Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 13 lutego 1998 r.
III RN 118/97
Jeżeli uiszczenie opłaty sądowej następuje przez wpłatę w jednostce or-
ganizacyjnej "Polskiej Poczty", decydujące znaczenie dla oceny zachowania
siedmiodniowego terminu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13
czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz.
110 ze zm.) ma data odnotowana na dowodzie potwierdzenia nadania wpłaty,
który ma moc dokumentu urzędowego (art. 45 ustawy z dnia 23 listopada 1990
r. o łączności, jednolity tekst: Dz.U. z 1995 r. Nr 117, poz. 564 ze zm.).
Przewodniczący SSN: Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca), Sędziowie SN:
Adam Józefowicz, Andrzej Wasilewski.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 1998 r. sprawy ze skargi
Podskarbińskiego Towarzystwa Finansowego "S." Spółki z o.o. w W. na decyzję Izby
Skarbowej w W. z dnia 12 grudnia 1996 r. [...] w przedmiocie wymiaru opłaty skar-
bowej, na skutek rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego [...]
od postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20
czerwca 1997 r. [...]
p o s t a n o w i ł:
u c h y l i ć zaskarżone postanowienie.
U z a s a d n i e n i e
Podskarbińskie Towarzystwo Finansowe „S.” Sp. z o.o. wniosło do Naczel-
nego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Izby Skarbowej w W.
z dnia 12 grudnia 1996 r. [...], która utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego
W.-P. z dnia 5 sierpnia 1996 r. [...] w przedmiocie opłaty skarbowej. Naczelny Sąd
Administracyjny wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego należnego od
złożonej skargi i równocześnie pouczył go, że nieuiszczenie wpisu w terminie sied-
- 2 -
miodniowym od dnia doręczenia wezwania spowoduje odrzucenie skargi. Wezwanie
do uiszczenia wpisu zostało doręczone skarżącemu w dniu 19 lutego 1997 r. W dniu
25 lutego 1997 r. skarżący dokonał wpłaty należnej kwoty tytułem wpisu na konto
Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Naczelny Sąd Administracyjny w
Warszawie postanowieniem z dnia 20 czerwca 1997 r. odrzucił skargę na podstawie
art.16 ust.3 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz.110 ze zm.) w związku z art.36 ust.3 i art.59 ustawy z
dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz.368
ze zm.) stwierdzając, że wpłatę należnej tytułem wpisu sądowego kwoty uiszczono
na rzecz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie dopiero w dniu 21
kwietnia, a więc po upływie siedmiodniowego terminu dla jej wniesienia.
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego złożył w dniu 17 grudnia 1997 r. rewizję
nadzwyczajną od powyższego postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego w
Warszawie, zarzucając mu rażące naruszenie prawa przez obrazę art.1 Przepisów
Konstytucyjnych pozostawionych w mocy na podstawie art.77 Ustawy Konstytucyjnej
z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawo-
dawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym
(Dz.U. Nr 84, poz.426 ze zm.) a także art.16 ust.3 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r.
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz.110 ze zm.) w
związku z art.36 ust.3 i art.59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie
Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz.368 ze zm.) oraz na podstawie art.57 ust.2
ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego i przekazanie sprawy temu Są-
dowi do merytorycznego rozpoznania. W uzasadnieniu rewizji nadzwyczajnej pod-
niesiono w szczególności, że jest poza sporem, iż skarżącemu doręczono wezwanie
do uiszczenia wpisu sądowego od złożonej przezeń skargi w dniu 19 lutego 1997 r..
Równocześnie Naczelny Sąd Administracyjny ustalił, że skarżący uiścił wpis sądowy
od skargi dopiero w dniu 21 kwietnia 1997 r., biorąc pod uwagę datę wpływu tej
kwoty do Narodowego Banku Polskiego polecenia przelewu kwoty powyższego
wpisu. Natomiast Naczelny Sąd Administracyjny nie wziął pod uwagę, że na wymie-
nionym poleceniu przelewu nie skarżący figuruje jako dłużnik, lecz Sąd Rejonowy dla
m. St. Warszawy w Warszawie, a tytuł przelewu określono jako: „mylnie dokonana
- 3 -
wpłata przez Podskarbińskie Towarzystwo Finansowe „S.” Sp. z o.o. w sprawie [...]”.
