I PO 1/96
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Zmiana nazwy izby Sądu Najwyższego z "Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych" na "Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Postanowienie z dnia 21 lutego 1996 r.
I PO 1/96
Skarga o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym
orzeczeniem nie jest dopuszczalna na podstawie zarzutu
sprzeczności orzecznictwa z innymi wyrokami w podobnych
sprawach.
Przewodniczący SSN: Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca),
Sędziowie SN: Andrzej Kijowski, Janusz Łętowski,
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 1996 r.
sprawy ze skargi Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego
Policjantów w W. przeciwko Ministrowi Sprawiedliwości o
wznowienie postępowania, na skutek skargi powoda od
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 21 września 1995 r.
[...]
p o s t a n o w i ł:
o d r z u c i ć skargę
U z a s a d n i e n i e
Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Policjantów w W.
wniósł skargę o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej
postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 21 września 1995 r.,
[...]. Zaskarżonym postanowieniem Sąd Najwyższy uchylił
postanowienie Sądu Wojewódzkiego w Warszawie z dnia 22 grudnia
1994 r., [...] stwierdzające reprezentatywność NSZZ
Policjantów w świetle art. 24117
§ 1 pkt 2 k.p. oraz oddalił
wniosek w tym przedmiocie.
W uzasadnieniu skargi zakwestionowano prawidłowość
rozstrzygnięcia Sądu Najwyższego i wniesiono o dopuszczenie w
charakterze dowodów orzeczeń sądowych, których skarżący
wcześniej nie znał.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Dopuszczalność wniesienia skargi o wznowienie
postępowania uregulowana jest w przepisach art. 399-416 k.p.c.
Żaden z tych przepisów nie przewiduje możliwości wniesienia
skargi na podstawie zarzutu błędnej wykładni prawa. Można
przypuszczać, że skarżący opiera swoje żądanie na przepisie
art. 403 § 2 k.p.c. w tej części, w której dopuszcza on skargę
w razie wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków
dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z któ-
rych strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.
Orzeczenia sądowe, powołane przez skarżącego w celu
udowodnienia słuszności swojego poglądu prawnego, nie są
jednakże okolicznościami faktycznymi lub dowodami, o których
mowa w tym przepisie. Nie dotyczą one stosunku prawnego, który
był przedmiotem rozstrzygnięcia w zaskarżonym postanowieniu
Sądu Najwyższego.
Skarga nie opiera się zatem na ustawowej podstawie
wznowienia i dlatego na mocy art. 410 § 1 k.p.c. orzeczono jak
w sentencji.
=======================================
I PO 1/96
Skarga o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym
orzeczeniem nie jest dopuszczalna na podstawie zarzutu
sprzeczności orzecznictwa z innymi wyrokami w podobnych
sprawach.
Przewodniczący SSN: Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca),
Sędziowie SN: Andrzej Kijowski, Janusz Łętowski,
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 1996 r.
sprawy ze skargi Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego
Policjantów w W. przeciwko Ministrowi Sprawiedliwości o
wznowienie postępowania, na skutek skargi powoda od
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 21 września 1995 r.
[...]
p o s t a n o w i ł:
o d r z u c i ć skargę
U z a s a d n i e n i e
Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Policjantów w W.
wniósł skargę o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej
postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 21 września 1995 r.,
[...]. Zaskarżonym postanowieniem Sąd Najwyższy uchylił
postanowienie Sądu Wojewódzkiego w Warszawie z dnia 22 grudnia
1994 r., [...] stwierdzające reprezentatywność NSZZ
Policjantów w świetle art. 24117
§ 1 pkt 2 k.p. oraz oddalił
wniosek w tym przedmiocie.
W uzasadnieniu skargi zakwestionowano prawidłowość
rozstrzygnięcia Sądu Najwyższego i wniesiono o dopuszczenie w
charakterze dowodów orzeczeń sądowych, których skarżący
wcześniej nie znał.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Dopuszczalność wniesienia skargi o wznowienie
postępowania uregulowana jest w przepisach art. 399-416 k.p.c.
Żaden z tych przepisów nie przewiduje możliwości wniesienia
skargi na podstawie zarzutu błędnej wykładni prawa. Można
przypuszczać, że skarżący opiera swoje żądanie na przepisie
art. 403 § 2 k.p.c. w tej części, w której dopuszcza on skargę
w razie wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków
dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z któ-
rych strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.
Orzeczenia sądowe, powołane przez skarżącego w celu
udowodnienia słuszności swojego poglądu prawnego, nie są
jednakże okolicznościami faktycznymi lub dowodami, o których
mowa w tym przepisie. Nie dotyczą one stosunku prawnego, który
był przedmiotem rozstrzygnięcia w zaskarżonym postanowieniu
Sądu Najwyższego.
Skarga nie opiera się zatem na ustawowej podstawie
wznowienia i dlatego na mocy art. 410 § 1 k.p.c. orzeczono jak
w sentencji.
=======================================