miesięcznie i pożyczkę zaciągniętą na remont mieszkania rodziców w wysokości 6000 złotych (rata po 300 złotych miesięcznie). Czynsz za mieszkanie wynosi 450 złotych miesięcznie, opłaty za energię 128 złotych miesięcznie. Powód posiada samochód marki S., który zakupił za gotówkę oraz samochód marki B. otrzymany po podziale majątku.

Powód pozostaje w związku z A. O.. Mają córkę M., urodzoną dnia (...). W kwietniu przyszłego roku planują zawrzeć związek małżeński. A. O. pracuje w Urzędzie Miejskim w M. i zarabia około 2000 złotych netto. Nie posiada innych dzieci.

Pozwana w dalszym ciągu prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży internetowej odzieży, która praktycznie nie przynosi żadnych dochodów.

Pozwana z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej opłaca ZUS w wysokości 1042,46 złotych miesięcznie oraz księgowość (150 złotych) i opłaty telekomunikacyjne (160 złotych). Poszukuje innej pracy. Mieszka wspólnie z matką jednak prowadzi oddzielne gospodarstwo domowe. Na wydatki przeznacza około 300 złotych miesięcznie. Współuczestniczy w kosztach utrzymania mieszkania, które wynoszą 540 złotych miesięcznie. Otrzymała od powoda kwotę 100 000 złotych tytułem podziału majątku. Oprócz tego posiada oszczędności w wysokości około 3000 – 4000 złotych.

Nie jest w żadnym związku, nie ma dzieci. Leczy się na alergię kontaktową, co powoduje konieczność zakupu maści, kremów i tabletek.

(dowód: odpis skrócony aktu urodzenia k. 10, zaświadczenia o zarobkach k. 11, 39, harmonogram spłat k. 12-13, protokół wydania lokalu k. 14-15, oświadczenia k. 28, 31, umowa k. 29-30, dokumenty k. 32-33, oświadczenia majątkowe k. 34-37, 40-43, zeznania powoda k. 51, zeznania pozwanej k. 52 akt sprawy)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie podstawę żądania powoda stanowi art. 138 KRO, zgodnie z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych.

Tak określony przedmiot badania oznacza, że w postępowaniach o zmianę wysokości obowiązku alimentacyjnego, Sąd bada jedynie, czy doszło do istotnej zmiany stosunków. W tym celu koniecznym jest porównanie stanu istniejącego w dacie ostatniego orzeczenia ustalającego wysokość alimentów ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu. Sąd jest bowiem związany prawomocnym orzeczeniem i nie ma możliwości zbadania, czy określona w nim kwestia przedstawiała się w inny sposób. Moc wiążąca prawomocnego wyroku wynika z art. 365 § 1 KPC, w świetle którego orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, w ocenie Sądu od daty ostatniego orzekania w przedmiocie alimentów - tj. od lutego 2012 roku, nie doszło do zmiany stosunków, które powinny skutkować obniżeniem należnych pozwanej alimentów.

Co prawda w sytuacji rodzinnej powoda zaszły istotne zmiany – jest w związku z nową partnerką z którą mają córkę. Jednakże partnerka powoda ma stałą pracę, pozwany natomiast nadal osiąga wysokie dochody z tytułu zatrudnienia na stanowisku kierowniczym, których wysokość, jak wynika z przedłożonych w sprawie dokumentów, wcale nie uległa tak drastycznemu zmniejszeniu, jak przedstawiał to powód, lecz utrzymują się one na podobnym poziomie, co w dacie orzekania o alimentach.

Narodziny dziecka nie mogą w ocenie Sądu uzasadniać obniżenia obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej. Powód decydując się na posiadanie dziecka powinien był liczyć się z tym, że fakt ten spowoduje poważne zmiany nie tylko w jego sytuacji osobistej, ale również majątkowej i związany będzie ze zwiększonymi wydatkami. Nie należy zapominać, że powód pozostaje w związku z nową partnerką, która również obowiązana jest z racji prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego do ponoszenia kosztów utrzymania mieszkania i wychowania ich wspólnego dziecka.

Fakt spłacania kredytu również nie jest okolicznością powodującą konieczność obniżenia alimentów. Należy bowiem wskazać, że powód co prawda faktycznie spłaca kredyt mieszkaniowy, jednak po podziale majątku otrzymał kompletnie wyposażone duże mieszkanie i wartościową działkę.

W tym stanie rzeczy nie można przyjąć, iż od daty ostatniego orzekania w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego nastąpiła istotna zmiana stosunków w zakresie możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego powoda.

W sytuacji pozwanej również nie zaszły zmiany, które uzasadniałyby obniżenie obowiązku alimentacyjnego, a wręcz od daty ostatniego orzekania w tym przedmiocie jej sytuacja uległa pogorszeniu. Obecnie prowadzona przez pozwaną działalność gospodarcza nie przynosi wymiernych dochodów. Pojawiły się również problemy ze zdrowiem. Przy tym należy wskazać, że kwota 100 000 złotych otrzymana przez pozwaną nie stanowi wzbogacenia, ponieważ jest to ekwiwalent należny pozwanej jako zwrot przypadającego jej udziału w majątku wspólnym stron.

W tym miejscu wypada przypomnieć, że alimenty należne pozwanej zostały zasądzone na mocy art. 60§2 KRO, zgodnie z którym małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

Mając to na uwadze, w ocenie Sądu kwota 400 złotych alimentów należnych pozwanej przystaje do jej aktualnych potrzeb. Nie można również przyjąć, że przewyższa ona możliwości zarobkowe pozwanego.

Wobec powyższego, Sąd na podstawie a contrario art. 138 KRO oddalił powództwo w zakresie żądania obniżenia alimentów, jako nie zasługujące na uwzględnienie.