Tymczasem kserokopia potwierdzenia dokonania wpłaty, którym dysponuje
skarżący, dowodzi, że wpłata została dokonana przez skarżącego już w dniu 25 lu-
tego 1997 r. na rzecz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie i z prawid-
łowym wskazaniem numeru konta bankowego tego Sądu [...], to jest z takim samym
numerem konta jaki został wskazany na wspomnianym poleceniu przelewu z dnia 21
kwietnia 1997 r. Na tej podstawie można wnioskować, że w niniejszej sprawie doszło
do pomyłkowego przekazania prawidłowo dokonanej przez skarżącego wpłaty wpisu
sądowego na konto Sądu Rejonowego dla m. St. Warszawy, zamiast na konto
Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z winy pracowników poczty lub
pracowników banku, a z tego powodu strona postępowania nie może ponosić kon-
sekwencji prawnych (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 sierpnia 1995
r., ARN 25/95, OSNAPiUS 1995 nr 23 poz.284).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Rewizja nadzwyczajna jest uzasadniona.
Stosownie do postanowienia art.36 ust.3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o
Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz.368 ze zm.) w sprawach
skarg do Naczelnego Sądu Administracyjnego należy stosować odpowiednio prze-
pisy ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
(Dz.U. Nr 24, poz. 110 ze zm.). Na tej podstawie, zgodnie z dyspozycją art.16 ust.1 i
ust.3 tej ustawy, skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego podlega odrzuce-
niu, jeżeli w terminie tygodniowym od dnia doręczenia wnoszącemu skargę wezwa-
nia do uiszczenia należnej opłaty opłata ta nie została uiszczona. Wedle utrwalonego
w orzecznictwie sądowym poglądu prawnego, jeżeli opłata taka następuje w drodze
przelewu bankowego, przyjmuje się, że datą uiszczenia opłaty jest data złożenia
przez stronę w banku zlecenia dokonania przelewu na rzecz sądu (por. postano-
wienie Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 1970 r., II CZ 20/70; postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 1978 r., IV PZ 59/78; postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 9 lipca 1980 r., I CZ 88/80; postanowienie Sądu Najwyższego z
dnia 6 lipca 1995 r., III ARN 27/95, OSNAPiUS 1996 nr 3, poz.40). Należy przyjąć,
- 4 -
że dotyczy to także wpłat dokonywanych na bankowe konta czekowe w jednostkach
organizacyjnych państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej „Polska
Poczta”, skoro w myśl wyraźnego postanowienia art.45 ustawy z dnia 23 listopada
1990 r. o łączności (jednolity tekst: Dz.U. z 1995 r. Nr 117, poz.564 ze zm.) potwier-
dzenia nadania wpłat przyjmowanych przez jednostki organizacyjne „Polskiej
Poczty”, także w wypadku świadczonych przez nie tzw. niektórych usług bankowych,
„mają moc dokumentów urzędowych”. Stosownie do postanowienia art.57 § 5 KPA w
związku z art.59 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, obowiązuje zasada,
w myśl której termin dla dokonania należnej opłaty uważa się za zachowany, jeżeli
strona przed jego upływem dokonała zlecenia przelewu należnej na rzecz sądu
opłaty w polskim urzędzie pocztowym.
W rozpoznawanej sprawie jest poza sporem, że w dniu 19 lutego 1997 r. do-
ręczono skarżącemu wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi wniesionej do Na-
czelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarżący przedstawił w toku postę-
powania urzędowe potwierdzenie, że w dniu 25 lutego 1997 r., czyli z zachowaniem
siedmiodniowego terminu ustawowego, dokonał w jednostce organizacyjnej „Polskiej
Poczty” wpłaty należnej kwoty tytułem wpisu od skargi na konto Naczelnego Sądu
Administracyjnego w Warszawie, wskazując również prawidłowo numer konta
bankowego tego Sądu [...] (numer ten widnieje na wydanym skarżącemu potwier-
dzeniu wpłaty). Jeżeli więc nie została podważona wiarygodność wydanego przez
jednostkę organizacyjną „Polskiej Poczty” potwierdzenia dokonanej przez skarżące-
go w określonym terminie wpłaty, a mimo to wpłata ta wpłynęła na konto Naczelnego
Sądu Administracyjnego w Warszawie dopiero w dniu 21 kwietnia 1997 roku, to
niezależnie od przyczyn, które spowodowały opóźnienie dokonania przelewu ban-
kowego kwoty wpisu, skarżący w żadnym razie nie może być obciążony skutkami
prawnymi powstałego opóźnienia dokonania przelewu (por. także postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 23 sierpnia 1995 r., ARN 25/95, OSNAPiUS 1995 nr 23
poz.284).
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Najwyższy na podstawie art.236 ust.2
Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz.483)
oraz art.10 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania
cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo
- 5 -
o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o
kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr
43, poz.189) w związku z art.393
13
KPC orzekł, jak w sentencji.
========================================