Pełny tekst orzeczenia

Wyrok z dnia 19 listopada 1997 r.
I PKN 378/97
Kradzież przez kierowcę-biletera kwoty 1 zł w sytuacji, gdy był on
uprzednio dwukrotnie karany za podobne wykroczenia, uzasadnia rozwiązanie
umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 KP.
Przewodniczący SSN: Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Jadwiga Skibińska-Adamowicz, Barbara Wagner.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 1997 r. sprawy z po-
wództwa Bogusława M. przeciwko Przedsiębiorstwu Państwowej Komunikacji Samo-
chodowej w T.L. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku
Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie z dnia 20
marca 1997 r. [...]
1. o d d a l i ł kasację,
2. zasądził od powoda na rzecz pozwanego 10 zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania kasacyjnego.
U z a s a d n i e n i e
Powód Bogusław M. w sprawie przeciwko Przedsiębiorstwu Państwowej
Komunikacji Samochodowej w T.L. o przywrócenie do pracy na stanowisko kierowcy-
biletera wniósł kasację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w Lublinie z dnia 20 marca 1997 r. [...]. Zaskarżonym wyrokiem odda-
lono apelację powoda od wyroku Sądu I instancji, oddalającego powództwo. W ka-
sacji postawiono zarzut naruszenia art. 52 i art. 94 pkt 9 KP oraz wniesiono o uchy-
lenie zaskarżonego wyroku i wyroku Sądu I instancji, a także o przekazanie sprawy
do ponownego rozpoznania. Zdaniem wnoszącego kasację Sądy błędnie przyjęły, iż
pobrał on od pasażera kwotę 1 zł tytułem opłaty za bilet, ale tego biletu nie wydał, a
rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z tej przyczyny na podstawie art. 52
- 2 -
§ 1 pkt 1 KP stanowi naruszenie art. 94 pkt 9 KP. Przepis ten zobowiązuje bowiem
pracodawcę do stosowania obiektywnych i sprawiedliwych kryteriów oceny pracow-
ników i wyników ich pracy.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja nie jest uzasadniona. Stawia ona tylko zarzuty naruszenia prawa
materialnego. Skutkiem tego jest, iż Sąd Najwyższy orzeka na podstawie stanu fak-
tycznego stanowiącego podstawę wydania zaskarżonego wyroku. Sąd II instancji
ustalił, że powód dopuścił się kradzieży kwoty 1 zł na szkodę pozwanego i że jego
zachowanie polegające na tzw. nadużyciach biletowych miało miejsce nie po raz
pierwszy. Z ustaleń Sądu I instancji wynika bowiem, że powód za podobne przewi-
nienia był już dwukrotnie karany. Zachowanie powoda stanowi ciężkie naruszenie
podstawowych obowiązków pracowniczych uzasadniające rozwiązanie umowy o
pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 KP. Naruszenie obowiąz-
ków jest bez wątpienia ciężkie, skoro po stronie powoda występowała wina umyślna,
a oceny tej nie może zmienić okoliczność, iż zagarnięta kwota nie jest znaczna. O
ciężkości naruszenia obowiązków świadczy także fakt uprzedniego karania powoda
za podobne przekroczenia, co jednak nie spowodowało zmiany jego postępowania.
Kradzież mienia pracodawcy stanowi naruszenie podstawowego obowiązku pracow-
nika. Jest on bowiem obowiązany dbać o dobro zakładu pracy i chronić jego mienie
(art. 100 § 2 pkt 4 KP).
Z tych względów, na podstawie art. 393
12
KPC orzeczono jak w sentencji.
========================================