Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 25 listopada 1997 r.
I PZ 39/97
Doręczenie wyroku bez jego uzasadnienia nie jest doręczeniem orzecze-
nia w rozumieniu art. 393
4
KPC.
Przewodniczący SSN: Maria Mańkowska, Sędziowie SN: Kazimierz
Jaśkowski, Walerian Sanetra (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 listopa-
da 1997 r. sprawy z powództwa Bogusława S. przeciwko Miejskim Zakładom Komu-
nikacyjnym w P. o przywrócenie do pracy, na skutek zażalenia powoda od postano-
wienia Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie z
dnia 9 czerwca 1997 r. [...]
p o s t a n o w i ł :
o d d a l i ć zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Powód Bogusław S. wniósł zażalenie na postanowienie Sądu Wojewódz-
kiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie z dnia 9 czerwca 1997 r.
[,,,], którym Sąd ten odrzucił jego kasację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 22 kwietnia 1997 r. Sąd ten stwierdził, że
warunkiem wniesienia przez stronę kasacji od wyroku sądu drugiej instancji jest do-
ręczenie jej tego wyroku z uzasadnieniem. Tymczasem strona powodowa w terminie
tygodniowym, liczonym od ogłoszenia sentencji wyroku, zgłosiła jedynie żądanie do-
ręczenia jej odpisu wyroku, nie zażądała natomiast doręczenia tego wyroku z uza-
sadnieniem. W zażaleniu strona powodowa podniosła, że z systematyki KPC wynika
wprost, że wyrok jest orzeczeniem, a przepis art. 393
4
KPC stanowi, iż kasację wnosi
się w terminie miesięcznym od dnia doręczenia orzeczenia stronie skarżącej. Skoro
- 2 -
zaś powód w terminie 7 dni od ogłoszenia orzeczenia zażądał jego doręczenia i wy-
rok ten otrzymał, a następnie wniósł od niego kasację, to wobec tego spełnił waru-
nek, o którym mowa w art. 393
4
KPC.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Miesięczny termin do wniesienia kasacji biegnie od dnia doręczenia orzecze-
nia stronie skarżącej (art. 393
4
KPC). Idzie jednakże o takie doręczenie, które było
prawidłowe, tj. dokonane zostało zgodnie z wymaganiami przewidzianymi w art. 387
KPC. Doręczenie prawidłowe zależy zwłaszcza od wystąpienia przez stronę z żąda-
niem doręczenia jej orzeczenia z uzasadnieniem (art. 387 § 3 KPC). Doręczenie
więc stronie wyroku bez jego uzasadnienia nie jest w istocie doręczeniem orzeczenia
w rozumieniu art. 387 § 3 KPC, a wobec tego nie można uważać, że rozpoczyna
bieg miesięczny termin z art. 393
4
KPC, co może być interpretowane w ten sposób,
iż doręczenie orzeczenia nastąpiło wbrew wymaganiom art. 387 § 3 KPC, a więc w
sposób nieprawidłowy, albo że w istocie doręczenie orzeczenia w ogóle nie miało
miejsca.
Przepis art. 387 § 3 KPC przewiduje jedynie doręczanie orzeczenia z uza-
sadnieniem, natomiast jeżeli strona żąda tylko doręczenia jej odpisu wyroku i taki
odpis zostaje jej doręczony, to nie jest to doręczenie, o którym mowa w art. 387 § 3
KPC. Pojęcia zaś doręczenia z art. 393
4
KPC nie można wyjaśniać w oderwaniu od
art. 387 § 3 KPC, gdyż poza tym przepisem Kodeks postępowania cywilnego nie
przewiduje - we wchodzącym w rachubę zakresie - jakichś innych sposobów dorę-
czania orzeczeń.
Przy przyjęciu zarówno pierwszej, jak i drugiej wykładni należy uznać, iż nie
dochodzi do doręczenia orzeczenia stronie zgodnie z wymaganiem art. 393
4
KPC.
Doręczenie nie odpowiadające wymaganiom z art. 387 § 3 KPC należy więc uznać
bądź za doręczenie nieprawidłowe, bądź też za doręczenie poza zakresem art. 387 §
3 KPC, zaś w art. 393
4
KPC pojęcie doręczenia orzeczenia pozostaje w bezpoś-
rednim związku z doręczeniem, które jest określone w art. 387 § 3 KPC, a to ozna-
cza, że w takiej sytuacji przewidziany w art. 393
4
KPC termin nie może rozpocząć
swojego biegu. Wobec tego nie może też zostać wniesiona kasacja.
- 3 -
W tym stanie rzeczy należało uznać, iż zarzut zawarty w zażaleniu jest bez-
zasadny. Z powyższego względu Sąd Najwyższy na podstawie art. 385 KPC i art.
393
19
KPC orzekł jak w sentencji.
========================================